عبرتهای عاشورا رساندن آذوقه به خانواده و ترجیح دادن آنان به یاری امام، او را از فیض شهادت و سعادت ابدی محروم‌کرد. طرماح، برادر حجر بن عدی و از نوادگان حاتم طائی بود. او از چهره‌های مشهور دوران صدر اسلام وشخصیتی نامی و بزرگوار، شجاع ، سخنور و شاعر و از شیعیان و یاران امیرالمؤمنین(ع) به شمار می‌رفت و در جنگ‌های آن حضرت حاضر بود. وی بعضا از سوی امام علی(ع)به مأموریت‌های مخفیانه می‌رفت. در آستانه جنگ صفین بین معاویه و حضرت علی(ع) نامه‌هایی رد و بدل می‌شد. قاصد یکی از این نامه‌ها طرِماح بود که به شام رفت و با معاویه گفتگو کرد. طرماح در دیدار با معاویه با حالتی بسیار شجاعانه، معاویه را در دربار خودش تحقیر کرد و سپس اینگونه گفت: سلام بر تو ای پادشاه !. و در جواب معاویه که پرسید چرا من را امیرالمؤمنین نخواندی؟ گفت: مؤمنین ما هستیم، چه کسی تو را بر ما امارت داده که تو را امیر بخوانم؟ معاویه از او درباره یاران امام سوال کرد و طِرماح پاسخ داد:«زمانی که آنان را ترک کردم علی(ع) در میانشان مانند ماه شب چهارده، در بین ستارگان بود، او اگر فرمان دهد، اطاعتش می‌کنند و اگر نهی و منعشان کند، دوری می‌جویند.» وی در مناظره با معاویه چنان با زیبایى و ظرافت و فصاحت و بلاغت سخن گفت كه معاویه پس از رفتن طرماح به اطرافیانش گفت: اگر من همه دارائى و اموال دنيايى خودم را به يكى از شما مى دادم، نمى توانستيد يك صدم آنچه را كه اين اعرابى طرمّاح از رسالت امامش انجام وظيفه كرد را انجام دهيد. به خدا قسم كه دنيا بر من تنگ شد.. سالها گذشت و طرماح شجاع و سخنور، در آستانه قیام امام حسین(ع) از کوفه مخفیانه خارج شد تا به امام بپیوندد. او در میــــانه ی راه کربلا، در منزلگاه «عذیب الهجانات»، با سه سوار همراهش به امام حسین علیه السلام پیوستند و بعد از آن که دانست عزم امام(ع) برای جهاد و شهادت، جدی است، از امام حسین(ع) اجازه گرفت تا به سرعت، نزد خانواده ی خود برود و ضمن تامین آذوقه ی آنها، فورا با یاران قبیله اش به کربلا بازگردد. امام(ع) نیز اجازه داده و به او فرمودند: زود برگرد... طرماح بنا به قول و وعده ای که داده بود با سرعت به سمت قبیله اش رفت و پس از رسيدن به موطن خود (اجاء) بلافاصله براي پيوستن به امام حسين (ع) به سوي ایشان بازگشت، اما هنگامي که به نزدیکی کربلا رسيد به وي اطلاع دادند اباعبداللَّه الحسين(ع) و يارانش همگي به شهادت رسیده و اهل بيت او به اسارت برده شده ‏اند. وي با دنيايي از حزن و اندوه ناچار به ديار خود بازگشت و ديگر نتوانست از امام زمانش حضرت سيدالشهدا عليه السلام حمايت نمايد. طرماح مرد بزرگ و شیعه ی راستینی بود و نسبت به امامش نیز معرفت خوبی داشت و خیرخواه صادقی برای آن حضرت بود تا آنجا که چند بار مورد دعای امام حسین(ع) واقع شد، امّا رساندن آذوقه به خانواده و ترجیح دادن آنان به یاری امام، او را از فیض شهادت و سعادت ابدی محروم‌کرد. عبرتهای عاشورا

خسته گشته است نزن سنی از او‌گذشته است نزن... محمودکریمی

چشم و گوش و دهن و دست شود مست اگر بشنـویم و بنـویسیم و بخـوانیم حسین

پرچم سیاهت رو گنبد دلم رو برده مادرت برامون پیرهن سیاه آورده حاج مهدی رسولی

تشنه‌ کشتنت... کربلایی نریمان‌ پناهی

آه از آن ساعتی که با تن چاک چاک...

الشِّمْرُ جَالِسٌ عَلَی صَدْرِه... تمام شد...

هر چه ما روضه شنیدیم تمامش را دید آتش و سوختن اهل خیامش را دید شهادت امام سجاد

این روضه ها دم همه اونایی گرم که این پرچم و روضه خوانی رو برپا میکنن. چقدر این مادر قشنگ دعا کرد...

روایت دفن شهید رئیسی سیدحسین مؤمنی @hobb98

🏴 اجرای فوق‌العاده سرود اربعین 🔻 اجرای سرود خلاقانه و بسیار هماهنگ نوجوانان با موضوع پیاده روی اربعین

همه رفتند و تو ماندی تو ماندی و روضه قتلگاه... تو ماندی و شیب گودال و شیون مادر پهلو شکسته و ندای بُنَیَّ قتلوک ذبحوک و من الماء منعوک السلام علیک یا صاحب الزمان @hobb98

ریان ابن شبیب جد ما رو غریب گیر آوردند @hobb98

در کربلای امروز در کدام جبهه ای آقای ظریف... ننگ به تو

‌ صلی الله علیک یا اباعبدالله

خاطره ای شنیدنی از دکتر سعید عزیزی از اربعین حتما حتما حتما ببینید... برای اباعبدالله از چه چیزی گذشت @hobb98

عالم یک خواب کوتاهه و ابا عبدالله یک حقیقت بینهایت زرق و برق یک خواب کوتاه تو را از بی نهایت محروم نسازد که خسرة الدنیا و الاخرتی...

با ما چه کرده دوری‌ات! ای بهتر از بهشت...

برافراشته کردن پرچم عزای اباعبدالله الحسین علیه السلام و ابوالفضل العباس در کنار پرچم پرافتخار جمهوری اسلامی ایران در ایام محرم توسط خلبانان پاراگلایدر باشگاه‌ ورزشی هوانوردی براق یگان های ویژه پاسداران فراجا

حسین دلم لک زده، کربلا قسمتم کن

لالایی رباب این شد... بخواب مادر دورت بگرده...

لالایی رباب این شد... بخواب مادر دورت بگرده... عمو برمیگرده... @hobb98