دوستم کیسه‌ی پارچه‌ای میدوزد، جایگزین کیسه‌های پلاستیکی... برای دوست‌داران طبیعت... اگر مایل هستید حمایتش کنید و چرخ دنده‌ای بشوید برای چرخیدن کسب و کارش...

سلام بر خوبان عالم سلام بر صاحب ِ دلهای ما در غروب جمعه... @hobut68

بچه‌ها خوابیده‌اند. علیسان هنوز سرفه‌های خروسکی‌اش خوب نشده امشب گوارشش بهم ریخت! خواب ِ خونم کم شده! دلم لک زده برای دو سه ساعت خواب ِ یک‌دست و سنگین! خستگی از تمام ذرات دی‌اکسید کربن‌های بازدمم به بیرون می‌پاشد! علیسان که خوابش برد، می‌گشتم دنبال تسبیح حرم شریفه خاتون که چند سال پیش احمد از سفرش آورده بود... به احمد گفتم: "میخوام باهاش یه کم ذکر بگم بلکم خوب بشه این بچه، خسته شدم دیگه..." حالا ذکرهایم را گفته‌ام، علیسان را هم سپردمش به شریفه خاتون و پدر و پدربزرگش... دوباره می‌روم سراغ اخبار حمله‌ی امروز صبح... میخوانم که شهدا بیشتر شده‌اند... دی‌اکسیدکربن‌های بازدمم به جز خستگی بغض هم به بیرون می‌پاشند... می‌دانم که گریزناپذیر است... می‌دانم که جنگ یعنی همین... یعنی تلفات، خسارات، خون، شهید، وای مادر شهید... بغض افتاده به جانم! ذهنم میرود سمت دست‌های همین چهار مادری که امروز شده‌اند: مادر شهید! دست‌هایشان چند بار تسبیح برداشته و برای خوب شدن سرفه‌های پسر کوچکشان ذکر گرفته؟! چند بار خسته شده‌اند؟! چند بار با چشم‌های خواب‌آلود گهواره تکان داده‌اند و آرزو کرده‌اند کاش زودتر بزرگ بشه چند بار اسفند دود کرده‌اند و ذکر یونسیه خوانده‌اند که پسرشان چشم زخم نخورد؟! امان از این چند بارها که به جای پسر، امشب جلوی چشم این مادرها رژه می‌روند! امان از این مادرها... . دی‌اکسید‌کربن‌های خسته، نمی‌گذارند اکسیژن کافی به مغزم برسند... توان ِ مرثیه‌سرایی بیشتر را ندارم! #ف_سین_ه @hobut68