eitaa logo
حُفره
441 دنبال‌کننده
154 عکس
12 ویدیو
1 فایل
به نام تو برای تو . مبارکه اکبرنیا هستم. شیمیستِ روانشناسی‌خوانده که عاشقِ کتاب 📚 و محتاجِ کلمه✍️ است. مشغول به شغل‌های شریفِ همسری، مادری👶👦👦، خانه‌داری و استادیاری مدرسه‌ی نویسندگی مبنا . برای هر نظر، انتقاد و پیشنهادی اینجا هستم👇 @mob_akbarnia
مشاهده در ایتا
دانلود
۱۳ فروردین
کتاب‌دوست‌ها دو دسته‌ هستن: یا با قلم جناب نادر ابراهیمی ارتباط می‌گیرن و عاشقشون میشن. یا ارتباط نمی‌گیرن ولی از شدت علاقه‌ی گروه اول عاشقشون میشن :) مگه نه؟ @hofreee
۱۴ فروردین
دیده‌اید گاهی شوکه می‌شوید کسی که برایتان معنی حق بود، اشتباه کرده یا خطا رفته؟ معمولا تا مدت‌ها طول می‌کشد بعد این شوک‌ها کمر راست کنیم. اعتمادمان را به همه از دست می‌دهیم و گُم می‌شویم. ممکن هم هست کلا پا بگذاریم روی همه چیز. پاسخ این مشکل‌مان را شهید مطهری جواب داده : " حق و باطل را با میزان قدر و شخصیت افراد نمی‌شود شناخت. این صحیح نیست که تو اول شخصیت‌هایی را مقیاس قرار دهی و بعد حق و باطل را با این مقیاس‌ها بسنجی. فلان چیز حق است چون فلان و فلان با آن موافقند و فلان چیز باطل است چون فلان و فلان با آن مخالف. نه، اشخاص نباید مقیاس حق و باطل قرار گیرند؛ این حق و باطل است که باید مقیاس اشخاص و شخصیت آنان باشند. یعنی باید حق شناس و باطل شناس باشی نه اشخاص و شخصیت شناس؛ ( افراد را خواه شخصیتهای بزرگ و خواه شخصیتهای کوچک) با حق مقایسه کنی، اگر با آن منطبق شدند شخصیتشان را بپذیری و الاّ نه. " @hofreee
۱۶ فروردین
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
من بارها به نسبت خودم با غزه فکر کرده‌ام. من در این جهان چکاره‌ام و اصلا این قصه برای من است؟ به یک چیز مهم رسیده‌ام. قضیه‌ی غزه اول امتحان انسان‌شناسی همه‌ی آدم‌های جهان است. دقیقا همان مرزی که اگر از آن بگذری با حیوان توفیری نداری! دوم اینکه امتحانِ توحید است! دیشب به کسی گفتم چرا خدا کاری نمی‌کند؟ چرا تمام نمی‌شود؟ نکند ما حق نباشیم؟ حرف‌هایم وحشتناک بود. حتی اگر مچاله و خشمگین و عزادار باشم، اجازه‌اش را نداشتم. من فقط یک قدم تا کفر و شکست در این امتحان فاصله داشتم. اینکه این همه ظلم را ببینی و از ته ته ته قلبت باور داشته باشی که خدا بساط ظلم را جمع می‌کند. اینکه با دیدن انسان‌هایی که از شدت بمباران در آسمان پرواز می‌کنند، همچنان مطمئن باشی که طرف حقی. اینکه صدای ناله و زاری زنی در غزه را بشنوی و سکوت جهان را ببینی و مطمئن باشی به روزی که انتقام گرفته خواهد شد. اینکه همه‌ی دنیا بخواهند که یک تکه خنجر را از کره‌ی زمین محو کنند و جشن بگیرند و تو همچنان سر نمازهایت دعای پیروزی کنی. این‌ها به زبان آسان است اما در عمل برای ما یک‌جور امتحان است. عزیز از دست بدهی و شکایت نکنی و تسلیم باشی و شاکر مگر آسان است؟ غزه عزیز ماست. این قصه چه از بُعد انسانی و چه الهی قصه‌ی همه‌ی مردم جهان است. این روزها که آن‌ها دارند حرف از تمام شدن می‌زنند، نکند باورهایمان دست بخورد! نکند ما هم تمام شویم که در این صورت باخته‌ایم و رد خواهیم شد. این روزها باید محکم‌تر خدا را بغل کنیم. باید همچنان التماسش کنیم. کاش از آن سنگ‌های درشت باشیم که ته این الکِ آخرالزمانی باقی بمانیم. @hofreee
۱۶ فروردین
حکمت یا روشنفکر بازی؟ یک ویروس عجیبی سالیان سال است به جان هنرمندان مذهبی مملکت‌مان افتاده است. خصوصا نویسندگان عزیز. چه ویروسی؟ روشنفکری بعد از سر زبان‌ها افتادن! افراد موردنظر با اهداف و نیت‌های الهی و آرمانی و اسلامی وارد می‌شوند. به محض خواندن چند کتاب و تعریف چند استاد و چاپ اثرشان، ناگهان آروغ روشنفکری می‌زنند. تمام آن اهداف را فراموش می‌کنند و دیگر نوشتن راجع به آن‌ها را چیپ و کلیشه می‌دانند. روزگاری ته آرزویشان این بود که نشری در پاورقی کتابش اسمی از آن‌ها ببرد اما حالا آن نشر را مبتذل و ضعیف می‌دانند. برای پیشرفت و اعتلای همین جمهوری اسلامی، بزرگ شده‌اند اما یک‌هو منتقد درجه یک می‌شوند. حرفی از کتاب‌خوان‌ترین رهبر جهان نمی‌زنند چون به هرحال آخوند است و آخوندها یک‌باره اخ و پیف می‌شوند. تازه رهبر ایران که روزی تاج‌سرشان بود ظالم هم می‌شود! پس عکس‌هایش را قایم می‌کنند. همچنین تابلوی حاج قاسم‌ها و سید حسن‌ها هم روانه‌ی انباری می‌شود که یادشان برود چه گذشته دُگم و زشتی داشتند! اگر چیزی از آن‌ها بگویند خدایی نکرده فالوورهایشان می‌ریزد. مخاطب‌های روشنفکرشان را از دست می‌دهند. فلان استاد و فلان نشر دیگر کارشان را چاپ نمی‌کنند. بماند که خیلی‌هایشان در همان حوزه‌های علمیه بودند که تصمیم گرفتند نویسنده شوند! می‌خواستند دین را برای مردم آسان و خلاقانه معرفی کنند که دین خودشان هم یادشان رفت! ریش‌ها، ته‌ریش می‌شود و ته‌ریش‌ها شش تیغی. آمده بودند که از فلسطین و مظلوم بنویسند اما می‌فهمند که مظلوم واقعی ملت ایران است!! خانم‌های نویسنده آمده بودند از حجاب بگویند که یاد می‌گیرند باید همه آزاد باشند و نباید کسی را مجبور به کاری کرد. سینه‌چاکِ "زن زندگی آزادی" می‌شوند. شوخی می‌کنید یا جدی هستید؟ باور کنید اول و آخرش فرد خاصی نیستید. فقط یک بادکنکید که ترکیدن یا سوراخ شدن‌تان نزدیک است. قول می‌دهم فقط چند مُهره‌ی سوخته هستید که به محض استفاده از بازی بیرون انداخته می‌شوید! آدم حسابی‌های گرامی!! آن اهداف و آرمان‌ها حالا که بزرگ شده‌اید به شما نیاز دارند! بچه‌های غزه، خانواده‌های شهدای مدافع حرم، قرآن مهجور مانده، اسلامی که از همه طرف کوبیده می‌شود، جمهوری اسلامی مظلوم و یاد خدا که دارد از قلب‌ها بیرون می‌رود، الان به شما نیاز دارند. ( البته مسلما خدا لنگ من و شما نیست! ) شما قرار بود که بروید وسط آن روشنفکرها که به قول امیرالمومنین حکمت بگیرید ولو از دهان منافق. چه شد که خودتان هم شبیه آن‌ها شده‌اید؟ حرف زدن از خدا و دینش کلیشه شده؟ به بهانه‌ی کار متفاوت و خلاقانه و نو دارید در زمین اشتباهی بازی می‌کنید. می‌ترسم وقتی برگردید که دیگر هیچ‌چیز نمانده باشد. جز پشیمانی برای خودتان. خدایا ما را برای خودت نگه‌دار و قوی کن. فقط خودت. ✍️ مبارکه اکبرنیا @hofreee
۱۷ فروردین
8.79M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
این روزا این لحظه‌ها این وحشی‌گری این فیلمو این پدرو این نسل‌کشی رو بزنید تو سر اون گوگولی مگولی‌ها که الان از سفر دبی و ترکیه‌شون برگشتن. یه لیوان قهوه گرفتن دستشون و زیر نور آفتاب کتاب می‌خونن و میگن " باید با جهان تو صلح بود. اینقدر مرگ مرگ نکنید! " عزیزم اگه کسی بچه‌هاتو، خونواده، کل مردمتو بکشه و تیکه تیکه کنه. بعد هم اون خونه و زندگی خوشگلتو بگیره و تو آرزوی یه سفر، یه درس خوندن، یه زندگی عادی بمونی، بازم از این شعارای قشنگ میدی یا نه؟ می‌جنگی باهاش یا نه؟ میگی مرگ بر تو یا نه؟ اگه یه ذره تصورش کردی و دیدی و بازم با این وحشی‌ها خواستی درصلح باشی باید تبریک بگم بهت! چون تو یه بی‌شرف و درعین حال حیوانی! باور کن اینا فحش نیست. چون نماد‌ها و جلوه‌های شرف و انسانیت در شما نیست :) @hofreee
۱۸ فروردین
چقدر متنفرم از لحظاتی که بچه‌هام می‌شینن پای شبکه پویا و پشت هم ازم اسم کارتون‌ها رو می‌پرسن و پشت هم باید چند تا اسم خارجی رو بگم : ماجراهای چت و دیل جت پستچی تام و جری ( همچناااان) بیون و باکی پاندا کنگ‌فوکار پینگو داینا و ... چی شد که این همه سال نتونستیم چند تا انیمیشن خوب بسازیم که بی‌نیازمون کنه از این اسم‌ها که تو زبون بچه‌هامون نمی‌چرخه؟ چی شد که به صدا و سیمای خودمون هم دیگه اعتماد کامل نداریم؟ چی شد که یه مادر به فکر اینه که فردا چطور سیم تلویزیون رو قطع کنه که دیگه روشن نشه؟ :) پ.ن: بله تولیدات داخلی هم هست اما وجود خارجی‌ها چشمگیرتره. @hofreee
۲۰ فروردین
مامان بعضی روزها با خودش حرف می‌زد. موقع تا کردن لباس‌ها. خرد کردن سبزی‌ها. شستن ظرف‌ها. پختن غذا پای گاز. وقتی بافتنی می‌بافت. انگار داشت با پیازداغ طلایی شده حرف می‌زد یا یک بشقاب کفی. شاید هم با پیراهن گلدارش یا گوله‌ی کاموا. اذیتش می‌کردم و می‌گفت ذهنم درگیر است. بزرگتر که شدم فهمیدم زن‌ها برای بعضی حرف‌ها و دردهایشان هیچ گوشِ محرمی پیدا نمی‌کنند جز گوش خودشان. فقط خودشان. و این ارثیه‌‌ی محرمانه‌ای است که هر مادر برای دخترش می‌گذارد که در روزهای سخت بتواند خودش را سبک کند. @hofreee
۲۱ فروردین
Tamami Dinam (320).mp3
5.13M
برای عصرِ پنجشنبه‌هایی که حال دل‌مان کوک نیست. با یک لیوان چای داغ کنارش... @hofreee
۲۱ فروردین