✡️ "سیارهٔ میمون‌ها" ادای دین هالیوود به داروین 🎬 تجربه‌ای چهل‌ساله از لیبرالیزاسیون دولتی 1️⃣ «ایمان به وجود آیات الهی»، گفتمان خدامحوری است که تمام پدیده‌های عالَم را نشانه‌ای از ذات اقدس الهی دانسته و معرفت صحیح بَشری را در چارچوب توجه به نظام علیّت، متوجه خالق عالم هستی به‌عنوان علّت العلل می‌سازد. آنچه که تحت عنوان آیات الهی می‌شناسیم را می‌توان در دو سطح کُلی تقسیم‌بندی نمود: ١- نشانه‌هایی که در سراسر عالَم پراکنده بوده و از آن به #آیات_آفاقی تعبیر می‌شود، ٢- نشانه‌هایی که در درون آدمی نهفته است و تحت عنوان #آیات_انفسی شناخته می‌شوند. و از آنجا که این آیات مخلوق خداست، در نتیجه ما به‌وسیلهٔ خود خدا و از راه عنایت‌هایش، او را می‌شناسیم. 2⃣ این ایمان، بُن‌مایه‌های اساسی تفکر بَشرمحور را متزلزل کرده و #تمدن_غرب را که عالم هستی را حول وجود مادی انسان تعریف می‌کند، به چالش می‌کشد. غرب در مواجهه با آیات الهی، تلاش می‌کند تا آنها را به آزمایشگاه برده و از طریق حسّ و تجربه به تجزیه و تحلیل آنها بپردازد. همین رویکرد در ادامه، به بهره‌گیری از ظرفیت #فیلم_مستند انجامید. تولید آثار بی‌شمار مستند، اعم از مستندهای علمی، تاریخی، آموزشی و… را باید در این راستا ارزیابی نمود. 3⃣ مستند #سیاره_زمین (Planet Earth) از شاخص‌ترین آثاری است که در همین راستا، هدف خود را تثبیت «ایمان به وجود آیات مادی» در ذهن مخاطب قرار داده است. این مجموعه، که طیّ مدتی بیش از پنج سال، توسط شبکه بی‌بی‌سی و با سرمایه‌گذاری بنگاه سخن‌پراکنی بریتانیا تولید شد، توانست جوایز بسیاری را از آنِ خود سازد. این مجموعه با عناوین: «از قطب تا قطب»؛ «کوه‌ها»؛ «آب شیرین»؛ «غارها»؛ «بیابان‌ها»؛ «دنیاهای یخی»؛ «جلگه‌های پهناور»؛ «جنگل‌ها»؛ «دریاهای کم‌عمق»؛ «جنگل‌های فصلی» و «اعماق اقیانوس‌ها»، به ارائهٔ یک نمای مادی از جهان می‌پردازد، و پدید‌ه‌ها نه به‌عنوان مخلوقات الهی، بلکه به‌عنوان اموری طبیعی و در قالب نظام فکری ‌#اومانیسم به مخاطب معرفی می‌شوند. 4⃣ #تمدن_غرب همواره از نگرش حقیقی به پدیده‌های عالم هستی فاصله گرفته و توجه به نظام علیّت را به وادی مغالطه‌های فیلسوفان ملحد کشانده و رویکرد تقابلی خود در این عرصه را در چارچوب هجویه‌ای با عنوان #تکامل یا #فرگشت (Evolution) سامان داده است. اهتمام ویژهٔ #هالیوود به تولید فیلم‌هایی نظیر: زمین‌لرزه (1974)، شیوع (1995)، شهاب‌وار (1979)، طوفان (1999)، گردباد (1996)، آتشفشان (1997) و صدها آثار دیگر این‌چُنین را می‌توان نمودی بارز از تصویرسازی به‌منظور تحمیل «ایمان به وجود آیات مادی» و حذف آفریدگار جهان معرفی نمود. 5⃣ فیلم #سن_آندریاس (2015)، از آیات الهی تفسیری مادی به‌دست داده و از پدیده‌هایی همچون زلزله به‌عنوان #بلایای_طبیعی (Natural disaster) تعبیر می‌کند. یا فیلم هسته (2003)، حتی هنگامی که هستهٔ مرکزی زمین از چرخش باز می‌ایستد، آن را به‌عنوان نشانه‌ای از وجود و حاکمیت ماده دانسته، و در این شرایط نیز تنها بَشر است که به‌عنوان محور عالم هستی می‌تواند به مرکز زمین برود و دوباره هستهٔ مرکزی زمین را فعال و دنیا را از نابودی حتمی نجات دهد! 6⃣ #سیاره_میمون‌ها نمودی بارز از همین نوع تصویرسازی هالیوودی است که صریحاً اقدام به خلق تصویری از انگاره‌های #چارلز_داروین بر پردهٔ #سینما می‌نماید. این فیلم، برداشتی سینمایی از کتاب سیارهٔ میمون‌ها است که توسط نویسندهٔ فرانسوی «پیر بول» به نگارش درآمد و سعی داشت تا حلقهٔ مفقوده‌ای را که داروین نتوانسته بود به آن وجاهتی علمی ببخشد، با خلق داستانی بلند، معنی داده و #داروینیسم را به مخاطب بقبولاند. 7⃣ کتاب سیاره میمون‌ها تا به امروز الهام‌بخش آثار متعددی در هالیوود بوده که غیر از فیلم مورد اشاره، می‌توان به چهار اثر سینمایی دیگر با عنوان «سیارهٔ میمون‌ها» به کارگردانی «تیم برتون»، «ظهور سیارهٔ میمون‌ها» به کارگردانی «روپرت ویات»، «طلوع سیارهٔ میمون‌ها» و «جنگ برای سیارهٔ میمون‌ها» به کارگردانی «مت ریوز» نیز اشاره نمود. @hoghoghyaran