🔸تحقیر یزید در دربار خودش توسط حضرت زینب سلام‌الله‌علیها 🔹زیبب سلام الله علیها! همان بانوی حیا و عفت که خون علی را در رگ دارد و ابتلائات زندگی را یکی پس از دیگری به جان خرید؛ ولی هیچ‌یک از این مصیبت‌ها او را از پای درنیاورد. نهیب‌های حیدری او، یزید را حتی در دربار خودش نیز درمانده کرد؛ آنگاه‌که با ندایی عزتمندانه بر سر یزید فریاد ‌کشید که: «لَئِنْ‏ جَرَّتْ عَلَیَّ الدَّوَاهِی مُخَاطَبَتَکَ إِنِّی لَأَسْتَصْغِرُ قَدْرَکَ وَ أَسْتَعْظِمُ تَقْرِیعَکَ وَ أَسْتَکْثِرُ تَوْبِیخَکَ» ای یزید! گرچه پیش آمدهاى ناگوار روزگار، مرا به سخن گفتن با تو کشانده است ولى درعین‌حال ارزش تو ازنظر من ناچیز است و نکوهشت را به خاطر جنایت‌‏هایت بس بزرگ می‌دانم و تو را بسیار سرزنش مى‏کنیم‏. 📖 اللهوف على قتلى الطفوف / ترجمه فهرى، النص، ص: 184 •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🔳 زیارت‌نامه‌ای با حال و هوای روضه در فرازهایی از زیارت‌نامه حضرت ابوالحسن امام موسی بن جعفر علیهماالسلام به بخش‌هایی از این ظلم‌ها و شکنجه‌ها اشاره‌شده است. در آنجا که عرضه می‌داریم: 🏴 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَصِیِّ الْأَبْرَارِ وَ إِمَامِ الْأَخْیَارِ وَ عَیْبَةِ الْأَنْوَارِ وَ وَارِثِ السَّکِینَةِ وَ الْوَقَارِ وَ الْحِکَمِ وَ الْآثَارِ الَّذِی کَانَ یُحْیِی اللَّیْلَ بِالسَّهَرِ إِلَى السَّحَرِ بِمُوَاصَلَةِ الِاسْتِغْفَارِ حَلِیفِ السَّجْدَةِ الطَّوِیلَةِ وَ الدُّمُوعِ الْغَزِیرَةِ وَ الْمُنَاجَاةِ الْکَثِیرَةِ وَ الضَّرَاعَاتِ الْمُتَّصِلَةِ الْجَمِیلَةِ وَ مَقَرِّ النُّهَى وَ الْعَدْلِ وَ الْخَیْرِ وَ الْفَضْلِ وَ النَّدَى وَ الْبَذْلِ وَ مَأْلَفِ الْبَلْوَى وَ الصَّبْرِ وَ الْمُضْطَهَدِ بِالظُّلْمِ وَ الْمَقْبُورِ بِالْجَوْرِ وَ الْمُعَذَّبِ فِی قَعْرِ السُّجُونِ وَ ظُلَمِ الْمَطَامِیرِ ذِی السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُیُودِ وَ الْجَنَازَةِ الْمُنَادَى عَلَیْهَا بِذُلِّ الِاسْتِخْفَافِ وَ الْوَارِدِ عَلَى جَدِّهِ الْمُصْطَفَى وَ أَبِیهِ الْمُرْتَضَى وَ أُمِّهِ سَیِّدَةِ النِّسَاءِ بِإِرْثٍ مَغْصُوبٍ وَ وَلَاءٍ مَسْلُوبٍ وَ أَمْرٍ مَغْلُوبٍ وَ دَمٍ مَطْلُوبٍ وَ سَمٍّ مَشْرُوبٍ. (بحار الأنوار، ج‏99، ص: 17) 🤲 پروردگارا درود فرست بر محمد و اهل‌بیتش و درود فرست بر موسى بن جعفر (علیه‌السلام) جانشین نیکان و پیشواى نیکوکاران عالم و معدن انوار و وارث آرامش و متانت و حکمت‌ها و آثار (گذشتگان) 🔹آن بزرگوارى که شب‌ها تا سحر به شب‌زنده‌داری بیدار بود و پیوسته استغفار می‌کرد؛ مأنوس بود با سجده طولانى و اشک‌های روان و مناجات فراوان و ناله‌های پیوسته و زیبا 🔸کسی که جایگاه خرد و عدالت و نیکی و احسان و سخاوت و بخشش بود 🔹همان امامی که همدم با گرفتاری و صبر بود و به ستم گرفتار شد و با جور مدفون گردید 🔸کسی که در سیاه‌چال‌ها و زندان‌های تاریک شکنجه می‌شد 🔹کسی که پاهاى مبارکش در حلقه‏ هاى زنجیر مجروح گردید 🔸و کسی که هنگام شهادتش با خواری و سبک شماری بر جنازه مبارکش ندا داده شد 🔹و آن‌کسی که بر جدش محمد مصطفى (صلی‌الله علیه وآله) و پدرش علی مرتضى (علیه‌السلام) و مادرش سرور بانوان (سلام‌الله علیها) داخل شد، درحالی‌که ارثش غصب شده و خلافت از او سلب شده و فرمانش بر زمین‌مانده و خونش طلب شده بود؛ 🔸و درحالی‌که به او سمّ نوشاندند •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🔳امام مظلومی که بر جنازۀ مطهرش با خواری و سبکی ندا داه شد 🏴در فرازی از زیارت‌نامه حضرت امام موسی بن جعفر علیه‌السلام عرضه می‌داریم: 🤲«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ... وَ الْجَنَازَةِ الْمُنَادَى عَلَیْهَا بِذُلِّ الِاسْتِخْفَاف»[1] پروردگارا درود فرست بر محمد و اهل‌بیتش و درود فرست بر موسى بن جعفر (علیه‌السلام) ... کسی که هنگام شهادتش با خواری و سبک شماری بر جنازه مبارکش ندا داده شد. همچنان که از این فقرۀ زیارت‌نامه پیداست، هنگام شهادت آن بزرگوار حرمتشان رعایت نشد و ایشان را با خفت و خواری معرفی کردند. ✍برای اینکه ماجرای این اهانت را بدانیم، بهتر است مراجعه کنیم به روایتی که مرحوم شیخ صدوق نقل کرده‌اند. 🖋در این روایت چنین آمده که «حسن بن عبدالله صَیْرَفی» از قول پدرش نقل کرده: هنگامی‌که حضرت امام موسى بن جعفر علیهماالسلام در زندان سندىّ بن شاهک وفات یافت، حضرت را بر تابوتى گذاشته و نداء دادند: «هَذَا إِمَامُ الرَّافِضَةِ فَاعْرِفُوهُ»: این امام رافضى (شیعه)ها است، او را بشناسید. وقتى آن بزرگوار را به محل شرطه ‏ها آوردند، چهار نفر را مأمور کرد تا صدا بزنند: «هرکس مى ‏خواهد خبیث ابن خبیث (العیاذ بالله) را ببیند بیاید». در این هنگام سلیمان بن أبى جعفر از قصرش بیرون آمد و به کنار شطّ رفت و دادوفریاد و غلغله به گوشش رسید. از غلامان و کنیزانش پرسید: چه خبر است؟ گفتند: سندىّ بن شاهک بر جنازه موسى بن جعفر علیه‌السلام نداء مى‏کند. سلیمان به غلامان و فرزندانش گفت: مأموران سندی بن شاهک به‌زودی به قسمت غرب (شهر) مى‏روند. وقتى ازآنجا عبور کردند با غلامان خود به آنجا بروید و جنازه را از دست آن‌ها بگیرید؛ اگر مقاومت کردند، آن‌ها را بزنید و لباس‌های سیاهشان را پاره کنید. وقتى جنازه را از آن قسمت عبور دادند، غلامان به آنجا رفتند و آن‌ها را زدند و لباس‌های سیاهشان را پاره کردند و جنازه آن حضرت را گرفتند و بر سر چهارراه قراردادند و منادیان نداء دادند: «هر کس مى ‏خواهد طیّب بن طیّب موسى بن جعفر علیهماالسلام را ببیند، بیاید». مردم جمع شدند و حضرت را غسل دادند و با حنوطى فاخر و گران‌بها، ایشان را حنوط کردند و سلیمان بن أبى جعفر آن حضرت را در کفنى که براى خود ترتیب داده بود، از برد یمانى، که قیمت آن دو هزار و پانصد دینار بوده و تمام قرآن بر آن نوشته شده بود، کفن کرد و خود با پاى برهنه، بدون عمامه و گریبان چاک، آن حضرت علیه‌السلام را تشییع کرد و در «مقابر قریش» دفن نمود.[2] 📚پی نوشت: [1] بحار الأنوار، ج‏99، ص 17 [2] عیون أخبار الرضا علیه‌السلام؛ ج‏1؛ ص۹۹ •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🌺"عید مبعث" بهانه ای برای بعثت انسان به مکارم اخلاقی ✍️"بعثت" به معنای برانگیختن است و عید مبعث را مبعث گفته اند به خاطر اینکه رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله در این روز فرخنده به پیامبری برانگیخته شده است. ❓سؤال میپرسیم هدف از بعثت رسول خدا صلی الله علیه و آله چیست؟ ✅ آن حضرت جواب این سوال را اینگونه میدهند که: اِنَّما بُعِثْتُ لاُتَمِّمَ مَکارِمَ الاَخْلاقِ.(1) من برانگیخته شده ام تا کرامت نفس را به اکمال برسانم. ✍️کرامتی که با تخلق به محسنات اخلاقی و پرهیز از رزائل حاصل میشود. شاید بتوان از این بیان نورانی، مطلبی را استفاده کرد و آن اینکه انسان را نیز بعثتی است و آن مبعث عبارت است از نیل به مکارم اخلاقی. بعثتی که با تخلق به اخلاق حسنه، تعالی روح را در پی داشته باشد. و بیجا نیست اگر این روز بزرگ را عید نامیده اند. به خاطر اینکه "عید" به معنای بازگشت است. و اگر انسان این روز را نقطه عطفی برای بازگشت به فطرت الهی خویش قرار داده و با توبه به سوی خدا برگردد، این روز را برای خود عید کرده است. چراکه حضرت علی علیه السلام فرمودند: کل یوم لا یعصى الله فیه فهو یوم عید.(2) هر روزی که در آن روز نافرمانی خدا نشود، عید است. بنابراین عید سعید مبعث، بهانه ایست برای بعثت انسان به مکارم اخلاقی. 📚پاورقی: 1.بحارالأنوار، ج 71، ص 382 2. میزان الحکمه، ماده "عید" •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🌸 مبعث بهانه‌ای برای بعثت عقل ✨ در روایتی زیبا از امام موسی بن جعفر علیه‌السلام، عقل در کنار انبیاء الهی، به‌عنوان دلیل و راهنما بر بندگان معرفی‌شده است. در آنجا که می‌فرمایند: 🌺 «إِنَّ لِلَّهِ عَلَى النَّاسِ حُجَّتَیْنِ‏ حُجَّةً ظَاهِرَةً وَ حُجَّةً بَاطِنَةً فَأَمَّا الظَّاهِرَةُ فَالرُّسُلُ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَئِمَّةُ ع وَ أَمَّا الْبَاطِنَةُ فَالْعُقُول»‏ (الکافی ، ط-الإسلامیة ، ج‏1، ص: 16) خدا بر مردم دو حجّت و دلیل دارد: حجّت آشکار و حجّت نهان؛ حجّت آشکار فرستاده شدگان و پیامبران (علیهم‌السلام) و حجّت پنهان و باطنی عقل‌ها هستند. ✍️همچنان که خداوند با ارسال انبیاء و رسولان، حجت را بر مردم تمام کرد و همچنان که ایشان را راهنمایی برای رسیدن به سعادت و عدم گمراهی قرار داد، عقل را نیز راهنمایی برای انسان قرار داده تا صراط مستقیم را از طریق ضلالت و گمراهی تشخیص دهد و با این عقول نیز حجت را بر انسان‌ها تمام کرد. البته ناگفته نماند همین عقل به خاطر محدودیتش و برای درامان ماندن از خطا و اشتباه، نیاز به تأیید و یاری شرع دارد. ✍️روز مبعث روز بعثت حجت الهی و روزی است که آخرین پیامبر الهی به رسالت برانگیخته شد تا کامل‌ترین دین الهی را از طرف خدا به‌سوی مردم به ارمغان بیاورد. چه زیباست که این روز بهانه‌ای باشد برای بعثت حجت دیگر الهی یعنی عقل. و چه به‌جاست که این روز نقطه عطفی باشد برای خدمت گرفتن عقل و خرد در مسیر بندگی خداوند. •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🌺 دلیل اینکه ماه شعبان به این نام خوانده شده است ✨ ✍️ واژه «شعبان» اسمی است که معنای منشعب شدن و پراکنده شدن در آن نهفته است. دلیل اینکه این ماه را شعبان نامیده‌اند این است که رحمت‌های پروردگار در این ماه به صورت وسیع و شایع نازل می‌شود. 🌺 از رسول خدا صلّی الله علیه و آله روایت شده که فرمودند: «شَهْرُ شَعْبَانَ تَنْشَعِبُ فِيهِ الْخَيْرَات‏» [ماه شعبان ماهی است كه در آن انواع خيرات بطور پراكنده شيوع يابد] 📚 مجمع البحرين، ج‏2، ص 90 عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج 2، ص 71 •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

❇️ دو ثمرِۀ مهم صلوات فرستادن صلوات یکی از ادعیه مهم ماه مبارک شعبان، دعای موسوم به "صلوات شعبانیه" است. این دعا علاوه بر فرازهای ارزشمندی که دارد، مشتمل بر چند صلوات بر محمد و آل محمد علیهم‌السلام است. در فرازی نورانی از این دعای شریف می‌خوانیم: 🤲 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً کَثِیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضًى وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَدَاءً وَ قَضَاءً [خداوندا بر محمد و خاندان محمد درود بفرست؛ درودی فراوان که مایه خشنودی آنان و ادا و ایفای حق محمد و آل محمد علیهم‌السلام باشد]. با تدبر در این فراز بلند دو نکته مهم استنباط می‌شود: 1️⃣ صلوات و درود فرستادن فراوان بر رسول خدا و اهل‌بیت ع که در حقیقت نوعی دعا در حق ایشان است، باعث خشنودی و جلب رضایت این حضرات می‌شود. 🤲 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً کَثِیرَةً تَکُونُ لَهُمْ رِضًى خداوندا بر محمد و خاندانش درود بفرست؛ درودی فراوان که مایه خشنودی آنان شود. 2️⃣ صلوات و درود فرستادن بر این بزرگواران وسیله‌ای است برای اداء حقی که ایشان بر گردن بندگان دارند. چراکه این حضرات علاوه بر اینکه ولی‌نعمت مخلوقات هستند، با رسالت و امامتشان، انسان‌ها را با مسیر هدایت و بندگی خداوند آشنا کرده و آن‌ها را به صراط مستقیم دعوت نمودند. 🤲اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَاةً کَثِیرَةً تَکُونُ ... لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَدَاءً وَ قَضَاءً خداوندا بر محمد و آلش درود بفرست؛ درودی فراوانی که ادا و ایفای حق محمد ع باشد. •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh

🔹سه عبادت آسان که ثواب روزۀ تمام ایام سال، شب‌زنده‌داری و ختم قرآن را دارند🔸 بعضی از اعمال آن‌چنان ثواب و ارزش والایی دارند که اجر آن‌ها معادل روزه‌داری تمام روزهای سال و ختم کامل قرآن و بیدار ماندن تمام شب به عبادت است. این اعمال عبارتند از: 1️⃣ روزه گرفتن ماه‌های مبارک شعبان المعظم و رمضان الکریم. 2️⃣ خواندن سه مرتبه سوره «قل هو الله احد» 3️⃣ وضو گرفتن قبل از خواب در شب این سه عمل، همان اعمالی هستند که حضرت سلمان رحمه‌الله ملتزم به انجام آن‌ها بود. 🔹 از امام صادق علیه‌السلام روایت‌شده که: روزى رسول خدا صلی‌الله علیه و آله به اصحابشان فرمودند: کدام‌یک از شما همه عمر روزه می‌دارد؟ سلمان (رحمه‌الله) عرض کرد: من یا رسول اللَّه. حضرت پرسیدند: کدام‌یک از شما همه شب را شب‌زنده‌داری می‌کند؟ سلمان عرض کرد: من یا رسول اللَّه. باز فرمودند: کدام‌یک از شما هر شب قرآن را ختم می‌کند؟ سلمان عرض کرد: من یا رسول اللَّه. یکى از اصحاب آن حضرت، خشمگین شد و عرض کرد یا رسول اللَّه سلمان مردى عجمى است و می‌خواهد بر ما که از قریش هستیم ببالد. شما فرمودید کدام‌یک از شما همه عمرش روزه می‌دارد؟ سلمان جواب داد من؛ بااینکه بیشتر روزها را غذا می‌خورد. و فرمودى کدام‌یک از شما همه شب را بیدار است؟ سلمان جواب داد من؛ بااینکه بیشتر شبها خواب است. و فرمودى کدام‌یک شما هر روز یک ختم قرآن می‌خواند؟ سلمان باز جواب داد من؛ بااینکه بیشتر روزها خاموش است. رسول خدا صلی‌الله علیه و آله فرمودند: «مَه‏ یَا فُلَانُ أَنَّى لَکَ بِمِثْلِ لُقْمَانَ الْحَکِیمِ سَلْهُ فَإِنَّهُ یُنَبِّئُکَ» (خاموش باش اى مرد! تو را چه با همانند لقمان حکیم؟! از سلمان بپرس تا به تو خبر دهد) آن مرد به سلمان گفت: اى ابا عبد اللَّه تو گفتى همه روزها را روزه‏اى در حالی که من دیدم بیشتر روزها غذا می‌خوری؟ سلمان جواب داد: چنان نیست که گمان بردى. من در هرماه سه روز روزه می‌دارم و خداى عز و جل می‌فرماید: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها» (هر کس کار نیکى بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد). من روزه شعبان را به ماه رمضان وصل می‌کنم و این روزه یک‌عمر حساب مى‏ شود. دوباره پرسید: تو گمان کردى که همه شب را بیدارى در حالی که بیشتر شبها در خوابى. سلمان جواب داد: چنان نیست که گمان بردى ولى من از دوستم رسول خدا صلی‌الله علیه و آله شنیدم می‌فرمود: «مَنْ بَاتَ عَلَى طُهْرٍ فَکَأَنَّمَا أَحْیَا اللَّیْلَ کُلَّهُ» (هر که با وضو بخوابد گویا همه شب را زنده داشته است) و من همیشه با وضو می‌خوابم. آن مرد باز پرسید: تو گمان کردى که هر روز همه قرآن را می‌خوانی؛ در حالی که بیشتر روز را خاموش هستی؟ سلمان جواب داد: چنان نیست که تو خیال می‌کنی. ولى من از دوستم رسول خدا صلی‌الله علیه و آله شنیدم که به على علیه‌السلام می‌فرمود: «یَا أَبَا الْحَسَنِ مَثَلُکَ فِی أُمَّتِی مَثَلُ‏ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ فَمَنْ قَرَأَهَا مَرَّةً قَرَأَ ثُلُثَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ قَرَأَهَا مَرَّتَیْنِ فَقَدْ قَرَأَ ثُلُثَیِ الْقُرْآنِ وَ مَنْ قَرَأَهَا ثَلَاثاً فَقَدْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فَمَنْ أَحَبَّکَ بِلِسَانِهِ فَقَدْ کَمَلَ لَهُ ثُلُثُ الْإِیمَانِ وَ مَنْ أَحَبَّکَ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ فَقَدْ کَمَلَ ثُلُثَا الْإِیمَانِ وَ مَنْ أَحَبَّکَ بِلِسَانِهِ وَ قَلْبِهِ وَ نَصَرَکَ بِیَدِهِ فَقَدِ اسْتَکْمَلَ الْإِیمَانَ وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ یَا عَلِیُّ لَوْ أَحَبَّکَ أَهْلُ الْأَرْضِ کَمَحَبَّةِ أَهْلِ السَّمَاءِ لَکَ لَمَا عُذِّبَ أَحَدٌ بِالنَّارِ» اى ابا الحسن مثل تو در امتم مثل‏ قُلْ هُوَ اللَّهُ‏ است هر که یک بارش بخواند ثلث قرآن را خوانده است؛ و هر که آن را دو بار بخواند، دو ثلث قرآن را خوانده است؛ و هر که آن را سه بار بخواند، همه قرآن را خوانده است. اى على هر که تو را به زبانش دوست داشته باشد، ثلث ایمان را دارد و هر که به زبان و دلش دوستت داشته باشد، دو ثلث ایمان دارد و هر که به زبان و دل دوستت داشته باشد و با دست خود یاریت نماید، ایمانش کامل است. ای علی؛ سوگند به خدایی که مرا به‌حق فرستاده است، اگر همه اهل زمین تو را دوست داشتند، چنان‌که اهل آسمان تو را دوست دارند، هیچ‌کس با آتش جهنم عذاب نمی‌شد. سپس سلمان فرمود: من هر روز سه بار «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» می‌خوانم. آن مرد معترض برخاست و گویا سنگى در دهانش افکنده بود. 📖 الأمالی مرحوم شیخ صدوق؛ ص 33 •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🌺 دلیل نامیده شدن ماه شعبان به ماه شفاعت ✨ 🔸از رسول خدا صلّی الله علیه و آله روایت شده که درباره دلیل نامیده شدن ماه شعبان به ماه شفاعت فرمودند: «سُمِّيَ شَهْرُ شَعْبَانَ شَهْرَ الشَّفَاعَةِ لِأَنَّ رَسُولَكُمْ يَشْفَعُ لِكُلِّ مَنْ يُصَلِّي عَلَيْهِ فِيه‏» 🔹ماه شعبان ماه شفاعت نامیده شده، به خاطر اینکه پیامبر شما هر کسی که در این ماه بر او صلوات بفرستد را شفاعت می‌کند. 📖 اشعرى قمى، احمد بن محمد بن عيسى، النوادر، ص 18 •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

❇️ برجسته‌ترین ویژگى‌هاى امام حسین علیه‌السلام 1⃣ پدر امامان است پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود: «إنَّ اللّٰهَ‌... اختارَ مِنَ الحُسَینِ الأَوصِیاءَ مِن وُلدِهِ‌، یَنفونَ عَنِ التَّنزیلِ تَحریفَ الغالینَ‌، وَانتِحالَ المُبطِلینَ‌، وتَأویلَ المُضِلّینَ‌، تاسِعُهُم قائِمُهُم ...» خداوند، از فرزندان حسین، اوصیایى را برگزید که از قرآن، تحریف غالیان و نسبت نادرست باطل گرایان و تأویل گم‌راهان را دور مى‌کنند، که نُهمین آنان، قائم آنهاست. 2⃣ سَرور شهیدان است در حدیث قدسى آمده: «أما إنَّهُ سَیِّدُ الشُّهَداءِ مِنَ الأَوَّلینَ وَالآخِرینَ فِى الدُّنیا وَالآخِرَةِ» بدانید که او سَرور شهیدان از اوّلین و آخرین، در دنیا و آخرت است. همچنین امام صادق علیه السلام مى‌فرماید: «ما مِن شَهیدٍ إلّاویُحِبُّ أن یَکونَ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام، حَتّىٰ یَدخُلُوا الجَنَّةَ مَعَهُ»‌ هیچ شهیدى نیست، مگر این که دوست دارد که همراه حسین علیه السلام باشد و با او وارد بهشت شود. 3⃣ تربتش برکاتى دارد از امام صادق علیه السلام روایت شده: «إنَّ اللّٰهَ عَوَّضَ الحُسَینَ علیه السلام مِن قَتلِهِ أن جَعَلَ الإِمامَةَ مِن ذُرِّیَّتِهِ‌، وَالشِّفاءَ فى تُربَتِهِ‌...» خداوند، در برابر کشته شدن حسین علیه السلام، امامت را در نسل او قرار داد و شفا را در تربتش. 4⃣ زیارتش برکاتى دارد نسبت به زیارت هیچیک از اهل بیت، به اندازۀ زیارت امام حسین علیه السلام تأکید نشده و زیادتِ ثواب و برکاتى که براى زیارت امام حسین علیه السلام ذکر شده، براى هیچ یک از آنان نیامده است. 📖 دانشنامه امام حسین علیه السلام، ج1، ص 398

🌸دلیل اینکه حضرت ابوالفضل علیه‌السلام را عبّاس ناميده اند در لغت، «عَبَّاس» را چنین معنی کرده‌اند که: «العَبَّاسُ‏ الأَسد الذی تهرب منه الأُسْدُ؛ و به سُمِّیَ الرجلُ‏ عَبَّاساً» (لسان العرب، ج‏6، 129) یعنی عباس، شیری است که سایر  شیرها از او فرار می‌کنند و به هین خاطر است که به مرد شجاع و قوی عباس گفته‌اند. در روز ولادت ابوالفضل (علیه‌السلام)، ام‌البنین (سلام‌الله‌علیها) قنداقه آن بزرگوار را آورد و به دست امیرالمؤمنین علیه‌السلام داد تا برای او نام بگذارد. حضرت علی علیه‌السلام زبان مبارک به دیده و گوش و دهان او گردانید تا حق بگوید و حق ببیند و حق بشنود. آنگاه در گوش راست او اذان گفت و در گوش چپش اقامه گفت. سپس به ام‌البنین سلام‌الله‌علیها فرمود: این فرزند را چه اسم گذارده‌ای؟ ام البینین سلام‌الله‌علیها عرض کرد: من در هیچ امری بر شما سبقت نگرفته‌ام؛ هر چه خودتان میل دارید اسم بگذارید. حضرت فرمود: «سمَّیتُهُ باسمِ عَمِّیَ العَبّاسِ عَبّاساً»: او را به اسم عمویم عباس، نام نهادم. سپس دستان او را بوسید و اشک به صورت نازنینش جاری شد و فرمود: گویا می بینم این دست‌ها یوم الطفّ در کنار شریعۀ فرات در راه یاری برادرش حسین (علیه‌السلام) از بدن جدا خواهد شد. (خصائص العباسیه، مرحوم کلباسی، با ترجمه اسکندری، ص 95) •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir

🌺 دلیل ملقب شدن امام زین‌العابدین علیه‌السلام به لقب «سجّاد» یکی از القاب حضرت علی بن الحسین علیهماالسلام «سجاد» بود. «سجّاد» صیغۀ مبالغه[1] بوده و به معنی شخصی است که بسیار سجده می‌کند. از آنجا که امام زین‌العابدین علیه‌السلام در برابر خداوند بسیار سجده میکردند، ملقب به صفت «سجاد» شدند. از امام باقر علیه‌السلام روایت شده که دربارۀ دلیل نامگذاری پدرشان امام سجاد علیه السلام به لقب «سجّاد» فرمودند: «إِنَّ أَبِی عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع مَا ذَکَرَ نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْهِ إِلَّا سَجَدَ وَ لَا قَرَأَ آیَةً مِنْ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِیهَا سُجُودٌ إِلَّا سَجَدَ وَ لَا دَفَعَ اللَّهُ تَعَالَى عَنْهُ سُوءً یَخْشَاهُ أَوْ کَیْدَ کَائِدٍ إِلَّا سَجَدَ وَ لَا فَرَغَ مِنْ صَلَاةٍ مَفْرُوضَةٍ إِلَّا سَجَدَ وَ لَا وُفِّقَ لِإِصْلَاحٍ بَیْنَ اثْنَیْنِ إِلَّا سَجَدَ وَ کَانَ أَثَرُ السُّجُودِ فِی جَمِیعِ مَوَاضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّیَ السَّجَّادَ لِذَلِک‏»[2] پدرم على‌بن‌الحسین علیهماالسلام نعمتى از نعمت‌هاى خدا را ذکر نمى ‏فرمود مگر آن که سجده مى‏ نمود و آیه ‏اى از آیات کتاب اللَّه عزّ و جلّ را که هنگام خواندن آن سجده (لازم یا مستحب) بود قرائت نمى‏کرد مگر آن که به سجده مى ‏رفت و خداوند متعال از آن حضرت شری که از آن خوف داشت یا کید و حیله حیله‏ گرى را دفع نمى ‏فرمود مگر آن که به شکرانه ‏اش سجده مى‌کرد و اثر سجده در تمام مواضع سجود آن حضرت ظاهر و آشکار بود؛ لذا آن حضرت «سجّاد» نامیده شد. 📚[1] صرف روان با حدیث و قرآن، ج2، ص 71 [2] علل الشرائع ؛ ج‏1 ؛ ص 233 •┈┈••✾••┈┈• @hojjat_panahzadeh www.panahzadeh.blog.ir