eitaa logo
حکمران
8.5هزار دنبال‌کننده
278 عکس
115 ویدیو
1 فایل
روایت عمیق سیاست و اقتصاد
مشاهده در ایتا
دانلود
مقاله: استراتژی چین در خاورمیانه برای 4 سال آینده 📝 عنوان مقاله: Forecasting China’s strategy in the Middle East over the next four years 🖥 منبع: Brookings ▫️چکیده نقش چین در خاورمیانه: رو به رشد و مهم چین در دهه‌های اخیر به یکی از بازیگران برجسته در خاورمیانه تبدیل شده است، هم از نظر اقتصادی و هم از لحاظ سیاسی. این کشور به‌ویژه به دلیل وابستگی شدید به منابع انرژی، به ویژه نفت، که عمدتاً از کشورهای خاورمیانه تأمین می‌کند، در این منطقه دارای اهمیت استراتژیک زیادی است. به عنوان بزرگ‌ترین مصرف‌کننده نفت خاورمیانه، چین روابط اقتصادی و دیپلماتیک خود را با این کشورها تقویت کرده است تا نقشی کلیدی در حفظ ثبات و توسعه منطقه ایفا کند. امنیت انرژی و منافع استراتژیک یکی از محورهای اصلی استراتژی چین در خاورمیانه امنیت انرژی است. رشد سریع اقتصادی چین نیاز این کشور به منابع انرژی را به‌طور چشمگیری افزایش داده است و به همین دلیل، خاورمیانه با ذخایر عظیم نفت خود برای تأمین نفت خام چین اهمیت ویژه‌ای دارد. در سال 2022، بیش از 53 درصد از واردات نفت خام چین از کشورهای خاورمیانه تأمین شد. این حجم واردات چین را وادار به توجه ویژه به امنیت منطقه‌ای و تأمین ایمن منابع انرژی کرده است. با این حال، چین به‌دنبال کاهش وابستگی خود به یک منبع خاص است. در سیاست خارجی چین، واردات بیش از 20 درصد نفت از یک کشور خاص—خواه عربستان سعودی یا روسیه باشد—مورد نظر نیست. این تنوع در منابع تأمین نفت باعث می‌شود که چین همچنان به خاورمیانه وابسته بماند، حتی در شرایطی که تلاش می‌کند به اهداف محیط‌زیستی خود مانند کربن‌زدایی تا سال 2030 دست یابد. انتقال به منابع انرژی پاک‌تر، نظیر انرژی‌های تجدیدپذیر، از اولویت‌های چین است، اما نفت و گاز همچنان به‌دلیل هزینه زیست‌محیطی کمتر در مقایسه با زغال‌سنگ، بخش مهمی از سبد انرژی این کشور را تشکیل می‌دهند. استراتژی دیپلماتیک و سیاسی چین در خاورمیانه همچنین رویکردی دیپلماتیک و غیرمداخله‌گرانه در پیش گرفته است. در مواجهه با بحران‌های متعدد در این منطقه، مانند جنگ غزه، چین خود را به‌عنوان یک میانجی و طرف بی‌طرف در درگیری‌ها معرفی کرده است. این رویکرد در تضاد با سیاست‌های ایالات متحده و دیگر قدرت‌های غربی است که ممکن است نقش فعال‌تری در این درگیری‌ها داشته باشند. چین در سال‌های اخیر به‌عنوان میانجی در مذاکرات صلح و توافقات امنیتی در خاورمیانه نقش‌آفرینی کرده است، که این امر نشان‌دهنده گسترش جایگاه این کشور به‌عنوان یک حافظ صلح در منطقه است. تغییرات سیاسی در خاورمیانه که تحت تأثیر این تلاش‌ها قرار دارد، احتمالاً ادامه خواهد یافت و چین با حمایت از ابتکارات چندجانبه در تلاش است تا روابط منطقه‌ای خود را مستحکم‌تر کند. تنوع اقتصادی در روابط با خاورمیانه در حالی که انرژی همچنان ستون فقرات روابط چین با خاورمیانه باقی می‌ماند، این کشور به‌طور فزاینده‌ای به سمت تنوع در روابط اقتصادی خود حرکت می‌کند. صادرات چین به خاورمیانه—که عمدتاً شامل ماشین‌آلات و قطعات است—در سال 2022 به 229 میلیارد دلار رسید. این رقم نشان‌دهنده اهمیت بالای خاورمیانه به‌عنوان یک بازار برای کالاهای چینی است. همزمان، چین در حال سرمایه‌گذاری در بخش‌هایی فراتر از انرژی، نظیر زیرساخت‌ها، انرژی‌های پاک و اقتصاد دیجیتال است. پروژه‌هایی همچون هوش مصنوعی (AI) و شهرهای هوشمند که در مرکز استراتژی چین قرار دارند، به این کشور کمک می‌کند تا در مواجهه با ظرفیت‌های اضافی در بخش تولید خود، ارتباطات بیشتری با اقتصادهای منطقه‌ای برقرار کند. چشم‌انداز چین برای خاورمیانه در آینده چین به‌طور پیوسته نفوذ خود را در خاورمیانه گسترش خواهد داد. در چهار سال آینده، این کشور به تمرکز خود بر تنوع اقتصادی، ابتکارات دیپلماتیک و مدیریت تعادل قدرت‌های منطقه‌ای ادامه خواهد داد. تحولات بی‌ثبات‌کننده‌ای نظیر جنگ غزه این فرصت‌ها را تسریع خواهند کرد و چین می‌تواند با اتخاذ استراتژی‌های پایدار و بلندمدت، جایگاه خود را به‌عنوان یک بازیگر استراتژیک در آینده خاورمیانه تثبیت کند. نتیجه‌گیری استراتژی چین در خاورمیانه چندوجهی است و بر سه حوزه اصلی تمرکز دارد: امنیت انرژی، تنوع اقتصادی و مشارکت دیپلماتیک. در چهار سال آینده، چین به‌عنوان یک بازیگر فعال‌تر در امور منطقه‌ای ظاهر خواهد شد و به تقویت روابط خود با کشورهای خاورمیانه ادامه می‌دهد. این رویکرد با اهداف کلی چین برای تأمین آینده اقتصادی پایدار و همکاری در حفظ صلح و ثبات جهانی هماهنگ است. حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline
الگویی_برای_محاسبه_نرخ_مناسب_ارز_در_دوران_اصلاح_ساختار_اقتصاد_ایران.pdf
870.2K
🔹الگویی برای محاسبه نرخ مناسب ارز در دوران اصلاح ساختار اقتصاد ایران نویسندگان: محمدناصر شرافت جهرمی ، حسین صمصامی برای تدوین الگوی مناسب تعیین نرخ ارز در اقتصاد ایران، نخست الگوهای مختلف تعیین نرخ ارز مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در تمامی الگوهای مذکور سعی شده تا رفتار نرخ ارز در یک بازار ارزی منسجم با تکیه بر عرضه و تقاضای ارز و شناسایی خاص عوامل موثر بر آنها بررسی شود به هر حال عملکرد ضعیف این الگوها، جهت گیری های جدیدی را در زمینه الگوسازی نرخ ارز مطرح ساخت. به هر ترتیب با الهام از الگوهای مختلف تعیین نرخ ارز و با در نظر گرفتن شرایط و پیش فرضهای خاص اقتصاد ایران الگوی مناسب تعیین نرخ ارز در اقتصاد ایران تدوین گردید. در این الگو قیمت یک واحد ارز با تکیه بر بخش داخلی و با هدف عدم تاثیر یک واحد ارز بر تورم و یکسان ساختن اثر بخشی آن بر عرضه و تقاضای کل تعیین میشود. در پایان نرخ ارز با استفاده از فرمول محاسباتی به دست آمده طی دوره ۵۳ تا ۸۳ محاسبه شده است. کلیدواژگان: ایران ، نرخ ارز ، محاسبه ، اثر اقتصادی ، ساختار اقتصادی حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline
🔷اگر سقف بدهی [آمریکا] برداشته نشود، چقدر باید نگران باشیم؟ به نقل از بروکینگز 🌐 brookings.edu/articles/how-worried-should-we-be-if-the-debt-ceiling-isnt-lifted این مقاله به مسئله‌ی سقف بدهی ایالات متحده پرداخته و تاثیرات اقتصادی و اجتماعی ناشی از عدم افزایش یا تعلیق این سقف را بررسی می‌کند. خلاصه‌ای از این مقاله به شرح زیر است: سقف بدهی و پیامدهای آن سقف بدهی ایالات متحده حداکثر میزان بدهی‌های معوق دولت فدرال را تعیین می‌کند. در ۱۹ ژانویه ۲۰۲۳ ایالات متحده به سقف ۳۱/۴ تریلیون دلار رسید و وزارت خزانه‌داری اقدامات اضطراری را برای جلوگیری از بحران به کار گرفت. این اقدامات موقت تا اوایل ژوئن کارساز خواهند بود، اما اگر کنگره سقف بدهی را افزایش ندهد یا تعلیق نکند، دولت دیگر قادر به پرداخت تعهدات خود نخواهد بود. سقف بدهی مربوط به هزینه‌های قبلاً تصویب‌شده است، نه هزینه‌های جدید. عدم افزایش آن می‌تواند اثرات منفی شدیدی بر اقتصاد داشته باشد، از جمله ایجاد رکود عمیق. پیامدهای اقتصادی و حقوقی اگر خزانه‌داری نتواند تعهدات خود را پرداخت کند، اثرات اقتصادی و حقوقی متعددی به وجود خواهد آمد: - کاهش شدید در هزینه‌های فدرال: برای حفظ پرداخت بهره اوراق خزانه‌داری، سایر هزینه‌ها باید کاهش یابد. - تأخیر در پرداخت‌ها: به تأخیر افتادن حقوق کارکنان فدرال، پرداخت‌های تأمین اجتماعی، و سایر تعهدات، پیامدهای اقتصادی گسترده‌ای خواهد داشت. - چالش‌های قانونی: اولویت‌بندی پرداخت بهره ممکن است با چالش‌های قضایی مواجه شود، زیرا قوانین کنونی اختیارات کافی به خزانه‌داری برای این کار نمی‌دهند. اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت در کوتاه‌مدت، اختلالات بازار مالی و کاهش اعتماد کسب‌وکارها و خانوارها می‌تواند رکود اقتصادی ایجاد کند. اگر بن‌بست طولانی شود، تأثیرات منفی بیشتر خواهد شد، از جمله: - افزایش نرخ بهره اوراق خزانه‌داری و هزینه‌های استقراض دولت. - کاهش قیمت سهام و ارزش دلار. - کاهش مصرف و سرمایه‌گذاری به دلیل کاهش اعتماد. سناریوهای پیش‌بینی‌شده تجربیات گذشته نشان می‌دهد که حتی نزدیک شدن به سقف بدهی می‌تواند هزینه‌های اقتصادی داشته باشد. به عنوان مثال: - در سال ۲۰۱۳، تأخیر در افزایش سقف بدهی باعث افزایش نرخ بهره اوراق خزانه‌داری و کاهش نقدینگی بازار شد. - در سال ۲۰۲۱، پیش‌بینی شد که یک بن‌بست چندماهه می‌تواند منجر به از دست رفتن ۵ میلیون شغل و کاهش 4 درصدی تولید ناخالص داخلی شود. راه‌حل‌ها و چالش‌ها پیشنهاداتی مانند ضرب و انتشار یک سکه پلاتین تریلیون دلاری یا استناد به متمم چهاردهم قانون اساسی برای دور زدن سقف بدهی مطرح شده‌اند. اما این راه‌حل‌ها معمولاً غیرقانونی یا موقتی تلقی می‌شوند و نمی‌توانند از اثرات منفی اقتصادی جلوگیری کنند. نتیجه‌گیری تنها راه‌حل مؤثر برای جلوگیری از بحران، افزایش سریع سقف بدهی یا لغو کامل آن توسط کنگره است. هرگونه تأخیر یا راه‌حل موقتی می‌تواند آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی بلندمدتی به همراه داشته باشد. این مقاله پیامدهای بحران سقف بدهی را بررسی کرده و بر اهمیت اقدامات سریع و قاطع کنگره تأکید می‌کند. حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline
🔷 آخرین فرصت برای ایران 🌐 foreignaffairs.com/iran/last-chance-iran 🔸ریچارد نفیو معمار تحریم ها علیه ایران مقاله‌ای در فارن افرز منتشر کرده با عنوان آخرین فرصت برای ایران. او میگوید هر دو جناح آمریکا موافق حمله به ایران هستند. او معتقد است چنین حمله ای نمی‌تواند فایده داشته باشد و ترامپ باید یک شانس دیگر برای ایران قرار دهد و بهتر است جنگ نشود. او میگوید اگر تلاش ها برای یک برجام دیگر شکست بخورد آمریکا باید مهیا باشد که از قدرت نظامی خود علیه ایران استفاده کند. اگر آمریکا بخواهد دنبال فشار حداکثری برود ممکن است ایران به سمت ساخت بمب برود. باید یک دست آمریکا شاخه زیتون باشد و در دست دیگرش اسلحه! دنیایی که ایران قدرت بمب هسته ای داشته باشد بسیار برای آمریکا خطرناک تر خواهد بود. خلاصه ای از این مقاله: 🔹برای دو دهه، واشنگتن با درخواست‌ها برای حمله به برنامه هسته‌ای ایران روبرو بوده است، اما همواره این گزینه رد شده است. در گذشته، دلایلی نظیر نابالغ بودن توانایی‌های هسته‌ای ایران و اجماع جهانی علیه این کشور، مانع از اقدام نظامی شده بود. تحریم‌های اقتصادی سنگین نیز ایران را به مذاکره کشاند. امروز، با وجود دلایل متعدد برای عدم حمله، شرایط تغییر کرده است. برنامه هسته‌ای ایران اکنون به بلوغ رسیده و کشور تقریباً همه ابزارهای لازم برای ساخت سلاح را در اختیار دارد. از سوی دیگر، جامعه بین‌المللی دیگر اتحاد گذشته را ندارد و تحریم‌ها به‌طور مداوم توسط کشورهایی مانند چین و روسیه نقض می‌شود. 🔹دیپلماسی یا اقدام نظامی؟ ایالات متحده باید تلاش نهایی خود را برای یک راه‌حل دیپلماتیک به کار گیرد. اما اگر این مسیر شکست بخورد، ممکن است گزینه‌ای جز حمله نداشته باشد. دلایل متعددی برای تأکید بر دیپلماسی وجود دارد: حمله نظامی ممکن است موفقیت‌آمیز نباشد، زیرا ایران می‌تواند مواد هسته‌ای خود را پنهان کند و حتی با انگیزه بیشتری به سمت توسعه بازدارندگی هسته‌ای پیش برود. تجربه‌های تاریخی نشان داده که حملات نظامی، از جمله حمله اسرائیل به رآکتور اوسیراک عراق یا رآکتور سوریه، نتوانسته‌اند به‌طور دائمی مانع از برنامه‌های هسته‌ای شوند. هزینه‌های سیاسی، اقتصادی و انسانی حمله نیز بالاست. علاوه بر خطرات مستقیم، این حملات منابع آمریکا را در زمانی که باید بر چالش‌هایی نظیر جنگ اوکراین و تنش با چین متمرکز باشد، مصرف خواهد کرد. همچنین، هرگونه حمله می‌تواند ایران را در مسیر بی‌ثباتی داخلی و منطقه‌ای سوق دهد. 🔹چالش‌های دیپلماسی دیپلماسی با ایران در گذشته موفقیت‌هایی داشته است؛ توافق برجام توانست بخش بزرگی از برنامه هسته‌ای ایران را مسدود کند. اما این توافق با خروج آمریکا در دوران ترامپ سقوط کرد. بازگشت به دیپلماسی مستلزم اعتمادسازی بین دو طرف است، کاری که دشوار اما امکان‌پذیر است. اگر ترامپ با یک توافق جدید موافقت کند، ایران ممکن است باور کند که این توافق پایدار خواهد بود، به‌ویژه اگر جمهوری‌خواهان نیز از آن حمایت کنند. 🔹ضرورت اقدام نظامی در صورت شکست دیپلماسی اگر دیپلماسی شکست بخورد، آمریکا باید آماده استفاده از نیروی نظامی باشد. جهان نمی‌تواند با ایران هسته‌ای کنار بیاید، زیرا این امر مسابقه تسلیحاتی در خاورمیانه را تشدید می‌کند و خطر انتقال سلاح به گروه‌های نیابتی ایران را افزایش می‌دهد. حملات نظامی به برنامه هسته‌ای ایران می‌تواند علاوه بر تأخیر در هسته‌ای شدن این کشور، منابع آن را تحت فشار قرار دهد و ایران را وادار به تجدیدنظر در مسیر استراتژیک خود کند. 🔹چالش‌های حمله نظامی با وجود مزایای استراتژیک، حمله نظامی به ایران با چالش‌های جدی همراه است. واشنگتن باید آمادگی لازم را برای مواجهه با پیامدهای این اقدام داشته باشد. تخریب تاسیسات هسته‌ای ایران ممکن است به تنهایی کافی نباشد و ایالات متحده نیازمند حضور نظامی طولانی‌مدت و گسترش دامنه حملات خود به سایر دارایی‌های استراتژیک ایران خواهد بود. این امر می‌تواند به بی‌ثباتی داخلی و منطقه‌ای دامن بزند. 🔹بحران در حال گسترش برنامه هسته‌ای ایران در حال پیشرفت است و بحران کنونی به تعویق افتادن یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر است. از زمان آغاز تولید اورانیوم با غلظت ۶۰ درصد، ایران به آستانه تولید سلاح نزدیک‌تر شده است. آرامش کنونی به‌دلیل اولویت‌ داشتن دیگر بحران‌های جهانی است، نه نتیجه دیپلماسی مؤثر یا خویشتن‌داری تهران. 🔹جمع‌بندی واشنگتن باید تلاش نهایی خود را برای مذاکره انجام دهد. اما اگر این مسیر شکست بخورد، باید آماده استفاده از گزینه نظامی باشد. در عین حال، هرگونه اقدام باید به‌دقت طراحی شود تا از پیامدهای منفی داخلی و منطقه‌ای جلوگیری کند. قدرت‌های جهانی باید درک کنند که جلوگیری از هسته‌ای شدن ایران نه تنها یک هدف دیپلماتیک بلکه ضرورتی استراتژیک است. حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline
حکمران
🔷 آخرین فرصت برای ایران 🌐 foreignaffairs.com/iran/last-chance-iran 🔸ریچارد نفیو معمار تحریم ها علی
🔷فرصت ایران آنچه آمریکا برای دستیابی به یک پیشرفت باید انجام دهد 🔹ریچارد هاس رئیس بازنشسته شورای روابط خارجی آمریکا در مقاله‌ای که در فارن افرز منتشر شده خواسته پاسخی به مقاله ریچارد نفیو بدهد که چگونه باید با ایران پای میز مذاکره رفت. او معتقد است ایران در موضع ضعف قرار دارد لذا آمریکا باید دیپلماسی را با تهدید نظامی همراه کند و از این فرصت بیشترین استفاده را ببرد. 🔸خلاصه مقاله: ایران، که زمانی مهم‌ترین بازیگر منطقه‌ای در خاورمیانه بود، اکنون ضعیف‌تر از هر زمان دیگری است. این کاهش نفوذ به ویژه پس از جنگ ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و پیامدهای آن آشکار شد. با تضعیف نیروهای نیابتی ایران نظیر حماس، حزب‌الله و حمایت از رژیم اسد در سوریه، این کشور در موقعیت استراتژیک شکننده‌ای قرار گرفته است. همزمان، اقتصاد ایران تحت فشار شدید داخلی و تحریم‌های بین‌المللی است، و برنامه هسته‌ای آن نگرانی‌های عمده‌ای را برای ایالات متحده و متحدانش ایجاد کرده است. 🔹چالش‌ها و اولویت‌های سیاست خارجی آمریکا ایالات متحده با سه حوزه چالش‌برانگیز در مورد ایران روبروست: ۱. برنامه هسته‌ای: ایران نزدیک به توانایی تولید سلاح هسته‌ای است. متوقف کردن این برنامه برای جلوگیری از بی‌ثباتی در منطقه و رقابت تسلیحاتی هسته‌ای از اولویت‌های فوری آمریکاست. ۲. حمایت از نیروهای نیابتی: ایران با تأمین مالی و تسلیحاتی گروه‌هایی نظیر حزب‌الله و حماس، ثبات منطقه را تهدید کرده است. ۳. وضعیت داخلی ایران: حکومت اقتدارگرای ایران از ابزارهای سرکوب‌گرانه برای کنترل مخالفان و حفظ قدرت استفاده می‌کند. 🔹گزینه‌های سیاست‌گذاری ۱. دیپلماسی همراه با تهدید نظامی: رویکردی ترکیبی که دیپلماسی را در پس زمینه تهدید به استفاده از زور قرار دهد، می‌تواند شانس بیشتری برای موفقیت داشته باشد. یک توافق جدید می‌تواند برنامه هسته‌ای ایران را محدود کند، حمایت نظامی از نیروهای نیابتی را متوقف کند، و برخی از تحریم‌ها را کاهش دهد. ۲. تغییر رژیم: اگرچه برخی از سیاست‌گذاران تغییر رژیم در ایران را پیشنهاد می‌کنند، اما این استراتژی به دلیل نبود ضمانت موفقیت و هزینه‌های بالا، منطقی به نظر نمی‌رسد. ۳. استفاده از نیروی نظامی: حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران ممکن است برنامه هسته‌ای آن را مختل کند، اما نمی‌تواند تخصص فنی این کشور را نابود کند و می‌تواند واکنش‌های شدیدی از سوی ایران و نیروهای نیابتی آن ایجاد کند. ۴. فشار حداکثری: تحریم‌های شدیدتر می‌توانند فشار اقتصادی بر ایران را افزایش دهند، اما این سیاست نیز باید بخشی از یک استراتژی جامع‌تر باشد. 🔹فرصت‌های استراتژیک ایالات متحده باید از وضعیت کنونی ایران استفاده کرده و از طریق دیپلماسی، همراه با حفظ آمادگی نظامی، به دنبال توافقی جامع باشد. چنین توافقی می‌تواند برنامه هسته‌ای ایران را محدود کند، رفتار منطقه‌ای آن را تحت کنترل درآورد، و در عین حال احتمال استفاده از نیروی نظامی گسترده را کاهش دهد. در نهایت، زمان حیاتی است. ایران ممکن است به زودی نیروهای نیابتی خود را بازسازی کند یا برای تسریع برنامه هسته‌ای خود اقدام کند. بنابراین، ایالات متحده باید از این فرصت استراتژیک استفاده کرده و اقداماتی را برای مدیریت رفتار ایران انجام دهد. 🌐 foreignaffairs.com/united-states/iran-opportunity-richard-haass حکمران؛ روایت عمیق سیاست و اقتصاد @HokmranOnline