صدای آهنگ تندی که همراه آن نام امیرالمؤمنین برده میشد ، پخش شد برای بار چندم... با اصرار دخترم در مراسم شرکت کرده بودم فکر نمی کردم اینجا، در قم کنار حرم حضرت معصومه در برنامه ای که با نام قرآنی مزین شده است این حجم از دوگانگی ، این حجم از دنیا زدگی را ببینم! بلند شدم خوب به جمعیت نگاه کردم افرادی با اشتیاق کف می زدند و با هر ریتم آهنگ به هوا می پریدند خانم میان سالی آستین های چادرش را در هوا می چرخاند و روی پاهایش قرار نداشت چند نفر اطراف من کسی رابا انگشت نشان می دادند و پچ پچ کنان از خنده ریسه رفته بودند برگشتم و نگاه کردم، آقای فیلم برداری که روی یک سطح بلند ایستاده بود، بی اختیار خودش را تکان می داد و رفته رفته حرکاتش به رقص مبدل شد... به دختران حاضر در جمع نگریستم به دختران نوجوان خودم که چشمهایشان از هیجان برق می زد، و به نسل بی پناه و تازه ای فکر کردم که پیچیده در شبهات ، با انبوهی از تعارضات و در گوناگونی نظرات، بناست طعم جدیدی از دینداری را تجربه کنند... و به مجریان این طرح ها اندیشیدم که آگاهانه و مغرضانه و شاید جاهلانه نفهمیدند با عبور از خط قرمزهای دین نمی توان جوانان را به دین جلب کرد! به راستی، چگونه باید به نسل جوان فهماند: تویی که خودت را عاشق اهل بیت می دانی ، آوردن نام اهل بیت و مدح آنان با موسیقی های حرام در تعارض است! چگونه می توان ذائقه تغییریافته این نسل را اصلاح کرد؟ احساس مادری را داشتم که دست و پا زدن فرزندش را در بستر بیماری میبیند و جز صبر کردن و سوختن و گریستن کاری از او برنمی آید. " و نسلی که در حال انقراض است" #تغییر_ذائقه @honaretabyin