🎥 چرا نسل جدید گرفتار #ساسی_مانکن تا #سلبریتیهای داخلی شد؟ رحیم پور ازغدی 🔶 اخبار و اطلاعات #هنر و #رسانه_دینی @honaretollab

🔴محمد حسین رنجبران مجری تلویزیون: صداوسیما برای آمدن سلبریتی ها روی آنتن ۲۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان حق القدم داده است!

🔴 صدا و سیما و گناه نابخشودنیِ "مرجعیت‌بخشی" به بازیگران 🔹چرا بازیگران سینما و تلویزیون، به اندازه‌ای مرجعیت اجتماعی یافته‌اند که در بزنگاه‌های مهم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نقش‌های اساسی و بعضا تعیین کننده ایفا می‌کنند؟ آیا آنان شایستگی چنین جایگاهی را در جامعه دارند؟ 🔹پیش از پاسخ به این سوال، باید در شخصیت بازیگران دقیق شویم. بازیگر کیست؟ بازیگر در واقع هنرمندی است که می‌تواند ذهن خود را در اختیار نویسنده و جوارح خود را در اختیار کارگردان بگذارد تا به دستور آنها بگوید و بجنبد. بازیگر به اختیار خود نه سخنی می‌تواند بگوید و نه حرکتی می‌تواند بکند. اواخر سال ۱۳۹۷ اتفاقی افتاد که اشاره به آن، در لمس بیشتر این معنی به ما کمک می‌کند. وقتی خشایار الوند، نویسنده سریال پایختت چهره در نقاب خاک کشید، دیدیم که کل پروژه متوقف شد؛ نقی معمولی با رفتن خشایار الوند دچار مرگ مغزی شد و از سیروس مقدم که مسئول تنظیم حرکات جوارح او بود نیز، کاری برای احیایش برنیامد. آقای مقدم حرف جالبی در تلویزیون زد و گفت من تجربه از دست دادن عوامل را در میانه کار دارم و پس از فوت خانم پوپک گلدره، بازیگر دیگری را جایگزین کردم. اما نویسنده را نمی‌توان جایگزین کرد و آقای مقدم هم نتوانست. نویسنده خالق همه شخصیت‌های فیلم و داستان فیلم است و جایگزین ندارد. 🔹حال پرسش اینجاست که چرا علاقه مردم به شخصیت نقی معمولی-که مخلوق ذهن خشایار الوند است- آقای محسن تنابنده را تبدیل به سلبریتی می‌کند و او در مسائل گوناگون از موضع و جایگاه نقی معمولی اظهار نظر می‌کند؟ آیا او این حق را دارد؟ آیا تبدیل شدن بازیگران به صاحب‌نظران اجتماعی، سوء استفاده و سرقت شخصیت محبوبی نیست که نویسنده خلق کرده است؟ 🔹پاسخ این سوالات البته روشن است. اما چه چیزی باعث شده است که بازیگران، به چنین جایگاهی در اجتماع برسند؟ به نظر می‌رسد مقصر اصلی در این سرقت شخصیتی، سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران سازمان صدا و سیما هستند. سازمان صدا و سیما به جای اینکه بیینده را از این وهم در بیاورد که آنچه دیده است، فیلم است و آنکه بازی می‌کند، در حال اجرای دستورات نویسنده و کارگردان است، در فضای خارج از فیلم بیشتر به وهم این‌همانی معمولی-تنابنده دامن می‌زند. وقتی گاه و بیگاه، در برنامه‌های مناسبتی، بازیگر میهمان است و مجری از علائق و سلایقش تا نظراتش درباره مسائل گوناگون از او سوال می‌کند، روشن است که این بازیگر دچار توهم صاحب‌نظر بودن در امور گوناگون جامعه خواهد شد. درباره خوانندگان محترم نیز مسئله همین است. حنجره خوبی دارند و توانسته‌اند مفهومی که شاعر می‌سراید و با وزنی که او ساخته، صدایی بسازند، اما گاه شخصیت شاعر را به سرقت می‌برند و چنان رفتار می‌کنند که گویی آنچه خوانده‌اند، سخن خود آنهاست. 🔹وقتی این توهم، هم در بازیگر و هم در مردم، ایجاد شد، بازیگران یا به استخدام سیاسی درمی‌آیند و در بزنگاه‌های سیاسی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند، یا اینکه دوز این توهم در جامعه چنان بالا می‌زند که بازیگران سیاستمدار می‌شوند. 🔹این وضعیت متوهمانه، حاصل نگاه تفرجگاهی به جای نگاه دانشگاهی به صدا و سیماست. هدف صدا و سیما نباید سرگرم کردن مردم و گذراندن وقت آنها باشد، بلکه هدف باید اعتلای سواد و فهم و درک و آگاهی مردم باشد. سلبریتی‌پروری و مرجعیت‌بخشی به آنها، با این اهداف متعالی در تضاد و تناقض است. 🔹خوب است دوستان تصمیم‌گیر در صدا و سیما، اگر هم بنا دارند به جای دانشمندان و صاحب‌نظران، عوامل فیلم و سریال را به برنامه‌ها دعوت کرده و از علایق و سلایقشان سوال کنند، به جای بازیگران نویسندگان فیلم‌نامه‌ها، و به جای خوانندگان، شاعران را دعوت کنند تا درباره آنچه خلق کرده‌اند با مردم سخن بگویند. ✍️جبرائیلی /تحلیل سیاسی ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ✅ «کانال ولایت عشق (ع)» https://eitaa.com/velayateshq

سه کار فاخر و ماندنی رسانه ملی محمد کاظم انبارلویی صدا و سیما ایام ماه مبارک رمضان و نوروز بخش عظیمی از ظرفیت هنری و علمی کشور را توانست پای تبلیغ و ترویج اسلام و فرهنگ غنی شیعه را به رسانه ملی بیاورد. و سه کار ماندنی را در تاریخ تولیدات رسانه ملی به ثبت رساند. ۱. "محفل" امسال با برنامه های متنوع، با طراحی پیام هوشمندانه به پاسداشت ارزش های قرآنی و تلاش های مراکز فرهنگی قرآنی کشور همت گذاشت. محفل گمشده نهضت تلاوت در کشور ماست. محفل ذخایر غنی انسانی و قرآنی ملت ایران را در یک برنامه شاد و مفرح به تصویر کشید. محفل مخاطب را به تماشای اقیانوسی از حکمت، ادب و معرفت برد. محفل در سرتاسر کشورهای اسلامی و حتی غیر اسلامی جای خود را در نگاه مخاطبان باز کرده است. تلاوتهای فاخر و قرائتهای دلنشین مخاطب را به سپهری از موسیقی الهی برد. محفل امسال یک رونمایی از جنبش قرآنی در سراسر کشور بود. جنبشی که زیر پوست شهرها و روستاها در جریان است. آثار وجودی این جنبش در فضای معنوی کشور بزودی در لایه های اجتماعی خود را نشان می دهد. برنامه های متنوع محفل یک "تک" هوشمندانه، قوی و کارساز در جنگ شناختی رسانه ملی با رسانه های اهریمنی دشمن است. این کار فاخر و ارزشمند نشان داد میتوان کارهای ایجابی بزرگی با تکیه بر قرآن تولید کرد و همانند سدی در برابر تهاجم فرهنگی دشمن قرار گرفت. محفل باید با کم و کیف بهتری نه تنها در ماه مبارک رمضان بلکه در طول سال به بهانه مناسبت ها تداوم یابد. به دست اندرکاران مخلص محفل خسته نباشید می گویم و آرزوی توفیقات بیشتر دارم. ۲.کار بزرگ و ستودنی سیما در این ایام "زندگی پس از زندگی" است. مسئله معاد بزرگترین دغدغه انسان است. پاسخ به پرسش های آن ضروری ترین کار، برای تبلیغ دین است. انسان چهار صفت دارد که او را از حیوان متمایز می کند. اول علم به هستی، دوم علم به خودش به عنوان بخشی از هستی، سوم اندیشیدن به تاریخ و چهارم مرگ اندیشی و مرگ آگاهی! مرگ اندیشی یک مساله مهم برای انسان است که او را به وادی تفکر در ابدیت می کشاند. خدا رحمت کند آیت الله حسن زاده آملی را در الهی نامه خود یک جمله تکان دهنده دارند و می فرمایند:" خدایا عاقبت چه خواهد شد، با ابد چه باید کرد؟!" انسان، مرگ اندیش و مرگ آگاه است. ما مرگ را می میرانیم. دغدغه اندیشیدن به مرگ هیچگاه انسان را رها نمی کند. همه پیامبران الهی آمده اند به این سه پرسش حیاتی پاسخ دهند. از کجا آمده ایم؟ آمدنمان بهر چیست؟ به کجا خواهیم رفت؟ موضوع اصلی برنامه زندگی پس از زندگی واکاوی علمی به این سه پرسش است. یکی از سیئات مدرنیته آن است که در نگاه انسانها به هستی شناسی، انسان شناسی و نگرش درست به تاریخ و از همه مهمتر موضوع مرگ آگاهی اخلال می کند، این اخلال طی دو قرن گذشته میلیونها انسان را به کام مرگ در جنگ اول و دوم جهانی و جنگهای پس از آن کشانده است. کار بزرگ دکتر عباس موزون و برنامه "زندگی پس از زندگی" آن است با یک تلاش علمی و پژوهشگرانه کاملا بر اساس یک مشرب پوزیتیوستی حقیقت مرگ و زندگی ابدی را با بداهت و صراحت نشان می دهد. معتبرترین دانشگاه های جهان روی این مقوله تمرکز علمی دارند. دیگر کسی حاضر نیست به حرف آن فیلسوف ابله که گفت؛ «اگر من روح را زیر چاقوی جراحی نبینم حاضر نیستم آن را بپذیرم!» گوش کند. روح ما دریاست ما در ساحل آن داریم دور خود می چرخیم. بازگشت به دریا حتمی است چه بخواهیم و چه نخواهیم وقت بازگشت را مرگ تعیین می کند. کار سیمای شبکه ۴،یک کار منحصر به فرد، ماندنی و با مخاطبان جدی فراتر از مرزهای ایران است. ۳.کار سوم و ماندنی سیما برنامه "چهارگاه" و برنامه "سرزمین شعر" در معرفی شاعران و حافظان فرهنگ موسیقیایی نواحی مختلف کشور بود. اساتید ادب و هنر و قلندران شعر امروز ایران به سیما آمدند و با نکته سنجی ها و کاوشهای هنری بدیع، مخاطب را در برابر تولیدات فرهنگی غنی اسلام و ایران قرار دادند. این کار، فاخر و ماندنی است و گستره شعر و زبان فارسی حداقل ۱۲ کشور جهان را در بر می گیرد که می تواند مخاطبانی در این کشورها را پا به پای قاب سیما در شبکه ۴ بنشاند. سرزمین شعر پارسی، فراتر از جغرافیای طبیعی ایران امروز است. خود کشوری پهناور است که در هر خطه آن یک شاعر بزرگ پارسی گوی به حکمرانی ادب و حکمت و اخلاق می پردازد. ادبیات فارسی در قلمرو شعر، داستان و رمان پا به پای محور مقاومت در منطقه و جهان به صورت یک نرم افزار قوی در کنار سخت افزارها عمل می کند. خدا رحمت کند شهید ابو مهدی المهندس را که می فرمود عربی زبان دین اسلام و فارسی زبان انقلاب اسلامی است.

🔅امام خامنه ای: ✨در #حوزه_های_علمیّه، جوان های فاضل و با استعداد در زمینه‌های معارفی کار می کنند، کارهای جدید، حرف های نو. 🔖فعالیت های فرهنگی در سرتاسر کشور، در جاهای مختلف، در «نویسندگی»، در «تولید کتاب»، در «شعر»، در «سینما»، در «هنر»، در «نقاشی»، در «هنرهای تجسمی»، در «فعالیت های تبلیغی و دینی»، در «رونق بخشیدن به فضای جامعه»، این «راهپیمایی های عظیمی که به مناسبت اربعین و نیمه شعبان و غدیر»، در سرتاسر کشور انجام می‌گیرد، این ها کار همین جوان ها است. 💎این ها همه از جلوه های امیدزا در کشور است. 🗓سخنرانی نوروزی در جمع اقشار مختلف مردم-۱۴۰۳/۰۱/۰۱ 📱به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib

یک سؤال؟ بنظر شما حکم شرعی دست زدن زنان در مقابل نامحرم چیه؟ کِل کشیدن در مقابل نامحرم که نه تنها صداش بیاد بلکه خودشون هم جلوی نامحرم باشن مشکلش چیه؟ البته خودمون خانوادگی بیشتر برنامه های مثل محفل و حسینه‌ی معلی رو می‌بینیم ها... ضمن اینکه این برنامه ها رو آغاز مسیر اصلاح برنامه های صدا و سیما و ورود نیروهای ارزشی به صدا و سیما و... می دونیم و به خاطر همین از صدا و سیما تشکر می‌کنیم تحولات بزرگتر از این رو در صدا و سیما شاهد هستیم (مثل دوری از سلبریتی محوری و کاهش جاذبه‌های جنسیتی در تبلیغات و رویکردهای اقتدار آفرین و معنوی در همه‌ی برنامه‌ها و فیلمها و ...) اما این یک شیوه‌ی غلط هست که توی صدا و سیما متاسفانه استمرار داشته که به اسم برنامه‌ی مذهبی و معنوی و ارزشی، یک سری مخاطبین رو جذب می‌کنند بعد هم حالا با هر هدفی شروع می‌کنند به افزودن جلوه‌های رسانه‌ای غالباً مشکل‌دار از اونطرف هم متاسفانه همچنان درگیر توجیه دوستان حزب اللهی رسانه‌ای هستیم اول انقلاب هم می گفتند ما باید اینها رو بذاریم تا سراغ ماهواره نرن حالا دارن از همون توجیهات استفاده می‌کنند سوالات فوق، قطعا مشکل شرعی داره چه توی برنامه‌ی محفل و چه حسینیه معلی و چه عروسی و هر مجلس مختلط دیگه متاسفانه برخی دوستان اصلا درک نمی‌کنند که جذب مخاطبان به این برنامه‌ها به خاطر رویکرد قرآنی و دینی اونا بوده نه به خاطر جلوه‌های همیشگی مشکل‌دار الآن اون روزیه توی برنامه محفل ببین چه خواننده‌ای با موسیقی کامل آورده بودند ورزشگاه آزادی هم که کار بسیار بزرگی بود و به اسم قرآن جمع شده بودند همینطور بود توی برنامه محفل هم یک گروه دختر در مقابل یک گروه پسر در حال کف زنی بودند (اونم سه ضرب😁) متاسفانه اینا باور ندارن همون برنامه‌ی قرآنی با نوآوریهای اینطوری خیلی جذابیت داره و نیازی به افزودن جلوه‌های جذاب قدیمی نیست بدون موسیقی و بدون اختلاط هم میشه جذابیت ایجاد کرد خب وقتی برنامه‌های قرآنی و مذهبی ما اینطوری باشه از برنامه‌های دیگه مثل مسابقات و سرگرمی و... که مجری شون هم امثال گلزار و ... باشن چه انتظاری هست؟ که رسما خانمها و آقایان مقابل هم دارن مسابقه می‌دن و پانتومیم و... حتی شبکه‌ی افق هم یه همچنین مسابقه‌ای داشت اصلا به نظر می‌رسه روش مشترک همه‌ی برنامه‌های صدا و سیما بر همین منوال هست که اول با جذابیتهای کامل معنوی و مذهبی مخاطبین رو جذب می‌کنند بعد عوض اینکه به سمت کمالات مذهبی و عقایدِ ناب ارتقاء بدهند، از اون ور این برنامه‌ی دارای مخاطبِ افزوده رو با کثافت‌کاریهای مرسوم در رسانه‌های جهانی مخلوط می‌کنند حتی همین پایتخت هم اگر خاطرتون باشه به خاطر محتوای دینی مثل ماه رمضان و زیارت امام رضا و گنبد و گلدسته و ... بود که توی دل مردم جا باز کرد برد هر غلطی خواستند بهش اضافه کردن امیدوارم این رویه‌ی غلط روزی به سرانجام برسه بنده به یکی از عزیزان هیأت داورن، این نکته رو عرض کردم با حالت قریب به ناراحتی یه جوری پاسخ دادن کأنّه هیچ اطلاعی از جو رسانه‌ای و ... ندارم در خوب بودن برنامه ها شکی نیست، ولی بحث اینه که لااقل سال دوم و سوم که برنامه اجرا میشه وجوه شرعی، بیشتر رعایت بشه باید به مردم اطمینان داشته باشیم که جذب بیشتر اونا به مسائل ناب معنویه نه این جلوه‌های رسانه‌ای وگرنه همین توجیهات اول انقلاب (که یه ذره شُلِش کنیم ماهواره نگاه نکنند) دوباره دامن گیرمون میشه و همون آش و همون کاسه ✍️ بعثت مردم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🆔@besatemardom

باسمه تعالی #یادداشت_۷۰ ⁉️چرا امام خامنه‌ای مدظله العالی به گسترش شعر در جامعه تأکید کردند!؟ 🔰 از اصول و مبانی نظام فکری امام خامنه‌ای مدظله العالی این است که باید مردم را به تفکر دعوت کرد و با تفکر آنان را هدایت کرد تا توان مواجهه با ضلالت را داشته باشند. ❇️ علت تأکید دیدار رمضانی ایشان با شعرا برای گسترش شعر در جامعه نیز به همین علت است؛ شعر توانایی تحلیل و تفکر را ارتقاء می‌دهد. ✳️ ایشان در این دیدار به صراحت می‌فرمایند: " حافظه‌ی ادبی مردم ما ضعیف است؛ یعنی در جاهای مناسب، شعرهایی که باید به‌تناسب یادشان بیاید، یادشان نمی‌آید؛ یعنی نمی‌دانند." (بنابراین باید حافظه‌ی ادبی مردم تحریک و ذهن مردم و جوانان را خلّاق کرد.) ⁉️چگونه فضای ادبی را در جامعه ارتقاء دهیم!؟ 🔹معظم له برای همین نیز راهکار ارائه فرمودند: "یک توصیه‌ی دیگر، ورود شعر به کتابهای درسی است که این مربوط به وزارت آموزش‌وپرورش است؛ شعر را بیاورند داخل کتابهای درسی. البتّه هست، [امّا] بیشتر از این باید بیاید. [مردم] باید از کودکی تا نوجوانی و تا جوانی، با شعر اُنس بگیرند؛ شعر بخش مهمّی از تمدّن ما و فرهنگ ما و معارف ما است؛ خیلی از معارف ما در شعر بیان شده." 🚩امید است ان‌شاءالله همهٔ امت حزب‌الله در تحقق این امر ولایت گام جدی بردارند. ✍ در امتداد بیداری

💢 گاهی از تلويزيون يک فيلم‌هایی پخش می‌شود که من واقعاً متأسف می‌شوم! به نظر من می‌رسد مثل دو لبه يک قيچی است. گاهی يک فيلم غربی را پخش می‌کنند که تنعم و لذت و تصميم‌گيری و محاسبه در زندگی در آن موج می‌زند و تکنولوژی در آن حضور فعال دارد. سپس فيلمی که مربوط به جنوب ايران است پخش می‌کنند که در کنار نخل‌های خرما، يک پيرمردی تکه نانی را با ماست يا بدون ماست می‌خورد، با وضعی بسيار ساده و محدود که دچار مشکلات بسيار زيادی است و در حال زنبيل‌بافی است و برای رفيقش صحبت از رضايت و توکل به خدا می‌كند و از زندگی خوبی هم برخوردار است! اين کار نادرست است؛ زيرا اصلاً از درگيری با کفر و استکبار و آمادگی برای شهادت در اين فيلم حرف نمی‌زنند، بلکه اصل زندگی را به همين زنبيل‌بافی و نان خوردنش تفسير می‌کنند؛ يعنی اين مرد يك کارآمدی بسيار ساده دارد که کل رنج‌ها و بيماری‌ها و فقرهايش را نمی‌تواند به هيچ وجه علاج کند؛ ابداً هم به اينکه ريشه‌ی اين رنج‌ها چگونه پيدا شده و از کجا بر جامعه‌اش تحميل می‌شود اشراف ندارد! حضورش هم برای درگيری با رنج‌ها منحصر در زنبيل‌بافی است! جلوه‌ای که در اين‌جا از دين نشان داده می‌شود منزوی کردن فرد در يک محدوديت فردی و شخصی خاص است؛ آن هم با يک فشاری که حوائج اوليه خودش را هم نمی‌تواند برآورده کند و در همين حالت به وضعيت خودش دل‌خوش است. بله! گاهی بحث اين است که دين، انسان را مثل جناب سلمان به زنبيل‌بافی قانع بار می‌آورد، ولی با همت درگيری با بزرگترين قدرت‌ها و شناختن همه خوبی‌ها وهمه بدی‌ها و مقابله با بدی‌ها و طرفداری از خوبی‌ها. در اين فرض، جناب سلمان به‌دليل درگيری با زندگی جهانی، در زندگی فردی‌اش ضعيف و قانع است؛ زيرا اين را فدای آن کرده است، لذا چه مريض و يا سالم باشد يک عنصر کارآمد در مقياس تاريخ است؛ يک استاندارد است و يک شهر مثل مدائن را نظم می‌دهد؛ يک صحابی و يک شخصيتی است که در اکثر جنگ‌ها در درگيری با بدی حضور دارد؛ هرگز او را بدبخت نمی‌توان گفت بلکه او خوشبخت است. ولی کسی‌که خودش را به زندگی فردی محدود می‌کند و زندگی فردی‌اش هم بسيار ضعيف است و به نظرش می‌رسد که اول و آخر کارآمدی بشر همين است، اينگونه نيست. 🔰 مرحوم استاد سید منیرالدین حسینی الهاشمی ☑️ @AndisheMonir

اگر بخواهیم نگاه ارائه شده در مطلب فوق را با ادبیات فلسفی‌گونه و نظریه‌پردازی بیان کنیم شاید چنین بتوان گفت: نمایش کاراکترها، شخصیت‌ها و عناصر جبهه حق و باطل منقطع از جهت کلی و جریان اثرگذار اجتماعی و تاریخی آن بصورت مقطعی و منقطع از مناسبات کلانش صحیح نیست چرا که مختصات ارائه شده در این تصویر انتزاعی و مقطعی ناقص بوده و قضاوت صحیحی نسبت به حقیقت تام و کمال آن فرد و جریان ایجاد نمی‌کند و موجب شبهه و تردید در شناخت دو جریان حق و باطل می‌گردد چه اینکه ضعف یا قوت ظاهری نمایش داده شده در تصویر مقطعی با ملاحظه باطن آن جریان و گسترده تاریخی و آثار و سرنوشت آن کامل و معنا دار می‌شود و قضاوت صحیحی را خلق می‌کند...

🔴 صرفا جهت تلنگر به سینمای ایران!

اذان های که قبل از انقلاب از رادیوملی بخش میشد کدوم رو بیشتر دوست داشتید؟. استاد ابولحسن دماوندی(سال ۱۳۰۸) استادجلال الدین تاج اصفهانی(۱۳۱۷) استاد محمد آقاتی (سال ۱۳۲۷) استاد رحیم موذن زاده (سال ۱۳۳۴) استاد سید جواد ذبیحی(سال ۱۳۳۶) استاد سلیم موذن زاده(سال ۱۳۴۸) استاد عطاالله امیدوار (سال ۱۳۵۲) استاد حسین صبحدل(۱۳۵۷) ─═इई 🌴📖🌴ईइ═─