بهار را بهانه نکنم، چه کنم؟
🔹قدیمی‌ترها می‌گفتند عید برای بچه‌هاست. چه خوب که پس هنوز بچه‌ها هستند. یاد فیلم «فرزندان انسان» آلفونسو کوارون می‌افتم. چقدر زشت و زننده است جهانی که بچه‌ها در آن نباشند. به خاطر آنها هم که شده، مجبوریم گذر کنیم از این شب‌های سرد و برسیم به دروازه بهشت بهار. شاید بگویید چه خودفریبی احمقانه‌ای؟ بخش اولش را به‌طور مطلق انکار نمی‌کنم اما بعید میدانم احمقانه باشد. از سر بی‌خردی نیست، کارکردی دارد و خود خویشکاری است از قضا. ریشه‌های اسطوره‌ای‌اش را هم که فراموش کنیم، اگر کسی این آیین را ابداع می‌کرد، به او درود می‌فرستادیم.
🔹یاد صحبتهای دکتر آذرخش مکری می‌افتم که می‌گوید انگار موتور لذت و خوشی در آدمیزاد برای روشن‌شدن نیاز دارد به تحریک‌شدن و فرستادن نشانکهای ولو فریبکارانه از لذت. پس چرا وقتی آیینی آکنده است از این انگیزنده‌های زیبا، آن را پس بزنیم؟ لابد نیاکان‌مان هم این را دریافته بوده‌اند که نوروز را رها نکردند. نوروز شد نماد ایرانی بودن و ایرانی ماندن.
🔹در سرزمینی که از چپ و راست بر آن می‌تاختند، بهانه برای گریه فراوان بود اما پیامد در چله نشستن و در سوگ ماندن چه بود؟ راهی دگر رفتیم و چه خوش یافتیم این معجزه ماندگار را. تقویم‌مان پر شد از بزم‌های ماهانه و جشن‌های سالانه؛ جنم ایرانی انگار در جشن و شادی ریشه گرفت و چه خوش که گره خوردیم به سور و سرور.
🔹هنوز مانده البته به آن استغنا برسم که چونان زویا زاکاریان شادمانه بسرایم: «پاشو پاشو پاشو گلدون بیار/ وقتشه سنبل بکاریم/ اگه نوروزم نیاد/ با یه غزل عید میاریم» و به این خیال دلاویز بپیوندم که «بی‌بهارم میشه گاهی خواب نرگس ببینیم/ وقت و بی‌وقت تو خونه سفره هفت‌سین بچینیم» اما از شما می‌پرسم در زمانه‌ای که «طفلی به‌نام شادی دیری‌ست گم شده‌ست»، در «طرفه کابوسی به بیداری که ما دیدیم»، بهار را بهانه نکنم، چه کنم؟
🖌️فرزاد نعمتی | خبرنگار گروه فرهنگ
📌ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
@hammihanonline
@hooree🌹
۲۹ اسفند
☘نیایش سال نو
🌺پروردگارا در آستانه نوروز از تو می‌خواهم حال و احوال مردم ایران را به سوی خیر و نیکی رهنمون نمایی.
☘بارالها در سال پیش‌رو به مردم ما امید و نشاط دگرگونی و زندگی در مسیر تعالی و به حاکمان ما عقل و درایت کشورداری عطا کن.
🌺خداوندا از تو می‌خواهم به‌گونه‌ای که تنها تو قادری، به سردمداران تفهیم کنی که مسیر اداره کشور را از نظامی-امنیتی به توسعه‌محور تغییر دهند.
☘ای رحمان و رحیم از تو می‌خواهم سال پیش‌رو را با هدایت صاحبان قدرت سال برچیده شدن بساط حصر و حبس سیاسی و عقیدتی از سرزمین ما قرار دهی.
🌺آفریدگارا به مردمان ما امید و توان تحول در زندگی و به حاکمان ما دوری از خودمحوری و خودبزرگ‌بینی عطا فرما.
☘مهربانا سالی که بر این کشور گذشت سالی سخت و همراه با "یأس از بهترشدن" بود. تو یاری کن تا اداره‌کنندگان کشور با تکیه واقعی بر اراده عمومی و بهره‌مندی از توانمندان علمی و تخصصی در زمینه‌های گوناگون مسیر را به سوی "امید به رشد و تعالی" تغییر دهند.
🌺آفریدگارا خود می‌دانی که مدت‌هاست شکاف دولت-ملت در این کشور روز به روز عمیق‌تر شده؛ تو یاری فرما تا صاحبان قدرت به سوی خواست عمومی مردم با اتخاذ روش‌های صادقانه تغییر مسیر دهند و وفاق واقعی که سرچشمه تحولات بسیار خواهد بود تحقق یابد.
☘خداوندا هرگز تصور نمی‌کردیم در حکومتی با صفت اسلامی رایج‌ترین واژه "فساد" باشد!
که این نیست مگر اتخاذ سیاست‌های ناراست در کشورداری. تو خود یاری فرما تا پدیده "فساد" و عاملان فاسد از سرزمین ما ریشه کن گردد.
🌺آمین یا رب العالمین
✍محمد جواد مظفر
@hooree🌹
۳۰ اسفند
«امید که همگی مصمم به ساختن سال خوبی باشیم»
ضمن آرزوی قبولی طاعات و تبریک سال نو و دعا برای تحوّل همه جانبه در زندگی فردی و اجتماعی مان جهت رسیدن به «احسن الحال» می‌گویم:
دعا یعنی فراخواندنِ حاجت و منظور مورد نظر
یعنی خواستن و میل و اشتیاق در رسیدن به چیزی که علاقه مند به داشتن آنیم
و این قصه با شعار حل شدنی نیست و به قول قدیمی‌ها با دعای صرف، کسی نیازمندی ما را داخل زنبیل نمی‌گذارد و ارسال نمیکند!
وقتی می‌گوئیم سلامتی می‌خواهیم یعنی باید قواعد سلامت در تحرّک لازم، تغذیه مناسب و پرهیز از هر آنچه به این سلامتی آسیب می‌زند را رعایت کنیم و در صورتیکه به هر علتی سلامتی مان نقض و بیمار شدیم برای درمان و بازیابی این نعمت بزرگ کمترین قصور و کوتاهی روا نداریم
در اینجا نیز وقتی در دعای تحویل سال می‌خوانیم؛ «یَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ یَا مُدَبِّرَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ یَا مُحَوِّلَ الْحَوْلِ وَ الْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَی أَحْسَنِ الْحَال»
باید یادمان بماند که شرط لازم جهت اجابت چنین دعاهایی «از تو حرکت از من برکت است»
همانطور که همگان در این سالها دیدیم؛با نامگذاری‌های اقتصادی روی سالها و دستور به حفظ ارزش پول ملی و امثالهم و عدم حرکت برای ایجاد بسترهای لازم جهت تحقق چنین خواسته‌هایی، نه تنها اتفاق مثبتی نیفتاد که به جهت نادیده گرفتن مبانی مجرّب علم اقتصاد و زیر پا نهادن معادلات مربوطه و به هم ریختن امنیت سرمایه‌گذاری و نابودی امنیت روانی جامعه، نه تنها دستورات و خواسته‌هایمان برآورده نشد که....
بنابراین وقتی به خدا می‌گوییم؛
بهترین حال را می‌خواهیم باید در هر دو بُعد فردی و اجتماعی حرکت‌های مان نیز مؤید همین خواسته و تمایلی باشد که در حرف و شعار تحت عنوان دعا بیان می‌کنیم
تا هم بدی‌ها و رفتارهای سوء و نادرستمان را اصلاح کنیم و هم برای تغییر در احوال کلی جامعه ضمن مطالبه‌گری و اعتراض به زشتی هایی که حالمان را بد کرده! عطف به کلام الهی که می‌گوید:
«خدا سرنوشت هیچ قوم و گروهی را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه این تغییر از خود آنان آغاز شود و برای رسیدن به آن حالِ خوب عملاً به صحنه آمده و تلاش کنند» (۱۱رعد) ما نیز اگر واقعاً ناراضی از حال بدمان هستیم راهی جز به خود آمدن و حرکت در مسیر اصلاح اوضاع نابسامان مان نداریم
امید که با ایجاد تغییرات اساسی در نگرش‌ها و رفتارهای نادرستمان زمینه ساز شرایط مثبت و زیبایی شویم که سال ۱۴۰۴ را به عنوان نقطه عطفی در زندگی فردی و اجتماعیمان آنگونه بسازیم که دوست داریم
عید همگی مبارک
🔻اصفهان اکبر دانش سرارودی ۳۰ اسفند ۱۴۰۳
https://t.me/NegahyDigarNew
@hooree🌹
۳۰ اسفند
از آتش ها پریده اند
حکومتیان پیاپی بر مردم منت می نهند که شورای عالی امنیت ملی، مانع ابلاغ قانون حجاب شده است؛ چنین نیست. چنان چه می توانستند بیدرنگ چنین می کردند. دیگر نمی شود، دیگر نمی توانند. دیگر مردم رام پذیر نخواهند بود.
هانا آرنت به زیبایی توصیف کرده است: هنگامی که مردم با چنگ و دندان در حکومت های تئوکرات تمامیت خواه، حقی را از آن خود می کنند، پس گرفتنش محال است.
مگر در این ۴-۵ دهه آتش چارشنبه سوری خاموش شد؟! ماهواره ها برچیده شدند؟!
این مردم هزاران سال است پریدن از شعله های آتش را تمرین کرده اند؛ کمترین گمانی نیست که از شعله های دوزخی که برایشان مهیا شده نیز خواهند گذشت.
✍یدالله کریمی پور
@hooree🌹
۱ فروردین
نوش دارو پس از مرگ سهراب!
در خبرها خواندم که آیت الله سید مصطفی محقق داماد، از مجتهدین حوزه علمیه قم ،حقوقدان و رئیس گروه مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم در گفت و گویی راجع به حجاب می گوید:
در عصر رسول خدا، حجاب اجباری نبود.
حکومت اسلامی موظف به ملزم کردن خانم ها به حجاب نیست.
وی می گوید که بسیاری از احکام در شرع وجود دارند که ضمانت اجرای آنها با خود خداست و حکومت اسلامی نمی تواند اجرای همه واجبات را در قانون بیاورد( خبرآنلاین، ۲۴ اسفند ۱۴۰۳).
البته این موضع گیری صرفاً به ایشان و این زمان محدود نمی‌شود و به‌ویژه پس از خیزش/ جنبش زن‌زندگی‌آزادی بسیاری از روحانیون و اندیشمندان علوم دینی با صراحت از نبود اجبار در حجاب زنان در عصر پیامبر اسلام و اختلاف در استحباب یا وجوب آن برای زنان مسلمان( چه رسد به زنان غیر مسلمان) ؛ سخن گفته و می‌گویند.
پیشتر نیز مرحوم احمد قابل با صراحت از چنین تفسیر و نظری سخن گفته بود که چون نظر ایشان در مقاله طولانی و مفصلی آمده است تنها به یک جمله جمع‌بندی ایشان اشاره کرده و علاقمندان را به مطالعه کامل آن دعوت می‌کنم:
https://3danet.ir/hejab-ghabel/
… از مجموع این بررسی، روشن می‌شود که مساله، اختلافی است و اجماع مسلمانان در این امر ( پوشش سر و گردن ) محقق نشده است …( مقاله: در مورد حجاب، احمد قابل، ۸۴/۴/۲۲، تاجیکستان)
چه بیست سال پیش که نخستین بار زنده یاد احمد قابل به‌عنوان دین پژوه چنین صریح از نبود اجماع بر الزام پوشش سر و گردن سخن گفت و چه از سال ۱۴۰۱ تا امروز کسانی چون جناب محقق داماد حکومت را فاقد شایستگی الزام و اجبار حجاب بر زنان می‌داند، برخلاف بسیاری از دین باوران، از این اعلام موضع نه تنها ذوق زده و خرسند نشدم بلکه متعجب و اندوهگین گشتم و اکنون دلایلم را با شما دوستان و خوانندگان درمیان می‌گذارم:
۱- چرا این تشخیص دین پژوهانه و فقهی، این همه سال با تأخیر؛ اعلام و آشکار می‌شود؟!
۲- تکلیف این همه شهروند ایرانی که پنج دهه در این سرزمین زندگی کردند و با بهانه حجاب اجباری به انواع آزار روانی و جسمی و مالی و حیثیتی ازسوی حکومت، گرفتار آمدند؛ چیست؟
۳- چه کسی یا کسانی پاسخ‌گوی رنج و زیان های این زنان و مردان و خانواده های شان بوده و هست؟!
۴- عالم و پژوهش‌گر دین، چگونه تاخیر خود را در بیان آشکار حقیقتی که کتمان آن لطمات جبران ناپذیری به پایه و اساس باورهای دینی زده و از سوی دیگر حق انتخاب و آزادی زندگی شهروندان ایران را سلب و سرکوب کرده ؛ در پیشگاه پروردگار و خلق، جبران مافات می‌کند؟!
۵- چه عوامل و دلایلی در این سکوت و تاخیر طولانی اعلام حقایق دینی و سنت و سیره پیامبر در تاریخ اسلام، دخالت داشته و چنین حق الناس سترگی بر عهده این دین پژوهان و اندیشمندان علوم دینی نهاده است؟!
۶- من که یک فرد عادی جامعه بدون تحصیلات و القاب ویژه در علوم دینی هستم، از همان ابتدا که با مطالعه و بررسی پوشش اختیاری را حقیقت پنداشته و باور کردم، این را هم یقین دانستم که در این موضوع اجبار و الزامی برای همگان نیست و ازاین رو همواره برای اطرافیان دور و نزدیک خویش این حق را قائل بوده و هستم که همچون من حقیقت و معنای زندگی خود را انتخاب کنند و هر یک برای هم احترام و حق حیات به شیوه تشخیص خویش روا بداریم؛ امروز چگونه بپذیرم که عالمان و دانش آموختگان مدارج بالای علوم دینی این حقیقت را تشخیص نداده و اکنون بدان رسیده‌اند؟! و این همه سال تسلیم یک خوانش فرادست در قدرت، بوده‌اند؟
آیا این نوش‌دارو پس از مرگ سهراب نیست؟!
نوش‌دارویی پس از شرحه شرحه شدن باورهای دینی و حق یک زندگی معمولی برای زنان و مردان و خانواده‌هایی که از آن محروم شدند ...
دین پژوهان و اندیشمندان علوم دینی!
شما مسئول ذبح دین در پای قدرت در این سرزمین هستید در کنار حاکمان سیاست‌گذار حجاب اجباری و فرادستان قدرت مدار !
حق زندگی معمولی سلب شده زنان ایرانی با کتمان حقیقت الزامی نبودن حجاب چه در زمان پیامبر اسلام و چه پس از آن تا امروز که اکنون فاش می‌گویید، بر ذمه شماست!
در این شب ها چاره‌ای برای این حق الناس و دین به پستو رفته بیندیشید…
✍فریبا نظری
@hooree🌹
۱ فروردین
🟢پنج خبرِ خوش در ۱۴۰۴🟢
1️⃣اغلب یادداشت‌ها، تحلیل‌ها و بهاریه‌های منتشرشده در طول چند ساعت اخیر، بیشتر از آنکه حال و هوای نوروز و فرحبخشی روزگار داشته باشد، حکایت از هر سال دریغ از پارسال است و اینکه خودمان هم نمی‌دانیم چگونه هنوز نفس می‌کشیم و خود را به ۱۴۰۴ رسانده‌ایم؟!
2️⃣از آنجا که ذات کنشگری را پاک از مرثیه‌سرایی، غرزدن و دشنام به تاریکی‌ها میدانم؛ ضمن احترام به هموطنانی که نفس بریده و دیگر هیچ کورسوی امیدی را باور ندارند؛ می‌کوشم تا به پنج رخداد امیدبخش سال ۱۴۰۴ بپردازم؛ رخدادهایی که محمد درویش هم همه تلاشش را خواهد کرد تا در به ثمررسیدنِ شایسته‌ترش موثر واقع شود و فقط تماشاگر نخواهد بود.
3️⃣عزم استاندار خراسان رضوی برای تکریم واقعی از مقام عبدالحسین وهابزاده و بازگشت دوباره مدارس طبیعت از سکوی مشهد به ایران، در شمار امیدبخش‌ترین رخدادهای سال پیش‌رو خواهد بود.
4️⃣شکسته‌شدن رکورد استحصال انرژی خورشیدی و بادی به طرزی شگفت‌آور و امیدبخش. حتی شاید برای نخستین‌بار از تعهدات برنامه پنج‌ساله هفتم، پیشتر رویم؛ رخدادی که در راستای کاهش دو ناترازی مهم - انرژی و آب - و اجرای سند ملی امنیت غذایی معنی‌دار خواهد بود.
5️⃣تغییر مبلمان شهری از خودرومحوری به بوم‌محوری و افزایش معنی‌دار حمل و نقل عمومی و پاک از دیگر اتفاق‌های مثبت سال آینده خواهد بود.
6️⃣سرمایه‌گذاری روی تصفیه‌خانه‌ها، مدیریت پسماند و بازچرخانی آب در سال ۱۴۰۴ افزایش خواهد یافت و همچنان کرمانشاه و بندرعباس در این حوزه راهبر باقی خواهند ماند.
7️⃣شینا انصاری به عنوان نخستین مدیری که از دل پردیسان به عالی‌ترین مقام رسیده، کماکان به عملکرد قابل قبول خود ادامه داده و امیدها به ارتقای جایگاه زنان در سطوح عالی مدیریتی را افزایش می‌دهد.
8️⃣چند آرزو هم برای سال ۱۴۰۴ دارم؛ اینکه آزادی پوشش در ایران به رسمیت شناخته شود، هیچ ایرانی بابت باورهای دینی داشته یا ناداشته‌اش مورد پرسش قرار نگیرد؛ دسترسی آزاد به شبکه‌های اجتماعی به صورت کامل عملی گردد و دولت ایران بتواند قبل از مذاکره با آمریکا، با مردم خودش به گفتگو نشسته و ایران واقعاً به همه ایرانیان تعلق یابد.
9️⃣ شاید بپرسید چرا درباره مهار بحران‌های اقتصادی، بیکاری و سقوط پول ملی، هیچ آرزویی ندارم؟ پاسخ ساده است! حکومتی که به حریم خصوصی مردمش سرک نکشد، آزادی، عدالت و امنیت را تامین کرده و اجازه دهد، شایستگان تصمیم‌گیر باشند و نه صرفاً خودی‌ها و دوستان! آنگاه در کمتر از پنج‌سال با اتکاء به خلاقیت، عرق ملی و نوآوری شهروندانش و سرمایه اجتماعی نهفته در کشور، همه بحران‌های اقتصادی را می‌تواند مهار کند.
✍محمد درویش
@hooree🌹
۱ فروردین
♻️عهدشکنی نه ، پامال کردن شرافت ؛
در این سالهای مصیبت بار ، نزدیک تحویل سال که میشه نقبی می زنم به دوران حضور در مناطق مرزی ؛
کم سالهایی نبود که به هنگام تحویل سال ، دور از خانه و کاشانه و خانواده در نقطه صفر مرزی با یاران پاک باخته ، هفت سینی از سلاح و تجهیزات می چیدیم و مقداری وفاداری و امانت داری و گاهی اشکی که ناخودآگاه از گوشه چشم بر روی گونه ها می چکید باصدای رادیو سال را تحویل می کردیم .
هیچ چیز جز آسایش مردم و دست وفاداری به حاکمیتی اسلامی توان نگاه داشتن ما در آن شرایط در منطقه را نداشت .
تنها قوت قلب ما آرامش مردمی بود که شاید دیگر ما را فراموش کرده بودند. جنگ تمام شده بود نیاز به خیل رزمندگان نه در سطح ملی احساس می شد و نه در نگاه نظام ؛
اگر چه دور از خانواده بودیم اما می دانستیم که اندک حقوقی برای خرید شب عید بچه ها و سفره ای آبرومندانه تدارک دیده می شود .
هیچ چیز نمی توانست آن سالهای سخت و طاقت فرسا را جبران کند جز تبسم مردم و وفاداری حاکمیتی که با گذشت سالها از پی هم آن نیز رنگ باخت .
ما ماندیم و مسیولیت متعهدانه ، مرزهای طولانی و آفتاب سوزان ، سرمای استخوان سوز و اندک غذایی و آب غیر شربی که آنهم با منت فراهم می‌شد .
تقریبا فراموش شده بودیم در هاله ای از ایمان به جهاد و حفظ مرز و بوم دلخوش کرده بودیم.
هیچ چیز جز پاسبانی از سرزمینمان ایران یارای نگهداشتن ما را نداشت.
ما وفادار ماندیم شبها را تا صبح به استرس سپری کردیم. جوان نشده پیر شدیم دلخوشی آن روزها امنیت مرزها بود و غیرت ملی و دلداری همرزمان ساده دل ؛
به مرخصی که می آمدیم گویی ماه ها از مردم عقب مانده ایم. رفتارها ، پوشش ها ، کردارها برای مایی که ماه به ماه از جامعه دور بودیم بسیار ملموس بود .
مرخصی که تمام می‌شد بار دیگر ساک عزیمت می بستیم اشک در اشک ، بغل در بغل دست از دست گشوده راه می افتادیم .
سالها گذشت و گذشت امنیت فراهم شد اما روزگار ما بدتر از بدتر شد . ما باکستر قلعه حیوانات شده بودیم .
ما رخت غیرت و نظامی‌گری پوشیده بودیم و همکلاسی ما راه کاسبی و بازار و قیمت و رانت ؛
دولتها از پی هم برای پر کردن جیب همکلاسی ، هم‌مسلکی و خودی ها ،جیب ما را خالی کردند .
بازنشسته شدیم جیبمان خالی تر شد دیگر نه وفایی ماند و نه تعهدی نه غیرتی که نوید آن می دادند ، شدیم عبرت دیگران ؛
ما حافظان نظام و کشور بودیم اینان دزدان جیب ما ؛
گاهی خود را دلداری می دهیم که کم‌فروشی نکردیم غش در معامله نکردیم اما اشک ندامت هم ناخودآگاه به سراغ آدمی می آید . که گویی فریب خورده ایم
بسیاری از همکاران بازنشسته با ۱۰۰ تا ۱۵۰ ماه حضور در مناطق جنگی و عملیاتی ( تصور این همه سال دور از خانواده هم دشوار است ) با یکی دو تا ترکش در بدن اینک با شغل دوم و سوم ( مسافر کشی. دست فروشی ، شاگرد بنگاهی و...) امورات خود سپری می کنند .و برخی هم گوشه ای نشسته بر عمر از دست رفته ...
شرم باد بر باعث و بانی چنین وضعیتی که نه بر کشور ، زینتی باقی گذاردند و نه بر کرامت خانواده ها ، بهایی و نه برای کشور آبرویی ؛
✍ح_درویشی ۱۴۰۳/۱۲/۲۹
https://t.me/darvishane49
@hooree🌹
۲ فروردین
📌هیچ زنی کامل نیست
_اگر زن شاغل میخوای : باید قبول کنی که نمیتونه تمام وقتشو برات بگذاره
_اگر زن مطیع میخوای باید قبول کنی که بهت وابسته است و مراقبش باشی
_اگر زن مستقل میخوای باید قبول کنی که قدرتمنده و افکار و طرز فکر خودش رو داره
_اگر زن خانه دار میخوای : باید قبول کنی که تو مخارج و هزینه های زندگی نمی تونه کمکت کنه!!
📌هیچ مردی کامل نیست
_اگر مرد سخت کوش میخوای باید قبول کنی که خسته است و وقت زیادی برات نداره
_اگر مرد خوش قیافه میخوای باید با توجه دیگران بهش کنار بیای
_اگر مرد مهربون میخوای باید قبول کنی که گاهی احساساتش بیش از حد در گیر میشه
_اگر مرد منطقی میخوای باید قبول کنی که گاهی اوقات احساساتت رو درک نکنه چون عقل براش تو اولویته
_اگر مرد اجتماعی میخوای باید قبول کنی که وقت زیادی رو با دوستانش بگذرونه
https://t.me/Hrman11
@hooree🌹
۲ فروردین
♻️ویژه خواری !
در قاموس فکری و اعتقادی او جایی برای ویژه خواری و بهره مندی هم فکران و هم کیشانش از مواهب دنیوی وجود نداشت .
▫️بین تازه مسلمانان و اصحاب پیامبر در بهرمندی از بیت المال تمایزی قائل نبود فرقی بین عرب و عجم و فرقی بین مسلمان و غیر مسلمان و حتی تفاوتی بین زن و مرد قائل نبود .
از پا در آوردن خلخال دختر یهودی در شهر انبار چنان او را خشمگین و شرمگین می کرد که ستم به زنی در کوفه ؛
▫️حقوق شهروندی را چنان محترم می شمارد که به شکایت از فردی یهودی در دادگاه حاضر می شد. رای دادگاه را اگر چه به نفع او نبود می پذیرفت .خود را برتر از هیچ کس نمی دانست .
▫️در تقسیم بندی مردم مصر اشاره ای به مومن و‌کافر نمی کند بلکه عنوان می دارد « یا هم کیش و برادر دینی تو هستند و یا در آفرینش همانند تو به شمار می آیند »
به نظر من این جمله از او نماد تمام نمای حقوق شهروندی و محترم شمردن فرد فرد جامعه به عنوان یک شهروند است نه یک مومن یا مسلمان ؛
▫️در قاموس حکمرانی او فامیل بازی ، ویژه خواری به عنوان حضور در جبهه و جنگ و یا پیشینه بالا وبلند در غزوات جایگاهی ندارد .
اگر بیت المال را هم کابین زنان خود کرده باشند را باز پس خواهد گرفت . ...
▫️اگر حکومت چهار و اندی سال او را یک حکومت دمکراتیک به حساب آوریم گزافه گویی نکرده ایم اگر چه آن نوع نگاه و آن نوع حکمرانی در حد و اندازه مردم زمانه نبود و کمتر از پنج سال دوام آورد .
اما چون ستاره ای درخشان در صفحه تاریخ باقی ماند .
تا مدعیان کذاب از ریسمان او بالا نروند و خود را هم مسلک و هم کیش او به حساب نیاورند .
▫️در این سوی به نام او و به کام خود «مملکت را مال خود » می دانند هر که را هم رای خود ندانند توصیه می کنند« جمع کنند و بروند »
هر کنش و رفتاری را در تارنمای دشمن فرضی تعریف می کنند دشمنی را بسط می دهند و دشمن پروری را می ستایند.
اندک مجاهدتی به راستی ویا ناراستی خود را در بهره مندی از «سفره انقلاب» محق می دانند .
▫️او ویژه خواری را شکست ، سفره رسالت و غزوات را جمع کرد . در قلمرو خود هر فردی با هر اندیشه و اعتقادی را دارای حقی و‌حقوقی می دانست .
حق انتقاد و اعتراض صریح و حتی شکایت از خود را محترم می شمارد .
نه سابقه ای از تبعید و زندان برای شخصی و یا گروهی ترتیب می دهد و نه شکنجه و اعدام در برخورد با معترضین در کارنامه او دیده می شود .
یگانه مرد اعصار - علی (درود خدا بر او باد )
✍ح_درویشی . ۱۴۰۴/۰۱/۰۲ مطابق با ۲۱ رمضان ۱۴۴۶
https://t.me/darvishane49
@hooree🌹
۳ فروردین
12.43M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌿یک روز بسیار بزرگ برای هایده شیرزادی و ایران!
1️⃣ هایده شیرزادی یک متخصص قابل احترام در سطح بین‌المللی در حوزه مدیریت زباله و پسماند است. او بیش از سه دهه است که می‌کوشد به ایرانیان نشان دهد، می‌توان چالش زباله را قبل از تبدیل به یک بحران، بدل به فرصتی در اقتصاد گردشی و نیز تامین‌کننده بخشی از سوخت مورد نیاز صنایع انرژی‌بر چون سیمان کرد.
2️⃣ اینک سرانجام به بخشی از آرزوهای خود رسید. شاید اگر کشور اینگونه تحت تاثیر فشار تحریم‌ها و ناترازی وحشتناک انرژی نبود، باز هم نظام تدبیر کشور به وی روی خوش نشان نمی‌داد.
3️⃣ حالا باید از این فرصت استفاده کرده و دست‌کم خود را از بیست‌درصد حجم زباله که در شمار خطرناک‌ترین و پردردسرترین بخش آن هم هست، خلاص کرده و صدها میلیون متر مکعب در مصرف گاز صرفه‌جویی ایجاد کنیم. بخصوص شهرداران شهرهای شمالی و سواحل جنوب کشور باید این دستاورد را در اولویت بخش اجرای خود قرار دهند.
⭐️برای کسب اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه فرمایید:
https://t.me/darvishnameh/13427
@hooree🌹
۳ فروردین
🌏 ورود به بهشت ممنوع !
🌐 گفته بود بهشت را به بها می دهند ؛ به بهانه نمی دهند. و بهای بهشت دل است ؛ زبان نیست. نیت هاست. رفتارهاست. باطن آدمیزاد است. ترسِ شب قبر نمی تواند آدمی را از تقدیر شب قدر برهاند. نمی شود کارنامه ی تاریکِ یک سال را به محکمه برد و ساعتی بعد شادمان و خوشحال راضی از محکمه بیرون آمد. ما به جای تدبر و تدبیر و تفکر و اندیشه به توسل و تقدیر چنگ می زنیم شاید راهی بیابیم کارنامه را به زور تغییر دهیم تا از دوزخ بگریزیم. آنهایی که عمری و روزگاری را با گناه سر کرده اند و در شکستن قلب هایی بسیار نقشی تعیین کننده داشته اند ؛ سقف ها ویران کرده اند و آدمها کُشته اند ؛ احمقانه است که در شب قدر قرآن به سر بگیرند و از خداوند طلب بخشش کنند. آنهایی که روزگار دیگران را سیاه و تاریک کرده اند و خون به جای نان در کاسه ی خلق گذاشته اند ؛ احمق اند اگر گمان می کنند با یک شب قدر می توانند برای خود روزگار روشنی بسازند. با همه اگر تبانی کنند و راه فرار بیابند ؛ با خدا نمی شود تبانی کرد.
🌐 طمعِ رستگاری با توبه هایی از این دست در هیچ صومعه و دیر و مسجدی امکان پذیر نیست. رستگاری و عاقبت به خیری نان در سفره ی مردم گذاشتن است ؛ نان از سفره برداشتن نیست. آبرو و حرمت آدمی را نگهداشتن است. آبرو بردن نیست. راز را بسته و پوشیده و پنهان کردن است ؛ راز را فاش کردن نیست. با شریف زیستن و درست زندگی کردن رستگاری مهیا می شود نه با اشک ریختن و ناله کردن. رستگاری با دل های بزرگ است. قدم های خیر است. نگاه های پاک است. دستهای بخشاینده است. رستگاری با زبان خوش است. با اخلاق نیکوست. با مردم داری ست. در راست گویی ست. در شبی اشک آلود نمی شود جو گیر شد و داستان نیمه تمام زشتی ها و پلیدی ها را با یک مناجات ساده ی دم دستی خوب تمام کرد. به جای آن که زار زار بگرییم و قرآن را روی سر بگذاریم و از خدا با التماس بخواهیم که ما را و رفتارهای ما را ببخشد ؛ باید نشانی و سراغ آنهایی را بگیریم که دانسته یا ندانسته قلب هایشان را شکستیم و آبرو را از آنها گرفتیم و روزگارشان را به سمت سختی و رنج و اندوه بردیم.
🌐 توبه حتما راهی ست روشن به سمت رستگاری. و شب های قدر این امکان را به آدمی می دهد تا مسیری تازه و روشن را برای بخشیدن و بخشیده شدن بیابد. او که از بخشش هیچ نمی داند ؛ انتظار بخشیده شدن نباید داشته باشد. رستگاری قواعد و شرائطی دارد که هر توابی را به بهشت نمی برد. که توابین گاهی فقط میخواهند خوب بمیرند تا کوتاهی رفتارشان را با مرگ پر افتخار پر کنند. دعا می تواند رفع دلتنگی باشد اما بی گمان دفعِ تنگدستی نیست. ما ابراز بنده گی را در دعا مهیا می کنیم اما ابزار آن را باید جای دیگری پیدا کنیم. این دکان ها برای کاسبی ست ورنه برای عاشقی نیست. پیش از آن که دستها را بالا ببریم و از خدا بخواهیم ما را نجات دهد ؛ باید عامل و بانی نجات دیگران باشیم. دعا باید که شیوه و تجلی دلبری باشد نه راهی برای گدایی. مناجات نجات خلق را نوید نمی دهد و آنان را از سرنوشت محتومی که دارند دور نمی کند. دعا طلب خواهش و التماس نیست که صید آرامش است. با توبه هایی از این دست نمی شود به بهشت رفت. که بهشت را بها باید که به نزد خدا برد که خداوند بهانه را نمی پذیرد. نه از ما نه از عالمانِ دین.
✍جعفر بخشی بی نیاز
https://t.me/hichjbb
@hooree🌹
۴ فروردین
۴ فروردین