امروز با رفیقی گپ می‌زدیم. خداحافظی که کردیم، حسین صفا داشت می‌خواند که «فاضلیم در دانش، فاضلیم در خوانش، ارج می‌نهیم اما شعر فاضلابی را.» ضمیر جمع‌اش به من و امثال من می‌رسد. مایی که غوره نخورده مویز شده‌ایم. مایی که کم‌خوان هستیم و ادای پرخوانی در می‌آوریم. مایی که یک داستان به‌دردبخورِ نوشته شده نداریم و به صدر تا ذیل دیگران ایراد می‌گیریم. مایی که عرضهٔ یک کار فرهنگی خرد و کوچک نداریم و بلندگوی نقد را چنان قورت داده‌ایم که بِیسِ باند از هورهورهای روده و معده‌مان دارد می‌ترکد. مایی که عقدهٔ خوب بودن در چیزی را داشتیم و چون دستمان بهش نمی‌رسد، نقادان خوبی شده‌ایم در عوض. مایی که فقط لب و دهان هستیم. حسین صفا راست می‌گوید. #ما_بزرگ_و_نادانیم. و خدا مملکت و دین و فرهنگ و هنر و سیاست و هر عرصهٔ دیگری را از دست ما بزرگانِ نادان حفظ کند. @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف

می‌دونید چرا این تست تحلیل شخصیت انقدر محبوب شده؟ چون از شما فقط تعریف می‌کنه. از قضا اصلا تحلیلی در کار نیست. توهمِ «اوه من چه آدم جذاب و خفنی هستم» می‌ده به ما. یک مشت پادشاه لخت که دورهم جمع شده‌ایم و از شنیدن تعریف زیبایی لباسمون خوشحال می‌شیم :) #ما_بزرگ_و_نادانیم @hornou هُرنو | روزنِ نورگیرِ سقف