صدایی منحصر به فرد که فقط در این آستان می‌توانی بشنوی. نقاره! چه صدایی است؟ سید مهدی جعفری که از سال ۱۳۹۲ در این سرسرا مشغول خدمت شده است. یکی از نقاره زن‌های حرم رضوی که برای رسیدن به جایگاه کنونی‌اش از خادمی در بخش امانات حرم آغاز کرده و بعد از آن مراحلی را طی کرده و اکنون از گروه نقاره زن‌های حریم امام رضا (ع) است.  چه زمان‌هایی نقاره زده می‌شود؟ نقاره زنی هر روز دو بار، یک بار قبل از طلوع آفتاب و یک بار قبل از غروب آفتاب اجرا می‌شود. هر کدام به مدت حدود ۲۰ دقیقه است. تمام شدن صدای نقاره همزمان می‌شود با اتمام وقت شرعی نماز صبح و نماز عصر. البته این نقاره زنی در اعیاد هم انجام می‌شود. هم یک ساعت بعد از اذان مغرب و هم ساعت ۸ صبح روز عید به یمن شادباش آن روز نقاره زده می‌شود. همچنین در ایام ماه مبارک رمضان هم دو ساعت مانده به اذان صبح نقاره خانه نواخته می‌شود. روز میلاد امام رضا (ع) هم که به صورت ویژه نواخته می‌شود. یکی از اصلی‌ترین نقاره‌هایی که زده می‌شود مربوط به شفا گرفتن بیماران است. زمانی که اعلام می‌شود که بیماری داخل حرم شفا گرفته است، بعد از بررسی‌ها و راستی آزمایی توسط پزشک معتمد آستان در این مورد، نقاره‌زن‌ها به نقاره خانه می‌روند و نقاره شفا می‌زنند. برای نقاره شفا، چون زمان خاصی ندارد، خدام داخل حرم مردم را آگاه می‌کنند که این نقاره برای شفای بیمار است. اما تنها در چند روز از ایام سال، نقاره زنی نداریم. در محرم و صفر و شهادت ائمه. ابزار نقاره زنی طبل گَوَرگَه (گاه ور گاه) و طبل سرچاشنی و همچنین کَرنا‌هایی که نقاره زن‌ها در دست دارند مجموعاً ابزاری هستند که صدا‌هایی که ما می‌شنویم را تولید می‌کنند. ۵ طبل و ۸ کرنا و مجموعاً ۱۳ نقاره زن. فلسفه این ۱۳ نفر هم به ۵ تن آل عبا بر می‌گردد و ۸کرنانواز که به هشتمین امام مربوط است. طبلی که زده می‌شود معروف است به طبل شادانه که یک نفر «سرنواز» داریم و باقی هفت نفر «پس نواز» هستند. نقاره، سازی کوبه‌ای است. طبال‌ها با دو چوب به طول تقریبی ۲۰ سانتی‌متر بر آن‌ها می‌کوبند. طبل سرچاشنی کوچک و چدنی است و صدای زیر تولید می‌کند که به‌عنوان طبل اصلی در تمام مدت نقاره خوانی نواخته می‌شود. سه طبل دیگر مسی هستند با اندازه‌های بزرگ و متوسط که صدای بم تولید می‌کنند و با هماهنگی خاصی به‌طور متناوب یا یکی در میان، هم‌نوا با کرنا نواخته می‌شوند و حالت شاد به این نوا می‌دهند؛ اما ذکری ندارند. در نقاره خوانی، کرنا با دمیدن به صدا در می‌آید و ذکری دارد. آهنگ کرنا قرن‌ها است سینه‌به‌سینه منقل شده است. طول کرنا بین ۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر از جنس مس یا برنج است که سوراخ ندارد. این ابزار‌ها همه در مشهد ساخته می‌شوند. اذکار نقاره برای نواختن نقاره اذکار خاصی را نقاره زن‌ها می‌گویند. در دست اول «سرنواز» یعنی سردسته‌ی کرنانوازها، کرنا را به نشانه‌ی سلام به سمت گنبد می‌گیرد و در آن می‌دمد: «سلطان دین و عقبی علی بن موسی الرضا.» سپس پس‌نواز جواب می‌دهند: «رضاجان». سرنواز دوباره با سرِ کرنا به گنبد اشاره می‌کند و می‌نوازد: «امام رضا». پس‌نوازان جواب می‌دهند: «غریب.. غریب.. رضا…». در دست دوم کرنای سرنواز ذکر می‌کند: «مولا، مولا، مولا علی بن موسی الرضا». پس‌نوازان جواب می‌دهند: «رضاجان». سرنواز، سرکرنا را به طرف گنبد می‌گیرد و ذکر می‌کند: «یا امام غریب، یا امام رضا». در دست سوم کرنای سرنواز ذکر می‌کند: «دوران دوران امام رضاست. دادرس بیچارگان» بعد، طبال‌ها به عنوان شادی طبل‌های خود را به صدا درمی‌آورند. دوباره سرنواز ذکر می‌کند: «دوران دوران امام رضا دادرس بیچارگان»؛ و پس‌نوازان پاسخ می‌دهند: «ای دادرس درماندگان».

محل نقاره خانه نقاره خانه یا نوبت خانه به معنی مکانی است که در آن نقاره نواخته می‌شود. نقاره خانه حرم مطهر امام رضا (ع) در بالای سر ایوان شرقی حرم در صحن انقلاب اسلامی (عتیق) واقع شده است و از قسمت‌های مختلف حرم دیده می‌شود. بلندی این مکان باعث شده است که هنگام نقاره زدن، صدای آن تا فاصله زیاد شنیده شود، به‌خصوص زمان طلوع آفتاب، که شهر ساکت‌تر است. از دوره قاجار تاکنون محل نقاره خانه تغییر نکرده است. محل کنونی نقاره خانه حرم مطهر در مرتفع‌ترین نقطه مرکز شهر قدیم مشهد قرار دارد. بنای جدید و زیبای نقاره خانه، با ظرافت و شکوه بسیار از بخش‌های دیدنی حرم به شمار می‌رود. این بنا سراسر کاشی فیروزه‌ای است و ایوان آن نرده‌کشی شده است. نقاره خانه دو طبقه دارد طبقه زیرین، محل گذاشتن طبل‌ها و کرنا‌ها و طبقه بالا محل اجرای نقاره است. قدیمی‌های کار نقاره خوان‌ها به‌صورت تجربی و توسط نقاره نوازان قدیمی آموزش می‌بینند. حاج احمد اقوام شکوهی قدیمی‌ترین نقاره‌زن حرم رضوی بودند که متأسفانه دو سال پیش فوت کردند. به خاطر دارم که ایشان بعد از این‌که از نقاره خانه می‌آمد پایین، مردم درخواست می‌کردند که با او عکس بگیرند، او هرگز حاضر نبود که پشت به گنبد کند و عکس بگیرد. خیلی انسان متواضع و محترمی بودند. ۷۴ سال بود که نقاره چی حرم بودند. حتی در ایامی که نقاره‌زنی نداشتیم هم می‌آمد و به نقاره‌خانه و خدام سر می‌زد.

نقاره زن بودن خیلی معلوم نیست یکی از این روز‌ها که خیلی عجله داشتم بروم نقاره خانه، هم دیر آمده بودم و هم دیر می‌رسیدم. یکی از زائر‌ها سر راه، جلوی من را گرفت و گفت: «من نقاره چی را می‌خواهم و با او کار دارم.» گفتم: «من نقاره‌چی هستم.» گویا ایشان مشکلی داشتند و در تلویزیون نقاره زنی را می‌بیند و متوسل به حضرت شده بودند و نذر کرده بودند و آمده بودند زیارت. فقط می / ‏‬ خواست یکی از نقاره چی‌ها را ببیند و التماس دعا داشت. به من می‌گفت که این اتفاق شبیه معجزه است، که من از بدو ورودم به حرم امام رضا خیلی از خدام را دیدم. اما نمی‌خواستم موضوع را به کس دیگری به جز نقاره چی بگویم. انتخاب نقاره زن‌ها به چه طریقی است؟ از سال‌های قدیم و گذشته‌های دور تا سال ۹۲ کاملاً موروثی بود و از پدر به پسر می‌رسید این مقام. به همین دلیل نقاره نوازان را «عملجات شکوهی» می‌خواندند. یعنی افرادی که شکوه و جلال امام رضا را به بوق و کرنا می‌کنند. تا این‌که در سال ۱۳۹۲ از بین داوطلبین افرادی انتخاب شدند و آموزش‌هایی ارائه شد و آزمون هم گرفته شد که خودم هم از همین طریق وارد شدم. ۵ سال بعد هم مجدد دوره‌هایی برگزار شد و آزمون و… که الان ۶۸ نفر تیم نقاره‌زن هستند در حرم.

ساختمان نقاره خانه  از قدیم همین‌جایی بوده که الان قرار دارد. (ضلع شمال شرقی حرم مطهر علی بن موسی (ع))، اما همان‌طور که در عکس معلوم است ابتدا با شیروانی چوبی مسقف بوده است، اما اکنون جایگاه جدیدی در همانجا بنا شده است. در سال ۱۳۴۶ هجری شمسی، عملیات ساختمانی نقاره خانه پایان یافت و این بنا آماده بهره‌برداری شد. ساخت مقرنس‌ها و دیگر امور ساختمانی بر عهده‌ی حاج صادق رافتی و طرح کاشی‌های معرق به قلم محمد حسن رضوان، کتیبه نویس آستان مقدس رضوی بوده است. از آن زمان تاکنون این ساختمان چندین بار مرمت جزئی شده است. منبع: مهر باشگاه خبرنگاران جوان  

چرا بین سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ از نواختن نقاره در حرم امام رضا (ع) جلوگیری شده بود؟ در گزارش زیر ناگفته‌هایی را از ۵۶۵ سال نقاره‌زنی در حرم رضوی می خوانید. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هر روز هنگام طلوع و غروب آفتاب، نوای دلنشین آن به گوش زائر و مجاور می‌رسد؛ نقاره‌زنی در حرم مطهر را می‌گویم. تا همین ۳۰ سال قبل که شهر هنوز این‌قدر در هیاهوی جمعیت و صدای ناشی از فعالیت‌های مختلف فرو نرفته بود، می‌توانستم از پنجره خانه پدری، جایی در نزدیکی راه‌آهن مشهد، صدای نقاره‌زنی را بشنوم؛ به‌خصوص هنگام طلوع آفتاب که صفای خاصی داشت شنیدن صدای نقاره. نقاره‌زنی در حرم مطهر، سابقه‌ای طولانی دارد. این را از آن جهت می‌گویم که مستندات قدیمی درباره آن داریم، هرچند که سرآغاز آن بر ما معلوم نیست. بیشتربخوانید ماجرای توسل حاج قاسم و مهدی باکری به امام رضا (ع) نقاره‌زنی از آن سنت‌های قدیمی محسوب می‌شود که دوامش را مدیون حرم رضوی و قداست آن است؛ یعنی از وقتی که نقاره‌زنی، بخشی از برنامه‌های روزمره حرم شد، این سنت هم خودش را ماندگار کرد، اصلا در قلب مردم جا گرفت؛ چون شنیدن صدایش، یادآور طنین پرغوغای حضور در بارگاه منور رضوی بود. امروز می‌خواهیم به تاریخ نقاره‌زنی در حرم رضوی نگاهی بیندازیم؛ تاریخی که هرچند بخش‌های زیادی از آن بر ما معلوم و مشخص نیست، اما ناشنیده بسیار دارد برای کسانی که دلداده فضای معنوی حرم رضوی هستند. از چه زمانی آغاز شد؟ قدیمی‌ترین اسنادی که در بایگانی حرم مطهر و درباره نقاره‌زنی در این مکان مقدس وجود دارد، به سال ۸۶۰ ق/ ۸۳۵ ش برمی‌گردد؛ با این حساب، باید سنت نقاره‌زنی در حرم رضوی را دست‌کم ۵۶۵ ساله بدانیم. طبق این اسناد، میرزاابوالقاسم بابر، نواده شاهرخ تیموری و گوهرشادخاتون، دستور داد که در باغ حرم رضوی، به مناسبت ورود بزرگان و اُمرا، نقاره نواخته شود. برخی بر این باورند که تا اوایل دوره صفویه، سنت نقاره‌زنی برای ورود بزرگان کاربری داشت و از آن، چنان که امروز شاهد هستیم، برای اعلام اوقات شرعی یا شادباش گفتن اعیاد، استفاده نمی‌شد. با این حال، فضل‌ا... روزبهان خنجی، نویسنده «مهمان‌نامه بخارا» که در سال ۹۱۵ ق / ۸۸۸ ش در معیّت شیبک‌خان ازبک وارد مشهد شده است، از «نقاره نوبت حضرت امام بر فوق بارگاه حضرت» یاد می‌کند که نشان می‌دهد نقاره‌زنی در این زمان، کاربری دوگانه‌ای داشته‌است؛ هم برای اعلام اوقات شرعی و برنامه‌های مذهبی و هم برای اعلام ورود اُمرا و سلاطین. بعد‌ها و به احتمال زیاد از اواسط دوره صفویه، نقاره‌خانه به تدریج سمت و سوی مذهبی به خود گرفت و به ویژه از آن برای اعلام اوقات شرعی، یعنی طلوع و غروب آفتاب استفاده می‌کردند. این روال از اواسط دوره قاجاریه به تدریج تثبیت شد و از آن به بعد، افزون بر شب‌های ولادت و اعلام مواقع شرعی، هنگام تحویل سال در عید نوروز نیز، برنامه نقاره‌زنی در حرم رضوی اجرا می‌شد. تنها در ایام وفات و به ویژه در دو ماه محرم و صفر، نقاره‌زنی را تعطیل می‌کردند. نواختن نقاره، در تمام این ۵۶۵ سال، به جز هشت سال بین ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ ش ادامه داشت. در این هشت سال، با دستور رضاشاه نواختن نقاره در حرم رضوی قدغن شد؛ بهانه تعطیلی را هم ابتدا تعمیر وسایل و سپس، واپسگرایی دانستند؛ درواقع می‌خواستند هر آن‌چه را که به فرهنگ دینی مردم مربوط می‌شود، تعطیل کنند؛ مانند آن‌چه بر سر نمایش تعزیه یا مراسم عزاداری آوردند. اما بعد از شهریور ۱۳۲۰ و فرار رضاشاه از ایران، مردم مشهد و زائران حرم رضوی، دوباره با شور و شوق فراوان خواستار ادامه سنت نقاره‌زنی شدند. یکی از قدیمی‌های مشهد که اکنون دارفانی را وداع گفته‌است، برای نگارنده نقل می‌کرد که بعد از پایان آن دوران هشت ساله سخت و نواختن اولین نقاره پس از این مدت، مردم در حرم جمع شده‌بودند و اشک شوق می‌ریختند.

باشگاه خبرنگاران جوان ۱۳:۴۷-۳۰ آبان ۱۴۰۰ ۷۹۷۳۲۴۲  وب‌گردیوبگردی نظر دادن اشتراک گذاری دانلود PDF چرا بین سال‌های ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ از نواختن نقاره در حرم امام رضا (ع) جلوگیری شده بود؟ در گزارش زیر ناگفته‌هایی را از ۵۶۵ سال نقاره‌زنی در حرم رضوی می خوانید. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، هر روز هنگام طلوع و غروب آفتاب، نوای دلنشین آن به گوش زائر و مجاور می‌رسد؛ نقاره‌زنی در حرم مطهر را می‌گویم. تا همین ۳۰ سال قبل که شهر هنوز این‌قدر در هیاهوی جمعیت و صدای ناشی از فعالیت‌های مختلف فرو نرفته بود، می‌توانستم از پنجره خانه پدری، جایی در نزدیکی راه‌آهن مشهد، صدای نقاره‌زنی را بشنوم؛ به‌خصوص هنگام طلوع آفتاب که صفای خاصی داشت شنیدن صدای نقاره. نقاره‌زنی در حرم مطهر، سابقه‌ای طولانی دارد. این را از آن جهت می‌گویم که مستندات قدیمی درباره آن داریم، هرچند که سرآغاز آن بر ما معلوم نیست. بیشتربخوانید ماجرای توسل حاج قاسم و مهدی باکری به امام رضا (ع) نقاره‌زنی از آن سنت‌های قدیمی محسوب می‌شود که دوامش را مدیون حرم رضوی و قداست آن است؛ یعنی از وقتی که نقاره‌زنی، بخشی از برنامه‌های روزمره حرم شد، این سنت هم خودش را ماندگار کرد، اصلا در قلب مردم جا گرفت؛ چون شنیدن صدایش، یادآور طنین پرغوغای حضور در بارگاه منور رضوی بود. امروز می‌خواهیم به تاریخ نقاره‌زنی در حرم رضوی نگاهی بیندازیم؛ تاریخی که هرچند بخش‌های زیادی از آن بر ما معلوم و مشخص نیست، اما ناشنیده بسیار دارد برای کسانی که دلداده فضای معنوی حرم رضوی هستند. از چه زمانی آغاز شد؟ قدیمی‌ترین اسنادی که در بایگانی حرم مطهر و درباره نقاره‌زنی در این مکان مقدس وجود دارد، به سال ۸۶۰ ق/ ۸۳۵ ش برمی‌گردد؛ با این حساب، باید سنت نقاره‌زنی در حرم رضوی را دست‌کم ۵۶۵ ساله بدانیم. طبق این اسناد، میرزاابوالقاسم بابر، نواده شاهرخ تیموری و گوهرشادخاتون، دستور داد که در باغ حرم رضوی، به مناسبت ورود بزرگان و اُمرا، نقاره نواخته شود. برخی بر این باورند که تا اوایل دوره صفویه، سنت نقاره‌زنی برای ورود بزرگان کاربری داشت و از آن، چنان که امروز شاهد هستیم، برای اعلام اوقات شرعی یا شادباش گفتن اعیاد، استفاده نمی‌شد. با این حال، فضل‌ا... روزبهان خنجی، نویسنده «مهمان‌نامه بخارا» که در سال ۹۱۵ ق / ۸۸۸ ش در معیّت شیبک‌خان ازبک وارد مشهد شده است، از «نقاره نوبت حضرت امام بر فوق بارگاه حضرت» یاد می‌کند که نشان می‌دهد نقاره‌زنی در این زمان، کاربری دوگانه‌ای داشته‌است؛ هم برای اعلام اوقات شرعی و برنامه‌های مذهبی و هم برای اعلام ورود اُمرا و سلاطین. بعد‌ها و به احتمال زیاد از اواسط دوره صفویه، نقاره‌خانه به تدریج سمت و سوی مذهبی به خود گرفت و به ویژه از آن برای اعلام اوقات شرعی، یعنی طلوع و غروب آفتاب استفاده می‌کردند. این روال از اواسط دوره قاجاریه به تدریج تثبیت شد و از آن به بعد، افزون بر شب‌های ولادت و اعلام مواقع شرعی، هنگام تحویل سال در عید نوروز نیز، برنامه نقاره‌زنی در حرم رضوی اجرا می‌شد. تنها در ایام وفات و به ویژه در دو ماه محرم و صفر، نقاره‌زنی را تعطیل می‌کردند. نواختن نقاره، در تمام این ۵۶۵ سال، به جز هشت سال بین ۱۳۱۲ تا ۱۳۲۰ ش ادامه داشت. در این هشت سال، با دستور رضاشاه نواختن نقاره در حرم رضوی قدغن شد؛ بهانه تعطیلی را هم ابتدا تعمیر وسایل و سپس، واپسگرایی دانستند؛ درواقع می‌خواستند هر آن‌چه را که به فرهنگ دینی مردم مربوط می‌شود، تعطیل کنند؛ مانند آن‌چه بر سر نمایش تعزیه یا مراسم عزاداری آوردند. اما بعد از شهریور ۱۳۲۰ و فرار رضاشاه از ایران، مردم مشهد و زائران حرم رضوی، دوباره با شور و شوق فراوان خواستار ادامه سنت نقاره‌زنی شدند. یکی از قدیمی‌های مشهد که اکنون دارفانی را وداع گفته‌است، برای نگارنده نقل می‌کرد که بعد از پایان آن دوران هشت ساله سخت و نواختن اولین نقاره پس از این مدت، مردم در حرم جمع شده‌بودند و اشک شوق می‌ریختند.  محل تأسیس نقاره‌خانه یکی از نکاتی که باید درباره تاریخ نقاره‌زنی در حرم رضوی بدانید، مکان نقاره‌زنی در اماکن متبرکه است. می‌دانیم که محل فعلی نقاره‌خانه در دوران تولیت قوام‌الملک و در میانه عهد قاجار (۱۲۴۲ ش)، بر فراز ایوانی ساخته شد که آن را در دوره صفویه بنا کرده‌بودند؛ یعنی خود نقاره‌خانه محصول فعالیت عمرانی دوران قاجار است. بنابراین، تا پیش از این تاریخ، نقاره‌خانه حرم مطهر نمی‌توانست در مکان امروزی آن مستقر شود. برخی مستندات تاریخی و پاره‌ای اسناد موجود در مرکز اسناد آستان‏قدس رضوی نشان می‌دهد که احتمالاً طی قرن‌های مختلف، از مکان‌های متعددی برای نقاره‌زنی در حرم استفاده می‌کردند؛ مثلاً چنان‌که زهرا فاطمی‌مقدم در کتاب «تاریخ نقاره‌خانه رضوی» می‌نویسد، یکی از این مکان‌ها احتمالاً در مجاورت گنبد طلای حرم مطهر امام رضا (ع) قرار داشت.

برخی معتقدند که در دوره‌ای تاریخی، حتی نقاره‌زنان در محوطه صحن به این کار مبادرت می‌کردند. قدر مسلّم آن است که از سال ۱۲۸۰ ق / ۱۲۴۲ ش، نقاره‌خانه به مکان فعلی‌اش انتقال یافت و در عکس‌هایی که بعد از این تاریخ از حرم رضوی وجود دارد، می‌شود بنای آن را در بالای ایوان شرقی صحن عتیق مشاهده کرد. ۱۰۵ پله تا نقاره‌نوازی طبق گزارش‌هایی که از چندسال قبل از تعطیلی نقاره‌زنی در دوره رضاشاه وجود دارد، تعداد نقاره‏نوازان ۹ نفر بود؛ اما در دوره قاجار، تعداد آن‌ها بیشتر بوده‌است. امروزه تعداد نقاره‌نوازان حرم رضوی، ۱۴ نفر است که در هر نوبت، ۱۰ نفر از آن‌ها شامل چهار «طبّال» و شش «کرنا نواز» از ۱۰۵ پله‌ای که برای رسیدن به نقاره‌خانه در ایوان شرقی صحن عتیق تعبیه شده، بالا می‌روند و کار نقاره‌زنی را انجام می‌دهند. نقاره‌زنی در حرم رضوی، معمولاً به صورت موروثی است. مرحوم احمد اقوام شکوهی، سرپرست نقاره‌چیان حرم رضوی که چند سال قبل بدرود حیات گفت، این سمت را از پدرش به ارث برده بود و آن را به فرزند خودش واگذار کرد. این خدمت موروثی در آستان‌قدس، تنها محدود به نقاره‌زنی نیست، بلکه در بیشتر بخش‌های مربوط به خادمان، موضوع خدمت موروثی مورد توجه و برقرار است. منبع: روزنامه خراسان 

👈 امام خمینی(ره) فریاد تحریم نبرد، با دشمنان خدا و به سخره گرفتن فرهنگ شهادت و شهیدان و اظهار طعنه ها و کنایه ها نسبت به مشروعیت نظام کار آدمهای لامذهب یا مقدس نماهای متحجر است 📚صحیفه امام خمینی(ره) ج 21 ص 281 👈 فاستقم کما امرت 👇 https://eitaa.com/joinchat/1183252760C09ecf43283

تمام ترس ما از یک تحریم است و آن هم تحریم خداست نه کدخدا. چون اگر خدا تحریم‌مان کند رفع یا دفع آن به دست هیچ کس دیگر امکان پذیر نیست. اِلهى إن حَرَمْتَنی فَمَنْ ذَا الَّذي یَرزُقُنی؟! #ارجمندی 👈 فاستقم کماامرت https://eitaa.com/joinchat/1183252760C09ecf43283

👆👆 #تا_زنده_اید_دست_از_خدا_نکش با صدای شهيد حاج شيخ احمد كافے تا خدا بنده نواز است به خلقش چه نیاز؟ می‌کشم ناز یکی تا به همه ناز کنم …! #امام #خدا #عاقل #فرمانده #امام_حسین #امام_زمان #قران #سفره #سلیمان #حضرت_یوسف #نصیحت #گناه #نماز_صبح #کفر #روزه #استغفار #عرق_خوری #شهید_کافی #مهدیه_تهران #زیارت #کربلا #ربا #بی_حجاب #تا_زنده_اید_دست_از_خدا_نکش 👈 فاستقم کماامرت https://eitaa.com/joinchat/1183252760C09ecf43283

👈 برگ ریزان انسانیت در آخر آلزمان *دختر خانم ها و همه ی دخترای نوجوان و جوان و دانشجویان دختر!!سلام علیکم پیامی دارم از هزاران برادر مظلوم شهیدت در عملیات فتح و آزادسازی خرمشهر؛ فرهنگ سازان غرب برای این که مسیر انسان‌سازی را متوقف کنند، دست گذاشته اند روی قدرتمندترین کارخانه‌ی انسان‌سازی یعنی زن و دختر.* *نبرد آخرالزمانیِ تمدنی شروع شده. دعوا سر انسانه. اگر در این برگ‌ریزان، زیر پای عابرهای دیو صفت و مأموران ابلیس نیفتید اسطوره خواهید ماند و نامتان در دفتر خانم نرگس خاتون مادر امام مهدی(عج) برای سربازی پسرش مهدی درعصرو نبرد آخرالزمانی نوشته می شوید که این توفیق وسعادتی است بزرگ دختر نجیب وشریف و مومن ایرانی، باید گل سر سبد دختران جهان بماند* بدانید که برادرانتان در سخت ترین شرایط جنگ نابرابر دفاع مقدس در دفاع از ناموس و شرف ایرانی، آرزومند عفت ، پاک دامنی ، کمال وعاقبت بخیری شما دختران ایران زمین بودند،به هوش باشید که دراین نبرد سنگین ترکیبی، از پیام و وصیت برادرانتان غافل وبی توجهتان نکنند که رسالتی جهانی بردوش دارید، ✍ ارجمندی کهنه سرباز باز مانده از نبرد۳ خرداد۱۳۶۱ آزادسازی خرمشهر. 🔷 ناشر و رسانه باشید برای همه دختران ایران و برای آنان بخوانید این پیام را 👈 فاستقم کماامرت https://eitaa.com/joinchat/1183252760C09ecf43283 https://ble.ir/fastaghem_313

🔺خاطره‌ای عجیب از رزمنده‌ جانباز دفاع مقدس 🔺این خاطره یکی از عجیب‌ترین خاطرات تاریخ جنگ است. شگفت آوراست حتما ببینید

🎥 #کلیپ_مناسبتی 🎙 استاد رائفی پور ویژگی خاص امام رضا علیه السلام؛ اونایی که امام رضایی‌اند، امام زمانی‌ هم هستند...

✍ بسم الله الرحمن الرحیم 🍃 دعای عافیت از امام رضا علیه‌السلام: 🌸🍃 يَا اَللَّهُ يَا وَلِيَّ اَلْعَافِيَةِ وَ يَا خَالِقَ اَلْعَافِيَةِ وَ يَا رَازِقَ اَلْعَافِيَةِ وَ اَلْمُنْعِمَ بِالْعَافِيَةِ وَ اَلْمَنَّانَ بِالْعَافِيَةِ وَ اَلْمُتَفَضِّلَ بِالْعَافِيَةِ عَلَيَّ وَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ يَا رَحْمَانَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا 🌸🍃 صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍوَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنَا اَلْعَافِيَةَ وَ دَوَامَ اَلْعَافِيَةِ وَ تَمَامَ اَلْعَافِيَةِ وَ شُكْرَ اَلْعَافِيَةِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ. 📚 عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص۱۹. 🌷🍁🌷🍁🌷🍁🌷🍁🌷🍁 🍃 «الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

مادری که به احترام پرچم امام رضا علیه السلام در حضور پسرش در یکی از مراکز خرید با حجاب شد😍 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇 🇮🇷 در کانال مروجین معروف مشاهده کنید https://eitaa.com/joinchat/1091371168C5e31f9e593

♦️دیشب، تهران، میدون خراسان و جمعیت ١۵٠ هزار نفری! دیروز، مشهد، خیابان امام رضا و جمعیت ٨ کیلومتری! 🔹همه این مردم به عشق امام رضا و نوکرای امام رضا اومدن تا ثابت کنن صاحب اصلی این کشور و برکت ایران فقط آقا امام رضاست😍 🔹" فامیل دور " 🔴

🎥ماجرای این شهید را مسئولین باید بشنوند 🔹روایتی از شهیدی که حتی چای شیرین به پدرش نداد چون شکر اندازه بچه‌های گردان نبود پدرش گفت شهید خواهی شد! اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و فرجنا بهم 🌹 #کانون_جهادی_بانوان_خانواده 🌹 در صورت تمایل با لینک زیر وارد شوید👇 @canoonjahadibanovanvakhanevade

گویند مقام #رضا را در عالم به شما سپرده اند ای امام #رئوف از ما رضا نمیشوید آقا که وساطتمان کنید؟ ضمانتمان کنید که یار باشیم برای مولایمان نه وبال! ای صاحب مقام رضا! شفاعتمان کنید و رضایشان فرمایید که باقیمانده غیبت را بر ما ببخشند. آقا جان عرصه بر ما تنگ آمده! شما را به جوادتان قسم رضایشان کنید از ما. ☀️ عید ولادت شمس الشموس، انیس النفوس، امام رئوف، آقاجانمان حضرت علی بن موسی الرضا "علیهماالسلام" بر همه محبین ایشان و شما بزرگواران مبارک و فرخنده باد. التماس دعا! ✍ مریم اشرفی گودرزی