چگونه حتی از فاجعه کرونا در ایتالیا سلاحی علیه ایران بسازیم؟ علی علیزاده یکماه گذشته بی‌بی‌سی فارسی ذهن ایرانیان را بیست و چهار ساعته بمباران کرده. بمبارانی خشونت آمیز که با ایجاد وحشت فلج کننده، سیستم ایمنی فردی و سیستم عصبی جمعی ایرانیان را فلج و ایرانیان را مقابل کرونا آسیب‌پذیرتر کرده. توپخانه پروپاگاندای بی‌بی‌سی ایران را ناکارامدترین کشور جهان در مقابل کرونا معرفی کرده. این تصویر از ناکارآمدی را چنان بزرگنمایی کرده که مخاطبان حتی نقش چین را فراموش کرده و پذیرفته‌اند که ایران منبع و منشا شیوع کرونا در کشورهای منطقه، بعضی کشورهای اروپایی، نیویورک و حتی استان گانسوی چین بوده. و بی‌بی‌سی فارسی در این مدت درباره وضع بقیه کشورها تا جای ممکن «پنهانکاری» کرده. برای مثال در حالیکه تمام تمرکز روزنامه‌های خود انگلیس در این مدت روی نقش ایتالیا به عنوان کانون اصلی شیوع کرونا در اروپا بوده، بی‌بی‌سی فارسی به ندرت خبری از ایتالیا منتشر کرده. بی‌بی‌سی درباره وضع بقیه کشورها عامدانه «پنهانکاری» کرده تا مخاطب فارسی زبان بپذیرد ایران کشوری استثنایی و غیرعادی است که حالا حتی امنیت سلامت منطقه را به خطر انداخته. (به خطوط پروپاگاندای مدرن که در سطح ناخوداگاه عمل میکند دقت کنید: استثنا بودن ایران به ذهن مخاطب تلقین میشود تا تحریم و فشار استثنایی و ظالمانه غرب با ایران در سطح ناخوداگاه مخاطب مشروع و پذیرفته شود و همینطور خطر ایران به عنوان کانون شیوع کرونا برای امنیت سلامت منطقه، در ناخوداگاه، تصویر خطر ایران برای امنیت نظامی منطقه را بیدار و با آن هم‌افزایی میکند) اما بالاخره آش بحران کرونا در ایتالیا چنان شور شده و گند کار چنان درآمده و بیماری چنان فراگیر شده که مخاطب حتی عادی و مغزشویی شده هم برایش پنهانکاری بی‌بی‌سی فارسی جای سوال شده. بی‌بی‌سی اما برخلاف بخش خبر قراضه و فسیل صداسیمای ایران میداند سکوت و پنهانکاری حدی دارد و از حدی که شود کلیت اعتبار رسانه را به خطر میندازد و ماشین پروپاگاندا را بی‌اثر میکند. بنابراین بی‌بی‌سی به جای سر در برف کردن به شیوه صداسیما و سانسور کامل اتفاقا به سمت خبر میرود و سعی میکند با «پوشش تحریف آمیز» آن، هم اعتماد مخاطب را جلب کند و هم ذهن مخاطب را «مهندسی هوشمند» کند. این هفت دقیقه پروپاگاندی مدرن بی‌بی‌سی، این هفت دقیقه جنگ روانی و رسانه‌ای را ببینید تا بفهمید چه میگویم: مجری که یکماه است از ایتالیا هیچ نگفته و تازه امشب برای اولین بار وضع ایتالیا یادش آمده، با بیطرفی ظاهری میپرسد «به نظر می‌آید وضع در ایتالیا خیلی وخیم است، نه؟» و بعد تریبون را به مدت هفت دقیقه در اختیار یک بوقچی-خبرنگار میدهد که دعوت شدنش برای این نقش حساب شده و هوشمندانه بوده. بوقچی-خبرنگار اول بیست ثانیه آمار ایتالیا را میدهد و بعد یکباره و بی‌دلیل حمله به ایران را شروع میکند. تمام شش دقیقه و سی ثانیه بقیه گفتگو به حمله به ایران و توجیه و ستایش ایتالیا اختصاص میدهد. و مجری هم هرگز او را به چالش نمیکشد و ادعاهای او را مورد سوال قرار نمیدهد. تریبونی یکطرفه. به این شیوه هم بی‌بی‌سی ظاهر بیطرفش را حفظ کرده و یکماه پنهانکاریش را توجیه کرده و هم شبهه خراب بودن وضع ایتالیا را از ذهن مخاطب پاک کرده. و تمام اینها از کیسه اعتبار یک مهمان خرج شده و نه از کیسه اعتبار رسانه. مهمانی که ممکن است تا آخر عمر او را دیگر نبینیم. رسانه پروپاگاندایی مدرن یعنی این آقایان صداسیما. نه آن بخشهای خبری شما که در روز تظاهرات مردم در خیابانهای شهر خودشان را به ندیدن میزنند و به جایش حمله پلیس فرانسه به تظاهرات کنندگان پاریس را نشان میدهند و با توهین به شعور مخاطب، نارضایتی ها را بیشتر میکنند. علی علیزاده