🎧 #کتاب_صوتی ذوالفقار خاطرات #حاج_قاسم_سلیمانی 1⃣ #قسمت_اول 👌 این مجموعه ساده و کوتاه روایتی ست از مردی که ذوالفقار علی بود در نیام عشق و غیرت اینبار از #حاج_قاسم بشنویم #شهید_قاسم_سلیمانی 🌷 ‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌http://eitaa.com/joinchat/1264386052C42a3f9bca9 👆👆👆👆

🔴 کشف حجاب حرام سیاسی است یعنی چه؟ قسمت اول تحلیل سخنان آقا درباره حجاب حرام سیاسی یعنی حرامی که لزوماً شارع مقدس آن را حرام اعلام نکرده اما از منظر سیاسی، ابزار تضعیف نظام دینی و یا نظام اجتماعی و یا مورد سوء استفاده دشمن قرار می‌گیره. این تضعیف نظام دینی و اجتماعی، هرچند ذاتاً حرام نیست (همانند حرام شرعی) اما بخاطر آثاری که داره، حرام سیاسی است چه بسا در دهه هفتاد "کشف حجاب" حرام سیاسی نبود و صرفا حرام شرعی بود ولی الان حجاب و بی‌حجابی موضوعش خیلی فرق کرده. چه از دید داخلی چه خارجی. این حرام سیاسی اعلام کردن حجاب بنظرم خیلی مهم و راهگشا بود و جواب خیلی از شبهات و سوالاتی که درباره حجاب مطرح بوده و هست رو پاسخ میده. مثلا: 🔻همیشه این سوال برای مردم و بخصوص برای مخالفان حجاب مطرح بوده که آیا در حکومت پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین حجاب واجب بوده؟ حکومت کاری به حجاب زنان داشتن؟ کلی بحث و استدلال طرفین میاوردن که اثبات یا رد کنن بوده یا نبوده. الان رهبری وقتی کشف حجاب رو حرام سیاسی کردن دیگه این بحث پایان داده میشه، ازچه جهت؟ از این جهت که در صدر اسلام بی‌حجابی حرام سیاسی نبوده، یعنی حجاب انقدر حساسیت نداشته که دشمنان اسلام و پیامبر بخوان ازش سوءاستفاده کنن و حکومت و جامعه اسلامی رو تضعیف کنن. اصلا آیه حجاب چندین و چند سال از حکومت پیامبر گذشته بود که نازل شد، قبلش بی‌حجابی مشکلی نداشت. صدر اسلام از حجاب استفاده سیاسی نمیکردن ولی الان خیلی قضیه فرق کرده. در زمان رسول خدا وقتی آیه حجاب نازل شد، مسلمونا اونقدر غرق در اطاعت از پیامبر و رعایت شرعیات بودن که در روایت است که هیچکس رو بیحجاب دیگه نمیدیدی. این اصلا قابل مقایسه با الان نیست و نمیشه با تاریخ تطبیقی صدر اسلام برای الان نسخه جامع پیچید. الان کشف حجاب بنا بدلایلی که بخشیش به عملکرد قبلی خودمون برمیگرده، حرام سیاسی‌ شده و دشمن داره روی این قضیه کار میکنه تا به اسلام و نظام اسلامی ضربه بزنه. 🔻 یا مثلا اگر برخی فقها در موضوع حجاب اختلاف نظر پیدا کنن که آیا واجبه یا نیست؟ حدودش چیه؟ و یا هر اختلافی در این موضوع، دیگه در حکومت اسلامی فعلی ما این اختلافات اهمیتی نداره، یعنی حتی اگه فرضاً ثابت کردی حجاب واجب شرعی نیست، چون واجب سیاسیه باید رعایت بشه، وهمینطور کشف حجاب اگه ثابت شد حرام شرعی نیست، چون حرام سیاسیه باید رعایت بشه، چراکه باعث تضعیف نظام دینی و اجتماعی میشه و همچنین دشمن سوء استفاده میکنه. خیلی از سوالات و شبهات دیگه رو میشه با این مبنا پاسخ داد و حل کرد ✅ البته باید توجه داشته باشیم وقتی کشف حجاب به سمت حرمت سیاسی میره، یعنی روزبه روز داره پیچیده و پیچیده‌تر میشه، اینجا دیگه برخورد با این معضل هم روش‌های سخت و سختری پیدا میکنه، دیگه مثل قبل که فقط حجاب، یک واجب شرعیِ صرف بود برخورد نمیشه کرد باید تدابیر بیشتری لحاظ بشه، خود آقا هم اشاره کردن که دشمن با برنامه اومده، ماهم باید برنامه داشته باشیم. قبلا شاید با یک تذکر ساده تو خیابون می‌شد برای حجاب کار کرد، چون طرف مقابل این رو یک واجب شرعیِ صرف میدونست و تذکر ما یک یادآوری بود براش و قبول می‌کرد، ولی الان یه تذکر ساده شاید در برخی مواقع (نه همه‌جا) باعث درگیری بشه، چون حجاب دیگه یک مسأله تک‌بعدی نیست و تبدیل به یک مسأله چندوجهی پیچیده شده. خب رهاش کنیم؟ خیر اتفاقا باید بیشتر روش کار کنیم، فکر کنیم تا بهترین و موثرترین روش رو با کمترین مفسده پیدا کرد. و البته وظیفه مردم با وظیفه مسئولین فرق داره که آقا اشاره کردن مسؤلین برنامه دارن برای این قضیه 🔻رهبری در ابتدای صحبتشون درباره کشف حجاب اینطوری مسأله رو تبیین کردن و از حرام شرعی و حرام سیاسی بودن کشف حجاب گفتن، ولی در ادامه که مخاطب انتظار داشت با یک حکم نهایی قائله کشف حجاب رو درهم بپیچن، اینطور نشد و اصلا جهت بحث عوض شد و نشون داد چقدر ساحت نظر و عمل باهم متفاوته، و چقدر در اجرا باید ملاحظات بیشتری رو درنظر گرفت. که در قسمتهای بعد بهش میپردازم #قسمت_اول از تحلیل بیانات اخیر رهبری درباره حجاب. ادامه دارد.. ✍حسین‌دارابی 👈عضوشید و قسمتهای بعدو حتما بخونید @hosein_darabi

*🔰مصاحبه بسیج دانشجویی پیرامون واقعه سبزوار و شهادت حمید الداغی*   با حضور 👤دکتر ابوالقاسم خدادی 🔸️عضو هیئت علمی گروه حقوق دانشگاه شاهد 1️⃣بخش اول: موضوع از دفاع مشروع خارج است. 🔻در دفاع مشروع مهاجمی حمله می‌کند و مدافع در مقام دفاع اقدام به قتل مهاجم می‌کند. اما در این پرونده مدافع کشته شده است و مدافع که کسی رو نکشته بنابراین لزوم رعایت شرایط ضرورت و تناسب و دیگر شرایط حقوقی فقهی دفاع مشروع زمانی است که مدافع اقدام به قتل مهاجم کرده است. ... #مصاحبه #شهید_حمید_الداغی #دکتر_خدادی #قسمت_اول [بسیج دانشجویی دانشگاه شاهد](https://instagram.com/saghebmedia) 🌐@basij_shahed @Lawyers_org

 #تجربه_من ۷۰۰ #رویای_مادری #فرزندآوری #همراهی_همسر #رحم_اجاره‌ای #نوبت_جهاد_ماست #قسمت_اول در گذشته بعضی از آقایان خصوصا در شهرهای کوچک، چندان موافق تحصیل خانم ها نبودند، شاید به همین خاطر بود که ازدواج دخترانی که علاقه مند به ادامه تحصیل بودند، به تاخیر می افتاد. در حالی که امروزه در تمام شهرستانها، دانشگاه و امکانات کافی برای ادامه تحصیل افراد مختلف با هر سن و شرایطی وجود دارد، اما در زمان قدیم فقط شهر های خاصی دانشگاه داشتند. من هم دانش آموزی بودم که به شدت به درس و مدرسه علاقه داشتم و می ترسیدم ازدواج مانع از ادامه تحصیلم شود و به همین دلیل ازدواجم به تعویق افتاد. نهایتا بعد از گذراندن سالها تحصیل و اشتغال، با پاسخ منفی به خواستگارانی که تصور می کردم مناسب من نیستند، در حدود چهل سالگی با کسی که به نظرم، ملاک های مورد علاقه ام را داشت، ازدواج کردم.    بعد از ازدواج، چند سالی، با وجود همه تلاش هایی که کردیم به صورت طبیعی بچه دار نشدیم. آی وی اف انجام دادیم که موفقیت آمیز نبود و به خاطر شرایط جسمانی من، انجام مجدد آی وی اف میسر نشد. به ناچار من و همسرم با وجود اینکه چند جنین فریز شده داشتیم، تصمیم گرفتیم بدون بچه به زندگی مشترک مان ادامه دهیم.    چند سال گذشت و من و همسرم بازنشسته شدیم. من که همیشه پیگیر اخبار فرهنگی و اجتماعی کشور بودم، ماجرای بحران جمعیت و تاکید رهبر معظم انقلاب بر افزایش فرزندآوری را دنبال می‌کردم. می دانستم تنها راه نجات کشور از این بحران، افزایش فرزندآوری است. با خودم می گفتم پس افرادی مثل ما که ادعای دینداری و وطن دوستی می کنند و کشور ایران را واقعا دوست دارند، نباید نسبت به این مشکل بی تفاوت باشند. می دانستم کشورهایی که با کاهش زاد و ولد رو به رو شده اند، دچار سالخوردگی جمعیت شده و مشکلات فراوانی برایشان پیش آمده است. پس ما اگر خواهان سرزمینی مستقل و قوی هستیم، باید به اندازه کافی نیروی جوان داشته باشیم.    همین مسئله باعث شد که مجددا به بچه دار شدن فکر کنم. به لطف خدا بعد از سالها زندگی مشترک، در سن ۵۸ سالگی به دلم افتاد که پروژه شکست خورده گذشته را ادامه بدهیم. جالب اینکه همزمان با این ندای درونی، یکی از دوستانم هم بدون اطلاع از خواست باطنی ام، همین پیشنهاد را دادند و گفتند:" ای کاش پروژه شکست خورده ی قبلی رو مجدد دنبال می‌کردین!"    همزمانی پیشنهاد این دوست با ندای درونی ام را به فال نیک گرفتم و انگیزه پیدا کردم تا دوباره پیگیر فرزندآوری بشوم. ماجرا را برای همسرم تعریف کردم و گفتم:" این عنایت الهی به ماست. کمک کن تا ادامه بدیم!" ما هر دو بچه، دوست داشتیم و الحمدلله همسرم هم به راحتی قبول کردند. البته ایشان وجود یک سری مشکلات را مطرح کردند و من گفتم: " توکل به خدا! احساس میکنم خدا چنین چیزی رو برامون پسندیده، پس از خودش کمک میخوایم و ان شاء الله نتیجه هم میگیریم."   برای شروع پروژه، مشکل مالی داشتیم. به طرز عجیبی همان موقع توانستیم مبلغ پولی را که مربوط به ۱۹ سال قبل بود و سال ها برای پس گرفتنش به در بسته خورده بودیم، با کمک وکیل، دریافت کنیم. همان دوستم که ما را تشویق به پیگیری می کرد، گفت:"خانم دکتر خوب و باتجربه ای میشناسم که خیلیا ازش نتیجه گرفتن. شما هم برید پیشش!"    بالاخره با راهنمایی دوستم همانجا نوبت گرفتیم. اولین چیزی که خانم دکتر پرسید این بود که:" بعدش سرپرستی بچه رو میخواید چی کنید؟ با توجه به سن تون!" جواب دادم:"عمر دست خداست. اگه قرار باشه اینجور نگاه کنید، پس این سوال رو باید از همه مراجعین تون بپرسید. حس من اینه که خدا این کار رو برامون خواسته و ما هم فقط به خودش توکل می کنیم."   خانم دکتر پذیرفت. در ادامه کار نیاز به رحم اجاره ای داشتیم، اما برای پیدا کردن گزینه مناسب مشکلات زیادی سر راهمان بود. من به دنبال خانمی بودم که، پاکدامن و با ایمان و خوش اخلاق باشد و هم از شرایط جسمانی خوبی برخوردار باشد. از طریق واسطه، افرادی معرفی شدند و من با دو نفرشان صحبت کردم. چون هدفم این بود که سربازی مومن برای عصر ظهور آماده و تربیت کنم، یکی از شروط اصلی ام برای انتخاب فرد، نماز خواندن و انس با قرآن بود. به همین دلیل موارد معرفی شده را نپسندیدم. 👈 ادامه در پست بعدی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

*حلوای تن تنانی* جلوی موهایش را کج رو به بالا شانه کرده بود و موج دار روی پیشانی ریخته بود. جلوی در مدرسه ایستاده بودیم. تصویر دختر بچه‌هایی با لباس فرم و کوله بر دوش، درِ مدرسه را با درهای دیگر متمایز کرده بود. صورت دخترم را بوسیدم، برایش دست تکان دادم و زیر لب فالله خیر حافظا، خواندم. بچه‌ها که رفتند، دایره دورهمی مادرها تنگ‌تر شد. مادر نفس رو به مادر آسنا کرد: «مبارکه، موهات رو رنگ کردی؟» مادر آسنا، ناخن وسطی را وسط مش دودی موهایش برد. طرح شکوفه و زمینه صورتی ملیح ناخن‌های‌کاشته شده‌، زیر نور آفتاب درخشید. لب‌های قلوه‌ای و سنگینش، به سمت گونه‌ها کمی کش آمدند:« آره، رفتم آرایشگاه روناک، خوب شده حالا؟» مادر نفس، نگاهی به تاج موها کرد و گفت: «عالی شده، چقد ازت گرفت؟» درهای مدرسه بسته شد، اما جلسه ما هنوز پشت در دایر بود. مادران دوره پیش دبستانی همه چشم دوخته بودند به مادرآسنا. دستش را به نشانه تعجب بالا اورد: «باورت نمیشه، سه و نیم.» چندنفری هم‌نوا با مادر نفس،«چه خوبِ» کش‌داری گفتند. مادری دیگر، رو به مادر آسنا کرد:«عید حسابی هم بهت ساخته ها، صورتت تپل‌تر شده، موهات بیشتر جلوه می‌کنه.» مادر آسنا ابروها را بالا انداخت و دستش را به نشانه در گوشی حرف زدن، کنار دهانش گذاشت، اما با صدایی نسبتا بلند گفت: «ممنون، عید رفتم بوتاکس، ژل تزریق کردم واسه گونه‌ها و لبم.» صدای خنده و هوی نازک و تحسین‌گر مادرهای حلقه بلند شد. بحث رنگ مو و بوتاکس که تمام شد، مادر پریا که از بارداریم باخبر بود به طرفم لبخند زد: «نی‌نی تکون میخوره؟» رو به جمع کرد و ادامه داد: «مامان فاطمه اسما پنجمیش رو بارداره.» چشم‌ها گرد شد، حتی گرد شدن چشم‌های مادرِ آسنا از زیر عینک افتابیش کاملا مشهود بود. نگاه بغل دستی‌ام به سمتم متمایل شد: «الکی میگه، نه؟ دختر مگه میشه؟» روبرویی، بند کیفش را روی شانه جابجا کرد: «وای دختر به فکر خودت باش به فکر جوونیت!» لبخند زدم: «اتفاقا تو بارداری با این‌همه چکاپ سلامتی، خانوما بیشتر مراقب سلامتیشونن » دوسه نفری از جمع خندیدند: «راست میگیا؛ چند وقته چکاپ نرفتم» مادر آسنا از پشت عینک زل زد سمتم:« با این وضع اقتصادِ افتضاح، مگه میشه خرج بچه‌ها رو داد؟ » وَرِ محاسبه گر ذهنم سرتا پای مادر اسنا را نگاه کرد و طی معادله‌ای دو سه مجهولی، به اعداد و ارقام عجیبی رسید؛ هزینه بوتاکس، تزریق ژل، کاشت ناخن، رنگ موی فصلی، خریدهای جورواجور و... بعضی‌ها هنوز مات تماشای من بودند، انگار موجودی ماورایی میانشان فرود امده باشد. بعضی در گوشی پچ پچ می‌کردند. دو سه نفری هم شجاعت و صبر و توانم را با لبخندی کج، تحسین کردند. مادر آسنا ادامه داد: «من از تصور بچه سوم و مخارجش هم می‌ترسم، تو این گرونیا بچه اوردن اصن عاقلانه نیست.» برایم از افتابی که از پشت اپارتمان‌ها بالا می‌امد روشن‌تر بود که اولین واکنش به خبر بارداریم، گله از وضع اقتصادی کشور است. روسری و چادرم را روی سر جابجا کردم تا صافی همیشگی را از دست ندهند: «درسته وضعیت اقتصاد نامناسبه، اما یکم مدیریت کنیم و خرجای غیر ضروری رو حذف کنیم، میشه از پس هزینه‌ها براومد. روزی بچه‌ها، که فقط از همین حقوق و درآمد و طبق دو دو تا چهارتای ما نیست.» نگاهم را میان جمع تقسیم کردم:«اصل رزق و روزی برکته که من واقعا بعد از تولد هر بچه خیلی واضح حسش کردم. طوری‌که با تولد هر کدوم از بچه‌ها اوضاع مالیمون ضعیف که نشد هیچ، بهترم شد الحمدلله.. » مادر آسنا لب‌های سنگینش را از هم فاصله داد و با صدایی ریز خندید. دست راستش را دوباره میان موها برد و با دست چپ، عینک افتابیش را جابجا کرد: «خرج اضافه کجا بود، ما تو همین ضروریات زندگی موندیم! چقدر برکت،جیب خدا هم بالاخره حد و حسابی داره» نگاهش را از من گرفت و بین جمع چرخاند: «والا خرج همین دوتا بچه در نمیاد، یکی میگه کلاس سه‌تار باید برم، اون یکی تبلت شخصی می‌خواد. به بچه‌های این دوره زمونه هم که نمیشه نه گفت؛ تازه خرجای دیگه به کنار.» دو سه تایی با هوووم کش‌داری حرف‌هایش را تایید کردند. آفتاب کمی بالاتر امده بود، دست چپم را سایه بان چشم‌هایم کردم و جوری که از تایش مستقیم افتاب فرار کنم، جابجا شدم: «بالاخره هممون خرجای اضافه‌ای داریم که با حذفشون هیچ مشکلی پیش نمیاد. نوع خواسته‌هامونم بیشتر از نیاز، سبک و مدل زندگی تعیین می‌کنه، بعدشم برکت خدا بی حد و حسابه، مثلا مدت‌ها ماشینت نیاز به تعمیر پیدا نمی‌کنه، بیماری ها و هزینه‌ی دوا درمونت کم میشه، فروشنده‌های خوش انصاف به تورت می‌خورن و موارد دیگه‌ای که توی فیش حقوقی نیست اما تو دخل و خرج کمکت می‌کنه» #اقتصاد_و_فرزندآوری #قسمت_اول