❇️ ‏‏منزل دیگر که بعد از تفکر از برای انسان مجاهد پیش می‌آید، منزل «عزم» است.‎‏.. و تفاوت درجات انسان به تفاوت درجات عزم او است.‏ ‏‏و عزمی که مناسب با این مقام است عبارت است از بناگذاری و تصمیم بر ترک معاصی، و فعل واجبات، و جبران آنچه از او فوت شده در ایام حیات، و بالاخره عزم بر این که ظاهر و صورت خود را انسان عقلی و شرعی نماید که شرع و عقل به حسب ظاهر حکم کنند که این شخص، انسان است. و انسان شرعی عبارت از آن است که موافق مطلوبات شرع رفتار کند، و ظاهرش ظاهر رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله باشد، و تأسی به آن بزرگوار بکند در جمیع حرکات و سکنات و در تمام افعال (انجام‌دادنی‌ها) و تروک (تَرْک‌کردنی‌ها). و این امری است بس ممکن، زیرا که ظاهر را مثل آن سرور کردن امری است مقدور هر یک از بندگان خدا.‏ 🔻‏‏و بدان که هیچ راهی در معارف الهیه پیموده نمی‌شود مگر آن که ابتدا (شروع) کند انسان از ظاهر شریعت. و تا انسان، متأدّب (ادب‌آموخته) به آداب شریعت حَقّه نشود، هیچ‌یک از اخلاق حسنه از برای او به حقیقت پیدا نشود، و ممکن نیست که نور معرفت الهی در قلب او جلوه کند. ... 🔻ای عزیز، بکوش تا صاحب «عزم» و دارای اراده شوی که خدای نخواسته اگر بی‌عزم از این دنیا هجرت کنی، انسان صوریِ (ظاهری) بی‌مغزی هستی که در آن عالَم به‌صورت انسان محشور نشوی؛ زیرا که آن عالَم، محل کشف (آشکار شدن) باطن و ظهور سَریره (حقیقت انسانی) است. و جرأت بر معاصی کم‌کم انسان را بی‌عزم می‌کند. ... بیش‌تر از هر چه، گوش کردن به تغنّیات (موسیقی طرب‌انگیز) سَلب اراده و عزم از انسان می‌کند.‏ 🔻‏‏پس ای برادر، از معاصی احتراز (دوری) کن، و عزم هجرت به سوی حق تعالی نما، و ظاهر را ظاهر انسان کن، ... و از خداوند تبارک و تعالی در خلوات بخواه که تو را در این مقصد همراهی فرماید، و رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله و اهل بیت او را شفیع قرار ده که خداوند به تو توفیق عنایت فرماید و از تو دست‌گیری نماید ... زیرا که انسان در ایام حیات (زندگی) لغزش‌گاه‌های عمیقی دارد که ممکن است در آن واحد به پرتگاه هلاکت (نابودی) چنان افتد که دیگر نتواند از برای خود چاره بکند، بلکه در صدد چاره‌جویی هم بر نیاید، بلکه شاید شفاعت شافعین (شفاعت‌گران) هم شامل حال او نشود. #پست_اخلاقی (قسمت ۳) 📚کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث دوم، فصل «عزم» حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

❇️ از دست و زبان که بر آید کز عهدهٔ شکرش به در آید از امور فطریه، که هر انسان جِبِلّةً (ذاتی) و فطرتاً بدان حکم می‌کند، احترام مُنعِم (نعمت‌دهنده) است. و هر کس در کتاب ذات خود اگر تأملی کند، می‌بیند که باید از کسی که به انسان نعمتی داد احترام کند. و معلوم است هر چه نعمت بزرگ‌تر باشد و مُنعم در آن انعام (نعمت) بی‌غَرَض‌تر باشد، احترامش در نظر فطرت لازم‌تر و بیش‌تر است. 🔻مثلاً فرق واضح است در احترام بین کسی که به شما یک اسب می‌دهد و آن منظور نظرش هست، با کسی که یک ده شش‌دانگی بدهد و در این دادن مِنّتی هم نگذارد. مثلاً اگر دکتری شما را از کوری نجات داد فطرتاً او را احترام می‌کنید، و اگر از مرگ نجات داد بیش‌تر احترام می‌کنید. 🔻اکنون ملاحظه کن نعمت‌های ظاهره و‏ باطنه که مالِک الملوک جلّ‌شأنه (پروردگار متعال) به ما مرحمت کرده که اگر جن و انس بخواهند یکی از آن‌ها را به ما بدهند نمی‌توانند و ما از آن غفلت داریم. 🔻مثلاً این هوایی که ما شب و روز از آن استفاده می‌کنیم و حیات ما و همه موجودات محیط، بسته به وجود آن است، که اگر یک ربع ساعت نباشد، هیچ حیوانی زنده نمی‌ماند، چه نعمت بزرگی است، که اگر تمام جنّ و انس بخواهند شبیه آن را به ما بدهند، عاجزند. 🔻و همین‌طور قدری متذکر (یادآور) شو سایر نِعَم (نعمت‌های) الهی را از قبیل صحت بدن و ‏قوای ظاهره (حواس ظاهری) از قبیل چشم و گوش و ذوق (چشایی) و لمس، و قوای باطنه از قبیل خیال و وهم و عقل و غیر آن، که هر یک منافعی دارد که حدّ ندارد. تمام این‌ها را مالک الملوک به ما عنایت فرموده، بدون این که از او بخواهیم و بدون این که به ما مِنّتی تحمیل فرماید. 🔻به این‌ها نیز اکتفا نفرموده و انبیا و پیغمبران فرستاده و کتبی فرو فرستاده و راه سعادت و شقاوت و بهشت و جهنم را به ما نموده، و هر چه محتاج به او بودیم در دنیا و آخرت به ما عنایت فرموده، بدون این که به طاعت و عبادت ما احتیاجی داشته باشد، یا به حال او طاعت و معصیت ما فرقی کند. فقط از برای نفع خود ما امر و نهی فرموده. بعد از تذکر این نعمت‌ها و هزاران نعمت دیگر که حقیقتاً از شمردن کلیات آن، تمام بشر عاجز است، چه برسد به جزئیات آن، آیا در فطرت شما احترام همچو مُنعِمی لازم است؟ و آیا خیانت نمودن به همچو ولی‌نعمتی در نظر عقل چه حالی دارد؟ #پست_اخلاقی (قسمت ۴) 📚کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) فصل اول «ذکر (یادآوری)» حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

در ماه مبارک رمضان، هر روز یک #پست_اخلاقی، #پست_اعتقادی و #پست_احکام داریم و تا الان از هرکدوم چهار قسمت رو قرار دادیم. ان شاء الله تا پایان رمضان المبارک از هرکدوم ۳۰ قسمت رو ارائه میدیم، هرکسی همراه مطالب باشه، قطعا خیلی چیزا یاد میگیره. 🔻با پست‌های اعتقادی میخوایم کلی شبهه اعتقادی درباره کارهای خدا که تو ذهنمون هست رو جواب بدیم 🔻 با پستهای احکام، یک سری احکام مهم، کاربردی و به‌روز رو دوره میکنیم 🔻 با پستهای اخلاقی، میخوایم برخی از رذایل و فضائل اخلاقی رو از کتاب بی‌نظیر چهل حدیث امام خمینی بخونیم و یکم حالمونو عوض کنیم اگه تا الان قسمتهای قبلی رو نخودید یا گوش ندادید، بزنید روی هشتگ های بالا و مطالبو ببینید تا عقب نیفتید. انتشار مطالب مجازه ولی چه بهتر که دوستانتون رو دعوت کنید بیان اینجا مطالبو روزانه بخونن و ببینن👇 http://eitaa.com/joinchat/443940864Cf192df24f0

چگونگی غلبه بر گناهی مانند غضب و عصبانیت حتما حتما بخونید ‏‏بهترین علاج‌ها که علمای اخلاق و اهل سلوک از برای مفاسد اخلاقی فرموده‌اند، این است که هر یک از این مَلَکات زشت (صفات ناپسند پایدار) را که در خود می‌بینی، در نظر بگیری و برخلاف آن تا چندی (مدتی) مردانه قیام و اقدام کنی و همت بگماری بر خلاف نَفْس تا مدتی، و بر ضد خواهش آن رذیله (صفت ناپسند) رفتار کنی و از خدای تعالی در هر حال توفیق طلب کنی که با تو اِعانت (یاری) کند در این مجاهده (مبارزه). 🔻مسَلماً بعد از مدت قلیلی آن خُلْق زشت رفع شده و شیطان و جُندش (لشکرش) از این سنگر فرار کرده، جنود رحمانی (لشکریان الهی) به‌جای آن‌ها برقرار می‌شود.‏ 🔻‏‏مثلاً یکی از ذمایم اخلاق (اخلاق‌های مورد سرزنش) که اسباب هلاکت انسان و موجب فشار قبر است و انسان را در دو دنیا مُعَذّب دارد، بَدخُلقی با اهل خانه یا همسایگان یا هم شغل‌ها یا اهل بازار و محله است که این زاییده غضب و شهوت است. اگر انسان مجاهد مدتی در صدد بر آید که هر وقت ناملایمی پیش‌ می‌آید از برای او و آتش غضب شعله‌ور می‌شود و بنای سوزاندن باطن را می‌گذارد و دعوت می‌کند او را بر ناسزا گفتن و بدگویی کردن، (تأمل کند و) برخلاف نَفْس اقدام کرده، عاقبت بد و نتیجه زشت این خُلق را یاد بیاورد. در عوض ملایمت به خرج بدهد و در باطن، شیطان را لعن کند و به خدا از او پناه ببرد، من به شما قول می‌دهم که اگر چنین رفتاری کنید، بعد از چند مرتبه تکرار آن خُلق، به‌کلی عوض شده و خُلق نیکو در باطن مملکت (وجود) شما منزل می‌کند. 🔻ولی اگر مطابق میل نَفس رفتار کنید، اوّلا در همین عالم ممکن است شما را نیست و نابود کند. پناه می‌برم به خدای تعالی از غضب که می‌شود در یک آن (لحظه) انسان را در دو دنیا هلاک کند، خدای ناخواسته موجب قتل نَفسی (آدم‌کشی) بشود. ممکن است انسان در حال غضب به نوامیس الهیه (انبیا و اهل‌بیت علیهم‌السلام) ناسزا بگوید؛ چنانچه دیدیم مردم را در حال غضب که رَدّه (سخنان ارتدادآمیز) گفتند و مرتد شدند. حکما فرموده‌اند که کِشتی بی‌ناخدا که در موج‌های سخت دریا گرفتار شود، به نجات نزدیک‌تر است از انسان در حال غضب! یا اگر خدای ناخواسته اهل جدال (گفت‌وگوی پرخاشگرانه) و مراء (دعوا) در مباحثه علمیه (گفت‌وگوی علمی) هستی، مدتی بر خلاف نفْس اقدام کن. در مجالس رسمی که مَشحون (پُرشده و آکنده) به علما و عوام است، مباحثه که پیش‌آمد کرد، دیدی طرف صحیح می‌گوید، مُعتَرف (ِاقرارگر) به اشتباه خودت بشو و تصدیق آن طرف را بکن. امید است در اندک زمانی رفع این رذیله (اخلاق ناپسند) شود. #پست_اخلاقی (قسمت ۵) 📚کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث اول، فصل «معالجه مفاسد اخلاقیه» حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

❇️ اقسام ریا حدیث دوم از کتاب چهل حدیث امام ‏‌‎ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸 مقام اول؛ ریاکاری در عقاید 🔹 ۱. اظهار باورمندی به عقاید صحیح و به‌حق 🔹 ۲. ابراز تَنفّر از عقاید باطل 🔸 مقام دوم؛ ریاکاری در صفات 🔹 ۱. اظهار برخورداری از صفات پسندیده 🔹 ۲. ابراز انزجار از صفات ناپسندیده و رذائل اخلاقی 🔸 مقام سوم؛ ریاکاری در عمل (ریاکاری معروف) 🔹 ۱. خودنمایی در ادای عمل عبادی چه اصل عبادت باشد، چه کیفیت آن، چه در اجزای آن و چه در مانند آن. 🔹 ۲. تَرک ریاکارانه یک عمل پ.ن: تَرک گناهان، حتی اگر ریاکارانه باشد، امری پسندیده است. ‏‌‎ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔻بدان که ریا عبارت از نشان دادن و وانمود کردن چیزی از اعمال حسنه یا خصال (ویژگی‌های) پسندیده یا عقاید حقه است به مردم، برای منزلت پیدا کردن در قلوب آنها و اشتهار (شهرت) پیدا کردن پیش آنها به خوبی و صحت و امانت و دیانت بدون قصد صحیح الهی. و آن تحقق پیدا می کند در چند مقام: مقام اول و آن دارای دو درجه است: اول آنکه اظهار عقاید حقه و معارف الهیه کند برای اینکه اشتهار به دیانت پیدا کند و منزلت در قلوب پیدا نماید. مثل اینکه بگوید: من کسی را جز خدا مؤثر در وجود نمی دانم. یا اینکه: من به غیر خدا توکل به کسی ندارم. یا بالکنایة و اشاره خود را معرفی کند به عقاید حقه. و این طور دوم رایجتر است. مثلاً صحبت توکل یا رضای به قضای الهی پیش آمد می کند، شخص مرائی (ریاکار) با یک آه یا یک سر تکان دادن خود را در سلک (جمع) آن جمعیت محسوب می دارد. 🔻درجه دوم آنکه عقاید باطله را از خود دور کند و نفس خود را از آن تزکیه (پاک) کند به قصد جاه و منزلت در قلوب، چه به صراحت لهجه باشد یا به اشاره و کنایه 🔻مقام سوم ریای معرفت پیش فقها، رضوان الله علیهم، است، دارای همین دو درجه است: یکی آنکه اتیان (انجام) به عمل و عبادت شرعی کند یا اتیان به راجحات عقلی نماید (فراگیری مسائل و مباحث برتر عقلی) به قصد ارائه به مردم و جلب قلوب، چه آنکه ذات عمل را به قصد ریا کند، یا کیفیت آن، یا شرط، یا جزء آن را، به طوری که در کتب فقهیه معترض اند. دیگر آن که ترک عملی کند به همان مقصود. ✅ای عزیز، برای یک خیال باطل، یک محبوبیت جزئی بندگان ضعیف، یک توجه قلبی مردم بیچاره، خود را مورد سخط و غضب الهی قرار مده، و مفروش آن محبتهای الهی، آن کرامتهای غیر متناهی، آن الطاف و مراحم ربوبیت را به یک محبوبیت پیش خلق که مورد هیچ اثری نیست و از او هیچ ثمری نبری جز ندامت و حسرت. وقتی دستت از این عالم کوتاه شد، که عالم کسب است، و عملت منقطع گردید، دیگر پشیمانی نتیجه ندارد و رجوع بیفایده است.‏ #پست_اخلاقی (قسمت ۶) 📚 کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث دوم، «ریا» هرروز ماه مبارک یک پیام اخلاقی حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

🔴 ترک ریا و دورویی ما در این جا تذکر می‌دهیم به چیزی که امید است برای این مرض قلبی مؤثر افتد در این مقام و مقامات دیگر. ... و آن این است که خدای تبارک و تعالی به‌واسطه احاطه قدرتش در جمیع موجودات و بَسط (گستراندن) سلطنتش در تمام کائنات و احاطه به کافّه ممکنات (همه مخلوقات)، تمام قلوب بندگان در تحت تصرف او‏ و به دست قدرت و در قبضه (مُشت) سلطنت اوست، و کس دیگر را در قلوب بندگان بدون اِذن و اجازه او تصرّفی نیست و نخواهد بود. خود صاحبان قلب نیز بی‌اِذن و تَصرّف (تسلّط) حق‌تعالی، تصرف در قلوب خود ندارند. و بدین معنی اشارت و کنایت و صراحت در قرآن و اَخبار (روایات) اهل‌بیت علیهم‌السلام، اِخبار شده است.‏‎ 🔻پس خدای تبارک و تعالی ،صاحب قلب و مُتِصرِّف (دگرگون‌ساز) در اوست و شما که یک بنده ضعیف عاجز هستید، نمی‌توانید تصرّف در قلوب کنید بی‌تصرّف حق؛ بلکه اراده او قاهر (غالب) است بر اراده شما و همه موجودات. 🔻پس ریا و سالوس (دورویی) شما، اگر برای جلب قلوب بندگان است و جانب دل‌ها نگاه داشتن و منزلت و قدر در قلوب پیدا کردن و اِشتهار (شهرت) به خوبی یافتن است. 🔻این از تصرف شما به‌کلی خارج و در تحت تصرف حق است. خداوندِ قلوب و صاحبِ دل‌ها به هر کس می‌خواهد قلوب را متوجه می‌فرماید. بلکه ممکن است شما نتیجه به عکس بگیرید. دیدیم و شنیدیم اشخاص سالوس دور که قلوب آن‌ها پاک نبود؛ آخر کار رسوا شدند و آنچه می‌خواستند نتیجه بگیرند به عکس اتفاق افتاد. #پست_اخلاقی (قسمت 7) 📚 کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث دوم، «یک تنبه علمی برای قلع ماده ریا» هر روز یک پیام اخلاقی از چهل حدیث حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

❇️ خدا روی ناموسش غیرت دارد پس ای عزیز، بیدار شو و پنبه غفلت را از گوش برون کن و خواب غفلت را بر چشم خود حرام نما، و بدان که تو را از خدای تعالی برای خود آفریده، چنانچه در حدیث قدسی می فرماید: «... ای پسر آدم، همه چیز را برای تو آفریدم و تو را برای خود آفریدم.» و قلب تو را منزلگاه خود قرار داده. تو و قلب تو یکی از نوامیس الهیّه هستید، حق تعالی غیور است نسبت به ناموس خود، این قدر پرده‌دَری مکن به ناموس حق‌تعالی، دست‌درازی را روا مدار. 🔻بترس از غیرت حق‌تعالی که تو را در این عالم همچنان رسوا کند که هر چه خواهی اصلاح کنی نتوانی. تو در ملکوت (باطن) خود در حضور حضرات ملائکه و انبیای عظام پرده ناموس الهی را پاره می‌کنی، و اخلاق فاضله (نیکو) را که به‌واسطه آن‌ها اولیا تَشَبُّه به حق پیدا می‌کنند، تسلیم غیر حق می‌کنی؟ و قلب خود را به دشمن حق می‌دهی؟ و شرک می‌ورزی در باطن ملکوت خود؟! 🔻بترس از آنکه حق‌تعالی علاوه بر آن که ناموس ملکوت تو را پاره کند و تو را پیش انبیای عظام و ملائکه مقرّبین مُفتَضَح (بی‌آبرو) و رسوا کند، در همین عالم تو را مفتضح کند و مبتلا کند به فَضیحَتی که جبران‌پذیر نباشد و پاره شدن عصمتی که وصله‌بردار نباشد. 🔻حق‌تعالی «ستّار» (پوشاننده گناهان) است، ولی «غیور» هم هست، «ارحم الراحمین» (مهربان‌ترین مهربانان) است، ولی «اشدّ المعاقبین» (شدید‌ترین کیفردهنده) هم هست. سَتر می‌فرماید (می‌پوشاند) تا وقتی از حد نگذرد. ممکن است خدای نخواسته این کار بزرگ و این رسوایی ناهنجار، غیرت را بر سَتر (پوشش)، غلبه دهد. ... 🔻پس، قدری به خود آی و رجوع به خدا کن و بازگشت به‌سوی او نما، که خدای تعالی رحیم است و پی بهانه می‌گردد برای رحمت. اگر رجوع کردی، به غفران (آمرزش) خود، سَتر می‌فرماید عیوب گذشته را و نمی‌گذارد کسی بر آن مطلع شود، و تو را صاحب فضیلت می‌کند و اخلاق کریمه را در تو جلوه می‌دهد. ... ‏‏هان ای عزیز! تو خود دانی! می‌خواهی این را بپذیر یا آن را. ... خدای تعالی بی‌نیاز است از ما و همه مخلوقات و اخلاص ما و همه موجودات عالم.‏ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #پست_اخلاقی (قسمت 8) 📚 کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث دوم، مقام دوم، فصل دوم حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

🔵 عُجب، گناه بزرگ ولی مخفی شرح «عُجْب» ... عبارت است از بزرگ شمردن عمل صالح و کثیر شمردن آن و مسرور شدن و اِبتهاج (شادی) نمودن به آن، و غَنْج (خوشی) و‏ دَلال (ناز و کرشمه) کردن است به واسطه آن، و خود را از حد تقصیر خارج دانستن است. و اما مسرور شدن به آن با تواضع و فروتنی کردن از برای خدای تعالی و شکر ذات مقدس حق کردن بر این توفیق و طلب زیاده کردن، عُجب نیست و ممدوح است.‏‎ 🔻... علامه مجلسی طاب‌ثراه نقل می‌فرماید که «... شک نیست کسی که اعمال صالحه کند، از قبیل روزه و بیداری شب و غیر آن، در نَفْس او بهجت و سروری حاصل شود! پس اگر این بهجت برای آن است که خدای تعالی به او عطایی فرموده و نعمت عنایت کرده که آن نعمت و عطا این اعمال صالحه است، و با این وصف ترسناک باشد از نقص آن‌ها و بیمناک باشد از زوال (از بین رفتن) نعمت و از خدای تعالی زیاده (نعمت بیش‌تر) طلب کند، این ابتهاج و سرور، عُجب نیست! 🔻و اگر این ابتهاج از جهت آن است که این اعمال از اوست و اوست که دارای این صفت است، و بزرگ شمارد اعمالش را و اعتماد کند بر آن‌ها و خود را از حد تقصیر خارج داند و به جایی رسد که گویی منّت‌گذاری کند بر خدای تعالی به‌واسطه این اعمال، پس این سرور، عُجب است.» 🔻مرتبه اولیٰ (نخستین)، که از همه بالاتر و هلاکش بیش‌تر است، حالی است که در انسان به‌واسطه شدت عُجب پیدا شود که در قلب خود بر ولیّ‌نعمت (نعمت‌دهنده و نعمت‌بخش) خود و مالک‌الملوک (پروردگار متعال) به ایمان یا خصال دیگرش منّت گذارد. گمان کند که به واسطه ایمان او در مملکت (آفرینش) حق، وسعتی یا در دین خدا رونقی پیدا شد. 🔻یا به‌واسطه ترویج او از شریعت یا ارشاد و هدایت او یا امر به معروف و نهی از منکر او یا اجرای حدود یا محراب و منبرش به دین خدا رونقی بسزا داده، یا به‌واسطه آمدن در جماعت مسلمین یا به پا کردن تعزیه (مجلس عزاداری) حضرت ابی‌عبدالله‌الحسین علیه‌السلام، رونقی در دیانت (دین‌داری) حاصل شد که به‌سبب آن بر خدا و بر سید مظلومان و بر رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، منّت دارد. هر چند اظهار این معنا نکند، در دلش منّت می‌گذارد. و از همین باب است ‏منّت‌گذاری بر بندگان خدا در امور دینیّه. مثل آن که در دادن صدقات واجبه (مثل زکات) و مستحبه و در دست‌گیری از ضُعَفا و فقرا بر آن‌ها منّت‌گذاری کند. گاهی این منت‌گذاری مخفی است حتی بر خود انسان! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #پست_اخلاقی (قسمت ۹) 📚 کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث سوم، «عُجْب» / فصل «در مراتب عُجب» هرروز یک پیام اخلاقی، باماهمراه شوید حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

❇️ تو از هیچکس بالاتر نیستی... ‏ 🔻‏‏هیچ‌گاه ممکن نیست نفْس به شما که دارای ملکه تقوا و خوف از خدا هستید، تکلیفِ قتل نفْس یا زنا کند، یا به کسی که دارای خصلت شرافت و طهارت (پاکی) نفْس است، پیشنهاد دزدی و راهزنی نماید. از اوّل امر ممکن نیست به شما بگوید در این ایمان و اعمال به خدای خود منّت گذار، یا خود را از زُمْره (گروه) محبوبین و مُحِبّین (دوستان خدا) و مقربین درگاه (نزدیکان پیشگاه الهی) قلمداد کن. 🔻ابتدای امر از درجه نازِله (پایین) گرفته رخنه (راه نفوذ) در دل شما باز می‌کند و شما را وادار‏ می‌کند به‌شدت مواظبت در مستحبات و اذکار و اوراد! و در ضمن، عمل یکی از اهل معصیت (گناهکار) را در نظر شما به مناسبت حال شما جلوه می‌دهد و به شما القا می‌کند که شما از این شخص به حُکم شرع و عقل بهترید و اعمال شما موجب نجات شماست و بحمدالله شما پاک و پاکیزه هستید و از معاصی (گناهان) عاری و بری (پاک و دور) هستید. از این، دو نتیجه می‌گیرد: یکی «بدبینی به بندگان خدا» و دیگر «خودپسندی» که هر دو از مُهلِکات (هلاک‌کننده‌ها) و سرچشمه مفاسد است. 🔻به نفْس و شیطان بگویید ممکن است این شخصی که مبتلاست به معصیت دارای ملکه‌ای (عادت خوبی) باشد یا اعمال دیگری باشد که خدای تعالی او را به رحمت خود مستغرق (غرق) کند و نور آن خُلْق و مَلَکه (اخلاق پایدار)، او را هدایت کند و منجر شود کار او به حُسْن عاقبت! شاید این شخص را خدا مبتلا به معصیت کرده تا مبتلای به عُجْب که از معصیت بدتر است نشود؛ ... امام صادق علیه‌السلام فرمودند: ‏‏«همانا خدا دانست که گناه بهتر است برای مؤمن از عُجْب، و اگر نه این بود هیچ گاه مؤمن را مبتلا به گناهی نمی‌کرد.» و شاید من به‌واسطه همین بدبینی کارم منجر به بدی عاقبت شود.‏ پ‌.ن: حدیثی که در این متن بیان شد، دلیلی بر مجاز بودن گناه‌کاری نیست. خطر عجب و خودبرتربینی بسیار شدید است. هرگز نباید به بهانه پرهیز از عُجب‌زدگی، آگاهانه و بااختیار مرتکب گناه شد. بلکه هم باید از چاله گناه دوری کرد و هم نباید به چاه عمیق عجب بی‌اعتنا بود. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #پست_اخلاقی (قسمت ۱۰) 📚 کتاب چهل حدیث (مرحوم امام خمینی) حدیث سوم، فصل «در بیان آن که مکائد شیطان از روی میزان است‌» هر روز یک پیام اخلاقی، اعتقادی و احکام. باماهمراه باشید حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

🔴بزرگترین گناه بعد از شرک، ناامیدی از رحمت الهی است. «اليأس من روح الله» 1⃣ چون سبب یأس از پروردگار عالم، اعتقاد نداشتن به قدرت و کرم و رحمت بی پایان او است، در قرآن مجید آن را از صفات کفار قرار داده و می فرماید نا امید از رحمت الهی نمی‌شود ، مگر کسی که کافر است. حضرت صادق(ع) و حضرت کاظم و حضرت رضا و حضرت جواد علیهم السلام آن را جزء گناهان کبیره شمرده اند چنانچه ضمن احادیث وارده ذکر گردید، از هر گناهی بزرگتر پس از شرک هیچ گناهی بزرگتر از یاس نیست 2⃣ زیرا هر گناهی که از شخص سر می‌زند تا وقتی که مأیوس نباشد ممکن است در صدد توبه بر آمده و با استغفار آمرزیده شود ولی شخص مأیوس آمرزیده شدنی نیست زیرا امیدی به آمرزش و مغفرت خدا ندارد تا توبه نماید. 3⃣ از این گذشته یاس سبب جرأت بر جمیع گناهان می گردد چون می گوید من که معذب خواهم بود چرا خودم را از شهوت دنیا محروم نمایم؟ #پست_اخلاقی (قسمت 11) کتاب گناهان کبیره شهید دستغیب حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi

❇️ «عقوق والدين» (ناراحتی پدر و مادر) ششم از گناهان کبیره عقوق والدین است. از پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله چنین رسیده است که از هر گناه کبیره بزرگ‌تر شرک به خدا و عقوق والدین است و نیز از گناهانی است که در قرآن مجید و احادیث صحیحه بر آن وعده عذاب داده شده است. ... 🔻پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود از آزردن والدین بپرهیزید به درستی که بوی بهشت از هزار سال راه استشمام می‌شود، ولی عاقّ والدین و قاطع رحم (کسی که صله رحم را ترک کند) آن را نمی‌یابند. از همان حضرت روایت است که فرمود کسی که پدر و مادر خود را به خشم در آورد، خدای را به غضب در آورده است. و همچنین فرمود کسی که والدین خود را بیازارد مرا اذیت کرده و کسی که مرا بیازارد خدای را آزرده؛ و آزارکننده خدا ملعون است. و همچنین فرمود عاقّ والدین هر عملی که می‌خواهد بجا آورد، هرگز داخلبهشت نخواهد شد. 🔻و نیز پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود سه طایفه‌اند که در روز قیامت خداوند با ایشان سخن نمی‌فرماید و نظر رحمت به آن‌ها نمی‌کند و ایشان را پاک نکرده و از برای آنها عذاب دردناکی است؛ ایشان: 1⃣ شراب‌خواران و 2⃣ تکذیب‌کنندگان به قدر الهی و 3⃣عاق والدین‌اند. 🔻عاق والدین آمرزیده‌شدنی نیست و کافی است در شقاوت عاق والدین که جبرئیل (ع) بر او نفرین فرمود. هر که پدر و مادر یا یکی از آن‌ها را درک کند و او را از خود خشنود نسازد، آمرزیده مباد و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بر نفرین جبرئیل آمین گفت. و از حضرت صادق علیه‌السلام مروی است که فرمود ملعون است ملعون است کسی که والدینش را بزند و کسی که آزار به آن‌ها رساند. 🔻نماز عاق پذیرفته نیست. از حضرت صادق علیه‌السلام است کسی که به پدر و مادرش از روی غیظ بنگرد در حالی که والدین بر او ستم کرده باشند، خداوند نماز او را نمی‌پذیرد؟ چه رسد به آنکه در صورتی که والدین نیکوکار باشند؟ 🔻رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بر بالین جوانی که در احتضار بود، حاضر گردید. آن حضرت کلمه شهادت را به او تلقین فرمود؛ لیکن جوان نتوانست بگوید. پرسید آیا مادر دارد؟ زنی که نزد او بود عرض کرد بلی! من مادر او هستم! فرمود آیا بر او غضبناکی؟ گفت آری شش سال است با او حرف نزده‌ام. پس آن حضرت خواهش فرمود از او راضی شود؛ مادر به خاطر آن حضرت از جوان درگذشت. زبان آن جوان به کلمه توحید باز شد. حضرت به او فرمود چه می‌بینی؟ گفت مردی سیاه و زشت‌رو، بدبو، مرا رها نمی‌کند. حضرت جمله‌ای یادش دادند! خواند و عرض کرد می‌بینم مردی سفیدرنگ، خوش‌رو، خوش‌بو و خوش‌منظر رو به من آورد و هیولای مهیب اولی از من دور شده! فرمود: همان جمله را تکرار کن. پس از آن گفت آن هیکل موحشه به‌کلی محو گردید. پس آن حضرت شاد شد و فرمود: خدا او را آمرزید. آن گاه جوان از دنیا رفت. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #پست_اخلاقی (قسمت ۱۲ و ۱۳) 📚 کتاب گناهان کبیره (شهید آیت‌الله دستغیب) در ثواب انتشار و ترک این گناه بزرگ شریک شوید حسین‌دارابی 👈 عضوشوید @hosein_darabi