🌿خدایا؛ اقرار می‌کنم که: “ظلمت نفسی…” و تو چقدر بزرگواری که: “کَم مِن قبیحٍ سترتَه…” به کجا فرار کنم که: “لا یُمکن الفرار من حکومتک…” و با کوله‌باری از معصیت، به هیچکس امیدی ندارم جز خودت زیرا که: ” لا اَجدُ لِذنوبی غافراً غیرک…” “الهی و ربّی مَن لی غیرک؟!” نکند مرا از خودت برانی! که طاقت جدایی از تو را ندارم: “صبرتُ علی عذابک، فکیف اصبر علی فراقک؟!” قَسَمت می‌دهم به عزتت که دعایم را مستجاب کنی و امیدم را ناامید نگردانی: ” فبعزتک استجب لی دعائی و بلّغنی مُنای و لاتقطع من فضلک رجائی…” #دعای کمیل ⁦