✅ از پیرمرد حکیمی پرسیدند: از عمری که سپری نمودی چه چیز یاد گرفتی؟ پاسخ داد: یاد گرفتم🔰 که دنیا قرض است باید دیر یا زود پس بدهیم. یاد گرفتم🔰 که مظلوم دیر یا زود حقش را خواهد گرفت. یاد گرفتم🔰 که دنیای ما هر لحظه ممکن است تمام شود اما ما غافل هستیم. یاد گرفتم🔰 که سخن شیرین، گشاده رویی و بخشش سرمایه اصلی ما در زندگیست. یاد گرفتم🔰 که ثروتمند ترین مردم در دنیا کسی است که از سلامتی، امنیت و آرامش بهره مند باشد. یاد گرفتم🔰 کسی که جو را میکارد گندم را برداشت نخواهد کرد. یاد گرفتم🔰 که عمر تمام میشود اما کار تمام نمیشود. یاد گرفتم🔰 کسی که میخواهد مردم به حرفش گوش بدهند باید خودش نیز به حرف آنان گوش دهد. یاد گرفتم🔰 که مسافرت کردن و هم سفره شدن با مردم بهترین معیار و دقیق ترین راه برای محک زدن شخصیت و درون آنان است. یاد گرفتم🔰 کسی که مرتب میگوید: من این میکنم و آن میکنم تو خالی است و نمیتواند کاری انجام دهد. یاد گرفتم🔰 کسی که معدنش طلا است همواره طلا باقی میماند بدون تغییر، اما کسی که معدنش آهن است تغییر میکند و زنگ میزند. یاد گرفتم🔰 تمام کسانیکه در گورستان هستند همه کارهایی داشتند و آرمانهایی داشتند که نتوانستند محقق گردانند. یاد گرفتم🔰 که بساط عمر و زندگیمان را در دنیا طوری پهن کنیم که در موقع جمع کردن دست و پایمان را گم نکنیم 📚 #داستانهای_آموزنده ══ @hoseynie_del ══ ╚══๑•┈•✾✨✾•┈•๑══╝