خودمونیش ممنون که هستین

اسم تو گرچه بنا شد که بگویند رضاست تو علی هستی و مشهد نجف اشرف ماست

راستش زیارت نجف منتهی‌الآمال ماست زیارت کربلا عشقه...

ولی اینایی که تو حرم امام رضا، همه‌اش کربلا می‌خوان رو، خیلی دوس دارم، اما نمی‌تونم خیلی همراهی کنم..

هیچی برای ما کم نگذاشتین ما کم بودیم همیشه آقایی نجف گرمی کربلا رو ما تو مشهد دیدیم...

دو ماه وقت داشتیم دو ماه برای پاک شدن دو ماه برای خدایی شدن

بساط روضه‌ها داره جمع میشه دستمون چیه؟ خالی خالی!

دیدین بچه‌ها هرچی رو ساحل میکشن یه موج میاد، همه رو پاک می‌کنه؟

ما بچگی کردیم اشتباه کردیم میشه موج رحمتتون بیاد بزنه، خراب کنه، از نو بسازه؟

آقا ما آهو نیستیم که بخوایم آزاد شیم ما بیچاره‌ایم میخوایم اسیر شیم...گفتارتون شیم...

فکر کن آقای عالم، از حجره میومدن هی میخوردن زمین هی بلند می‌شدن..

فکر کن تمام هستی چشماش سیاهی میرفت

آقا به همون لحظه‌ای که اباصلت اومد، در رو بست، دید سرتون رو روی پای جوادتون گذاشتین، به همون لحظه ما رو بخرین...

آقاجان شاید همین صحنه رو میدیدین یادتون میوفتاد از فرق بین اینکه یکی سرش رو روی پای پسرش بگذاره یا یکی، قطعه قطعه‌های پسرش رو از صحرا جمع کنه...

شاید همون موقع که خانواده رو جمع کردین، فرمودین براتون گریه کنن که سفر طوس برگشت نداره، تو ذهن شریفتون گذشت خیلی سخته لحظه آخر آدم سرش رو برگردونه، ببینه به خیمه‌هاش حمله می‌کنن

دورتون بگردم، ما دو ماه، سر سفره یابن الشبیب شما بودیم...

ما یه عمر چشم انتظار اون دیداری بودیم، هستیم، که فرمودین میاین بازدید ما، وقتی دستمون کوتاه، از همه چی...

میشه اون موقع، دست ما رو از پر عباتون محروم نکنین؟

مشهد دارن کم کم اذان میگن

از حرم، صدای دعای قبل اذان میاد...

کاش بگذارین سر دلتنگیمون رو به سنگ‌های صحنتون بزنیم عقده دلمون باز شه بیایم بغلتون

صدای اذان‌ها رو شنیدم اونی که باید ببینیم رو ندیدیم؛ میشه دست بکشین کور شفا بدین؟

السلام علیکم یا اهل‌بیت النبوه و رحمةالله و برکاته