eitaa logo
حسین نبوی نسب ( خانواده و کودک)
367 دنبال‌کننده
2.1هزار عکس
2.4هزار ویدیو
96 فایل
https://eitaa.com/amoomehraban لینک شخصی جهت تبادل اطلاعات 🌹 استفاده از مطالب کانال و ارسال مطالب به نام خودتان هم باشد ، اشکالی ندارد . 🌱 زکات العلم نشره🌱 زکات علم انتشار دادن آن است 💝 تا می توانید سخن دین را نشر دهید💝
مشاهده در ایتا
دانلود
ناب 🔴🔶کرونا نمازها تعطیل شد باران بارید! با تعطیلی نماز چه بارانی بارید!:  اگر از کرونا جان سالم به در بردید به آیندگان بگویید: چهار هفته نماز جماعت برگزار نشد.... اندازه چهار سال باران بارید. 1️⃣ اگر این حرف صحیح باشد، باید سال گذشته قطره ای باران نمی آمد چون نماز جماعت ها برگزار می شد و این در حالی است که بر اساس آمار رسمی، میزان بارندگی به لطف خدا به مراتب بیشتر و در برخی نقاط باعث سیل شد. پس عاقلانه تر به نظر می رسد: یکی ازعلت های بارش های فراوان در کشور، تعطیلی برخی پارتی ها و مجالس گناه و معصیت باشد که زمینه ی غضب و عذاب الهی را فراهم می آورند که نتیجه ی آن محرومیت از رزق و به خصوص باران رحمت الهی است. امام باقر علیه السلام می فرمایند: «إِنَّ الرَّجُلَ‏ لَيُذْنِبُ‏ الذَّنْبَ، فَيُدْرَأُ عَنْهُ الرِّزْق‏»؛ «انسان مرتکب گناه می شود و بدین واسطه ار زرق و روزی محروم می گردد». (1) 2️⃣ به مدد الهی و با روشنگری علما، در این ایام کرونایی، هر منزل تبدیل به یک مسجد شد و محدوده ی نماز جماعات از مساجد به تمام منازل تسری پیدا کرد. فداکاری ها و ایثارهای شکل گرفته  در این روزها، نتیجه ی رسوخ فرهنگ دینی در اعماق جان مردم  هست که از همین مساجد و جماعت ها نشأت می گیرد. 3️⃣ نماز جماعت از اعمال عبادی میلیون ها مسلمان است که از اعتقاد عقلانی آن ها به خدا و دین مبین اسلام سرچشمه می گیرد. چه باران ببارد و چه باران نبارد. 4️⃣ تغییرات اقلیمی و جغرافیایی از نظم خاصی در دنیا پیروی می کنند که گاهی بارش کم را رقم می زند و گاهی بارندگی زیاد. 5️⃣ به لطف خدا و تلاش مجاهدین سلامت و همکاری مردم عزیز از کرونا نجات پیدا می کنیم و به آیندگان می گوییم:  غربی ها و غربزده ها فهمیدند که راه حل گشایش را نباید فقط در ماده و مادیات دنبال  کرد و برای عبور از برخی مشکلات باید دست به دامن خدا و دین شد. و البته خواهیم گفت:  غرب و تمدن پوشالیش  با یک ویروس کوچک متزلزل شد و توان مدیریت  تهییه ی ماسک هم نداشتند.... پی نوشت: 1.        الكافي (ط - دارالحديث)، ج‏3، ص: 672