جایگاه انتظار و فضیلت منتظران از ديدگاه امام رضا عليه السلام در روايتي خطاب به حسن بن جهم كه از حضرتش درباره (فرج )مي‏ پرسد، مي‏فرمايد: (أولست تعلم أنّ انتظار الفرج من الفرج؟) قلت: (لا أدري، إلاّ أن تعلّمني) فقال: (نعم؛ إنتظار الفرج من الفرج) آيا مي‏داني كه انتظار فرج، جزئي از فرج است؟ گفتم: نمي‏دانم، مگر اينكه شما به من بياموزيد فرمود: آري؛ انتظار فرج، جزئي از فرج است. در روايت ديگري نيز مي ‏فرمايد: ما أحسن الصبر و انتظار الفرج. أما سمعتَ قول العبد الصالح: (و ارتقبوا إنّي معكم رقيب) (وانتظروا إنّي معكم من المنتظرين) فعليكم بالصبر إنّما يجي‏ء الفرج علي اليأس و قدكان الذين من قبلكم أصبر منكم چه نيكوست صبر و انتظار فرج! آيا سخن بنده صالح خدا شعيب را نشنيدي كه فرمود: و انتظار بريد كه من [هم] با شما منتظرم.پس منتظر باشيد كه من [هم] با شما از منتظرانم بر شما باد به صبر و بردباري؛ چرا كه گشايش، پس از نااميدي فرا مي ‏رسد و به تحقيق، كساني كه پيش از شما بودند، از شما بردبارتر بودند. آن حضرت در روايت بسيار زيبايي، فضيلت انتظار را اين‏گونه بيان مي‏كند: أما يرضي أحدكم أن يكون في بيته ينفق علي عياله ينتظر أمرنا فإن أدركه كان كمن شهد مع رسول اللّه صلي الله عليه و آله و سلم، بدرا، و إن لم يدركه كان كمن كان مع قائمنا في فسطاطه.... آيا هيچ يك از شما خوش ندارد كه در خانه خود بماند، نفقه خانواده‏اش را بپردازد و چشم به راه امر ما باشد؟ پس اگر در چنين حالي از دنيا برود، مانند كسي است كه همراه رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم در نبرد بدر به شهادت رسيده است. و اگر هم مرگ به سراغ او نيايد، مانند كسي است كه همراه قائم ما و در خيمه او باشد... #امام‌_زمان