به نیت زیارت حضرتش در هر روز : صلی الله علیک یا أباعبدالله الحسین صلی الله علیک یا أباعبدالله الحسین صلی الله علیک یا أباعبدالله الحسین صلی الله علیک و رحمة الله و برکاته #زیارت قبول @hossinemazlom

#راس_الحسین_علیه_السلام ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• #سیدتی زینب سلام الله علیها.......♥️ ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• روضه حضرت اباعبدالله.......💔 ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• روضه حضرت علی اصغر.......💔 ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• خبر داری که بعدازتو به کوچه گردی افتادم.......💔 ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• تاابدالدهر برسنان لعنت.......♥️ ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• #پست حضرت علی اصغر علیه السلام.......💔 ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• قول میدم اگه ورق برگرده و علیم نمیره.......💔😭 ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• #پست حضرت علی اصغر علیه السلام......‌💔 ♨️@hossinemazlom

#استــــــ📲ــــــورے°• ♥️ ♨️@hossinemazlom

▫️داستان زیبای بشر حافی 🔹بشر حافى یکى از اشراف زادگان بود که شبانه روز به عیاشى و فسق و فجور اشتغال داشت، خانه اش مرکز عیش و نوش و رقص و غنا و فساد بود که صداى آن از بیرون شنیده مى شد. روزى از روزها که در خانه اش بساط گناه برپا بود، کنیزش با ظرف خاکروبه ، درب منزل آمد تا آن را خالى کند که در این هنگام حضرت موسى ابن جعفر علیها‌السلام از درب آن خانه عبور کرد و صداى ساز و آواز به گوشش رسید. از کنیز پرسید: صاحب این خانه بنده است یا آزاد؟ کنیز جواب داد: البته که آزاد و آقا است . امام علیه السلام فرمود: راست گفتى ؛ زیرا اگر بنده بود از مولاى خود مى ترسید و این چنین در معصیت گستاخ نمى شد. کنیز به داخل منزل برگشت . 🔺بشر که بر سفره شراب نشسته بود از کنیز پرسید: چرا دیر آمدى ؟ کنیز داستان سؤ ال مرد ناشناس و جواب خودش را نقل کرد. بشر پرسید: آن مرد در نهایت چه گفت ؟ کنیز جواب داد: آن مرد گفت: درست می‌گویی، اگر صاحب خانه آزاد نبود (و خودش را بنده خدا مى دانست ) از مولاى خود مى ترسید و در معصیت، این چنین گستاخ نبود. 🔸سخن کوتاه حضرت موسى بن جعفر علیهما السلام همانند تیر بر دل او نشست و مانند جرقه آتشى قلبش را نورانى و دگرگون ساخت . سفره شراب را ترک کرد و با پاى برهنه بیرون دوید تا خود را به مرد ناشناس برساند. دوان دوان خودش را به موسى بن جعفر(ع ) رسانید و عرض کرد: آقاى من ! از خدا و از شما معذرت مى خواهم . آرى من بنده خدا بوده و هستم ، لیکن بندگى خودم را فراموش کرده بودم . بدین جهت ، چنین گستاخانه معصیت مى کردم . ولى اکنون به بندگى خود پى بردم و از اعمال گذشته ام توبه مى کنم، آیا توبه ام قبول است ؟ حضرت فرمود: آرى خدا توبه ات را قبول مى کند، از گناهان خود خارج شو و معصیت رابراى همیشه ترک کن . آرى بشر حافى توبه کرد و در سلک عابدان و زاهدان و اولیاى خدا در آمد و به شکرانه این نعمت ، تا آخر عمر با پاى برهنه راه مى رفت. ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔻کانال رسمی آیت الله ناصری 👉@naseri_ir