#منتظر_پاسخ_مدیران_حوزه_هستیم 🖊 اگر از ما بپرسند که متولی اصلی «نویسندگی» در حوزه علمیه چه کسی است، چه پاسخی می‌دهیم؟ 🖍نویسندگی با پژوهش چه تفاوتی دارد؟ 🖌 آیا به میزان پژوهش، برای نویسندگی هم معاونت، بودجه، مدیر و خدم و حشم وجود دارد؟ #نویسندگی #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

✔️ قلم؛ خالق حماسه‌ها انسان معمولا به چیزهایی که برای او دارای ارزش و اهمیت فراوان است، مانند خداوند، پیامبر، ائمه و یا جان خود و فرزندانش قسم می‌خورد. خداوند نیز در قرآن کریم به موضوعات و اشیای ارزشمند مثل "قلم" قسم یاد کرده است: "ن وَ القَلَمِ وَ ما یَسطُرُون، قسم به قلم و آنچه می‌نویسد".( سوره‌ی قلم، ۱) زیرا قلم می‌تواند در خدمت دین و نشر معارف اهل بیت(ع) باشد، همچنین قادر است عقل‌ها را شکوفا نماید و انسان‌ها را به صراط مستقیم الهی هدایت نماید؛ همچنانکه می‌تواند در خدمت شیطان و شیطان‌صفتان باشد و تخم شک و تردید را در ذهن و دل افراد بکارد و آن‌ها را به وادی کفر و ضلالت بکشاند. آری قلم، می‌تواند خالق حماسه‌های فراوان باشد. فردوسی با قلم خود، داستان‌های حماسی شاهنامه را خلق کرد و روحیه‌ی شهامت و وطن‌پرستی را در ایرانیان زنده نمود. بنابراین قلم، توانمندیهای بسیاری دارد و می‌تواند، خیر یا شر بیافریند. با آرزوی داشتن قلم‌های پربرکت و خیرآفرین برای همه‌ی صاحبان قلم. #روز_قلم بر اهل قلم مبارک باد. ✍️الهه دهقانی #نویسندگی #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔸سیری در آفاق در اتاقی نشسته‌ام، قلمی به دست دارم؛ تنهایِ تنها، می‌نویسم؛ هر آن که صریر قلم به گوش می‌رسد، ذهنم به آینده می‌رود؛ به آینده می‌رسم، آینده‌ای که به لطف و عنایت حق سرشار از یافتن است. هر قلمی که بر دفتر می‌نشیند، آن را کاشته‌ام می‌دانم که فردا درو می‌کنم. از رحمت «او» ناامید نیستم؛ چون نیرو، قلم و اندیشه‌ام به لطف او در حرکت است. کرامتش از وسعت دریاها بیشتر است؛ «او» فردای بی‌قرارِ مرا ساحلِ قرار، و دریایِ پُرموج مرا آرام خواهد کرد. در اتاقی هستم، ولی در جهان سیر می‌کنم، در جهانِ تاریکی که روشنی می‌خواهد، نه اینکه روشنایِ جهان باشم، بلکه خود نقطه تاریکی از این جهانم که به دنبال نورم، نوری که پشتِ ابر ماند ولی مرا خواند؛ این‌گونه هستم که فردا می‌خواهم و این‌گونه می‌نویسم تا فردای او باشم. شاید قلمم به امیدم برسد؛ آری که نوشتن را رهایی از زندان یافته‌ام و خود را زندانی. ✍️ علی کردانی #نویسندگی #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

«نون والقلم» وخداوندقسم به قلم خورد. و قلم همان است که می‌نویسد؛ کاخ ظالمان ویران می‌کند. می‌نویسد و بساط ظلم بر می‌چیند. می‌نویسد ومعجزه می آفریند. می‌نویسد وحکم مرگ صادر می‌کند. می‌نویسد و انقلاب برپا می کند. می‌نویسد وعشق را زنده می‌کند. می‌نویسد و مرده زنده می‌کند. ومی‌نویسد و جهانی، مملکتی، اندیشه‌ای و انسانی را می‌میراند‌. وهذاقلم و ما ادراک ماقلم قلم‌ها واندیشه‌هایتان پرنورباد🌹 ✍️ باران نجاتی #نویسندگی #ادبیات #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#ویژه_استوری رهبر انقلاب: 💠 بازوی خودتان را بفروشید اما قلم را هرگز #روز_قلم #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🙏روش های التماسی در ترغیب نویسندگی و غفلت‌های ساختاری از شما خواهش میکنم، دست شما را می بوسم، بنویسید..بنویسید.. امروز اعتبار علمی هر شخصی به نوشته های اوست..شما را به خدا بنویسید.... این بخشی از سخنان یکی از مدیران دلسوز حوزه علمیه و معاونت پژوهش همان حوزه علمیه است که خطاب به طلاب بیان شده است.. این عبارات هرچند کاشف از دلسوزی تحسین برانگیز و شناخت دقیق مشکل طلاب امروز حوزه علمیه است اما توجه به نکاتی چند لازم توجه است. اول آنکه مگرچند درصد مخاطبین شما در کلاسی تلمذ کرده اند که شیوه تدریس استاد آنها را مسئله مند کرده و از پس هر کلاس دغدغه پاسخ به سوالات خواب را از چشم آنها ربوده است؟ یا آنکه چند درصد اساتیدی که این طلبه در نزد آنها تلمذ کرده، خود اهل نوشتن اند و مقالات ارائه شده قابل توجهی دارند؟ خلاصه آنکه آیا ساختار علمی شما نویسنده پرور است که نیازی به سوگند دادن و التماس نباشد؟ نویسندگی دغدغه ای درونی میخواهد اما این دغدغه درونی نیازمند ساختاری است تا او را ترغیب کند و خروجی های آنها را ارج نهد. چگونه انتظار داریم در فضای بی الگویی و فقدان محرک های ساختاری، التماس و سوگند محرک نویسندگی باشند؟!!! هرچند سنت مکتوب تا حدود قابل توجهی در دانشگاه رواج یافته است اما متاسفانه این سنت آنگونه که باید هنوز در حوزه علمیه رواج نیافته است. منطور نگارنده از ساختار نویسنده پرور، استعاره ای است از کارخانه انسان سازی که رهبر معظم انقلاب درباره جامعه اسلامی به کار برده اند. خلاصه آنکه باید به سمتی رفت فرهنگ نگارش در میان اساتید و طلاب به حدی برسد که ننوشتن قبیح تلقی شود. به عبارت روشن تر فرهنگ سنت مکتوب در حوزه احیاء شود. ✍️سیدصابر رضایی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

📝 به مناسبت روز قلم آنچه که برای کشور ما و برای عناصر فرهنگی مهم است، گسترش کیفی فرهنگ است. یعنی تربیت شاعر، نویسنده، هنرمند و تربیت کسانی که بتوانند تولید هنری کنند و پایگاه هنری را پیش ببرند. اینها لازم است. با تشویق هنرمندان، با شناختن استعداد‌ها، با باز‌کردن میدان کار برای آنان. مقام معظم رهبری ۱۳۷۵/۶/۲۸ 📚 کتاب دغدغه‌های فرهنگی/ فصل سوم/ فرهنگ و هنر ایران و انقلاب / انتشارات صهبا 🔗انجمن سواد رسانه طلاب #روز_قلم #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

✔️لوح و قلم دو یار دیرینه اگر قلم نبود دلتنگی‌های‌مان را چه می‌کردیم، نوشتن برای‌مان صبر و مدارا به ارمغان می‌آورد. اما ناگفته نماند قلم بدون لوح و کاغذ هیچ است. لوح گوش شنوا و سنگ صبور قلم‌ است. به عقیده‌ی من قلم در مواقع دلتنگی، سر بر شانه‌ی کاغذ می‌گذارد و می‌بارد. قلم یک پا دارد اما با کاغذ که باشد قدرتش به توان بی‌نهایت می‌رسد. اگر کاغذ نباشد پای قلم لنگ می‌زند. ✍️ مرضیه‌رمضان‌قاسم 🔗 متن کامل #روز_قلم #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

#پیام_مدیر امروز جمعی از اهالی ادبیات و فرهنگ در ارسال پیام‌های گوناگون #روز_قلم را تبریک گفتند و دست به قلم شدند. برخی از نوشته‌ها را منتشر کردم، زین پس هم تلاش می‌کنم آن جملات و کلمات را به اعضای محترم کانال #نویسندگان_حوزوی تقدیم کنم. باشد که نویسا شویم😊 باشد که در مسیر #پویش_نوشتن، قدمی و قلمی برداریم. ✍️ انقلاب اسلامی به انقلاب ادبی نیاز دارد.

💐 عجب خیال خوشگلی! می خوانم ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ چه لذتی بالاتر از این که کِلکِ ذهنت را سوار کَلک خیالت کنی تا روی دریای کلمات شناور باشد و گاه واژه ای را بگیرد و گوشه ی کَلک بگذارد. و تو سر می چرخانی دنیای زیبایی از کلمات کنار هم می بینی و هی می خوانی اش و هی می خوانی اش! با خودت می گویی: این منم؟ این خیال من است؟ عجب خیال خوشگلی! حالا باید خیالم را طاهر کنم تا زیباترین کلمات به تور کَلکم بنشیند. نهج البلاغه… صحیفه ی سجادیه… تفسیر المیزان… دیوان حافظ... عجب خیال های خوشگلی! ✍️ عصمت مصطفوی #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN

🔆 آرامش بدون طوفان قلم در دست نویسنده شفاست. آنگاه که به وقت پریشانی حرف هایت را میشنود؛ بی هیچ قضاوت و سرزنشی. آنگاه که بار سنگین روح و جسم خسته‌ات را به دوش میکشد؛ بدون هیچ منتی. آنگاه که حس امنیت و آرامشش تمام وجودت را فرا میگیرد؛ بدون هیچ چشم داشتی. قلم آمدنی است بدون رفتن. آرامشی‌ست بدون طوفان. حال خوشیست بدون بدحالی. شنونده ای است بدون قضاوت. رفیقی است بدون منت. امنیتی است بدون نگرانی. و در نهایت درمانیست برای تمام آلام. قلم من تمام دارایی من است. من ثروتمندم. ✍️ عارفه مرادی #نویسندگی #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN