💖
🌿 یا محمّد! دل این قوم برایت تنگ است!
توی زیارت روز شنبه که زیارت حضرت رسول است، یک تکه اش هست که غم عظیمی دارد. یعنی نمیشود که به حوصله بخوانم و به آن تکه برسم و دلم نگیرد. که دلم تنگ نشود. که زمزمه نکنم:
«تو همانی که دلم لک زده لبخندش را/ او که هرگز نتوان یافت همانندش را...»
که دلم بودنشان را نخواهد. که از ذهنم نگذرد: کاش بود، کاش از نزدیک درکشان میکردم، کاش اویس آن روز بود و آن دعایی که باید را میکرد؛ که: خدا بهترین خَلقش را از ما نگیرد...
همانجای زیارت که میگوید: «سه بار بگو؛ إِنّا لله و إِنّا إِلَـيْهِ راجِعُون»
بعد میگوید: «اُصِبنا بِکَ یا حَبیبَ قلُوبِنا...» از همین «اُصِبنا»یش قلبم فشرده میشود. حالِ مصیبت زده را خوب میفهمم. خطاب میکند «یا حبیبَ قلوبنا» و از همان حاء ِ حبیب، همهی لطافت و مهربانی میریزد توی قلبم. مینشیند بر جانم. میخوانم: یا حبیبَ قلوبنا... و انگار کسی دستش را میگذارد بر سینه ام تا پُر از سکینه و آرامش شود و مصیبتِ از دست دادن، دردِ کمتری بیاورد.
میگوید: «اُصِبْنا بِکَ یا حَبیبَ قُلُوبِنا، فَما اَعْظَمَ الْمُصیبَةَ بِکَ حَیْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْىُ، وَ حَیْثُ فَقَدْ ناکَ، فَاِنّا للهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ، یا سَیِّدَنا یا رَسُولَ الله...
محبوب دلهاى ما! ما به واسطهی شما مصیبت زده ایم! به راستى چه اندازه بزرگ است مصیبت تو که بدان جهت وحى از ما منقطع گشته و مبتلا به فقدان تو شدیم. پس ما هم از آن خداییم و مسلّماً به سویش باز میگردیم. اى آقاى ما! اى رسول الله...»
واقعاً میشود اینها را خواند و دل تنگ نشد؟! که به خاطر از دست دادن و نداشتن بهترین خلق خدا -رحمة للعالمین- بر زمین و در کنارمان، دلمان نگیرد؟ میشود؟!
دلمان تنگ است و دور افتاده ایم، کاش لااقل امام مان که از نسل و جنس آن پیامبر است، زودتر بیاید و حضورش را درک کنیم...
اللهم إنا نشکوا إلیک فقد نبینا و غیبة ولینا...
#صلّوا_على_رسولِ_الله_و_آله_ﷺ
#مبعث #نجات_دختران