eitaa logo
معاونت علمی حوزه علمیه خراسان
11.7هزار دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
683 ویدیو
1.2هزار فایل
1️⃣🏢 معاونت علمی حوزه علمیه خراسان 2️⃣☎️ دفتر معاونت علمی حوزه علمیه خراسان: ۰۵۱۳۲۰۰۸۴۱۰ 3️⃣📚 سامانه پاسخگویی و نشر تحقیقات اسلامی حوزه علمیه خراسان (اشتراک گذاری کتاب و مقاله، درباره تمامی موضوعات علوم اسلامی): 🆔 @sepenta110
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹استدلال های متین🔹 ✍ آيت‌الله محمد محمدی ری شهری ابن ابى العوجاء يكى از كسانى بوده كه با صراحت، خدا را انكار مى نموده است. او بارها با امام صادق عليه السلام در مسئله وجود خدا و مسائل مذهبى ديگر، به بحث و گفتگو نشسته بود و با اين كه لجاجت عجيبى به خرج مى داد و حتى پس از بارها محكوم شدن، دست از عقيده خود بر نمى داشت، آزادانه در جامعه اسلامى زندگى مى كرد و كسى مزاحم او نمى شد. يك روز ، يكى از ياران امام صادق عليه السلام به نام مفضّل او را نزديك قبر پيامبر {صلى الله عليه و آله} ديد كه نشسته و براى يكى از ارادتمندانش كيفيت پيدايش موجودات را شرح مى دهد و مى گويد: موجودات، خود به خود و بدون آفريدگار و مدبّر، پديد آمده اند و جهان هستى، هميشه بوده و هميشه خواهد بود. مفضّل، از اين همه گستاخى به خشم آمد و با كمال تندى و عصبانيت به او گفت: دشمن خدا! كافر شدى و آفريدگارى را كه تو را با بهترين استعدادها و كامل ترين شكل ها آفريد و از حالات مختلفى گذراند تا به حال كنونى رساند، انكار كردى. اگر در نظام آفرينشِ خودت دقت كنى، دلائل كافي و روشنى بر وجود خدا مى يابى. ابن ابى العوجاء نيز گفت: چرا اين طور حرف مى زنى؟ اگر اهل بحث هستى، با تو بحث مى كنيم و چنانچه سخن خود را اثبات كردى، از تو پيروى مى كنيم؛ و اگر اهل بحث نيستى، حرف نزن؛ و اگر از ياران جعفر بن محمّد هستى، او اين گونه با ما حرف نمى زند و یا مانند دليل تو با ما بحث نمى نمايد. او پيش از تو، حرف هاى ما را شنيده؛ ولى هيچ وقت در صحبت، با ما بد زبانى نكرده و جز پاسخ حرف هاى ما، سخن اهانت آميزى نگفته است. او با كمال بردبارى و متانت به سخن ما گوش مى دهد و از ما مى خواهد كه هر چه دليل بر عقيده خود داريم، بياوريم. پس از اين كه حرف هاى ما تمام شد ـ در حالى كه ما به خيال خود، او را محكوم كرده ايم ـ او شروع به صحبت مى كند و با چند كلمه كوتاه تمام حرف هايى را كه زده ايم، باطل مى سازد و با استدلال هاى متين خود، راه هر گونه بهانه جويى را بر ما مى بندد، به طورى كه نمى توانيم پاسخ هاى او را رد كنيم. اگر تو هم از ياران او هستى، اين گونه با ما حرف بزن. 📚 مناظره و گفتگو در اسلام، ص ۱۳ •┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝
🔹رشد فکری‏🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری از جمله اموری که باید بشر را در آنها آزاد گذاشت رشد فکری است. همین طور که برای شناگری باید مردم را آزاد گذاشت، از نظر رشد فکری هم باید آنها را آزاد گذاشت. اگر به مردم در مسائلی که باید در آنها فکر کنند از ترس این که مبادا اشتباه کنند، به هر طریقی آزادی فکری ندهیم یا روحشان را بترسانیم که در فلان موضوع دینی و مذهبی مبادا فکر کنی که اگر فکر کنی و یک وسوسه کوچک به ذهن تو بیاید به سر در آتش جهنم فرو می‏ روی، این مردم هرگز فکرشان در مسائل دینی رشد نمی‏ کند و پیش نمی‏ رود. دینی که از مردم در اصول خود تحقیق می‏ خواهد {و تحقیق یعنی به دست آوردن مطلب از راه تفکر و تعقل} خواه ناخواه برای مردم آزادی‏ فکری قائل است. می‏ گوید اصلا من از تو «لا الهَ الَّا اللَّه‏» ی را که در آن فکر نکرده‏ ای و منطقت را به کار نینداخته‏ ای نمی‏ پذیرم، نبوت و معادی را که تو از راه رشد فکری انتخاب نکرده‏ ای و به آن نرسیده‏ ای من از تو نمی‏ پذیرم. پس ناچار به مردم آزادی تفکر می‏ دهد. مردم را از راه روحشان هرگز نمی‏ ترساند، نمی‏ گوید مبادا در فلان مسئله فکر کنی که این، وسوسه شیطان است و اگر وسوسه شیطان در تو پیدا شد به سر در آتش جهنم می‏ روی. 📚 آینده انقلاب اسلامی ایران، ص ۳۱۷ - ۳۱۸ •┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝
🔹الزامات حوزه های علمیه🔹 📣 رهبر معظم انقلاب آسلامی اساس حوزه برای علم است؛ حوزه علمیه است. ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. پس علم، بافت حقیقی و پایه حقیقی و هویت حقیقی این حوزه را تشکیل می دهد - حوزه های علمیه همه جا این جورند؛ مخصوص حوزه علمیه قم که نیست - یعنی حوزه علم محور است. علم محور بودن لوازمی دارد؛ باید به این لوازم ملتزم شد. یکی از چیزهایی که لازمه‌ی علم محور بودن است، این است که مجموعه علم محور پرسش زاست، پرسش آفرین است. وقتی بحث علمی مطرح است، سوال مطرح است، با سوال باید با روی باز مواجه شد؛ همچنان که در سنت علمی سلف ارجمند ما هم این وجود داشته. شما ملاحظه می کنید؛ در فقه معارضات فقهی زیاد است؛ گاهی با لحن های تند هم همراه هست. فرض بفرمایید مرحوم صاحب حدائق نسبت به صاحب مدارک، گاهی لحن تندی به کار می‌برد؛ باز متقابلا مرحوم صاحب جواهر نسبت به صاحب حدائق در مواردی لحن بسیار تندی به کار می‌برد. قبلا هم همین جور بوده است. مرحوم علامه در مختلف، در موارد متعددی به ابن ادریس به شکل عجیبی می‌تازد و عکس‌العمل خیلی شدیدی نشان می دهد. البته باز ابن ادریس {رضوان الله علیه} به نوبه خود با همان بیان، با شیخ طوسی برخورد کرده است. این کار رایج است، اشکالی هم ندارد؛ اما در میدان علم. اگر ابن ادریس زنده می شد، می‌ایستاد، علامه پشت سرش نماز می‌خواند، دستش را هم می‌بوسید. اگر سید صاحب مدارک زنده می‌شد، صاحب حدائق و دیگران پشت سرش نماز می‌خواندند، دستش را هم می بوسیدند - در این شکی نیست - اما در میدان علم با هم برخورد می کنند؛ مانعی هم ندارد. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد. اگر آنچه که مطرح شده است، غلط است، آن وقت باید با شیوه علمی با آن غلط برخورد کرد؛ یعنی اغماض در مواجهه ی با غلط علمی جایز نیست. کسی اشتباه علمی کرده است، اغماض کردن و اینکه بگوییم احترامش را حفظ کنیم، ملاحظه کنیم و نگوییم، جایز نیست؛ نه، در باب علمیات، این مسئله وجود ندارد. باید از لحاظ علمی برخورد کرد، اما جلوی سوال را نباید گرفت. حوزه باید قطع سوال نکند. قطع سوال به قطع دانش می انجامد. راه سوال را نباید بست. 📚 بیانات در دیدار جمعی از اساتید و فضلا و طلاب نخبه حوزه علمیه قم، ۱۳۸۹/۸/۲ •┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝
🔹آزادانديشی علمی🔹 📣 رهبر معظم انقلاب اسلامی خاصیت علمی بودن آزاداندیشی است. تحجر در میدان علم معنی ندارد. یعنی اگر عالم هستیم، حوزه علمیه هستیم، دنبال علم هستیم، باید فکر را آزاد گذاشت؛ البته برای اهل فکر. معلوم است که در یک مجموعه علمی کسی که صلاحیت فکری ندارد، جرأت اظهار نظر هم پیدا نمی کند؛ اگر اظهار نظر کرد، مچ او را می‌گیرند، غلط او آشکار می‌شود. آن کسی که صلاحیت اظهار نظر دارد، بایستی اظهار نظر کند؛ چه در فقه، چه در اصول، چه در فلسفه، چه در کلام، چه در بقیه مباحث و علوم حوزوی و رایج در حوزه؛ یعنی باید آزاداندیشی باشد. البته این آزاداندیشی هست؛ این را همه باید قبول کنیم. من یک جایی خواندم که نوشته شده بود امروز در حوزه علمیه قم، آزاد اندیشی علمی نیست؛ دیروز بود، امروز نیست. این درست نیست؛ دیروز هم بود، امروز هم هست؛ امروز بیشتر از دیروز هم هست. آراء فقهی و اصولی از برترین فقها مورد نقد قرار می‌گیرد. آدم ملاحظه می‌کند که بعضی از نظرات برجسته و فوق‌العاده‌ی فقهی و اصولی امام در مقالات علمی مورد نقد قرار می‌گیرد؛ ایرادی هم ندارد. مبنای خطابات قانونیه امام که به نظر ما یکی از مستحکم‌ترین، بدیع‌ترین و کارسازترین مبانی اصولی امام است، مورد نقد قرار می گیرد؛ هم در درس ها مورد نقد قرار می‌گیرد، هم در مقالات. من مقالاتی را هم خواندم، دیدم مورد نقد قرار داده‌اند. البته به نظر ما آن نقدها وارد نیست، اما بالاخره مورد نقد قرار می گیرد؛ کسی هم نمی‌گوید چرا. نمی‌شود حوزه را متهم کرد به اینکه در آن، نقد و انتقاد و آزادی نیست. متأسفانه یک جایی ما خواندیم که نوشته‌اند این حرف ها نیست؛ در حالی که این خلاف است، این متهم کردن حوزه است. ما می‌خواهیم عرض کنیم که این آزاداندیشی باید دامنه‌اش گسترده باشد. همان طور که فرمودند، در فلسفه، فرمایشات آخوند، ملاصدرا وحی منزل نیست. در فقه، فتاوای صاحب جواهر و شخصیتی مثل شیخ اعظم - که با وجود همه‌ی بزرگان و فقها، ما نظیر شیخ اعظم را از بعد از شیخ تا امروز دیگر نداریم - وحی منزل نیست؛ نه در فقه، نه در اصول. لذا رد کردند، ایراد کردند، اشکال کردند، جواب دادند. بایستی این سنت در حوزه باشد. 📚 بیانات در دیدار جمعی از اساتید و فضلا و طلاب نخبه حوزه علمیه قم، ۱۳۸۹/۸/۲ •┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝
🔹آزادی اندیشه🔹 📣 متفکر شهید استاد مرتضی مطهری آزادی تفکر، آزادی منطق، آزادی اندیشه که با آزادی انعقاد فکر نباید اشتباه شود. آزادی تفکر نه آزادی انعقاد اندیشه. تفکر باید آزاد باشد. هر مکتبی که به ایدئولوژی خودش ایمان و اعتماد دارد ناچار طرفدار آزادی اندیشه و تفکر است. هر مکتبی که ایمان و اعتمادی به خود ندارد جلو آزادی اندیشه و تفکر را می‏ گیرد، می‏ خواهد مردم را در یک محدوده خاصی نگه دارد و نگذارد که تفکر کنند یا فکر خود را ابراز کنند؛ همین طور که ما امروز در کشورهای کمونیستی جهان می‏ بینیم که به دلیل این که خود اینها بیش از همه می‏ دانند که ایدئولوژی‏ شان آسیب‏ پذیر است حتی رادیوهای شان را هم یک موجه می‏ کنند که ملتشان صدای مردم دیگر دنیا را نشنوند و یک بُعدی بار بیایند. 📚 آینده انقلاب اسلامی ایران، ص ۴۱ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝┛
🔹تولید نظریه‌ و فکر🔹 ✍ رهبر معظم انقلاب اسلامی باید تولید نظریه‌ و فکر، تبدیل‌ به‌ یک‌ ارزش‌ عمومی‌ در حوزه‌ و دانشگاه‌ شود و در قلمروهای‌ گوناگون‌ عقل‌ نظری‌ و عملی‌، از نظریه‌سازان‌، تقدیر به عمل‌ آید و به‌ نوآوران‌، جایزه‌ داده‌ شود و سخنانشان‌ شنیده‌ شود تا دیگران‌ نیز به‌ خلاقیت‌ و اجتهاد، تشویق‌ شوند. باید ایده‌ها در چارچوب‌ منطق‌ و اخلاق‌ و در جهت‌ رشد اسلامی‌ با یکدیگر رقابت‌ کنند و مصاف‌ دهند تا جهان‌ اسلام‌، اعاده‌ هویت‌ و عزت‌ کند و ملت‌ ایران‌ به‌ رتبه‌ای‌ جهانی‌ که‌ استحقاق‌ آن‌ را دارد بار دیگر دست‌ یابد. 📚 پاسخ به نامه جمعی از دانش آموختگان و پژوهشگران حوزه علمیه در مورد کرسی‌های نظریه‌پردازی، ۱۳۸۱/۱۱/۱۶ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: http://eitaa.com/joinchat/1842216994C8e88b82cfe ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝┛
🔹الزامات حوزه های علمیه🔹 📣 رهبر معظم انقلاب آسلامی اساس حوزه برای علم است؛ حوزه علمیه است. ما می‌گوییم کام حوزه علمیه با علم برداشته شده است. پس علم، بافت حقیقی و پایه حقیقی و هویت حقیقی این حوزه را تشکیل می دهد - حوزه های علمیه همه جا این جورند؛ مخصوص حوزه علمیه قم که نیست - یعنی حوزه علم محور است. علم محور بودن لوازمی دارد؛ باید به این لوازم ملتزم شد. یکی از چیزهایی که لازمه‌ی علم محور بودن است، این است که مجموعه علم محور پرسش زاست، پرسش آفرین است. وقتی بحث علمی مطرح است، سوال مطرح است، با سوال باید با روی باز مواجه شد؛ همچنان که در سنت علمی سلف ارجمند ما هم این وجود داشته. شما ملاحظه می کنید؛ در فقه معارضات فقهی زیاد است؛ گاهی با لحن های تند هم همراه هست. فرض بفرمایید مرحوم صاحب حدائق نسبت به صاحب مدارک، گاهی لحن تندی به کار می‌برد؛ باز متقابلا مرحوم صاحب جواهر نسبت به صاحب حدائق در مواردی لحن بسیار تندی به کار می‌برد. قبلا هم همین جور بوده است. مرحوم علامه در مختلف، در موارد متعددی به ابن ادریس به شکل عجیبی می‌تازد و عکس‌العمل خیلی شدیدی نشان می دهد. البته باز ابن ادریس {رضوان الله علیه} به نوبه خود با همان بیان، با شیخ طوسی برخورد کرده است. این کار رایج است، اشکالی هم ندارد؛ اما در میدان علم. اگر ابن ادریس زنده می شد، می‌ایستاد، علامه پشت سرش نماز می‌خواند، دستش را هم می‌بوسید. اگر سید صاحب مدارک زنده می‌شد، صاحب حدائق و دیگران پشت سرش نماز می‌خواندند، دستش را هم می بوسیدند - در این شکی نیست - اما در میدان علم با هم برخورد می کنند؛ مانعی هم ندارد. این برخوردها معنایش این است که طرح سوال، طرح اشکال، طرح شبهه، طرح مسئله جدید، طرح شیوه جدید، ایرادی ندارد. اگر آنچه که مطرح شده است، غلط است، آن وقت باید با شیوه علمی با آن غلط برخورد کرد؛ یعنی اغماض در مواجهه ی با غلط علمی جایز نیست. کسی اشتباه علمی کرده است، اغماض کردن و اینکه بگوییم احترامش را حفظ کنیم، ملاحظه کنیم و نگوییم، جایز نیست؛ نه، در باب علمیات، این مسئله وجود ندارد. باید از لحاظ علمی برخورد کرد، اما جلوی سوال را نباید گرفت. حوزه باید قطع سوال نکند. قطع سوال به قطع دانش می انجامد. راه سوال را نباید بست. 📚 بیانات در دیدار جمعی از اساتید و فضلا و طلاب نخبه حوزه علمیه قم، ۱۳۸۹/۸/۲ •┈┈••••✾•🌿🌼🌿•✾•••┈┈• 📚کانال رسمی معاونت آموزش حوزه علمیه خراسان: ╔═📚📒════╗ @howzehamozesh ╚════📖🔖═╝