افاضات عجیب یک آقازاده پیرامون مشهورات انقلاب اسلامی #بازنشر @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 شهاب الدین حائری، فرزند آیت الله حائری شیرازی پیرامون فعالیت های رسانه ای اخیر، چنین نوشته است؛ 👇 🔹عزت در پرتو بندگی است لذا باید دقیقا بررسی شود پس از انقلاب مسیری که رفته ایم مسیری ناشی از هیجانات اول انقلاب که بعضا معطوف به فعالیت چپگرایانه بوده است یا مسیری طابق النعل بالنعل دنبال پیشوایان دین که مسیر صحیح را از جانب پروردگار تعریف مینمایند. 🔹ابتدا برای آزاد شدن از هر تعلق خاطری که مانع کشف حقیقت شود پیشنهاد میکنم در عالم ذهن تصور نمایید امام راحل همانگونه که چند روز پس ازانقلاب وقتی گروههای چپ سفارت امریکا را گرفتند دستور اخراج تسخیرکننده گان را دادند اگر در 13ابان 58 باز دستوری چنین صادر مینمودند ومسیر انقلاب معطوف بازسازی داخل میشد تا درگیری با امریکا. آیا شما امروز این کار ایشان را تخطئه میکردید ومیگفتید ایشان عافیت طلبی کرده؟! 🔹هرگز ! این نشان میدهد اغلب ما به دنبال توجیه وضع پیش امده هستیم ونه یافتن حقیقت. دوست عزیز شما اسم تقیه در زمانی که توان مقابله عریان با قدرت های بزرگ را نداریم عافیت طلبی گذاشته اید.! 🔹سوال بنده اینست اگر ما توان مقابله داریم پس اینهمه نابسامامی ونارضایتی چیست اینهمه افت فشار خون پول ملی چیست آیا بایست حتما از پادربیاییم تا بفهمیم مقدور ما نبوده چنین ایستادگی در مقابل فرعون عصر حاضر؟ 🔹در فقه ما در چنین موضوعاتی علاوه بر علم به اسیب به کیان جامعه تشیع که موجب حکم به تقیه شده ظن وحتی احتمال چنین خطری را کافی برای ضرورت تقیه میدانند. حال اگر احتمال ضرر کلی اینچنین به پایتخت تشیع است چرا ما نباید تقیه کنیم ؟ 🔹نعوذ بالله آیا ائمه که تقیه میکردند در مثل چنین واقعه ای عافیت طلب بودند؟! اتفاقا در زمان ائمه هم اعتراض به ایشان بابت تقیه بسیار بود اما ایشان مسیر اصلاح نفوس را بجای درگیری های نافرجام انتخاب مینمودند. 🔶حاشیه حضرت آیت الله حائری شیرازی، از جمله عالمانی بود که عمر و آبرویش را پای انقلاب اسلامی گذاشت. مرد عارف مسلک و زاهدی که نبوغ و نخبگی اش بر دوست و دشمن روشن بود؛ چنان که اسلام شناسی و ایستادگی اش بر حدودها و حریم های دینی نیز، بر همگان روشن بود. ابن ویژگی ها موجب شد که از ابتدا تا واپسین روز امامت جمعه شیراز، دشمنانی قسم خورده داشت که دست از سرش بر نمی داشتند. آن عالم عزیز صدالبته مثل دیگر عزیزان، معصوم نبود و ای بسا بتوان در گوشه ای از فعالیت های مثبتش، خطا یا خطیئه ای را یافت. یکی از نقاط چالش برانگیز حیات سیاسی آیت الله حائری، حواشی مربوط به برخی فرزندان و اطرافیان ایشان بود که سالها بهانه به دست مخالفین محلی ایشان در شیراز داد و مدتها مستمسک #ضدانقلاب در زیر سوال بردن ارزشهای انقلاب اسلامی شده بود. خصوصا مسائل مربوط به طرح #فلاحت_در_فراغت که برخی از نزدیکان مرحوم حائری این طرح بسیار کم نظیر و مثبت را با دنیاطلبی های زودگذرشان به نقطه ضعف عملکرد آن مرحوم مبدل کردند. بندگان خدا آنجا را که قرار بود عوایدش به فقرا برسد و صدالبته حسب اطلاع نگارنده مرحوم حائری زاهد هرگز بهره مادی از آن نبرد اما برخی نزدیکان زیاده خواه آنجا را با بنگاه اقتصادی خانوادگی اشتباه گرفته بودند و موجبات حرف و حدیث بسیار شدند. اسناد آن ماجرا امروز وجود دارد و چه بهتر که متولیان امر آرشیوها را به روی رسانه ها بیش از این بسته نگه ندارند تا حقیقت بر مردم و نخبگان روشن شود ولو بلغ مابلغ! آقای شهاب الدین که پس از ارتحال پدر تازه نطقش به خاطره سازی و تئوری پردازی سیاسی باز شده، از یک جهت راست می گوید که «پس از انقلاب مسیری که رفته ایم مسیری ناشی از هیجانات اول انقلاب که بعضا معطوف به فعالیت چپگرایانه بوده است» و صدالبته برخی آقازاده های ناز و نعمت چشیده غیرمعتقد به راه امام و شهدا، دقیقا چنین بوده اند! او راست می گوید که «اغلب ما به دنبال توجیه وضع پیش امده هستیم ونه یافتن حقیقت.» که اگر چنین نبود باید راست و حسینی همه حقائق را پیرامون آقازاده ها به مردم می گفتیم تا امروز که گوشت و پوست شان با پول نظام روییده، به مستضعفین و محرومین درس لیبرال مسلکی ندهند! اگر جناب ایشان که کفن پدر خشک نشده، افاضاتش نقل محفل رسانه های اصلاح طلب شده واقعا اینقدر حق طلب است روشنگری را از قضایای شیراز و اطرافیان نزدیک خود شروع کند که مخاطبان مطلع، در صداقت نیت و سخنش شک نورزند! بخش دوم در لینک ذیل: https://eitaa.com/rozaneebefarda/1096 @rozaneebefarda ادامه👇