eitaa logo
حوزه علمیه حضرت زینب کبری " سلام الله علیها" ارومیه 🇮🇷🇮🇷
365 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.2هزار ویدیو
65 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✡ اطلاع یهود از ترور خلیفه دوم (١) 🔸 در پایان دهمین سال حکومت به همان نقطه‌ای رسیده بود که پس از ٢سال به آن رسید. جامعه دیگر او را برنمی‌تافت و باید از میان می‌رفت. برخی، ازجمله ٣روز پیش از ترور عمر، از مرگ او آگاه بودند! او ادعا می‌کرد که این اطلاعات را از گرفته است!! 🔸 بحث از پیچیده‌ترین و مخفی‌ترین مسائل تاریخی است. اطلاعات انحرافی نیز در تاریخ بسیار آمده است. شخصیت ترورکننده شناخته‌شده نیست و به آنچه که به‌عنوان انگیزهٔ ترور نقل شده، اعتماد نمی‌توان کرد. ⚔ این بنابر دلایل زیر، انگیزه‌ای سیاسی داشته است: 1⃣ بسیار مشکوک است. او ایرانی‌ای است که در نبرد ایران و روم به اسارت رومیان درآمده، سپس در نبرد مسلمین و رومیان به‌دست مسلمانان اسیر شده و به‌رغم منع عمر از انتقال غلامان ایرانی به داخل مدینه، در مدینه زندگی می‌کند! او عبدی گمنام است و به‌تنهایی نمی‌توانسته خلیفهٔ حفاظت‌شده را ترور کند. پس حتماً باید دارای تشکّلی قوی باشد و یا بتواند کسی را در سیستم نفوذ دهد. این‌که پس از ترور، ردّی از او نمی‌یابیم، خود شاهد بر این ادعاست. 2⃣ فرجام ابولؤلؤ مورد اختلاف است، بعضی گفته‌اند او پس از ترور به خودکشی دست زد. اگر ابولؤلؤ دست به انتحار زده باشد، باید محل دفنش در تاریخ روشن باشد و اگر توانسته از این مهلکه بگریزد، چگونه از گارد حفاظتی عمر عبور کرده است؟! فرار غلامی که ایرانی بودنش مشخصهٔ او برای شناسایی است، از میان کوچه‌های مدینه، آن‌هم در حالی که مأموران از پشت سر در حال تعقیب اویند، امری ناممکن است. 3⃣ عمر در این ترور به‌سرعت کشته نمی‌شود. در حقیقت ضربهٔ ابولؤلو به‌گونه‌ای نیست که عمر در اثر آن بلافاصله کشته شود. ابولؤلؤ فرصت زدن ۶ضربه به عمر را یافت، همچنین او توانست ١٢نفر دیگر را زخمی نماید که ۶تن از آنها کشته شدند. ضربات او کاملاً فنّی و حساب شده بود تا فرصت وصیّت و روشن ساختن تکلیف پس از خود را داشته باشد. اگر عمر در همان لحظه کشته می‌شد و شورای ۶نفره را تشکیل نمی‌داد، حکومت به منتقل نمی‌شد. 4⃣ در چندین نوبت به عمر، خبرِ مرگش را می‌دهد. آیا او واقعاً این مطلب را از تورات نقل می‌کرد یا از یک مطلع بود؟!!
✡ اطلاع یهود از ترور خلیفه دوم (٢) 1⃣ جایگزین عمر از پیش مشخص بود و او کسی جز نبود. عثمان تنها پل ارتباط انتقال حکومت از مدینه به شام بود. نصب معاویه در شام به سفارش صورت گرفته است. از همان زمان، هستهٔ اصلی قدرت، در سکوت به معاویه منتقل شد. در واقع اگر معاویه تصمیم به حذف عمر هم می‌گرفت، می‌توانست. شاهد این مدعا، نوع برخورد عمر با او است. در حالی‌که سایر عمّال از سوی عمر به شدت مورد پرخاش و حتی ضرب و شتم قرار می‌گرفتند، وی توان کوچکترین تعرّضی به معاویه را نداشت، بنابراین معاویه در شرایطی که عمر او را می‌خواند، تا پایان خلافت عمر بر امارت شام باقی ماند. 2⃣ در تاریخ تلاشی صورت گرفته که امام علی (ع) را نیز در این ماجرا دخیل بداند. پس از قتل عمر، عبیدالله بن عمر شمشیر کشیده، دختر ابولؤلؤ و یک ایرانی دیگر به نام را به این بهانه که عبدالرحمن بن ابوبکر، شب قبل از ترور، آن‌دو را در حال نجوا با ابولؤلؤ دیده بود، به قتل رساند و سپس فریاد زد: به خدا قسم، هرکس را که در قتل پدرم شرکت داشته باشد خواهم کشت. بی‌شک این عمل و سخن عبیدالله در راستای متهم کردن علی (ع) بوده است؛ چرا که هرمزان غلام آزاد شدهٔ امیرمؤمنان (ع) بود و در زمرهٔ اطرافیان ایشان به‌شمار می‌آمد. 3⃣ با توجه به اقدامات تروریستی که از معاویه سر زده نظیر حضور در ترور نافرجام پیامبر (ص) در عقبه، ترور امام حسن (ع) و مالک اشتر، همچنین نقش مؤثر در ترور عثمان، می‌بایست انگشت اتهام در ترور عمر، بیش از همه به‌سوی معاویه نشانه رود. در حقیقت ترور عمر، تروری داخلی بوده که آن را همان کسانی که او را در رسیدن به قدرت یاری نمودند، طراحی و اجرا کردند. 4⃣ در این‌گونه موارد، تنها هنگامی ماجرا روشن می‌شود که طراحان خود دست به افشاگری بزنند و یا عامل دستگیر شده، در یک مکان بی‌طرف مورد بازجویی قرار گیرد که در این‌صورت هم معلوم نیست اطلاعات او کامل باشد؛ چرا که عامل اجرای یک ترور، همیشه دارای همهٔ اطلاعات نیست و بخش بزرگی از اطلاعات، در دست طراحان آن است. ابولؤلؤ نه دستگیر شد و نه مورد بازجویی قرار گرفت و نه خودِ آن سازمان دربارهٔ این ترور دست به افشاگری زد. 5⃣ برخی تلاش کرده‌اند را در زمرهٔ شیعیان معرفی کنند که حرکتی ناشیانه است. مسلماً علی (ع) از نابودی دشمنان خوشحال می‌شوند، اما نه به هر شکل و کیفیتی. حتی شاگردان مکتب ائمه (ع) در لحظات حساس تاریخی نیز از ترور ابا داشته‌اند. نمونهٔ آن، خودداری مسلم بن عقیل از ترور عبیدالله بن زیاد است. همچنین در تاریخ شیعه از ابولؤلؤ تجلیلی دیده نمی‌شود.