eitaa logo
حوزه علمیه حضرت زینب کبری " سلام الله علیها" ارومیه 🇮🇷🇮🇷
369 دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.2هزار ویدیو
64 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
متن شبهه: 📍جلوی گرسنه‌های بیچاره در طول سال هرچه قدر غذا بخوری مشکلی نیست، اما جلوی روزه‌دارانی که خودشان انتخاب کردند چیزی نخورند، نباید غذا بخوری!؛ در کشورهای اسلامی، دنبال روزه‌خوار می‌گردند تا مجازاتش کنند، اما دنبال گرسنه نمی‌گردند تا سیرش کنند 🔻 1️⃣ شاید آنکس که سواد علمی پایینی در ساحت دین داشته یا دوستانی که جاهل به موضوع هستند مدعی شوند که جلوی گرسنه غذا خوردن مشکلی ندارد؟! اما همان پیامبری که دستور به روزه گرفتن را ابلاغ فرموده ، همو هم فرموده که «سیر بودن در کنار گرسنه مسلمانی نیست.» و حتی در روایتی دیگر با لحنی شدیدتر به این موضوع اشاره شده که «هر كه در حال خوردن غذا باشد و جاندارى او را بنگرد و وى او را شريك غذاى خود نكند، به دردى بى‌درمان گرفتار مى‌آيد.» 🔹 یک فلسفه روزه رمضان این است که تمرین کنیم جلوی گرسنه غذا نخوریم و یک فلسفه مجازات روزه‌خوار هم این است که بداند جلوی گرسنه غذا خوردن زشت و نارواست و مستوجب مجازات! 2️⃣ چه کسی گفته دنبال گرسنه نمی‌گردیم؟ اتفاقاً مسلمانان روزه دارند که برای فطریه دادن، برای صدقه، برای زکات، برای افطار دادن و... دنبال فقرا می‌گردند. 🔹 آیا حماسه سازان رزمایش کمک مومنانه برای کمک به فقرا، روزه داران بودند یا روزه خواران؟ 3️⃣ چه کسی گفته مسلمانان دنبال روزه‌خوار می‌گردند تا مجازاتش کنند؟ آن‌چه مستحق مجازات است تظاهر به روزه‌خواری است نه خود روزه‌خواری .. 🔹 تظاهر یعنی عملی که با قصد آشکار کردن صورت بگیرد و طرف عمد داشته باشد که بگوید من روزه‌خوارم. 4️⃣ آیا کسی که ساعت‌ها گرسنگی می‌کشد، حال گرسنه‌ها را بیشتر می‌فهمد یا کسی که پیوسته می‌خورد و می‌آشامد؟ کدام‌یک حق دارد دم از فقرا بزند: روزه‌دار یا روزه‌‌خوار؟ آن‌که از شکم دست می‌کشد یا آن‌که به شکم‌چرانی خود می‌بالد؟ التماس انصاف! 5️⃣ فارغ از دوستان محترمی که صرفاً جهت دریافت پاسخ این شبهات را بازنشر میکنند کیست که نداند جماعت طراح این شبهات، چه اهدافی در پشت این واژه ها و اشک‌های تمساح برای فقرا ریختن پنهان کرده‌اند.. 🔹ای جماعت نه اگر بیش کمی عار کنید 🔹کی شما روزه گرفتید که افطار کنید
‌⛔️ ‌چون قدرت خرید نداریم، پس اقتدار نداریم مهدی اسلامی؛ ✍ اینکه گفته شود که اقتدار نداریم ‌چون قدرت خرید نداریم ، قیاس مع الفارق است. مقوله اقتدار ربطی به قدرت خرید ندارد. اقتداربه امنیت و قدرت بازدارندگی دشمن است و البته مدیریت کشور با توجه به تامین امنیت ملی 👈 اینکه دولت بی عرضه و بی تدبیر ما عزمی برای رفاه مردم ندارد کاملا حق باشماست و ما این را بارها گفته ایم. اینکه مردم در فشارند کاملا صحیح است و این برمی گردد به عملکرد ضعیف منتخب مردم ❇️ اقتدار یعنی موشک ❇️ اقتدار یعنی قدرت اول خاورمیانه ❇️ اقتدار یعنی زمین گیر کردن عوامل داعشی امریکایی عبری عربی ❇️ اقتدار یعنی هوافضا ❇️ اقتدار یعنی سلول های بنیادین ❇️ اقتدار یعنی فناوری اتمی و غنای ۲۰ درصد ❇️ اقتدار یعنی جوان نخبه ⛔️ یک عده دوست دارند که اینها رو نبینند ✍ اما بدانید وقتی کل دنیا ۶ ساله میگه بشار اسد باید بره و سید علی حفظه الله میگه بشار باید بمونه و بشار تا الان مونده این یعنی اقتدار ❇️ اقتدار یعنی چسبیدن به بلندیهای جولان و این یعنی خیمه زدن در نزدیکترین محل به قلب دشمن. درسته مردم در فشار هستند اما به زودی این مسئولین بی غیرت و بی تدبیر را پایین خواهیم کشید و آن زمان است که پله های ترقی را ده تا ده تا طی خواهیم کرد 👈 این را هر سیاستمدار صاحب تحلیلی میتونه ببینه 🔃 لطفا رسانه باشید...
دانشجو: با این‌که شما از اوضاع مملکت خبر دارید و وضع مردم را خوب درک می‌کنید، ولی چرا کاری انجام نمی‌دهید؟ اگر مسؤولان گوش نمی‌کنند، چرا با آنها برخورد نمی‌کنید و افراد لایق و قابل اعتماد و دلسوز برای ملت را جایگزین آنها نمی‌کنید؟ چرا باید بعضی اشخاص مصونیت آهنین داشته باشند و بعضی دیگر نه؟ رهبر انقلاب اسلامی: از نظر من، هیچ کس مصونیت آهنین ندارد. همه در مقابل قانون و مسؤولیت‌های خودشان پاسخگو هستند و باید جواب بدهند. اما این‌که چرا من افرادی را نمی‌گمارم؛ پاسخ این است که طبق قانون عمل می‌کنم. گماشتن افراد، به عهده‌ی رهبری نیست. مهم‌ترین و بیشترین بخش‌های کشور، بخش‌هایی هستند که مسؤولیت گماشتن افراد در رأس آنها، با رهبری نیست. طبق قانون، روالی وجود دارد؛ باید آن روال عمل شود. اعتراض به آنها هم، باز روال قانونی دارد که اگر مسؤولی کم‌کاری داشت و این ثابت شد، چگونه باید با او برخورد کرد. مجلس یک‌طور برخورد می‌کند، دستگاه قضایی هم یکطور برخورد می‌کند. بنابراین، کارها باید بر اساس روال قانون پیش برود. مسائل کشور هم این‌گونه ساده و یکدست و قابل اندازه گیری با یک نگاه نیست که ما بگوییم فلان مسؤول توانست، یا فلان مسؤول نتوانست. مسائل کشور - چه کارهای اقتصادی، چه کارهای سیاسی و چه کارهای فرهنگی - پیچیده است. آن‌جایی که شما می‌بینید بنده به کسی اعتراضی می‌کنم، هنگامی است که جمع‌بندی همه‌جانبه‌ای نسبت به آن کار صورت گرفته؛ والّا این‌طور نیست که انسان بتواند از دور نسبت به کار مسؤولی، ارزیابی‌ای کند و او را محکوم یا تأیید نماید. البته نتایج کارها بایستی در عمل دیده شود. چیزی که من همیشه به مسؤولان - چه مسؤولان قوّه‌ی مجریّه و چه مسؤولان قوّه‌ی قضایّیه - توصیه می‌کنم، عمدتاً این است که در برخورد با تخلّف، هیچ‌گونه رودربایستی‌ای با کسی نکنند... مسؤولان قوّه‌ی قضایّیه هم همین‌طور؛ در حوزه‌ی کارِ خودشان نباید به‌هیچ‌وجه دچار رودربایستی و ملاحظه‌کاری شوند. اگر این احساس مسؤولیتِ بدون رودربایستی در مسؤولان بالا باشد، این امید وجود خواهد داشت که بسیاری از آن چیزهایی که به نظر ناهنجار می‌آید، برطرف شود. ۱۳۷۹/۱۲/۲۲ بیانات در جلسه پرسش و پاسخ دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر