دو روایت از مرحوم حبیب‌الله صادقی در سالروز تولدش: از تابلوی فیضیه تا پرتره‌هایی برای شهدا ◽️ از «حبیب» نقاش‌ها چه می‌دانید؟  « #حبیب_الله_صادقی» از تبار «نقاشان انقلاب» بود. هنرمندی که  که در چنین روزی در سال ۱۳۳۶  چشم به جهان گشود. در هنرستان نقاشی را با شاگردی استاد محمود فرشچیان شروع کرد. سال ۵۴ با نمره ممتاز دیپلم گرفت و با رتبه تک رقمی به دانشکده هنرهای زیبای راه یافت. در دانشکده جریان‌های هنر و غیر متعهد و آثاری با مضامین شعارهای سوسیالیستی و چپ‌گرایانه وجود داشت. در این ایام، هانیبال الخاص- هنرمند متعهد و جسور دهه شصت میلادی در پارتمان هنرهای تجسمی کالج مونتسلو- که به با دعوت و رایزنی جلال آل احمد به دانشکده هنرهای زیبا آمده بود. ژوژمانی برگزار کرد و در آن حبیب الله جوان، تابلوی « #فیضیه» را خلق کرد. ◽️ پرتره‌هایی برای شهدا حبیب الله صادقی، از هر فرصتی که می‌یافت برای حضور در جبهه های جنگ هم بهره می‌برد. به مناطق جنگی می‌رفت و با رزمنده ها گفت و گو می‌کرد و از چهره‌هایشان نقاشی می‌کشید.  به گفته برخی از دوستان نزدیکش، در خانه‌اش نیز از فضای جبهه و جنگ فارغ نبود، هر زمان که پیکر به خون غلتیده گلگون کفنی را بر سر دست از جبهه می‌آوردند و برای تشییع به تابلویی از چهره اش نیاز داشتند عکس سه در چهاری را به دست صادقی می‌رساندند و او خالصانه و گمنام تا صبح مشغول ترسيم تصویر شهید میشد و پیش از مراسم تشییع، پرتره‌ای از شهید را تحویل خانواده اش می‌داد. 🔸برشی از«اما حبیب، جوهرش أمن یجیب بود» از محمدرضا وحیدزاده منتشر شده در مجله شماره چهار #سوره 🆔 @hozehonari_ir