#مسطورا #زندگی_با_آیه_ها #سطر_سطر_دلبری #یک‌آیه_یک_نکته 📚 این آیه چند نکته مهم دارد‌: ✅یکی این‌که: صریحاً خدا را خالقِ همه چیز دانسته ؛ یعنی مادری که بچّه می‌زاید و نجّاری که صندلی می‌سازد و درختی که میوه می‌دهد ، دستِ خالقیّتِ خدا هستند و خودِ خداست که - در همهٔ این موارد - خالق است . ✅دوم این‌که: پس از این‌که خلق شدند ، تحتِ وکالتِ خدا هستند ؛ یعنی خداوند امورِ آن‌ها را تدبیر می‌کند . وکالتِ خدا بر مخلوقات ، کفالتِ تامّ ناشی از مالکیّت است . وقتی کسی سرپرستِ انسان بشود و تدبیر و تربیِتِ انسان به دستِ او باشد ، کفیل نامیده می‌شود . ✅پدر که کفیلِ بچّه است ، سرپرستِ اوست . چرا او را سرپرستِ بچّه کرده‌اند؟ چون مهربان‌تر از او برای بچّه یافت نمی‌شود . خداوند هم که کفیلِ تامّ تمامِ مخلوقاتِ خویش است ، در نهایتِ مِهر و عطوفت ، ایشان را ربوبیّت و تربیّت می‌کند و مراقبِ آن‌هاست و به آن‌ها روزی می‌رسانَد . ✅البتّه ، کفالتِ خدا بر ما خیلی پُرفتوح‌تر از کفالتِ پدرِ ما بر ماست ؛ گرچه همان کفالتِ پدر هم پرتوی از کفالتِ خداست ، چنان‌که خالقیّتِ پدر پرتوی از خالقیّتِ خدا است . خداوند - حقیقتاً - مالک و سرپرست و مربّی و رازق و تعالی‌دهنده و - در یک کلام - کفیلِ محض و همه‌کارهٔ ماست و ما در دستانِ قدرت و لطفش نَشو و نما میکنیم. https://eitaa.com/hozekarime251