اصلاً فکر میکنم شیخ عباس قمی یادش رفته آخر هر اعمال مفاتیح، بابی باز کند با عبارت: «و اما مادران...» اجر هر عمل را که میگوید، دستور هر عملی را که توضیح میدهد، زیرش بنویسد اما برای مادران، اینچنین است که... مثلاً همین شب قدر! شیخ! آیا سخنی هست درباره زنی که سجاده اش را پهن میکند و قرآن و مفاتیحش را میگذارد گوشه اش و بعد شروع می‌کند... مدام می‌رود به آشپزخانه؛ چای می‌گذارد، میوه تکه میکند، سقا می‌شود... و اشک هایش، با #جوشن، میچکد پای گاز...؟! وقت چشیدن نمکِ سحری و نهار فردای بچه‌ها و افطار فردای آقا؟ گفتیم اشک و گریه اصلاً چه میگویید درباره زنی که تا شانه اش تکان میخورد و میخواهد کمی اشک بریزد، کودکش سرش را خم میکند زیر چادرش و میگوید «گریه نکن 😯😢»؟ شیخ... اجر این خنده های اجباری تلخ و شیرین چقدر است؟ شیخنا! زنی که عادت ندارد تنها جامه‌ی نور بپوشد و بچه‌هایش را یکی یکی میبرد غسل شب قدر بدهد، تا طهارتِ مضاعف شود برایشان تا یک سال بعد، و از خستگی، کمی چرت بزند، بهره ای از این لحظات ناب از دست رفته لیلة القدر، دارد؟ نمیدانم شیخ، شیخ بزرگوار ما، نمیدانم فقط به گمانم اگر اعمال ساده این زن ها نبود و شب های قدر، به جای خواباندن کودکان‌شان و نشستنِ فارغ بال بر سر سجاده - مانند ما مردان- تا خود سحر آنان را با پاشیدن آب به صورت شان و هزار وعده و سرگرمی بیدار نگاه نمیداشتند به گمانم نه شیخ مفیدی در این دنیا یافت میشد نه شیخ صدوق نه سیدرضی نه طباطبائی نه امینی نه...! شیخ راستش… فکر میکنم سهم مهمی از ثواب تمام اعمالی که ما مردان عامل به مفاتیح شما، تا خود صبح قیامت، انجام میدهیم ثواب تمام جوشن ها، کمیل ها، نمازها، توسل ها، زیارت ها صاف میرسد به مادرتان! . #مادری_نیمی_از_عرفان_است #مادری_رشد_است #مادری_شغل_انبیاست #مادری_شریفترین_شغل 💌 @hozekerman