💎 آرام‌ترین و بی‌حرکت‌ترین انسانی بود که تا به حال دیده بودم … بخشی از مصاحبۀ کامبیز فتاحی (خبرنگار BBC) با رابرت مک‌نیل حدود دو ماه پیش از بازگشت آیت‌الله خمینی به ایران، رابرت مک‌نیل، مجری برنامه «مک‌نیل-لهرر» کانال پی‌بی‌اس (PBS) به نوفل لوشاتوی فرانسه سفر می‌کند تا اولین مصاحبه تلویزیونی مفصل یک شبکه آمریکایی را با او انجام دهد. در هوای سرد پائیزی جمعه اول دسامبر ۱۹۷۸ (۱۰ آذر ۱۳۵۷) ‌تیم پی‌بی‌‌اس ابتدا از آیت‌الله خمینی و هوادارانش حین اقامه نماز جماعت در حیاط ویلای محل اقامت وی فیملبرداری کردند. مقدمه گزارش ویژه را مک‌نیل بیرون منزل، در خیابان اصلی نوفل لوشاتو، ضبط کرده بود. رابرت مک‌نیل و همکارانش سپس دوربین‌ها و تجهیزات خود را در یکی از اتاق‌های کوچک منزل آیت‌الله خمینی مستقر کردند و منتظر ورود او شدند. ابراهیم یزدی، عضو ارشد نهضت آزادی و مشاور آیت‌الله خمینی که امکان مصاحبه را فراهم کرده بود، پس از مدت کوتاهی رهبر انقلاب را به داخل اتاق هدایت کرد. آقای مک‌نیل می‌گوید: «ابراهیم یزدی من را معرفی کرد. او (آیت‌الله خمینی) با بی‌اعتنایی کامل، سری تکانی داد.» این روزنامه‌نگار کانادایی الاصل قبل از پیوستن به پی‌بی‌‌اس، برای بی‌‌بی‌سی و پیش از آن هم برای شبکه ان‌بی‌‌سی آمریکا کار می‌کرد. از ریچارد نیکسون و فیدل کاسترو گرفته تا جرالد فورد و وودی آلن به این روزنامه نگار کهنه کار مصاحبه داده‌اند، ولی وقتی در نیویورک به دیدارش رفتم تاکید داشت که مصاحبه آیت‌الله خمینی شگفت انگیز‌ترین مصاحبه‌ای بوده که در طول زندگی حرفه‌ای خود انجام داده است. آقای مک‌نیل می‌گوید تا آن روز از نزدیک یک آیت‌الله ندیده و مجبور نشده بود قبل از ضبط برنامه، کفش‌هایش را در بیاورد و در اتاقی خالی از اسباب و اثاثیه چهار زانو در کنار مصاحبه شونده روی زمین بنشیند. او می‌گوید: «بیشتر افراد مشهور یا شخصیت‌های سیاسی قبل از مصاحبه قدری خوش و بش می‌کنند تا نظر مساعد شما را جلب کنند ولی آیت‌الله خمینی ابدا چنین کاری نکرد. طوری به من نگاه کرد که انگار پل کوچکی هستم که باید از رویش عبور کند تا به مکانی که می‌خواست رویش بنشیند که پشتی بزرگی بود برسد». وی می‌افزاید: «انگار تمام اعضای بدنش با حداقل نیروی ممکن کار می‌کردند، به غیر از مغزش آن هم زمانی که باید حرف می‌زد. آرام‌ترین و بی‌حرکت‌ترین انسانی بود که تا به حال دیده بودم … آرامش محض و اطمینان خاطر کامل داشت. ما می‌دانستیم او اندیشمندی است که مدت‌ها پیش طرز فکرش شکل گرفته و درباره چیزهایی که می‌توانست نظرات محکمش را زیر سوال ببرد کنجکاو نبود». https://www.bbc.com/persian/iran/2015/02/150204_u01-maneil-khomeini #وب_گردی #امام_خمینی #آرامش #توحید #رسانه 🔆 @hrteimouri_ir

🔷 نگاهی به سریال مصری «حشاشین»؛ از حواشی جنجالی تا ممنوعیت در ایران 🔸مجله تصویری روزنه | قاب اول ▪️با روایت‌هایی از خسرو معتضد، تاریخ‌دان و حسین سرافزار عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی ▪️ به روایت حمیدرضا تیموری #رسانه #رسانه_پژوهی #نمونه_کارها #حشاشین #مجله_تصویری 🔆 @hrteimouri_ir

⭕️ 11 دی 1403 یه نامه‌ای از طرف رهبر معظم انقلاب خطاب به رییس و مدیران رسانۀ ملی صادر شد. وقتی خوندمش دو چیز به ذهنم آمد: یکی اینکه آقا از عملکرد «آقای جبلی و حضرات» در موضوع تحول رضایت‌خاطر ندارند. دوم اینکه نگاهشون به پیروزی در میدان جالب بود. آقا از نسبت «پیروزی» و «توانایی در روایتِ از واقعیت» سخن می‌گن. یه بحث فلسفی مفصلی هست دربارۀ اینکه «حقیقت برای همیشه پنهان نمی‌مونه و دیر یا زود آشکار می‌شه و ...» که شاید معادل ضرب‌المثل «ماه زیر ابر نمی‌مونه» باشه. اما صحبت آقا قدری شبیه به روایت فوکو از حقیقته. اون‌طور که من فهمیدم از نظر فوکو «حقیقت در تاریخ وجود نداره» بلکه تفسیر هر کدوم از ما از واقعیته که حقیقت رو شکل می‌ده. بگذریم ... توی یکی از گروه‌های فجازی، یکی از دوستان گفت «این دو خط و نوع نامه، به‌شدت نه گلایه‌آمیز که از قضا بدون سلام و والسلام هم هست. به نظرم توبیخ‌گونه و عتاب سنگین داشت». من هم گفتم: «آقا توی سایر نامه‌ها هم سلام نمی‌نویسن». تا اینکه فیلم سخنان رییس رسانۀ ملی در نشست «افق تحول رسانۀ ملی» رو دیدم و قدری با دوستمان همراه‌تر شدم. چنین پیامی در پاسخ به نامۀ آقای جبلی قدری «عتاب و خطاب» خاصی دارد. #روزنوشت #رسانه #تحول_رسانه_ملی #حکمرانی 🔆 @hrteimouri_ir