🔰احتجاج امام مجتبی علیه السلام به نام مادرشان و اصل و نسب وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ وَكَفَی بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا ﴿۳۱﴾ [و اين گونه برای هر پيامبری دشمنی از گناهكاران قرار داديم و همين بس كه پروردگارت راهبر و ياور توست] ۱) امام صادق علیه السلام می فرماید:‌ هیچ پیامبر و مؤمنی نبوده و نمی باشد و نخواهد بود، مگر این كه یك دوست او را اذیت كند و بر او مسلط گردد و اگر دوستی نباشد، پس همسایه ای كه او را اذیت كند و این است معنی سخن خداوند متعال : «وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِینَ»«۱». ۲) هنگامی كه معاویه به مدینه آمد و بر منبر بالا رفت و خطبه خواند و از امیر المؤمنین علی علیه السلام خرده گرفت، امام حسن علیه السلام برخاست و خداوند را حمد و ستایش كرد، و سپس گفت:‌ همانا خداوند عز و جل هیچ پیامبری را نفرستاده، مگر این كه دشمنی را از میان مجرمان برایش قرار داده است، و خداوند تعالی گفته است: «وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِینَ»، حال من پسر علی بن ابی طالب هستم و تو پسر صخر می باشی و مادر تو هند است و مادر من فاطمه سلام الله علیها است، و مادربزرگ تو قتیله است و مادربزرگ من خدیجه است، حال خداوند كسی كه از میان ما دو نفر اصل و نسب پست تر و شهرت كمتر و كفر بیشتر و نفاق شدیدتری را دارد، لعنت كند. سپس افراد داخل در مسجد با صدای بلند دو مرتبه آمین گفتند. و معاویه خطبه اش را قطع كرد و به خانه اش رفت. مشكاه الانوار: ص ۲۸۷ #مکتبه_نقیب_سادات_اصفهان #امام_حسن #حضرت_فاطمه #نسب 🆔️ @mnse30