#سخنی_باطلاب #تعطیلات #تابستان «بسم الله و هو الشّاهد» سلام بر اهل پرواز به ملکوت و جویندگان ارزشها در زمانه سقوط ارزشها سلام بر منتظران مهدی (ع) که مهدی (ع) منتظرشان هست بیشتر از آنچه آنان منتظرش باشند شاید نام چارلز بوکوفسکی شاعر آمریکایی را در فضای مجازی شنیده باشید؛ شعرهای بوکوفسکی، واقع بینی عجیبی دارند؛ آنقدر واقع بینانه که شاید خیال، خام ترین انتظار از اشعار او باشد… کلماتی عاری از فانتزی های جعلی و صراحتی که آدمی را گاه در رو در رو ترین حالت ممکن با واقعیت زندگی قرار میدهد… جالب اینجاست امروز اینهمه صراحتِ کلمات بوکوفسکی در فضایی دست به دست میشود که سرتا‌پایش خیال و جعل و فانتزی ست… محیطی پر از قاب هایی دروغین و نیمه کاره از زندگی های دستکاری شده برای نمایش چرب و شیرینِ ثانیه هایی که در پرت ترین فاصله از واقعیت اند… فضای مجازی را همه دیده ایم؛ لحظه های عاشقانه در ریلزها و پست های کوتاه… تجمّلِ یک روزِ آنچنانی در فلان رستوران شهر… عکس با یک قهوه ی روشنفکری در کافه هایی با تِمِ تاریک… اما کاش کاش کاش این پست ها و ریلزها و لایوها کمی کِش می آمد یا اصلا بی هوا ثبت میشدند تا واقعیت بلاگرهای مجازی هم دیده میشد… افسردگی ها، احساسات پوچ، گنگی معاشرت های خانوادگی و دوستانه و هزار و یک گره که این «تاجران بطالت» خوب بلدند آنها را پنهان کنند و ما هم اصلا حواسمان نیست که وقتمان را صرف «یک دقیقه» های زندگی کسانی میکنیم که آرزویشان آرامش است… باور کنیم حسابی خنده دار است آرامشمان را در تماشای برش های مصنوعی از زندگی های افراد افسرده قرار داده ایم… نمیدانم اگر امروز بوکوفسکی بود از اینکه می دید آشناییِ آدمها با نام و کلمات او که عمدتا دعوت به واقعیتِ بی رحمِ زندگی هستند، در فضای کاذب مجازی بوده، چه قیافه ای پیدا میکرد… نازنینان و نور چشمانم! این فرصت تعطیلات را دریابید… آنقدر متن و محتوای علمی و فاخر در فضای علمیِ ما وجود دارد که دلخراش است اگر لحظه هایمان را در سوشال مدیا پایمال سازیم و بر باد دهیم… عصاره ی ناب ترین و درخشان ترین مفاهیمِ مقدس علمی در رشته ی تحصیلی ما منتظرند تا در سینه ی ما جا خوش کنند… با خودمان رو راست باشیم؛ دنبال کردنِ برش های جعلی زندگی افراد معروف رسانه ای یا لودگی های دلقک های مدرن، زردترین رفتار اجتماعی برای حتی یک شهروند است چه رسد به یک اهل اندیشه در علوم انسانی؛ بپذیریم شبکه هایی که اساسش اتلاف زمان یا در مفید ترین محتواها، سطحی کردن دانش است، هیچ نسبتی با ما ندارند؛ ما از قبیله ی دقتیم؛ حیثیت علمی ما به تدقیق و موشکافی مطالب اصیل است؛ حتی اگر در صفحات معتبر از این شبکه ها هستیم بدانیم ذائقه ی خود را به بی رمق ترین نسخه از دانایی سپرده ایم و این اهانت به ذهنی ست که قرار است تُردی اجتهاد را مزه کند… همین بوکوفسکی در جایی میگوید: «ما همه خواهیم مُرد؛ همه ی ما …. همین به تنهایی باید کافی باشد تا همدیگر را دوست داشته باشیم…» امیدهای فردای شیعه! هزار و یک کلمات نورانی در این معنا داریم اما با این سخن از این شاعر، شیرازه ی سخن بستم تا حواسمان باشد حتی مغزهای الکلی و مسخ شده هم از اندک بودن عمر، معنا میسازند… نظر کردگان دوران و عزیزان جانمان و آینده سازان میهن اسلامی مان! زندگی به شکل عجیبی کوتاه است و مرگ، نزدیکترین چیزی ست که تماشایمان میکند؛ در این زندگی، محال است بتوانیم دیگران را دوست داشته باشیم قبل از اینکه یاد بگیریم چگونه به خود مهربانی کنیم… اتلاف ناب ترین و براق ترین لحظه های عمرتان در گردش های بی ثمر و گعده های بی هدف و دوره گردی در فضای دروغ مجازی، بزرگترین نامهربانی به خود است… تا اشتغالات زندگی تمام لحظه هایتان را احاطه نکرده و طراوت ذهن، مخدوش نشده، با نام خدا و با سپردن دل به اولیاء و مقربین درگاهش، و با توسل به ساحت مقدس اهل بیت علیهم السلام، جانتان را به دانستن و علم اندوزی پرورش دهید و اینگونه در این فرصت کوتاه عمر خود را دوست داشته باشید تا مهیای دوست داشتن دیگران شوید … دوست داشتن دیگران مقدمه ای برای هدایت آنان و قرار دادن دستشان در دستان گرم خداست. 🌍 hadisegolpa.ir برای عضویت، لمس کنید👇 🔸 حوزه علمیه کارآمد 🔸