أنت تعلم أنه قد مضى ما يقرب
من ١٠٠ يوم ولم يكن هناك سوى
جزء من روحك في هذه المدينة
ومدى صعوبة هذا الفراق..
می‌دانی نزدیک ۱۰۰ روز است که
درمیان این شهر فقط بخشی از
نفس‌هایت حضور دارد و چقدر این
فراق سخت است..
كنا بحاجة للإحرام،
فجأة خلقت المعاناة..
ما نیاز به احرام داشتیم،
ناگهان رنج آفریده شد ..
لكني أحبه لأنني خلقت
من أجله ليكون هو..
و اما او را دوست دارم چون
برای‌ش آفریده شدم تا او شوم ..
أود أن ألتقي بك،
وأستطيع أن أقول بصوت مقرف
أنني أود أن تقابلني و
سوف أتذوق نوعية اللقاء..
من دوست دارم شما را
ملاقات کنم ، و می‌توانم با
صدای بغض دارم بگویم که
دوست دارم من رو ملاقات کنید
و من این کیفیت ملاقات را بچشم ..
_مِن‌لِبنان ..
الزهرة التي تنبت في
وسط الشدائد، عطرها
يروي النفوس الظمأى ..
آن گلی که میان سختی ها
جوانه می زند عطرش نوازشگر
روح های تشنه است