هیچۅقٺ ٺہ حࢪفهاش نمیگفٺ خداحافظ
میگفٺ مࢪاقبٺم...
یہ باࢪ گفٺم: ٺۅ خداحافظے ڪࢪدن بݪد نیسٺے؟!
گفٺ:میٺࢪسم بسݒࢪمٺ بہ خدا،خدا ازم بگیࢪَدِٺ...
ٺا خۅدم هسٺم چࢪا خداحافظ!؟
خۅدم حافظ...
خۅدم مࢪاقبٺم..! :]
بہ گمآنم جآۍ خالۍِ آدمهآ زندهاند!
جآن داࢪند، نَفس مۍڪشند، فࢪیآد مۍ زنند، مجآدلہ مۍڪنند
ۅَ آدم ࢪآ از ݒآۍ دَࢪ مۍ آۅࢪند.
آدمهآ حٺۍ ࢪدݒآۍ مخصوص بِہ خودِشآن ࢪآ دارَند..
چیزۍ منحَصࢪ بِہ فࢪد مِثݪ اثࢪ انگشتآنشآن ڪہ ۅَقتۍ مۍ ࢪۅند بآ ࢪد ݒآۍ هیچڪسِ دیگࢪ پُر نمیشود..
حآلا هَࢪچہ میخۅاهَند بگۅیَند ڪسۍ مۍآید ڪِه میٺۅانَد جآۍ دیگࢪۍ ࢪا پُࢪ ڪند!
اصلا محآݪ اسٺ جآۍ ڪسۍ بآ دیگࢪۍ پُࢪ شۅد
خصۅصآ اگࢪ آن جآ "آغۅش" بآشد ..! :]
ۅقٺے گݪے ࢪا دۅست داࢪید،
آن ࢪا مے چینید اما ۅقٺے عاشق گݪے هسٺید آن ࢪا هࢪ ࢪۅز آبیاࢪے مے ڪنید..
فࢪق بین عشق ۅ دۅست داشٺن این اسٺ..! :]
برای آدمی کافی ست!
با هر دلتنگی به امتحان کشیده شدن...
دلتنگی برای یک شهر...
دلتنگی برای یک صدا...
حتی دلتنگی برای یک نفس...
میگن هࢪ آدمے دࢪ ࢪوز چآࢪ هزاࢪ فڪࢪ از سَࢪش میگذࢪه ..
فڪࢪ نمیڪࢪدم دݪبـࢪ اینقدࢪ زیاد از سَࢪم بگذࢪے ..! :]
محبوب من!
شما ڪہ میخواسٺید برۅید،
پس چرا اینهمہ خاطرهـ
در ڪۅچہے ما جاگذاشٺید؟! :]
-محمد صالح اعلاء
مرا در خاطر داشٺ
ٺمام رۅزهایی کہ خۅدم را فرامۅش میکردم...
"اۅ"
عاشق بۅد..! :]
-معصومه صابر