eitaa logo
زندگی زیباست باخدا
66 دنبال‌کننده
14هزار عکس
15.4هزار ویدیو
335 فایل
@iamshaher59 اللهم انت السلام ومنک السلام ولک السلام والیک یعود السلام سبحان ربک العزه عما یصفون وسلام علی المرسلین والحمد الله رب العالمین والسلام علی النبی محمد وعلی آله طاهرین🌹 🌿سلام دوستان لحظه هایتان سبز همراه باسلامتی وعاقبت بخیری انشاالله
مشاهده در ایتا
دانلود
❤️بسم الله الرحمن الرحیم❤️ (متجاهر به فِسق) 🤔❓متجاهر به فِسق به چه کسی می‌گویند و غیبت پشت سر او چه کمی دارد؟ 🌺✍️ متجاهر به فسق یعنی کسی که آشکارا و جلوی مردم گناه انجام می‌دهد و ابایی ندارد از اینکه مردم گناهش را ببینند یا بفهمند. مثل کسی که آشکارا دروغ می‌گوید و حتی به آن هم افتخار می‌کند می‌گوید دیدی چطور پیچنود دمش یا سر کار گذاشتمش. غیبت كردن پشت سر متجاهر به فسق اشكالی ندارد، ولی غیبت فرد گنهکاری که مخفیانه گناه می‌کند، جایز نیست. 🤔❓ كسی كه گناهی را علنی انجام می‌دهد، آیا می‌توان درباره تمام گناهان و اسرار او صحبت كرد؟ 🌸✍️ غیبت کردن از او فقط در خصوص همان گناهی که علنی (تجاهر) کرده، جایز است و نمی‌‌توان تمام اسرار و گناهان پنهانی او را فاش کرد. 👌 تبصره: بیان گناهان پنهانی متجاهر به فسق جایز نیست، هر چند آن گناهان پنهان كوچكتر یا بزرگتر از گناه علنی و آشكار او باشند. 🤔❓ گناهی كه مجوز غیبت كردن از فرد فاسق می‌شود، چه نوع گناهی است؟ تمام گناه‌هان یا برخی؟ 🌼✍️ منظور همه‌ی گناهان است، صغیره و کبیره. 👌تبصره: گنهکار (هرچند همیشه گناه کند) اگر تجاهر به فسق نکند (یعنی علنی گناه نکند و نخواهد مردم گناهش را ببینند یا بفهمند)، غیبتش جایز نیست. 🤔❓ كسی كه در جمع سهوا كار بدی انجام داده، غیبتش جایز است یا خیر؟ 🌺✍️ اگر شخصی سهوا گناهی را انجام دهد، غیبتش جایز نیست. 👌تبصره: گنهکاری که اباء دارد و راضی نباشد مردم گناهش را ببینند یا بفهمند، غیبتش جایز نیست. 🤔❓چگونه غیبت كسی كه گناه علنی انجام می‌دهد، جایز است در حالیكه اینكار خود نوعی اشاعه فحشاء است؟ 🍃✍️ غیبت كردن همان افشاى بدیهاست ولی حرمت غیبت در مواردی استثناء شده كه همه این موارد جنبه اجتماعى دارند؛ از نظر اسلام اهمیت جلوگیری از فسادی که در جامعه در حال انتشار است و افرادی را گرفتار می‌کند، اقوی از ملاک حرمت غیبت یک شخص است، در حدیثی آمده «قولوا فی الفاسق ما فیه كی تحذره الناس» عیب فاسق را بگوید تا مردم از او دوری بجویند، بنابراین برای اینکه جلوی فساد را گرفت، و دیگران بترسند اگر به سمت فساد بروند بی‌آبرو می‌شوند، غیبت کردن از او جایز است و این بخاطر اهمیت از بین بردن فساد است. 📚 امام مكاسب محرمه ج1 ص415 و 421 تا 424؛ خامنه‌ای، رساله آموزشی ج2 درس20 ؛ سیستانی، ‌توضیح المسائل، ج1 م 2272 و منهاج الصالحین ج1 م29؛ تبریزی ‌منهاج الصالحین، ج 1، م 29 و استفتاءات جدید، ج 1، س 1002 و 1005 و ج‌2، س 1012 ؛ وحید،‌ توضیح المسائل، م 2078 و ‌منهاج الصالحین، ج‌2، م 29؛ بهجت، استفتاءات، ج 4، س 6464 و جامع المسائل، ج 2،‌ ص 469 و 470؛ نوری، استفتاءات، ج‌2، س 883؛ مكارم، انوار الفقاهه، كتاب تجارت، ص‌283 و 285؛ مطهری، مجموعه آثار، ج 22، ص 316؛ دفتر مراجع. 2. مستند الشیعة‌ فی احكام الشریعة، ج 14، ص 165؛ تفسیر مجمع البیان، ذیل آیة 11 تا 14 سوره مباركه حجرات.
❤️بسم الله الرحمن الرحیم❤️ 🤔❓اگر ما فقط شنونده غیبت باشیم و به شنیدن آن به هیچ وجه راضی نباشیم، آیا از فردی كه غیبتش شده، باید حلالیت بگیریم؟ 🌺✍️ آیات عظام: امام، تبریزی، مکارم، صافی، فاضل و سیستانی: حلالیت طلبیدن لازم نیست ولی باید توبه و استغفار كنید. 🌼✍️ آیات عظام: خامنه‌ای، نوری، بهجت و وحید:‌ باید توبه و استغفار كنید و اگر امكان دارد و باعث پیامدهای بدی مانند ایجاد اختلاف، ناراحتی و تیرگی روابط نمی‌شود باید از غیبت شونده حلالیت بطلبید. 🤔❓ گاهی اوقات از فردی غیبت می‎شنویم وقتی که پیش فرد غیبت شونده میرویم و حلالیت می‌طلبیم، در ظاهر قبول می‌كند ولی از آثار چهره و رفتارش معلوم است كه ناراحت و دلگیر است، در این صورت چه کنیم؟ 💠✍️ به طور طبیعی انسان دوست ندارد غیبتش را بکنند و دیگران عیب و نقصش را بفهمند و اگر بداند عیوب او در جای بیان شده ناراحت می‌شود، ولی با حلال كردن غیبت دیگر چیزی به عهده شما نیست. تبصره: 🔹 1. اگر حلالیت طلبیدن سبب اختلاف و ناراحتی می‌شود، لازم نیست اینكار را انجام دهید و فقط توبه و استغفار نماید. 🔸 2. طبق نظر آیات عظام: امام، تبریزی، صافی، فاضل و سیستانی: حلالیت طلبیدن لازم نیست ولی باید توبه و استغفار كند. 📚 امام، استفتائات، ج 2، ص 620، س 16 و 21 و ج 3، ص 588، س 58 و59؛ خامنه‌ای، رساله آموزشی، ج 2، درس 19؛ صافی، توضیح المسائل، م 2826؛ تبریزی، توضیح المسائل، م 2824 و استفتائات، ج 1، س 1004 و 1006؛ فاضل،‌ استفتائات، ج 1، س 982؛ وحید، توضیح المسائل، م 2078؛ مكارم، احكام ویژه، م 11 و انوار الفقاهه، كتاب تجارت، ص 292 و جامع المسائل، طلب حلالیت شنونده غیبت؛ نوری، استفتائات، ج 2، س 530؛ بهجت، جامع المسائل، ج 2، ص 471 و استفتائات، ج 4، س 6475 و 6478؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 2271.