#برداشت_اول • روستا باورم نمی شد! من در جنوبی ترین و شرقی ترین نقطه ی روی نقشه بودم. کاملا دورافتاده و محروم. اگر کسی هم می خواست، به سختی می تونست کمکی به مردم این روستا برسونه همت خیرین جمعیت امام رضایی ها ستودنی بود. از ماشین که پیاده شدیم آفتاب داغ و سوزان بلوچستان چشمامو سوزوند. چی می دیدم؟! اهالی روستا و دانش آموزای مدرسه، اسفند و قرآن به دست، با گل و بادکنک و نوشیدنی های خنک به استقبالمون اومده بودن چه استقبال شیرینی ! #برداشت_دوم • افتتاحیه مجری برنامه حلیمه بود. حقیقتا اجرای تحسین برانگیزی داشت.به تازگی شیلات قبول شده بود. افرا، دختر با استعداد دیگه ی روستا بود که برامون دکلمه ای خوند از تمام آرزوهایی که بچه های روستا داشتند. چه استعداد و ظرفیت نابی رو شاهد بودیم... #برداشت_سوم • سالن مطالعه خونه هاشون عموماً یه چاردیواری بود که پدر و مادر و حداقل چنتا بچه باهم توی همون چاردیواری زندگی میکردن بچه ها میگفتن آقا رحمان که دید نمیتونیم درس بخونیم یه جایی درست کرد برامون به نام سالن مطالعه. اتاق نمور و تاریکی بود ولی باز خدا خیرش بده حالا میتونستن درس بخونن. #برداشت_چهارم • هدیه عکس یادگاری که گرفتیم بچه ها به همه مون هدیه دادن!یه دفترچه یادداشت،یه جا سوئیچی،یه خودکار و یه گزارش تصویری از کارایی که بچه های دبیرستان انجام داده بودن. همه ش هنر دست خودشون بود و خودشون آماده کرده بودند. حسابی شرمنده شدیم توی تمام این اتفاقات، شاهد همراهیِ گرم خیرین #جمعیت_امام_رضایی_ها بودیم. سرکارخانم احمدی مدیرعامل خیریه قدر علوی و خانواده محترم شفیعی خدا قوت و عرض تشکر🌷 @emamrezaeeha_ir