💠 نفس کشیدن با #سعدی مِنّت خدای را، عزٌ و جلّ، که طاعتش موجب قربت است و به شکر اندرش مزید نعمت. هر نَفَسی که فرو می رود مُمِدّ حیات است و چون بر می آید مُفرّحِ ذات. پس در هر نَفَسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب. اگر نفس نباشد، زندگی هم نیست. با نفس است که زندگی جان می گیرد. آدمی به نفس هایش زنده است. اگر نفس نباشد دیگر هیچ چیز نیست. به نفست سلام کن، به نفست خوش آمد بگو، نفست را دعوت کن به کالبدت، به تنت به همان مُشتی گوشت و خون و استخوان. به نفست درود فرست به آن دمی که در تو می آید تا جان بگیری، تا باشی. نفست، دمِ خداوند است که در تو می وزد. با هر نفس تو هنوز زنده ای، با هر نفس یعنی هنوز خدا در تو جریان دارد. آیا وزیدن خداوند در تو، آیا دمیدن زندگی در کالبدت، شورانگیز نیست؟ آیا نفس که بر می گردد، آیا دم خدا که در پیکرت می گردد و می رقصد و باز می گردد، همان خوشبختی نیست؟ پس تو امروز همچنان خوشبخت‌ترین بودی زیرا که هزاران دَم داشتی و هزاران بازدم. تو امروز همان خاک بودی که هزاران بار خدا تو را بوسید و قیمتی شدی، هزاران بار در تو وزید و هزاران بار تو را جان بخشید. نفس‌هایت را بشمار نفس‌هایت را دوست بدار نفس‌هایت را قدر بدان نفس هایت بوسه های خداست بوسه های خداوند را به شش هایت ببر، به قلبت ببر، به جانت ببر، به زندگی ات... نفس بکش... 🔰 اول اردیبهشت: روز بزرگداشت #سعدی_شیرازی گرامی باد