🔶 #یادداشت_حقوقی 🖋 اهانت به بهانه آزادی بیان؛ آنقدر موضوع شفاف است که میتوان بی مقدمه ، اصل مطلب را بیان کرد؛ از بحث تئوریک درباره حق و آزادی بیان و حق آزادی بیان گذشته، میدانیم که در قلمرو اجرا ، به حکم منطق و عقلِ سلیم و اقتضائات جامعه، حق #آزادی_بیان ، حقی مطلق نیست، چرا که اطلاق آن میتواند حقوق و آزادی سایرین را مخدوش و به اخلاق ، نظم عمومی ، امنیت ، منفعت عمومی و بطور کلی سلامت جامعه لطمه وارد کند و گاهی اجرای این حق، متضمن تضییع حقوق بسیاری است. از همین رو، در تمامی اسناد جهانی و منطقه ای قیدهائی برای آزادی بیان در نظر گرفته شده. بر اساس اسناد بین المللی حقوق بشر ، بطور کلی ۵ شرط باید برای اعمال محدودیت بر آزادی بیان موجود باشد: ۱. شرط برای محدود سازی این حق باید منطبق با قانون باشد. ۲. اعمال محدودیت ضروری باشد. ۳. جنبه ی حصری داشته باشد. ۴. برای تامین و تضمین حقوق و آزادی های دیگران لازم وضروری باشد. ۵. برای حمایت از نظم عمومی، امنیت ملی، بهداشت عمومی، اخلاق ضروری باشد. دراین میان البته ، بند ج. ماده۲۲ اعلامیه اسلامی حقوق بشر، بطور خاص، حمله به مقدسات و کرامت انبیاء را نیز به صراحت به عنوان یکی از محدودیت های آزادی بیان شناسایی کرده: "تبلیغات یک ضرورت حیاتی برای جامعه است و سوءاستفاده و سوءاستعمال آن و حمله به مقدسات و کرامت انبیاء یا به کارگیری هر چیزی که منجر به ایجاد اختلال در ارزشها, یا متشتت شدن جامعه یا زیان یا متلاشی شدن اعتقاد شود, ممنوع است." به علاوه، حمله به مقدسات و توهین به مذهب ، تحت عنوان blasphemy در نظام حقوقی برخی کشورهای اروپائی،جرم انگاری شده همچنین که دیوان اروپایی حقوق بشر نیز، در برخی آراء خود ، توهین یا هرگونه بیانی علیه مقدسات دینی را درصورتیکه برخلاف احساسات مذهبی دیگران باشد، ممنوع دانسته است. مبتنی بر مقدمه ی کوتاهی که ذکر شد؛ ادعای وقیحانه رئیس جمهور #فرانسه و عدم برخورد جدی با هتاکان به #اسلام و حضرت رسول _آن بهترینِ خلائق الهی_ هرگز پذیرفته نیست و این منطقِ بی پایه ای که در فضای وحدت و نوع دوستی و زیست مسالمت آمیز آدمیان در سایه توحید و اعتقاد به خداوند یکتا جولان میدهد، باید خاتمه یابد. 📌 تهیه شده در کمیته پژوهش و محتوای انجمن علمی دانشجوئی حقوق دانشگاه امام صادق (ع) پردیس خواهران #هسته_مرکزی_بین‌الملل_بسیج_دانشجویی @iccbso