من خیلی اینطوریم که وقتایی که باید استرس داشته باشم، ندارم.

الان هیچ کدوم از کارامو نکردم و پرسش و آزمون دارم ، ولی بهش اهمیتی نمیدم. خیلی جوابه انصافا

چرا یه جوری حرف میزنید که فقط بشه با گلوله جوابتون رو داد؟

خنده‌های شیطانی* نه گلدوزی هامو دید نه پرسش و آزمون، چون یادش رفت. حالا میتونید بهم ایمان بیارید.

یاد چنلِ قبلیم افتادم درس و اینایی که انجام نمیدادم، چیزمثقال هم بهشون اهمیت نمیدادم نمیزاشتم لحظه‌مو خراب کنه و دقیقا همونا یا کنسل میشدن یا به بهترین نحو میگذشتن. و عصر یا شب میومدم میگفتم که هاهااهاا دیدین بهش اهمیت ندادم کنسل شد؟ حالا قدرت دست کیه؟ تویی که برا درسات غصه خوردی و استرس کشیدی یا من؟

ببین عزیزم من بی‌ادب نیستم، فقط سعی می‌کنم از امکاناتی که زبان در اختیارم گذاشته نهایت استفاده رو ببرم.

خودتو پیدا کن ، بقیش تو گوگل هست .

زندگی میچرخه تو امروز به من آسیب میزنی فردا زندگی این چرخو میکنه تو اونجات🙏

- دقیقا فرقمون همینجاست که در نمیرم لقمت میکنم😉

پاییز برام بوی قهوه میده ، بوی نسکافه با صدای بارون که داره نم‌نم میباره . صدای سازِ ویولن . . صدایِ ورق زدن صفحاتِ کتاب صدای قدم زدن با بوت های مشکی - اما نه فضای مضخرفِ رمانتیک ، نه ! هوای تنهایی قدم زدم و حال کردن از آب و هوا و رها از هر دغدغه ای .

وقتی داشتم اینو مینوشتم از خط اولش هی به‌خودم میگفتم نه لیلی نه . جلو خودتو بگیر ، نگو که دلت پول میخواد نگو که ذرت مکزیکی میخوای نگو که درسا نمیزارن حتی تا حیاط بخوای پیاده بری . و واقعا به این پی بردم من ادمِ دست به قلمی نیستم. نمیتونم بنویسم ، چیزایی که از ذهن و جون و روحم رد میشه‌رو نمیتونم ، تاکید میکنم نمیتونم بروز بدم . و البته علاوه بر نتونستن، نمیخوام که بتونم ، نمیخوام که به بیرون از خودم انتقال بدم .

تاکیدی که کردم، منتفی . میتونم ولی نمیخوام ، واقعا نمیخوام .