💢 تصحیح سند «حدیث أربعمأة» 🎙استاد مهدى گنجی ◻️ 0:49 مشکل سندی روایت ◻️ 1:05 وجه اول تصحیح سند، و مناقشه در آن ◻️ 2:17 وجه دوم تصحیح سند، و مناقشه در آن ◻️ 4:23 مختار استاد، ضمیمه قرائن (روایت اجلاء و صاحب کتاب بودن و کلام شیخ صدوق) ◻️ 6:37 و علی الجملة فالرواية صحيحة السند 🗓 برشی از جلسه ۶۲، خارج فقه، ۱۴۰۴/۹/۲۴ 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢از علمای مهاجر تا علمای مسافر! ✍️حجت‌الاسلام حمید سبحانی صدر روزگاری مفهومی واقعی در عرصه روحانیت وجود داشت با عنوان «علمای بلاد» که رفته رفته رو به افول گذاشت. این علمای بلاد که مجتهدینی توانمند و آینده‌دار و اکثرا در حوزه‌های نجف یا قم درس خوانده بودند، بعضا اگر در نجف یا قم می‌ماندند در شمار مراجع تقلید یا اساتید برجسته و نامدار جای می‌گرفتند. اما ایشان پس از تکمیل تحصیلات خود یا مدتی تدریس در این مراکز علمی، به دعوت اهالی یک منطقه، یا به امر مرجع تقلید زمان، یا تشخیص خود در عمل به آیه نفر، یا به امر پدر که خود از علمای بلاد بود و یا دیگر ضرورت‌های شخصی به شهر خود باز می‌گشتند و یا به شهری دیگر مهاجرت می‌کردند. بماند که گاه علمای تبعیدی به یک منطقه هم بیش از علمای آن شهر تحول‌آفرین می‌شدند. امروز هر از گاه شاهد مسافرت علمای بزرگ به شهرهای دیگر هستیم که در این بحران نبود علمای بلاد جای شکر دارد. اما چرا آیت‌الله سید احمد خوانساری که از مراجع تقلید بود، حاضر شد از قم به تهران مهاجرت کند؟ در حالی که در همان زمان شیخ محمدرضا تنکابنی، میرزا احمد آشتیانی و شیخ محمدتقی آملی در تهران در وزان مرجعیت بودند و سید محمد بهبهانی بزرگتر حوزه تهران به شمار می‌آمد. چرا امروز یکی از آقایان در سطح مرجعیت در تهران اقامت نمی‌کند؟ آیا گمان می‌رود برکات وجودی‌اش از سطح جهان اسلام به یک شهر فروکاسته شود؟ ✍️ ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=80484 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢چهار تحول کلیدی در دانش سیاسی حوزه ✍️حجت‌الاسلام سیدکاظم سیدباقری تحول دانش سیاسی در حوزه علمیه قم طی صد سال گذشته را می‌توان در قالب چهار محور کلان و به‌هم‌پیوسته بررسی کرد. این مسیر، گذار از یک وضعیت انفعالی و تدافعی به یک وضعیت فعال، نهادمند و نظریه‌پرداز را نشان می‌دهد. آغاز این روند با احیای حوزه در سال ۱۳۰۱ بود و با انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ شتابی بی‌سابقه گرفت. 1️⃣ محور اول، گذار از فقه فردی به فقه حکومتی و نظام‌ساز است، این محور اساسی‌ترین تحول محتوایی در حوزه به شمار می‌رود. 2️⃣ محور دوم، گذار از حاشیه علمی به نهادسازی آموزشی-پژوهشی است، این محور نمود عینی و سازمانی تحول دانش سیاسی است. 3️⃣ محور سوم گذار از ترجمه و اقتباس به نظریه‌پردازی و تولید گفتمان بومی است که این محور نشان‌دهنده بلوغ فکری و هویت‌یابی علمی حوزه است. 4️⃣ محور چهارم یعنی گذار از تک‌بعدی‌نگری به بین‌رشته‌ای شدن و گسترش افق مطالعاتی است. این محور بیانگر عمق و گستردگی کنونی مطالعات سیاسی در حوزه است. 🔗تفصیل مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=80492 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📣 نشست علمی «نقش اصول فقه در علوم انسانی» 🎙ارائه: استاد سیدصادق محمدی 🗓زمان: شنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۴، ساعت ۱۸ 🏛مکان: بلوار جمهوری، کوچه ۲، فرعی اول سمت چپ، ساختمان انجمن‌های علمی حوزه، طبقه اول، سالن کنفرانس 🔗لینک حضور در جلسه به صورت برخط: iki.ac.ir/live 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📣نشست علمی «فقه معارف تربیتی، تبیین چیستی و چگونگی» 🎙ارائه: حجت‌الاسلام والمسلمین محمد جواد فدایی (مدیر گروه اخلاق و تربیت اسلامی موسسه آموزش عالی مشکات) 🗓 زمان: شنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۴، ساعت: ۱۶ 🏢مکان: قم، مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم‌السلام، طبقه دوم، سالن جلسات 🔗 لینک وبینار: www.markazfeqhi.com/live 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢جایگاه روش در تمایز نظریه‌های فقهی ✍️حجت‌الاسلام والمسلمین علی راد تجربه عملی فقیهان و متون نظری آنان نشان می‌دهد که اختلافات قابل مشاهده میان نظریه‌های اجتهادی ریشه در تفاوت‌های بنیادین در «اصول و مبانی» فقهی و کلامی دارد.  به دیگر سخن، مبانی معرفت‌شناسانه، الهیاتی و اصولی فقیه، چارچوب مفهومی‌ای فراهم می‌آورد که در پرتو آن روش‌های استنباط شکل می‌گیرند و جهت‌گیری می‌یابند؛ بنابراین رابطه میان اصول و روش رابطه‌ای علت‌مند و جهت‌دار است، نه عکس آن. تأکید بر این جهت‌گیری اهمیت نظری و عملی دارد و در تحلیل انتقادی نظریه‌های اجتهادی روش‌محور توجه به آن ضروری است. در صورتی که روش به عنوان معیار اصلی تمایز میان نظریه‌ها قرار گیرد، خطر نسبت دادن تفاوت‌های سطحی یا شکلی به تفاوت‌های ریشه‌ای وجود دارد؛ چنین رویکردی ممکن است منحرف‌کننده باشد زیرا روش بدون توجه به پیش‌فرض‌های اصولی و مبنایی قابل تغییر و قابل تفسیر است. گفتمان روش در فقه امامیه در دهه گذشته از سوی موافقان و مخالفان آن با چند ویژگی مشخص همراه بوده است: 🔗 ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=80489 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢آیا امام صادق (ع) برای برخی پرسش‌های فقهی، پاسخی نداشتند؟ ✍️حجت‌الاسلام والمسلمین محمد عشایری منفرد جناب آقای مدرسی طباطبایی، در کتاب «نص و تفسیر»، ظاهرا در مقام شمارش فضائل امام صادق (علیه‌السلام) آورده‌است که ایشان وقتی «پاسخی برای پرسشی نداشتند، صراحتا به مخاطبشان اعلام می‌کردند!!» (نستجیر بالله!). برای اثبات این ادعا به روایتِ عیص بن قاسم استناد کرده است. این روایت، یکی از چندین روایت شیعی است که با دیدگاه مشهور تعارض دارند. متن روایت عیص بن قاسم، که مورد استناد آقای طباطبایی قرار گرفته چنین است: «…عَنْ عِیصِ بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ رَجُلٍ وَاقَعَ امْرَأَتَهُ وَ هِیَ طَامِثٌ قَالَ لَا یَلْتَمِسُ فِعْلَ ذَلِکَ فَقَدْ نَهَى اللَّهُ أَنْ یَقْرَبَهَا قُلْتُ فَإِنْ فَعَلَ أَ عَلَیْهِ کَفَّارَهٌ قَالَ لَا أَعْلَمُ‌ فِیهِ شَیْئاً یَسْتَغْفِرُ اللَّهَ تَعَالَى» ... آن‌چه موجب فریب آقای مدرسی طباطبایی شده، کم‌دقتی به بُعد کناییِ تعبیرِ «لَا أَعْلَمُ‌ فِیهِ شَیْئاً» است.... 👈 ادامه مطلب را بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=80495 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🌙پیش‌بینی رؤیت‌پذیری هلال ماه رجب ۱۴۴۷ قمری ✔️مبنای «کفایت رؤیت هلال با چشم مسلّح» و «اشتراط اتّحاد افق» (مبنای فقهی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای) 1️⃣ رؤیت هلال با چشم مسلّح در غروب شنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۷ شمسی (و ۲۹ جُمادَی الثانیه ۱۴۴۷ قمری در ایران) برابر با ۲۰ دسامبر ۲۰۲۵ میلادی، در سراسرِ ایران، ممتنع و ناممکن است. 2️⃣ در غروب یکشنبه ۳۰ آذر ۱۴۰۴ شمسی (و ۳۰ جُمادَی الثانیه ۱۴۴۷ قمری در ایران) برابر با ۲۱ دسامبر ۲۰۲۵ میلادی، هلال در سراسر ایران با چشم مسلّح و عادی دیده می‌شود و دوشنبه ۱ دی ۱۴۰۴ شمسی برابر با ۲۲ دسامبر ۲۰۲۵ میلادی، روز اوّل ماه رجب ۱۴۴۷ قمری خواهد بود. 👈 دیگر مبانی فقهی: http://ijtihadnet.ir/?p=80517 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢تصویرگر تشیّع غرب‌پسند بازخوانی مذاق شیعه‌پژوهیِ مدرسی طباطبائی ✍️سید حمیدرضا میررکنی بنادکی «نصّ و تفسیر» کتاب پر اشتباهی است. آنقدر پر اشتباه که گویا خود مترجم راضی به انتشار این ترجمه نشده، الا به ضمیمۀ نقدی مفصل در انتهای کتاب. کتاب عهده‌دار گزارش زندگانی امام صادق(ع) و ایضاح امتیازات مکتب فقهی ایشان است؛ موضوعی که مقالات و کتاب‌های پرشماری تا کنون برایش نوشته شده است. با وجود سرراستی موضوع کتاب، این کتاب نوشتۀ پراشتباهی است و این عجیب است؛ البته نه برای کسانی که حسین مدرسی طباطبائی(مؤلف اثر) را می‌شناسند. 🔻فروکاست امام معصوم به «شخصی در تاریخ» خوانندۀ در همان ابتدا شگفت‌زده می‌شود؛ وقتی با این جملۀ آغازین مواجه می‌شود: «اثر حاضر می‌کوشد ماهیت و ویژگی‌های اصلی مکتب حقوقی امام جعفر صادق، عالم دینی برجسته و فقیه سرآمد مدینه در نیمۀ نخست قرن دوم هجری را معرفی کند». «عالم دینی»؟ «فقیه سرآمد مدینه»؟ 🔻امام؛ فقیهی محترم که پاسخ برخی مسائل را نمی‌داند! امام صادقِ کتاب نص و تفسیر امامی است که حتی پاسخ برخی مسائل فقهی را هم نمی‌داند. مدرسی طباطبائی بدون آنکه ذره‌ای تردید در بیانش داشته باشد این «نادانی امام» را مفروض می‌گیرد و آن را بدل به مایه‌ای برای ستایش امام می‌کند. 🔻روح پژوهش؛ تلاش برای ساخت کلامی-تاریخی تشیّع تجدّدی مدرسی پیش از آن‌که سکوت کند و گوش باز کند تا بشنود که گزارش‌های تاریخی چه امام صادقی را عرضه کرده‌اند، خود از پیش خود دربارۀ این‌که «امام صادق چیست؟» تصمیم گرفته است. 🔗متن کامل یادداشت: http://ijtihadnet.ir/?p=80502 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢شرط محال برای امر به معروف و نهی از منکر! ✍️حجت‌الاسلام احمدحسین شریفی؛ یکی از مهم‌ترین و مترقی‌ترین ارزش‌های اسلامی، اصل امر به معروف و نهی از منکر و مسئولیت یکایک افراد جامعه در برابر هدایت و شقاوت دیگر افراد جامعه است. تحقق این اصل موجب حیات و سرزندگی جامعه و بیداری و حساسیت آن نسبت به سرنوشت خود و تعالی و پیشرفت خود می‌شود. رواج این اصل نشانه مسئولیت‌پذیری آحاد ملت در برابر فضیلت‌ و اخلاق و انسانیت است. مع الاسف عده‌ای از نویسندگان و گویندگان جامعه ما متأثر از افکار و اندیشه‌های لیبرالیستی سالیانی است که همه تلاش خود را در مخالفت با این اصل به کار گرفته و به گونه‌های مختلفی با آن مبارزه می‌کنند. تأسف‌آورتر آنکه چند سالی است برخی از عمامه‌به سرهای مدعی فقه و حقوق و فلسفه عَلَم مخالفت با این اصل را بردوش گرفته و خود را موظف به مبارزه با هر گونه فعالیت‌ اجتماعی برای ترویج ارزش‌ها می‌دانند! جدیداً یکی از همین مدعیان را دیدم که در مصاحبه‌ای با استناد به آیه نفر «فَلَوْلَا نَفَرَ مِن کُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّیتَفَقَّهُوا فِی الدِّینِ وَلِینذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیهِمْ لَعَلَّهُمْ یحْذَرُونَ» گفته بود: 👈 بخوانید: http://ijtihadnet.ir/?p=80497 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢کنار گذاشتن روایت با ادعای ناسازگاری با عقل ! ✔️استاد محمدمهدی شب‌زنده‌دار: 🔹عزت اسلام و مسلمین و ذلت نفاق و منافقین، تنها در پرتو پیاده شدن احکام اسلام است. بر اساس براهین قویمه عقلیه و شرعیه، تنها عاملی که می تواند سعادت بشر در دنیا و برزخ و آخرت را تضمین کند، عمل به قوانینی است که از خالق هستی نشات می‌گیرد. 🔸خدای متعال نسبت به احکام خودش بسیار متعصب است و اجازه هیچ تعدی و تجاوزی نسبت به آنها را نمی‌دهد. ما باید در مقام استنباط و استخراج احکام الهیه حواسمان جمع باشد که راه ما برای رسیدن به احکام الهی چیست؟ 🔹مطالبی گاهاً شنیده می شود و خیال می‌شود که عقل در کنار کتاب و سنت، یک منبعی است که به طور کامل ما می‌توانیم از آن استفاده کنیم. گاهی دیده شده و شنیده‌ام و یا در مباحثات دیده‌ایم افرادی که گاهی روایات را کنار می‌گذارند به خیال این که با عقل ناسازگار است و صریحا می‌گویند با حکم عقل ناسازگار است و نمی‌شود به اینها عمل کرد. این افراد لابد توجه ندارند و غفلت دارند. 🔸رهبر معظم انقلاب که عبد صالح و مطیع خدای متعال است، یک وقتی به بنده فرمودند برخی دوستان شما قبل از شما پیش من آمدند و فتاوایی از من می خواستند، مگر من اهل این گونه فتوا دادن ها هستم! 🔹یک بار همه اعضای شورای نگهبان خدمت ایشان رسیدند. ایشان به عبارت عامی که خودشان هم داخل باشند فرمودند، ما که کارهای اجرایی انجام می‌دهیم تا به بُن بستی می‌رسیم به دنبال عنوان ثانوی و توجیه می‌رویم اما شما که کار اجرایی ندارید در احکام دین تعصب داشته باشید. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📗 منصب تشریع پیامبر(ص) و ائمه(ع) از جانب خداوند متعال ✔️کتاب «منصب تشریع پیامبر(ص) و ائمه(ع) از جانب خداوند متعال» تقریر مباحث استاد محمدجواد فاضل لنکرانی، به همت گروه اصول مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) و توسط حجت‌الاسلام احمد خسروی گردآوری و به زیور طبع آراسته شد. 🔹کتاب پیش رو دریچه‌ای نو به سوی فهم جایگاه «شارع» و «قانون گذار» در منظومه تشریع اسلامی بر پژوهشگران می‌گشاید. 🔸در این نوشتار تبیین می‌شود که پیامبر(ص) و ائمه(ع)، به دلیل برخورداری از قوه قدسیه الهی، عالم به ملاکات احکام‌اند و می‌توانند به گونه‌ای مستقل احکام شرعی را تشریع نمایند. 🔹بر این اساس جریان تشریع از عصر نزول آغاز شده در دوران ائمه تداوم یافته و در عصر ظهور حضرت ولی عصر به نقطه کمال خود خواهد رسید. 🔸این نظریه در مباحثی همچون معرفت حجج الهی، دوران امر میان نسخ و تخصیص تأخیر بیان از وقت حاجت تبیین مصادیق و قیود احکام توجیه گسترش برخی معارف در عصر صادقین و موارد دیگر، نقشی مؤثر و ثمر بخش دارد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad