💢آیت‌الله صافی گلپایگانی به‌مثابه سندی برای نظام، حوزه و مردم ✔️ نگاهی به سبک مرجعیت و پاسخ به برخی ابهامات در گفتگوی «اجتهاد» با استاد مجتبی الهی خراسانی🔻 🔹فقدان آیت‌الله صافی گلپایگانی، نه فقدان یک شخص بلکه فقدان سرمایه و میراثی عظیم است. ایشان علاوه بر شیخوخیت، سند فقها و مجتهدین و سندی متقن برای نظام، حوزه علمیه و مردم بودند. 🔸آیت‌الله صافی دیپلماسی عمومی را در خیلی از مجموعه‌‌های نظام پیش بردند. در بحث‌‌های مربوط به درگیری هند با مسلمانان، مسئله شیعه ستیزی در پاکستان، مسئله کشمیر، مسئله بوسنی، مسئله آذربایجان و بحرین؛ عملاً بخشی از دیپلماسی عمومی تشیع را بدون هزینه‌‌های دستگاه دیپلماسی دولتی پیش بردند. 🔹در مسئله طالبان موضع ایشان اصلاً تغییر نکرد. وقتی نظام می­‌تواند به طالبان بگوید «همین‌قدر که شما را تحمل می‌کنیم باید خدا را شکر کنید»، که یک دیپلماسی فعال‌تر همانند واکنش‌های مراجع جلوتر رفته باشد. 🔸در فضایی خاص که اساتیدی نشست‌هایی را اعلام کردند، ایشان حاضر شدند جلسات نشست دوره‌ای اساتید در بیت ایشان برگزار شود و در عین حال آیت‌الله صافی تأکید کردند که باید بر انقلاب و مسائل حوزه‌‌های علمیه تحفظ شود. حمایت ایشان در حفظ استقلال نسبی اساتید در نظام آموزشی حوزه مؤثر بود. 🔹عزت و استقلال حوزه برای ایشان خیلی مهم بود. می‌فرمودند: «امام تأکید‌‌ می‌کردند حوزه باید مستقل باشد و این حوزه مستقل است که می‌تواند انقلاب را حفظ کند. حوزه اگر وابسته به حکومت باشد، دیگر حکومت را‌‌ نمی‌تواند حفظ کند؛ لذا حوزه مستقل‌‌ می‌تواند انقلاب را حفظ کند.‌‌» 🔸در دیدارها پشتیبان معنوی مربیان و مبلغان بودند. اگر دقت کرده باشید نوع پشتیبانی ایشان هم طوری نبود که ادعای راهبری داشته باشند در حالی که برخی با پشتیبانی و مداخلات خیلی کمتر، ادبیاتشان ‌طوری است که گویی صاحب حوزه‌‌ها هستند! 🔹گاهی اشخاص، خاطرات و وصایای خاصی از برخی علما را به عنوان کرامت بازگو می‌کردند، ایشان با خنده‌ی صریح و نرم می‌فرمود: این که گفتید کرامت نیست و خلاف سیره اهل‌بیت (ع) است، لذا شما هم جایی نقل نکنید. ایشان نسبت به معارف اهل‌بیت (ع) بسیار اهتمام داشتند، اما هرگز ندیدم که عوام‌گرایی را ترویج کنند. 🔸برای ایشان درد مردم مهم بود؛ از مراجعی بود که طی هفته، دو روز دیدار عمومی داشت، همه‌‌ می‌آمدند و اصلاً وقت قبلی‌‌ نمی‌خواست و محصور نبود. استفتائات را شخصاً می‌د‌یدند؛ ایمیل‌‌ها را شخصاً رؤیت می‌کردند و اصرار داشتند بر اینکه اگر کسی ضدیت با روحانیت دارد و ایمیلی اهانت‌آمیز ارسال می‌کند، همان‌‌ها را‌‌ هم بخوانند. 🔹آیت‌الله صافی از پرنفوذترین مراجع معاصر بودند؛ سبک مرجعیت همین است. ما از زاویه خودمان‌‌ نمی‌توانیم همه مسائل و ارتباطات را تحلیل کنیم. مراجع چون جنبه پدری دارند طبعاً باید سماحت پدری داشته باشند. مثل جایگاهی که رهبر انقلاب نسبت به دیگر مسئولان دارند. 🔸بعضی از مواقع یادمان‌‌ می‌رود که برخی از کارها، کارویژه ولی‌فقیه است. نباید خیلی راحت هر صحبتی کرد. مگر ما چقدر ارتباط داریم که منظور همه را متوجه می‌شویم و همه مصالح انقلاب را درک می­‌کنیم و تشخیص می‌دهیم! سخن آخر را رهبری فرمودند که ایشان را مرجع بصیر نامیدند. 👈متن کامل این گفتگوی صریح را در «شبکه اجتهاد» بخوانید: https://b2n.ir/a61777 🆔 @ijtihad

💢از استناد به سیره سیاسی امام علی (ع) تا ارائه تصویر چپ‌گرایانه از آن ✔️توجه و استناد انقلابیون به سیره سیاسی امام علی علیه‌السلام، از جنگ جمل به این سوی، همواره در منابع تاریخی منعکس شده است. از قرن سوم، از عهد نامه اشتر به عنوان یک متن سیاسی یاد و مورد استفاده قرار گرفته و بعدها در دوره صفوی و قاجار تا انقلاب اسلامی و پس از آن، چندین ترجمه و شرح برای آن نوشته شده است. در آستانه انقلاب، تصویر سیاسی تازه‌ای از امام ارائه شد که تا اندازه‌ای تحت تأثیر افکار افراطی و چپ قرار داشت. 👈در این مقاله استاد رسول جعفریان مروری بر این مسائل کرده است: https://b2n.ir/f42310 🆔 @ijtihad

💢محورهای ۲۰گانه مشترک میان شیعه و سنّی درباره اعلمیت و افضلیت امیرالمؤمنین علی (ع) ✔️حجت‌الاسلام والمسلمین محمدجعفر طبسی، استاد حوزه علمیه قم در نوشتاری به «محورهای ۲۰ گانه مشترک میان شیعه و سنّی درباره اعلمیت و افضلیت امیرالمؤمنین علی (ع)» پرداخته است. 👈بخوانید: https://b2n.ir/p69066 🆔 @ijtihad

💢احیای امر اهل‌بیت(ع) با «جهاد تبیین»؛ پاسخ به سه سؤال اساسی ✍️برات‌محمد هدایتی 🔻«احیای امر»، یکی از مهم‌ترین دستورات ائمه علیهم‌السلام به شیعیان است که در دوره‌ای از تاریخ نسبت به آن تأکید بیشتری داشتند و روایات فراوانی را غالباً با تعبیر «اَحیُوا اَمرَنا» و «رَحِمَ اللَّهُ مَن أَحیا اَمرَنا» بیان فرموده‌اند.‌ آیت‌الله خامنه‌ای در بیانات اخیر خود، با ذکر بستر تاریخی صدور این روایات، «جهاد تبیین» را تفسیر آن بیان‌ کردند و فرمودند: «هیئت، محل جهاد تبیین است. به نظر من از این «اَحیُوا اَمرَنا» این نکته‌ بسیار مهم استفاده می‌شود.» در این یادداشت به تبیین این روایات پرداخته و به سه سؤال اساسی زیر پاسخ می‌دهیم: ۱. منظور از امر و احیای آن چیست؟ ۲. احیای امر چگونه انجام می‌پذیرد؟ ۳. آیا امروز هم امر ائمه علیهم‌السلام نیاز به احیا دارد؟ شایان ذکر است، مجموع این روایات از جهت سندی، معتبرند و در جای خود مورد بحث قرار گرفته است. 👈 بخوانید: https://b2n.ir/z92690 🆔 @ijtihad

💢عدالت اجتماعی و انقلاب اسلامی؛ چه باید کرد؟ ✍️دکتر محسن اسماعیلی 🔻انقلابی که این روزها را به عنوان سالگرد پیروزی‌‌اش گرامی داشته‌ایم خجسته و پر برکت تر از آن است که بتوان توصیف کرد. امام عزیز و به حق پیوسته ما در آغاز وصیت نامه سیاسی- الهی خود شهادت داده‌اند که: «اهمیت انقلاب شکوهمند اسلامی که دستاورد میلیون‌ها انسان ارزشمند و هزاران شهید جاوید آن و آسیب دیدگان عزیز، این شهیدان زنده است و مورد امید میلیون‌ها مسلمانان و مستضعفان جهان است، به قدری است که ارزیابی آن ازعهده قلم و بیان والاتر و برتر است» و البته معلوم است که مسئولیت ماهم برای قدرشناسی و پاسداری ازآن به همین اندازه سنگین است. برای ادای این تکلیف دشوار چه باید کرد؟ 👈بخوانید: https://b2n.ir/b23383 🆔 @ijtihad

💢تشخیص موسیقی حرام بر عهده مکلف است یا فقیه؟/ دیدگاه آیت‌الله خامنه‌ای درباره غنا ✔️در نشست «فقه موسیقی» تبیین شد؛ 🔹تشخیص مصالح و مفاسد بر عهده مکلف است یا فقیه. در خود این مسئله یک اتفاق نظر وجود ندارد که تشخیص موضوع بر عهده مکلف است یا فقیه و تشخیص مکلف امری شخصی است یا نوعی است مثلا یک نفر زود به طرب می‌آید، یک نفر دیر به طرب می‌آید. در تشخیص موضوعات خصوصا مصادیق موضوعات عرفی خود مکلف مسئولیت دارد ولی مکلف به دلایل مختلف توانایی این کار را ندارد، مثل اینکه مفهوم موسیقی را کشف کند و نظر عرف را بگیرید و بعد خودش تشخیص دهد این موسیقی مصداق غنای حلال است یا حرام. این کار، کار سختی است. از اینجا به تشخیص نوعی می‌رسیم. تشخیص نوعی معیار خوبی باشد. ضمنا ما در حوزه تشخیص موضوعات قائلیم به دلیل شرایط سخت تشخیص موضوعات نیازمند دستیارانی هستیم که هم می‌توانند فقیه را یاری کنند و هم مکلف را. 🔸رهبری درباره موسیقی حدود هفتاد جلسه تدریس کردند. ایشان از پراندگی حرف‌های لغت‌شناسان به این نتیجه می‌رسند که غنا یک معنای عام دارد و یک معنای خاص. معنای عام غنا همان صوت آوازخوانی انسان است که مشتمل بر ترجیع باشد ولو اینکه آن ترجیع و تحریر با صدای بدی بیان شود و به مذاق یک نفر خوش نیاید. به معنای خاص غنا صوت موزون دارای ترجیع و تحریر و لذت‌بخش است. وقتی ما به متون روایات نگاه می‌کنیم باید غنا را بر کدام معنا حمل کنیم؟ 👈 ادامه مطلب: https://b2n.ir/p95800 🆔 @ijtihad

🔔 نهاد دین و حکمرانی در ایران 🎙حکمرانی فقهی و ادراک عدالت جنسیتی/ ارائه: حجت‌الاسلام مهدی شجریان 🎙مصلحت در حکمرانی؛ دیدگاه اهل سنت/ ارائه: مختار جعفری 🎙مشارکت سیاسی در حکومت اسلامی، مبانی و گونه‌ها/ ارائه: حدیثه داودی 🎙حکمرانی ملی؛ حلقه مفقوده حکمرانی ایرانی/ ارائه: دکتر احمد بستانی ⏰ زمان: 28 بهمن 1400، ساعت 11 تا 12:40 🖇لینک ورود به نشست: https://xn--vc-ube.khu.ac.ir/govern-%DB%B4/ 🆔 @ijtihad

💢تأملی در حکم قتل فرزند توسط مادر از منظر فقه اهل‌بیت(ع) ✔️حجت‌الاسلام دکتر غلامرضا پیوندی اگرچه اکثریت فقهای امامیه قائل به قصاص مادر در قتل عمدی فرزند هستند لکن ضمن رد ادله ابراز شده از جانب آنان می‌توان دیدگاه مخالف قصاص را برگزید و آن را موافق احتیاط دانست که بر این مدعا می‌توان از دو راه بهره جست: الف. استناد به روایات باب «لایقاد الوالد بولده» از آنجا در بسیاری موارد واژه «والد» شامل پدر و مادر‌ می‌شود مگر این که قرینه‌ای در بین باشد. ضمن این که اکثریت فقهای اهل سنت روایت مذکور را که از پیامبر نیز نقل شده را شامل مادر نیز می‌دانند. ضمن این که استعمال لفظ مذکر (مثل «والد») در زبان عربی در مورد مونث نیز حقیقت است و نه مجاز. ب. تمسک به قاعده درء و قاعده احتیاط در دماء و نفوس البته در قاعده علی المبنی که قاعده درء شامل موارد شبهه حکمیه و قصاص هم می‌شود. 👈 گزارش کرسی ترویجی «قتل فرزند توسط مادر در فقه امامیه»: https://b2n.ir/w97729 🆔 @ijtihad

💢نقدی به یادداشت «انقلاب اسلامی و رهبری کاریزماتیک» ✍️محمدجواد استادی، پژوهشگر مطالعات فرهنگی 🔻برادر گرامی جناب آقای مهدی نصیری در یادداشتی با عنوان «انقلاب اسلامی و رهبری کاریزماتیک» چنان شتاب‌زده و از روی هیجان نکته‌هایی را پیرامون انقلاب اسلامی و سازوکار رهبری آن عنوان کرده‌اند که مخاطب ناآشنا و عمومی‌تر را دچار کژفهمی می‌کند. به همین مناسبت نگارنده این یادداشت نکته‌هایی را پیرامون ادعاهای طرح‌شده در این یادداشت بازبینی می‌کند تا شاید زمینه اصلاح را فراهم آورد. این نقد را در «شبکه اجتهاد» بخوانید: https://b2n.ir/d60019 🆔 @ijtihad

💢پنج دلیل برای آدرس‌دهی غلط در خصوص تجویز فقهی قتل‌های ناموسی ✔️اخیراً استاد سید مصطفی محقق داماد، حقوق‌دان و استاد دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی در یادداشتی با عنوان «دریغا اخلاق، دریغا اجتهاد!» پیرامون این حادثه دل‌خراش نوشته و معتقد است قوانین برگرفته از برداشت‌هایی فقهی، قتل‌های ناموسی را به‌اندازه کافی جرم‌انگاری نمی‌کنند و حتی به آن‌ها جواز هم می‌دهند! از این‌سو، دکتر محسن برهانی، استاد و عضو هیات علمی حقوق جزا و فقه دانشگاه تهران و دانش‌آموخته حوزه علمیه قم در استدلالی پنج‌گانه، تحلیل نموده است که در خصوص ارتباط بخشی بین قتل‌های ناموسی و تجویز فقه آدرس غلط داده شده و فقه هیچ‌گونه تجویزی در این خصوص ندارد. 👈متن گزارش: https://b2n.ir/f51596 🆔 @ijtihad

💢بانوان فرهیختۀ مصر، از زینب علیها‌ السلام می‌نویسند ✍️حسین عاملی سرزمین مصر از همان قرون اولیه، محل زندگی بسیاری از دوستداران خاندان رسالت بوده است. با روی کار آمدن فاطمیان، بستر رشد محبت اهل بیت در دل مصریان فراهم تر شد. این عرض ارادت‌ها تاکنون در این سرزمین باستانی به وفور مشاهده می‌شود. پیرامون محبت ساکنان این دیار به حضرت زینب‌ علیها السلام سخن زیاد است. وجود مقبره ایشان در قاهره بنا بر اعتقاد ساکنین آن بلاد، مانع از خاموش شدن یاد «سیده زینب» است. اما توجه به نمود این محبت در میان بانوان فرهیختۀ اهل سنت مصری، لطف دیگری دارد. عایشه عبد الرحمن بنت الشاطی (۱۹۱۳-۱۹۹۸ م) را بیشتر با تالیفاتش در حوزۀ ادبیات عرب و علوم قرآن و کتاب «التفسیرالبیانی للقرآن الکریم» می‌شناسیم. او که در الازهر تحصیلات دینی خود را می‌گذراند، با وجود مخالفت پدرش در دانشگاه قاهره به تحصیلات غیر دینی نیز اشتغال ورزید. عایشه برای مخفی ماندن این ماجرا از پدر، از نام مستعار بنت الشاطی (دختر ساحل) در تالیفاتش استفاده می‌کرد. توجه عایشه به احیاء جایگاه زن در جامعه، سبب تالیفاتی در این عرصه از جانب وی شد. او مکتوباتی در حوزۀ اهمیت نقش زن در جامعه با نگاه اسلامی و البته ضد فمینیستی دارد. این نگاه در کنار ارادت وافرش به سیده زینب سلام الله علیها، سبب تالیف اثری پیرامون آن بانوی بزرگ اسلام گردید. 👈 متن یادداشت: https://b2n.ir/w31212 🆔 @ijtihad

💢نذر کردم همپای زینب(س) باشم ✔️دکتر آنطوان بارا نویسنده، روزنامه‌نگار و متفکر مسیحی اهل سوریه، از جمله شیفتگان سیدالشهداء (علیه‌السلام) است و تا کنون دو کتاب دربارۀ نهضت امام حسین (علیه‌السلام) به نام‌های “الحسین فی فکر المسیحی (حسین در اندیشۀ مسیحیت)” و “زینب صرخه اکملت المسیره (زینب فریادی برای ادامه نهضت)” نگاشته است. جملۀ مشهور آنطوان بارا “أنا حسینی … شیعی … مسیحی … عربی، و معرفه الحسین (ع) تحتاج إلى الإنصاف فقط” آن چنان در رسانه‌های عربی شهرت دارد که برخی از اصحاب رسانه‌های عربی او را شیعه دانسته و با مسیحی بودن او را تقیه می‌دانند! او در سن ۷۰ سالگی در سال ۲۰۱۳ مسیر پیاده روی نجف تا کربلا را پیموده و در پاسخ به سوال از انگیزۀ او برای حضور در این راهپیمایی، گفته بود: نذر کردم که همپای زینب در مسیر کربلا شوم و حسین را آنچنان که شایسته است بشناسم. 👈گفتگوی انطوان بار با «اجتهاد» را بخوانید: https://b2n.ir/a73904 🆔 @ijtihad