از بس که مناجات سحر را نسرودم سجاده ی بارانی خود را نگشودم پای "سخن عشق دلم را ننشاندم یعنی؛ چه سحرها که #ابوحمزه نخواندم ای کاش؛ #کمی_کم_کنم_این_فاصله_ها_را با خمس عشر؛ #طی_کنم___این__مرحله_ها_را بر آن شده ام؛ #تا__که__صدایت__کنم__امشب تا با غزلی عرض ارادت کنم امشب ای زینت تسبیح ودعا زمزمه هایت در حیرتم آخر "بنویسم چه برایت از بس که "ملک"دور و برت پر زده گشته است؛ "'پیراهن افلاک پر از عطر عبایت'" من کمتر از آنم که به پای تو بیفتم عالم شده سجاده وافتاده به پایت 《سید حمید رضا برقعی》 @SheykhImani_ir59