✨﷽✨
🔴عفو بی نظیر
✍عبدالله بن عباس گوید: وقتی #پیامبر(ص)به جنگ بنی اَنمار می رفت،در محلی فرود آمد و سپاه اسلام نیز توقف کرد.
در آنجا از لشکر دشمن کسی دیده نمی شد.پیامبر برای قضای حاجت از لشکر دور شد. در همان حال باران شروع به باریدن کرد.به طوری که آب زیادی بر زمین جاری شد و باعث شد تا برگشت پیامبر دشوار شده وبین او ولشکر فاصله بیفتد.
پیامبر بدون هر وسیله دفاعی در زیر درختی نشست تا باران و جریان آب بند بیاید که در این هنگام حویرث بن حارث محاربی اورا مشاهده کرد. به یاران خود گفت:این محمد است که از اصحاب خود جا مانده است،خدا مرا بکش اگر او را نکشم!
به طرف پیامبر حرکت کرد،چون نزدیک او رسید شمشیر کشید وحمله کردو گفت:چه کسی تو را از دست من نجات می دهد؟
پیامبر درزیر لب این دعا را زمزمه کرد:
«اللهُم اکفِنی شَرَّ حُویرث بنِ الحارِث بِما شِئتَ»
خدایا!هرگونه که می خواهی مرا از شر حویرث حفظ فرما.
همین که حویرث خواست شمشیر خود را با قدرت بر حضرت فرود آورد،لغزید و شمشیر از دست او افتاد.
پیامبر به سرعت شمشیر را از زمین برداشت و فرمود: اکنون چه کسی تو را از دست من نجات می دهد؟
عرض کرد: هیچ کس.
حضرت فرمود: ایمان بیاور تا شمشیرت را به تو باز گردانم.
گفت:ایمان نمی آورم ولی پیمان می بندم که با تو و پیروانت نجنگم و به کسی که بر علیه توست کمک نکنم.
حضرت شمشیر را به او داد.حویرث سلاح خود را گرفت و گفت:والله!تو از من بهتری!
حضرت فرمود:من باید از تو بهتر باشم!
وقتی حویرث به طرف یاران خود برگشت،پرسیدند:چه شد که شمشیر کشیدی اما پیروز نگشتی؟ وچه شد که افتادی در حالی که کسی تو را نینداخت؟
گفت:همین که شمشیر کشیدم مثل این که کسی بر کتف من بزند بر زمین افتادم وشمشیر از دستم افتاد.محمد آن را برداشت و اگر می خواست مرا بکشد می توانست،ولی نکشت به من گفت:اسلام بیاور!
قبول نکردم اما پیمان بستم با او نجنگم و کسی علیه او نشورانم.
📚 محجه البیضاء ، ج 4 ، صفحه 147.
@Imamalipour
✨﷽✨
🔴حسادت ممنوع
✍#پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله برای مردی از انصار شهادت داد، که او از اهل بهشت است. مردم می خواستند بدانند که علت بهشتی بودن او چیست؟ وقتی از احوال و اعمال او جست و جو کردند فهمیدند، عمل زیادی انجام نداده است. مگر این که وقتی از رختخواب خود بر می خیزد ذکر خدا می گوید و شب که می خوابد جز برای #نماز صبح برنمی خیزد. از او سؤال شد تو چه عمل خاصی انجام می دهی که بهشتی شده ای؟
او در جواب گفت: کاری جز آنچه می دانستید انجام نمی دهم، مگر این که نسبت به مسلمانی #خیانت نمی کنم و بر کسی که خداوند نعمتی به او داده است #حسادت نمی ورزم.
📚 محجه البیضاء ، ج 5 ص 325
🔅حضرت #زکریا علیه السلام فرمود:
خداوند فرموده است: #حسود دشمن نعمت من است و از قضای من، در خشم است و از آنچه قسمت بندگانم کرده ام ناراضی است.
📚 محجه البیضاء ، ج 8 ص 156
📚 قصه های تربیتی / محمد رضا اکبری ، ص 50
↶【به ما بپیوندید 】↷
┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄
@Imamalipour
✨﷽✨
✳️ بايد با تمام هويت به سمت خدا برويم
🔻 اگر خداوند به يك بنده توجه كند، با تمام جهت به او توجه كرده است، زيرا خداوند جزء ندارد كه بگوييم او نيمنگاه میكند، بلكه خداوند با تمام #اسماءالحسنی و جهات به انسان توجه دارد. همچنين وجود #پيامبر(ص) كه مظهر تام خداوند بوده، چنين است كه وقتی با كسی صحبت میكنند با تمام چهره او را نگاه میكنند و سرّ آن اين است كه هرگز حضرت نيمنگاه نداشتند. مثلا فردی در حال يك مصاحبه و ضبط آن است؛ اين فرد برخی مواقع يك نيمنگاه به مصاحبهكننده دارد و گاهی هم يك نيمنگاهی به تصويربردار میاندازد، اما وجود پيامبر(ص) با تمام چهره به مخاطبش نگاه میكند، زيرا ايشان مظهر خداوند است.
🔸 اگر خداوند به ما خطاب كرد «يا ايها الناس، يا ايها الذين امنو»؛ يعنی اينكه خداوند با تمام اسماء به ما نگاه میكند و در مقابل اگر ما گفتيم «يا الله» بايد با تمام #هويت به سمت خدا برويم و يا الله بگوييم و اگر هم مخاطب خداوند قرار گرفتيم، بايد با تمام هويت به سمت خدا برويم. حال اگر برخی از #دعاهايمان مستجاب نمیشود، به اين دليل است كه فقط بخشی از توجه ما به خداوند است و بخشی از توجه ما به جای ديگر است؛ بلكه نيمرخ ما به خدا توجه میكند و برخی از توجه ديگرش به #امكانات خودش است و چنين دعايی كامل نيست و راز استجابت نشدن دعا همين توجه نيمرخ به خداوند است.
👤 #آیت_الله_جوادی_آملی
┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄
﷽
🔘 مراقب سقوط باشیم
🔰 #پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) میفرمایند:
«سَتَكُونُ فِتَنٌ يُصبِحُ الرجُلُ فيها مؤمِنا و يُمسِي كافِرا»
بعدها فتنههایی خواهد شد که انسان روز مومن و شب کافر است.
این وضع جامعه مومنین در #آخرالزمان است.
✍🏻 در آخرالزمان سرعت تکانه یا فتنههای اجتماعی، در جامعه مومنین خیلی بالاست و سقوط هم در این تکانهها هم خیلی زیاد میشود.
و سقوط گاهی در کسانی است که اساسا انتظارش نیست.
✍🏻 در ادامه میفرمایند: «إلاّ مَن أحياهُ اللّه ُ تعالى بالعِلمِ» [1]
مگر اینکه خداوند کسی را با علم زنده کند.
⬅️ کسی که دلش با علم زنده شده در این فتنهها نمیلغزد و سقوط نمیکند.
[1] میزان الحکمه، ج۳، ص ۲۳۶۶