eitaa logo
🖤یاامام رضا جانم🖤
166 دنبال‌کننده
4.6هزار عکس
4.3هزار ویدیو
8 فایل
هر چقدر که درد بی‌دوا داری یا دلی خراب و مبتلا داری نره یادت که امام رضا داری از امام رضا بخواه درست کنه کار خوبه امام رضا درست کنه😭 @goy_s7854
مشاهده در ایتا
دانلود
من گدای حرم سلطانم همه جادرحرم سلطانم در هوای حرم سلطانم            یا غریب الغرباادرکنی .... پیش تو حال تباه آوردم نامه ی جرم وگناه آوردم به حریم تو پناه آوردم        یاغریب الغربا ادرکنی ......... نظری بردل بیمارم کن باغلامان خودت یارم کن دراین خانه گرفتارم کن            یاغریب الغربا  ادرکنی ...... من به عشق توهیاهودارم هرچه دارم زتومه رو دارم ذکریاضامن آهودارم        یاغریب الغربا ادرکنی ...... زگدایت توهواداری کن جان زهراتومرایاری کن تو رهایم گرفتاری کن         یاغریب الغربا  ادرکنی ....... دیده ی خشک مرادریاکن دل شیدای مراشیداکن کربلاونجفم امضا کن            یاغریب الغربا  ادرکنی ........ دل به یادتوصفایی دارد حرمت حال و هوایی دارد جلوه ی کرببلایی دارد           یاغریب الغربا  ادرکنی ....... توغریب الغربایی آقای تومعین الضعفایی آقا تو که حج فقرایی آقا          یاغریب الغربا  ادرکنی ........ عاقبت پاره شدازغم جگرت درغریبی چه نیامد به سرت ولی آمددم آخرپسرت           یاغریب الغربا  ادرکنی ........ وای درکرببلاجای پسر پدرآمدسربالین پسر ناله ی واولدازدزجگر       یاغریب الغربا  ادرکنی ...... من که دلداده ی تکبیرتوام (ای پسر من پدرپیرتوام پدرپیروزمین گیرتوام )          یاغریب الغربا  ادرکنی ...... (ای جگر گوشه من ای پسرم هیچ دانی که چه آمد به سرم) خون دل میرودازچشم ترم             یاغریب الغربا  ادرکنی
باید که تو را حضرت باران بنویسند آرامش بعد از شب طوفان بنویسند در صحن گهرشاد تو باید بنشینند از غربت دلهای پریشان بنویسند توشاه جهانی وجهان زیر پر توست حیف است تو را شاه خراسان بنویسند ما در پی گنجیم وخدا قسمتمان کرد بر سکه ی ما«حضرت سلطان» بنویسند از بحر کرامات تو دریا نشِناسان مشکل بتوانند که آسان بنویسند ای کاش که از خط تو الهام بگیرند از منظر چشمان تو قرآن بنویسند ما«جامعه» خواندیم و به این درک رسیدیم باید که امامان زامامان بنویسند
هوسم بود حج بیت الله قسمتم شد حریم شاه طوس نرسیدم به ساحل دریا آمدم در میان اقیانوس شرط توحید حب این آقاست وحده لا اله الا هو دست مارا رها نخواهد کرد آنکه گردیده ضامن آهو رسم آقای مهربان این است میهمان را بغل کند آرام پر کند کاسه های سائل را جلوی در ؛همینکه گفت : ؛سلام السلام ای رئوف تر ز همه باز راهم به خانه ات افتاد از جدا بودن از تو خسته شدم عوضم کن تورا به جان جواد تاکه گفتم مسافرِ حرمم چِقَدَر دل شکست یاد شما کوله باری سلام آوردم همه گفتند التماس دعا پای مارا نَبُر زخانه خویش خوش؛ دل ما به رفت و آمد هاست بااجازه ز صحن شاه نجف گنبدت شاه کُلّ گنبدهاست حرف گنبد شد و شکست دلم از مدینه کسی خبر دارد؟ آه از غربت ِامام حسن فاطمه اینهمه پسر دارد یا امام رضا تو که از حال ما خبر داری کوهی از غصه و غمیم همه ای علمدار ِ روضه های حسین نگران ِ مُحرمیم همه به اسیری ِّ زینب کبری گره از کار ِ نوکرت وا کن در سحرهای ماه ذیقعده اربعین مرا تو امضا کن
قرب بدرگاه الاهم بده حال به این حال تباهم بده درحرمت عزت وجاهم بده (خط امانی زگناهم بده آمدم ای شاه پناهم بده ای کرمت بیشترازآسمان ای قدمت برسرکروبیان (ای حرمت ملجاءدرماندگان دورمران ازدروراهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای که توهستی سروسامان عشق نام دل آرای توعنوان عشق (ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چوگیاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) من به تولای شمازیستم اگرچه صفرم توبده بیستم (لایق وصل توکه من نیستم اذن به یک لحظه نگاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) صحن وسرای توبهشت خداست درگه توقبله ی امیدماست (ای که حریمت مثل کهرباست شوق وسبک خیزی کاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ازغم توسوزم وسازم چوشمع داروندارخودببازم چوشمع (تاکه زعشق توگدازم چوشمع گرمی جان سوزبه آهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) (لشکرشیطان به کمین منند) درپی دزدیدن دین منند غصه وگریه هم نشین منند (بی کسم ای شاه پناهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای شه خوبان نگهی کن به من ماه درخشان نگهی کن به من (ازصف مژگان نگهی کن به من بانظری یاروسپاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای که گرفتارتوعبدوشهند درطلب نورتومهرومهند (درشب اول که به قبرم نهند نوربدان شام سیاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ازهمه آگاه تراز حالمی تورونق روزو مه وسالمی (ای که عطابخش همه عالمی جمله ی حاجات مراهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای پسر فاطمه ای مهربان حضرت ثامن الحجج الامان آن چه صلاح است برای (حسان) (ازتواگرهم که نخواهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) تضمینی ازغزل مرحوم
در محل هرجا صدای عبد گریان شد بلند قامت صاحب کرم از روی ایوان شد بلند نوکری سخت است اما سختیش عشق است عشق پای ما با عشق بر خارمغیلان شد بلند من که هرجایی کم آوردم صدا کردم رضا رعیت آنجایی که کم آورد، سلطان شد بلند بیشتراز سائل آقابی قرار سائل است بیشترازشهرما، آه ازخراسان شد بلند کافری بودم که باشرط تو رفتم برسجود بسکه ازخاک توعطروبوی ایمان شد بلند  خاک ایران قبل تو لطفی برای کس نداشت تو به ایران آمدی و بخت ایران شد بلند جذر و مد صحن تو یعنی که رو به گنبدت هرملک افتاد روی خاک و انسان شد بلند شانه برزلف تو زد منای اهل البیت شد بعد مرگش مرد سلمانی چو سلمان شد بلند هرکسی که سخت دامان جوادت را گرفت بابرات کربلای خویش آسان شد بلند گریه بی حد میکنی وروی زانومیزنی بابت دستی که برروی عزیزان شد بلند نام زینب را پس از عباس نامحرم که برد.. از ته گودال داد شاه عطشان شد بلند!
گله ای نیست اگر غصه ی بی‌ حد داریم خلوتی هست که در گوشه ی مشهد داریم ما نرفتیم هنوز از حرمش دلتنگیم چشم امّید به دیدارِ مجدد داریم گفته سر میزند آنگونه که از سلمانی این قراریست که با صاحب مرقد داریم ما گنهکارترین ها وسط صحن رضا آنچه در خلد برین خلق ندارد داریم روضه میخوانم از آن شاه که در اندوهش دیده ای در طلب اشک مقید داریم ای اباصلت! عبا را نکشد کاش به سر از عبا ما چه قدر خاطره ی بد داریم شاه بر شانه ی خم، پیکر خود را میبرد با عبا داشت علی اکبر خود را میبرد
دل من کبوتر صحن و سرات امام رضا پر می گیره عاشقونه به هوات امام رضا خوش به حال کفتری که از همه زرنگ تره لونه کرده روی گنبد طلات امام رضا هیچکی از در خونت دست خالی رد نمیشه آقا میشه هر کسی که شد گدات امام رضا خستگی ها مو در خونه ت زمین گذاشتم و تو گذاشتی بارمو رو شونه هات امام رضا غریبی خودت ولی غریب نوازی کارته چه گرافتارایی رو میدی نجات امام رضا ضامن آهو شدی دست دل منم بگیر همه عالم میشه صید یه نیگات امام رضا قدمی رنجه کن آقا دم جون دادن من تا که سر بذارم اون لحظه به پات امام رضا غریبونه جون دادی گوشه ی حجره ، الهی بمیرم عزیز فاطمه برات امام رضا گوشه ی دفتر لطفت بنویس اسم ( کمیل ) پیش دعبل و بقیه شاعرات امام رضا
هر چنـد آلوده به عصـیان و حقیـرم من دوست دارم در غمِ جَدّت بمیرم ای روضـه خـوان کربلا من آمـدم تا از دسـت تو رزق محــرم را بگیــرم
حالا كه نیامدم دمت را بفرست من نیستم آن جا كرمت را بفرست گفتم كه مریضم و دوا می خواهم پس گرد و غبار حرمت را بفرست
قصه ی نگفته رو خوب می دونی امام رضا ننوشته نامه ها رو می خونی امام رضا تُو محبت به خدا هیچکی به پات نمی رسه فدای دلت بشم ، مهربونی امام رضا پشت پنجره پولادت گره هامون وا میشه همه رو به آرزو می رسونی امام رضا ضامن آهو بیا دست دل منم بگیر دلمو رها کن از پریشونی امام رضا زیر چتر لطف تو پناه گرفتم با امید یه نیگا کن به چشای بارونی امام رضا قول دادی تو سختیای جون دادن باهام باشی با وفایی پای قولت می مونی امام رضا تا تو رو دارم دیگه به هیچکی رو نمی زنم از درِ خونه ت منو نمی رونی امام رضا
افتاده‌ام به پای تو یا ثامن‌الحجج شرمنده‌ی عطای تو یا ثامن‌الحجج لطف اجابت است به هر دست التماس دست گره گشای تو یا ثامن‌الحجج خورشید سر زند به تماشای مهر تو از گنبد طلای تو یا ثامن‌الحجج سعی صفا و مروه کجا و قدم زدن در صحن با صفای تو یا ثامن‌الحجج با هر مرام و ملت و دینی نشسته‌اند بر سفره‌ی سخای تو یا ثامن‌الحجج شیرین‌تر از طعام بهشتی به کام ماست یک لقمه‌ی غذای تو یا ثامن‌الحجج ما را نجات می‌دهد از لُجّه‌ی گناه سر رشته‌ی ولای تو یا ثامن‌الحجج دادم قسم تو را به جواد‌الائمه تا حاصل کنم رضای تو یا ثامن‌الحجج شعری برای عرضه ندارند شاعران شایسته‌ی ثنای تو یا ثامن الحجج دعبل عبا گرفت، ولی بس ، «کمیل» را یک بار مرحبای تو یا ثامن الحجج
خدا روز ازل ما را به عشقت آشنا کرده چه عشقی که مرا از قید این عالم رها کرده نه اربابم، نه سلطانم، خدا را شکر می‌گویم که ما را در حریم حضرت سلطان، گدا کرده عزیز هر دو عالم شد، به بزم عشق مَحرم شد کسی که رو به درگاهِ علی موسی الرضا کرده نگاهش رحمت و رأفت، وجودش پاکی و عصمت خدا در " اِنَّمایش " حق مطلب را ادا کرده همه در حسرت جنت، خدا هم از سَرِ رحمت دری را از حرم سوی بهشت خویش وا کرده ولی جنت نمی‌آید به چشم زائرت وقتی... ...شبی را در کنار تو سحر کرده، صفا کرده خجالت می کشم وقتی که می‌آیم حضور تو ترحم کن به این بنده که سر تا پا خطا کرده به سقاخانه‌ات بردم پناه از درد و بیماری چه سقاخانه‌ای که درد عالم را دوا کرده همه آیینه‌ها لبیک می‌گویند آن کس را که یکبار از صمیم دل تو را خوانده صدا کرده قسم بر خطّه‌ی طوست، قسم بر شوق پابوست زیارت‌های مخصوصت، دلم را مبتلا کرده دلا بنگر افاضاتش، ببین بحرِ کراماتش ببین نور ضریحش بی خدا را با خدا کرده معطل کردن سائل به پشت در مرامش نیست به هر کس آمده در این حرم فوراً عطا کرده نمی‌گوید گنهکاری، نمی‌گوید خطا داری فقط آغوش بگشوده، محبت‌ها به ما کرده نرفته از حرم بیرون، کسی مأیوس یا محزون حوائج را به لطف و رحمتش یک‌یک روا کرده تشرف در حرم با اختیار خویش ممکن نیست یقین دارم که زهرا مادرش ما را دعا کرده قیامت هست پشت پنجره فولاد، یعنی که خدا قبل از قیامت شور محشر را به پا کرده چه سِرّی هست در پایین پایش هر که می‌آید تمنای زیارت از نجف تا کربلا کرده ** صفا در قلب این صحن و، بساط روضه هم پهن و دو چشمم اشک می‌بارد، هوای نینوا کرده قسم بر نور عین تو، به فَابکِ لِلحسینِ تو تو می‌دانی که عاشورا به قلب ما چه‌ها کرده قسم بر پلک مجروحت، قسم بر جدّ مذبوحت... چه کس با یک غریبِ بی دفاع اینگونه تا کرده؟ برو در قتلگاه ای دل، ببین آن بی حیا قاتل چگونه نیزه‌ها را در دل گودال جا کرده؟ تو را گیرم که دشمن کشت با لب‌های عطشانت تنت را بی کفن روی زمین، عریان چرا کرده؟ صدای مادرت پیچیده در عالم که می‌گوید: بمیرم...بی کفن، جا در میان بوریا کرده بُنَیَّ روی دامان خودم بودی، خودم دیدم چگونه قاتلت با خنجرش سر را جدا کرده