#اسارت_شام                                                       چُون کَارِوانِ دَشتِ بَلا، رُو به شام کَرد صُبحِ اُمیدِ اَهلِ حَرَم، رُو به شام کَرد قُومِ یَهُود از پِیّ تأییدِ کِیش خویش سَجّاد را به بَستنِ دَست، اِهتِمام کَرد چَرخِ دَنی نِگر که به کَامِ سَگانِ دُون لَب‌ تِشنِه آهُوانِ حَرَم را به دام کَرد خاصّانِ سایِه‌ پَروَرِ سَبطِ رَسُول را خُورشِید‌وار، جِلوِه‌گرِ بَزمِ عام کَرد آلِ زیاد را به سَرا پَردِه داد جای سبطِ رَسُول را شَرَر اَندَر خیام کَرد گُستَردِ بَر یَزیدِ لَعین، بَستَرِ حَرِیر بالِینِ سِیّدِ حَرَم از خِشتِ خام کَرد بیدار کَرد، فِتنِه‌ء خوابِیدِه دَر جَهان تا خواب را به دِیده‌ء زِینَب، حَرام کَرد نیر شَرَر به خَرمَنِ اَهلِ جَفا فِکَند از آتَشی کِه تَعبیِه اَندَر کَلام کَرد #نیر_تبریزی