🌸🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸 🌸🌸 🌸 #part_111 #همخونه‌‌‌‌‌‌ی_استاد این همه نگرانی براش از کجا نشأت می گرفت نمی دونستم اما الان تازه احساس کردم به آسودگی دارم نفس میکشم امیر حافظ ماشین و تو حياط پارک کرد اما اومدنش داخل خیلی طول کشید این قدر زیاد که پدرم از جاش بلند شد و گفت من برم ببینم این پسر کجا موند نمیاد با نگاهم پدرم و راهی کردم تا از جلوی دیدم دور شد مادرم به آشپز خونه رفته بود و معراج دوباره کنارم نشست سرمو چرخوندم این قدر بهم نزدیک شده بود که صورتامون درست مقابل هم بود کلافه و عصبی بهش نگاه کردم گفتم این کارا چیه که می کنی مگه منو تو حرف نزدیم؟ من که بهت گفتم هیچ علاقه ای به تو ندارم نمیخوام باهات ازدواج کنم و نه تو نه هیچ کس دیگه ای نمیتونه منو مجبور کنه که باهات ازدواج کنم پس بی خیال من شو از من دور باش این قدر نزدیکم نشو حالمو به هم میزنی چرا نمیزاری دوستای قدیمی که بودیم بمونیم چرا نمیذاری همون معراج پسر عموی خوبم برام باقی بمونی؟ دوست داری ازت متنفر بشم؟ این آدم چیزی کم نداشت همه چیزش تكمیل بود اما چه گیری به من داده بود نمیدونستم با اخم ریزی که روی صورتش بود رو بهم گفت تموم کن این بازی رو من خوب میدونم چی میخوای و توی قلبت چی میگذره پس با من بازی نکن بهت قول میدم همه چیز این قدر خوب پیش بره که تو خاطره تلخ گذشته رو فراموش کنی 🌸 🌸🌸 🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸 🌸🌸🌸🌸🌸