چه غزه چه کرمان فرقی نمیکند عامل یکی است !

ایران بی صاحب نیست ! صاحبش حضرت مهدیه به زودی جوری میزنمیتون که نفهمید از کجا خوردید کسایی مثل سردار قآنی و حاجی زاده نمیزارن در برید !

:)))

بیشتر شهدای دیروز بانو بودند... بانوانی که هدیه روز مادرشان شهادت بود... شهادت را از دست حضرت زهرا گرفتند...💔 وسط معرکه غوغاست؛ شکسته بالش آمده مادر سادات به استقبالش‌... اللهم ارزقناتوفیق‌شهادت‌فی‌سبیلک...🤲🥺❤️‍🩹

هشدار این صوت قلب شمارا میسوزاند !😭💔

🖤

علاقه امام به همسرش چیزی نبود که بخواهد از چشم کسی مخفی بماند. رفتار امام آنقدر پر محبت بود که هرکس به خانه ایشان رفت‌و آمد داشت. متوجه ارادت ایشان به همسرشان می‌شد. امام احساس دلتنگی برای همسرشان را به راحتی ابراز می‌کردند. خانم که نبود اهالی خانه می‌دانستند آقاهم حوصله‌ای ندارد. یکی از نوه‌های امام می‌گوید: یک‌بار خانم مسافرت رفته بود و آقا خیلی دلتنگی می‌کرد. وقتی آقا اخم می‌کرد ما به شوخی می‌گفتیم. اگر خانم باشد آقا می‌خندند. وقتی نباشد آقا ناراحت است و اخم می‌کند. هرچه سر به سر آقا گذاشتیم  اخم ایشان باز نشد.  بلاخره من گفتم:« خوش به حال خانم که شما این‌قدر دوست‌شان دارید.»  آقا گفتند:« خوش به‌حال من که چنین همسری دارم!»

آقا نمی‌گذاشتند خانم در خانه کار کند. مثل بعضی از مردها این را وظیفه زن نمی‌دانستند که در خانه کار کند.  اعتقاد داشتند زن اگر خودش دلش خواست انجام دهد ولی مرد نباید دستور بدهد و مثلا بگوید شام درست کن! دختر امام می‌گوید:«یک بار همه نشسته بودیم و مادرم سینی غذا را در دستشان گرفتند و آوردند سر سفره. آقا گفت:«وامصیبتا فریده خانم!!خانم دارد سینی می‌آورد.» خانم اگر کاری را انجام ‌می‌دادند. آقا تشکر می‌کردند و قدردان زحمت‌شان بودند.  اگر روزی خانم غذا را تهیه می‌کرد. هرچقدر هم که بد می‌شد کسی حق اعتراض نداشت. امام غذا را می‌خورد و تعریف می‌کرد. فریده مصطفوی از دختران امام می‌گوید:«خانم اگر کاری را انجام می‌دادند. حتی اگر استکانی را جابه‌جا می‌کردند و ما نشسته بودیم. امام ناراحت می‌شد و به ما می‌گفت:«شما نشسته‌اید و خانم کار انجام می‌دهد.» 

حاج‌مهدی‌رسولی .

و کلیدی که هیچ وقت به درب خانه نرسید 💔 !