🖊| روضهخواندن و سینهزنی مربوط به همه ائمه نیست.
🔘مسألهى دیگر، مسألهى روضههاست. روضهخوانى و سینهزنى باید باشد؛ اما نه در هر عزایى. این را بدانید که روضه خواندن و گریه کردن – آن سنت سنیه – مربوط به همهى ائمه نیست؛ متعلق به بعضى از ائمه است.
🔘حالا یک وقت در جمع و مجلسى کسى روضهاى مىخواند، عدهاى دلشان نرم مىشود و گریه مىکنند؛ این عیبى ندارد.
🔘اصلاً عزادارى کردن یک حرف است، روضهخوانى و سینهزنى راه انداختن یک حرف دیگر است. #روضهخوانى و #سینهزنى راه انداختن، مخصوص امام حسین است؛ حداکثر مربوط به #بعضى از ائمه است؛ آن هم نه به این وسعت. مثلاً در شب و روز تاسوعا و عاشورا بخصوص، در شب و روز بیست و یکم ماه رمضان، سینه زنى و عزادارى و برپایى جلسات خوب است؛ ولى مثلاً در مورد حضرت موسى بن جعفر (علیهالسّلام) – با اینکه وفات آن بزرگوار از وفاتهاى داراى روضه خوانى است – من لزومى نمىبینم که سینه زنى بشود؛ یا مثلاً در سالگرد شهادت حضرت زهرا (سلاماللَّهعلیها) مناسبتى ندارد که ما بیاییم نوحهخوانى و سینهزنى کنیم؛ بهتر این است که در آن موارد، شرح مصایبشان گفته بشود. شرح مصایب، گریهآور است.۱۳۷۰/۱۲/۱۳
___
🔻هیئت و عزاداری در کلام رهبر انقلاب
☑️ eitaa.com/joinchat/892010500C5673b3923a
این را برای روضهخوانان و مداحان عزیز و کسانی که ذکر مصیبت میکنند، بگویم که #روضهخوانی باید به صورت #ذکر حوادث و وقایع و #تشریح و #تحلیل این حوادث باشد، تا این در ذهنها و در ذهنیّت جامعهی ما همواره #باقی بماند.۱۳۶۵/۶/۲۱
__
🔻هیئت و عزاداری در کلام رهبر انقلاب
☑️ eitaa.com/joinchat/892010500C5673b3923a