🌷بسم رب الشهداء و الصدیقین🌷 #مجنون_من_کجایی؟ #قسمت_سی_و_یکم برای نماز صبح رفتم پایین که مادرم گفت رقیه چمدونت رو بستی؟ -چمدون ؟ مامان: مگه سید بهت نگفت میرید مسافرت ؟ -‌نه فقط گفت برات یه سورپرایز دارم مامان:خب میرید مسافرت (مسافرت !! چرا به خودم چیزی نگفت!! خب دیووونه ميخواست سورپرایزت کنه ..) -شما و داداش هم اجازه دادید؟ مامان:رقیه سید شوهرته ... چرا نباید اجازه بدم ؟ بعدشم اجازت دست سیده بازم به ما احترام گذاشته که میگه .. چمدونت رو ببنند .. صبح راهی هستید .. -بله چشم .. نماز خوندم رفتم اتاقم زورم نمی رسید چمدون رو بیارم پایین .. رفتم دنبال داداش -داداش میشه بیاید چمدونمو بیارید پایین حسین:بله عزیزم صبح ساعت ۷ مامان ، بدو رقیه آقاسید پایین منتظرته -من آمادم مادر میشه به داداش بگید بیاد چمدونو ببره !! مامان: نه برو بگو سید بیاد بذار بفهمه تکیه گاه تو اونه نه من یا برادرت ... -إه مامان تواما مامان:‌تو مو میبنی من پیچش مو رفتم پایین سید تا منو دید:سلام خانم گلم بپر بالا -‌سیدجان میشه بیایی چمدونمو بیاری؟ اولین بار بود گفتم سید جان .. چشاش برق زد سبد:فدای سیدجان گفتنت.. چرا نمیشه خانم گلم !! سوار ماشین شدیم _سیدجان میشه به من بگید کجا میریم ؟ سید: من و خانمم میریم خادم الشهدا باشیم -وایییبییی مرسی سیدم .. سید میخندید گوشیم زنگ خورد اسم محدثه زارعی با یه پاندا تو صفحه نمایان شد .. من :سلام پاندای من محدثه :ای خدا عروسم شدی عاقل نشدی .. -خخخخخ محدثه:‌کوفته رقیه فردا شب پسرعموی آقای حسینی میان خواستگاری .. -میدونستم عزیزم مبارکت باشه .. محدثه :مرسی عزیزم -یاعلی سید:دختر تو برای منم عکس پاندا گذاشتی؟ -نه روم نشده هنوز! سید: خب خداشکر -مجتبی !!!! وای آب شدم اسمش گفتم چرا .. سید: جانم -هیچی سید:بگووووو -یادم رفت سبد:‌چرا خجالت میکشی از من !!! -کجا خادمیم؟ سید:هویزه 📎ادامه دارد . . . نویسنده : بانو...ـش 🌐 @Iran_Iran 🇮🇷 http://telegram.me/Iran_Iran

💌 داستان عاشقانه و دنباله دار 💟 #مثل_هیچکس #قسمت_سی_و_یکم چیزی درباره ی رفتن و بورسیه شدنم به محمد نگفته بودم. بعد از پایان ترم چند باری برایم زنگ زده بود، اما من هربار مکالمه را کوتاه می کردم و جوابش را با جملات رسمی می دادم. دلم میخواست بی خبر بروم اما به احترام رفاقتی که قبل تر داشتیم یک روز پیش از سفر برایش زنگ زدم. شماره را گرفتم. بعد از چند بوق تلفن برداشته شد : _ بفرمایید؟ دلم ریخت! صدای فاطمه بود... نتوانستم حرف بزنم. با همان صدای گرم و دلنشین دوباره گفت : _ الو؟ بفرمایید؟ صدایم را صاف کردم و گفتم : + سلام... من... رضام... مکثی کرد و گفت : _ حالتون خوبه؟ دلم می لرزید. هنوز هم دوستش داشتم. با صدای گرفته گفتم : + نمیدونم... بعد از کمی سکوت گفت : _ اگه با محمد کار دارین خونه نیست. + هروقت اومد بهش بگین به رسم رفاقت زنگ زدم خداحافظی کنم. من فردا میرم انگلیس. شاید دیگه نبینمش. _ انگلیس...؟؟؟ + بله. ساکت ماند و حرفی نزد. دلم میخواست حتی با یک کلمه به من بفهماند که از شنیدن خبر رفتنم ناراحت شده، اما چیزی نگفت. خداحافظی کردیم و گوشی را قطع کردم. آن روز دوباره فکرم مشغول شده بود. همانطور که ساکم را جمع می کردم خاطرات دوسال اخیر در ذهنم مرور می شد. چشمم به گوی موزیکال افتاد. بلند شدم و در ساکم گذاشتمش. آخر شب بعد از اینکه مسواک زدم و آماده ی خوابیدن شدم تلفن زنگ خورد. قبل از پدر و مادر خودم را رساندم و تلفن را جواب دادم. _ الو؟ بفرمایید؟ + سلام داداش. پارسال دوست امسال آشنا. خوبی؟ _ سلام! محمد تویی؟ + آره خودمم. چطوری؟ ببین من شهرستانم. تا چند روز دیگه نمیتونم برگردم، خواهرم زنگ زد گفت میخوای از ایران بری. درسته؟ _ آره. میرم انگلیس. + چرا یهو بی خبر؟ _ چند ماهی میشه دارم کارای رفتنمو درست می کنم. بورسیه ی تحصیلی گرفتم. برای ادامه تحصیل میرم. فکر می کردم دونستن و ندونستنش برات فرقی نداره. برای همینم چیزی نگفتم. + چرا فکر می کردی فرقی نداره؟! _ چون نسبت به دوستیمون دلسرد شدم. چون میدونستم توهم توی این مدت سعی کردی منو از سر خودت و خانوادت باز کنی. + اون وقت چطوری به این نتیجه رسیدی؟! _ مگه اشتباه می کنم؟ + واقعا منو اینجوری شناختی؟ کمی مکث کردم و گفتم : _ اوایل پاییز ازت خواستم اجازه بدی بیام و دوباره با خواهرت حرف بزنم، تو گفتی هرموقع خواهرم صلاح بدونه خودش جوابتو میده. اما من دیگه تحمل انتظار کشیدنو نداشتم. سرزده اومدم که وقتی رسیدم سر کوچه دیدم خواستگار خواهرت با خانوادش اومدن تو... محمد بلند بلند خندید و گفت : + پس این همه مدت کلاس گذاشتنت برای همین بود؟ بابا، اون پسر عموم بود. از بچگی زنعموم دوست داشت خواهرم عروسشون بشه، اما فاطمه هیچ تمایلی به این وصلت نداشت. مادرمم به احترام عموم قبول کرد که بیان. میخواست از زبون خود فاطمه جواب منفی رو بشنون. همون روزم قال قضیه کنده شد رفت پی کارش! _ ولی دیدن اون صحنه منو داغون کرد. ناامید شدم. خودمو سپردم به زندگی تا هرچی میخواد پیش بیاد. + کاش زودتر باهام حرف میزدی تا برات توضیح می دادم. واقعا آدم توی حکمت کارای خدا می مونه! بگذریم... راستش نمیدونم با شرایطی که الان برات پیش اومده و مجبوری از ایران بری چه اتفاقی میفته، ولی خواهرم ازم خواست باهات صحبت کنم. البته من بهش گفتم که شاید الان شرایط مناسبی نباشه ولی خودش بهم گفت جواب درخواست ازدواجتو بدم. شوکه شدم. نمیدانستم با چه جوابی مواجه می شوم. ادامه داد : + من که نمیدونستم بورسیه گرفتی. ولی دیشبم به فاطمه گفتم که رضا به هر دلیلی بخواد بره انگلیس نمیتونه فردا پروازشو کنسل کنه و با شنیدن این حرفا فقط فکرش بهم میریزه. اما نمیدونم چرا اصرار داشت که باهات حرف بزنم. _ میشه بری سر اصل مطلب؟ + بله میشه! خواهرم به درخواست ازدواجت جواب مثبت داده! با شنیدن این جمله گل از گلم شکفت. انگار دنیا را به من داده بودند. اما فکر رفتن و بورسیه شدن ته دلم را خالی می کرد. گفتم : _ چرا این همه مدت جواب نداد؟ حالا بعد از یک سال درست فردا که من باید برم اینو میگی؟ + چی بگم! اونم دلایل خودشو داشت. _ چه دلیلی؟ یک سال زمان کمی برای منتظر گذاشتن من نبود! + من نمیتونم از پشت تلفن همه چیز رو برات توضیح بدم. اگرچه صلاح نمیدونستم دم رفتن این حرفارو بزنم ولی فقط به اصرار فاطمه بهت گفتم. _ ولی این حق منه که دلیل این همه معطلی رو بدونم! + درسته. حق با توست. ولی الان شرایط مناسبی نیست. تا کی باید انگلیس بمونی؟ _ نمیدونم. فکر نمی کنم زودتر از شش دیگه ماه بتونم مرخصی بگیرم و برگردم. + پس انشاالله وقتی برگشتی حضوری حرف میزنیم... از محمد خداحافظی کردم اما فکرم درگیر بود... نویسنده: فائزه ریاضی 🌐 @Iran_Iran 🇮🇷 http://telegram.me/Iran_Iran