دقایقی دیگه از شبکه یک درباره مفهوم پنجره جمعیتی برای نوجوان‌ها صحبت میکنم ☺️ برنامه ایرانوجوان 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

برنامه رو‌ دیدین؟ به نظرم ایده برنامه ایرانوجوان ایده جالبی بود. مسائل کشور مثل هسته‌ای, ناترازی انرژی، جمعیت، fatf و سایر مسایل رو به برای نوجوان با بیانی ساده مطرح میکرد. اصل ایده که ما حرف بزنیم با مردم خصوصا نوجوان و مسائل کشور رو باهاشون در میون بذاریم به‌نظرم تلاش ارزنده‌ایه برای جلوگیری از بی‌تفاوت بودن مردم نسبت به سرنوشت جمعی خودمون کشورمون. 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

امروز در کشور با دو جریان متضاد جمعیتی مواجهیم: ۱. بی‌فرزندی برنامه‌ریزی شده ۲. افزایش اندک فرزندان سه به بعد در نمودار می‌بینید که تعداد فرزند اول و دوم طی ۳سال اخیر کاهشی بوده و فرزند سوم به بعد با افزایش اندک مواجه شده. اما دو گروه مهم دیگر هم وجود دارند که در این نمودار نیستند ولی برمیزان باروری اثر جدی دارند: ۱. مجردها ۲.متاهلین‌بی‌فرزند. وزن اینها را هم حساب کنیم میزان باروری از دست‌رفته خیلی بیشتر خواهد شد. اما چرا علی‌رغم تشویق‌های جمعیتی، این گروه‌ها به تولد فرزند اول و دوم پالس مثبتی نمیفرستند؟ و از این مهم‌تر: چون افزایشی در این دو گروه نبوده مجوزی‌ست که بگوییم این گروه‌ها بی‌تاثیرند؟ مکرر نوشته‌ام در رژیم‌های پایین باروری، آنچه سهم بیشتری در کاهش میزان باروری دارد افزایش سالهای تجرد و بی‌فرزندی‌ست نه کاهش فرزندان مرتبه بالاتر. گروهی که مانع افزایش باروری‌ست همین ۳ گروهی‌ست که ذکر کردم(مجرد، بی‌فرزند، تک فرزند) آنها کمتر مخاطب قانون جوانی جمعیت هستند و تشویق‌های فعلی هم چندان مجابشان نکرده هرچند سهم چندانی هم از تشویق‌های قانون جوانی جمعیت نبرده‌اند. این سه را صرفا با مشوق مالی نمی‌توان بچه‌دار کرد. نوع مواجهه با آن‌ها برنامه‌هایی از جنس اصلاح ساختارهای ضدخانواده و اصلاح نگاه به تشکیل خانواده را می‌طلبد. اتفاق امیدآفرین در این میان آن‌است‌که علی‌رغم کاهش تعداد خانواده‌های دو فرزند حرکت به سه فرزندی بیشترشده. (این گروه بیشتر مخاطب تشویق‌های قانون بوده‌اند) پ.ن: درصدها، به تنهایی شاخص دقیقی در مقایسه نیستند. 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

چند آمار از وضعیت مادر و کودک در غزه به مناسبت اعلام آتش‌بس بعد از حدود 455 روز کشتار بی وقفه مردم غزه 🔹 17 هزار کودک از خانواده‌شون جدا شدند و بی‌سرپرست. که تخمین زده میشه آمار واقعی 3 برابر این رقم باشه! 🔸 25 هزار کودک یک یا هردو والد خود را از دست دادند و آمار واقعی ازین رقم بیشتره 🔹 تقریبا همه خانوارهای غزه وعده‌های غذایی کاملی ندارند و برخی یک شبانه روز و بیشتر بدون غذا سپری کردند. 🔸 سوتغذیه سبب شده 85 درصد از مادران در توانایی شیردهی‌شون اختلال ایجاد شده و 99 درصد شیرکافی ندارند. 🔹یکی از چالش‌های دیگر مادران غزه‌ای نداشتن محیط امن (از نظر جنگی) و خصوصی (از نظر حجاب) برای شیردهی ست 🔸قیمت بسیار بالای کالا به دلیل شرایط بحرانی جنگ خانواده‌ها را در تامین شیرخشک با مشکل مواجه کرده و همین بر سوتغذیه مادر و کودک اثر بیشتری گذاشته. 🔹تخمین زده میشه بیش از 1 میلیون کودک در غزه به دلیل خشونت ناشی از جنگ و کشتار خانواده‌هاشون، به رسیدگی‌های سلامت روان نیاز دارند. 🔸در حال حاضر هیچ مکان امنی برای غیرنظامیان در غزه وجود ندارد و کودکان شدیدترین تأثیرات منفی را احساس می کنند. 🔹یکی از مهم‌ترین آسیب‌های روحی و روانی که کودکان غزه متحمل شدند اضطراب جدایی و جابه‌جایی است که رشد مغزی آنها را مختل می‌کند و می‌تواند منجر به چالش‌های سلامتی طولانی‌مدت شود. 🔸روزانه صدها نوزاد و کودک به دلیل قطعی برق و خاموش شدن انکوباتورها جان‌شون رو از دست دادند. 🔹 تقریباً 183 زن روزانه در غزه با دسترسی محدود به ماما، پزشک یا مراقبت های پس از زایمان، زایمان می کنند. (تصویر این پست تعداد لایه‌هایی است که در سزارین باید از پوست و شکم مادر برداشته بشه تا به جنین برسن! بدون بی‌هوشی!) 🔸 گزارش‌هایی نشون میده که مادرانی بدون بیهوشی عمل سزارین شدند. ❗️ من گزارشات متعددی رو نگاه کردم، آمارها واقعا وحشتناکه. حجم بمباران و ویرانی باعث شده بسیاری از کشته‌ها شمرده نشن و بسیاری از مرگ‌ومیرها خصوصا مرگ‌ومیر نوزدان و سقط‌های ناخواسته بر اثر شرایط بحرانی جنگ، جایی ثبت نشه. در این نوشته از آمارهای این منبع استفاده کردم: rescue.org/article/what-happening-children-and-pregnant-mothers-gaza ohchr.org/en/press-releases/2024/05/onslaught-violence-against-women-and-children-gaza-unacceptable-un-experts oxfam.org/en/press-releases/more-women-and-children-killed-gaza-israeli-military-any-other-recent-conflict پ.ن: اگر حمایت امریکا نبود رژیم کودک‌کش توان چنین کشتاری رو نداشت. 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

دیوان عالی ایالت مونتانا حکم داده است که الزام به رضایت والدین برای انجام سقط جنین توسط افراد زیر سن قانونی(کودک و نوجوان)، "حق بنیادین یک نوجوان برای کنترل بدن و سرنوشت خود" را نقض می‌کند. از جمله‌ی اول که شروع میکنی به خوندن هی فکرمیکنی دارک‌تر ازین نمیشه بعد هی شگفت‌زده تر میشی تا برسی به خط آخر! مساله سقط جنین، در کنار اقتصاد و مهاجرت، سه تا مساله اصلی درنظرسنجی‌های انتخاباتی امریکا بوده. این نگاه به نوع بشر رو ببینید! کسی که همچین نگاهی به جنین داره اونم جنینی از نژاد خودشون، معلومه که جان جنین و نوزاد ساکن غزه و خاورمیانه براشون ذره‌ای اهمیت نداره. بعد چطوره که اینجا کودک همسری و اینا مطرح نیست اما به مملکت ما که میرسه ازدواج ۱۷ ، ۱۸ ساله‌ها جزو کودک همسریه! جالبه که اون قمارباز قاتل هم گویا امروز دستور خروج امریکا از WHO رو داده! کی نکبت وجود نظام‌سلطه از سر مملکت‌های ما کم میشه؟ 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

اقتصاد، فرزندآوری، یال‌های قطع شده ارتباطی بین ما و مردم متن در ادامه 👇

اقتصاد، فرزندآوری، یال‌های قطع شده ارتباطی بین ما و مردم این نمودار ازدواج در ایرانه از 11 سال پیش تا به الان. روند کلی‌ نمودار نزولیه اما فقط در یک مقطع افزایش پیدا کرده! سالهای کرونا !!! (فلش آبی) یعنی در اوج مرگ‌ومیر و در اوج ترس عمومی از کووید، ازدواج‌ها به جای اینکه کمتر بشه، بیشتر شده! "هیچ" دلیلی جز این براش نیست که ممنوعیت برگزاری مراسم عروسی باعث شد هزینه‌های شروع ازدواج به شدت کاهش پیدا کنه و انگ اجتماعی حاصل از عروسی نگرفتن از مردم برداشته بشه و جوان‌ها هم ازین فرصت استفاده کردند! حالا اقتصاد به باروری ربط داره یا نداره؟ وقتی ما خیلی راحت میگیم اقتصاد به باروری ربط نداره، و با برهان ِ «اگر ربط داشت چرا پولدارها بچه کمتر میارن» بخواهیم استدلال مون رو مستند کنیم، باعث دو اتفاق در جامعه میشیم: 1- یال ارتباطی ما با عموم مردم قطع میشه! وقتی یک امر عینی و واقعی جلوی چشم مردم هست و ما اون رو انکار میکنیم، فرد به این نتیجه میرسه که ما در جهان دیگری زندگی می‌کنیم و حرف و دغدغه او رو نمی‌فهمیم. در نتیجه با تمام اقدامات ما زاویه پیدا میکنه و حرف ما با درب‌های بسته‌ی باورهای او مواجه میشه. 2- وقتی خودمون را با چنین برهانی راحت می‌کنیم، دیگه دنبال کارهای اساسی که انجامش بتونه آورده‌ای برای نسل‌های بعد هم داشته باشه نمیریم! دنبال کم کردن اساسی هزینه‌های ازدواج، تغییر ضدفرهنگ‌های ازدواجی، کم کردن هزینه‌های فرزندآوری، کنترل قیمت مسکن، کنترل قیمت اجاره و امثالهم، دنبال اینها نمیریم، دنبال کارهای دم دستی ساده میریم و نتیجه‌ش میشه باروری‌ای که سال به سال در حال کاهشه! وقتی میگیم اقتصاد به باروری مرتبطه، منظور این نیست مردم رو صاحب کاخ و ماشین آخرین مدل کنیم! منظور اینه که هزینه‌های ازدواج، هزینه‌ای فرزندآوری رو برای افراد کاهش بدیم. یک ازدواج حتی ساده الان با چند میلیون ممکنه؟ بزرگ کردن مسکن با چند میلیون ممکنه؟ در شهرهای بزرگ که ما مشکل باروری بسیار پایین رو داریم (Lowest-low Fertility) این هزینه‌ها ده‌ها برابر شهرهای کوچک‌تره! پ.ن: قبلا در صفحه اینستا درباره Lowest-low Fertility نوشته بودم اگر تمایل داشتید اونجا بخوانید، اینجا هم باید درباره‌ش بیشتر بنویسم تا بدونید ما در یک موقعیت بسیار خاصی از کاهش جمعیت قرار داریم و داریم به سطحی‌ترین شکل به حلش نگاه میکنیم! 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

آمار موالید رو نگاه میکردم، یک نکته جالب داشت، از سال 1399 هر سال جمعیت در حال کاهشه و در عین حال دوقلوزایی در حال افزایش. یک نظر ابتدایی و اولیه (غیرقابل اتکا) میتونه افزایش ivf باشه به دلیل افزایش پوشش بیمه در قبال هزینه‌های ناباروری و تسهیل استفاده از خدمات ناباروری در سالهای اخیر به واسطه قانون جمعیت. روی نمودار آوردم که بهتر درک بشه. ستون‌ها کل موالید هستند که سال به سال قدشون درحال کوتاه شدن هست و نمودار قرمز دوقلوزایی رو نشون میده که روندش افزایشی‌ست. 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies

کار سیاستگذار ساخت زمینه‌های فرزندآوری است در حدود چهار دهه پیش هر زن در جامعه‌ی ما در حدود ۶ فرزند داشت. زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی و زیستی در اون دوره چگونه بود؟ امروز ما قصد داریم به باروری اون دوره برگردیم، اما آیا میتونیم به ویژگی‌های زمینه‌ای اون دوره هم برگردیم؟ آیا میشه بدون فراهم شدن زمینه‌ها نتیجه‌ی اون زمینه‌ به وجود بیاد؟ این سوال رو با بله یا خیر نباید جواب داد. این سوال رو طرح کردم تا ببینید سیاست‌گذاری جمعیتی چقدر پیچیده و عمیقه‌. جامعه‌ای که به دنبال حرکت به سمت سطوح بالای باروری و ثبات بر روی اون سطوحه(نه صرفا لمس موقت و بازگشت) نیازمند اینه که زمینه‌های تعداد فرزند بالا رو هم فراهم کنه. نمیشه همه‌ی ریل‌ها مطابق با تجرد طولانی و بی‌فرزندی و‌ تک فرزندی باشه و شما ازین جامعه خانواده پر فرزندتر انتظار داشته باشید. تشویق‌های جمعیتی حداقل‌ترین کاری‌ست که میتونیم بکنیم، اما کار اصلی چیست؟ کار اصلی تغییر ریل‌هاست که من اسمش رو گذاشتم اصلاح ساختارهای ضدخانواده. بازطراحی همه‌ی سیستم‌هایی که مستقیم و غیرمستقیم بر نهاد خانواده اثر میگذاره. چون طی چهاردهه ترویج فردگرایی و مصرف‌زدگی، تعریف رشد و موفقیت و نیروی کار و امثالهم در جامعه ما تغییرات اساسی کرده. تغییری که به نفع خانواده نبوده بلکه به نفع سرمایه‌داری و فردگرایی رقم خورده. با وجود گذشت حدود ۱۰ ۱۱ سال از ابلاغ سیاست‌های کلی جمعیت که دقیقا دنبال اصلاحات اساسی بود، ما هنوز دست به اصلاح نزدیم. این فرصت کوتاه رو به جای اینکه به مسولین گوشزد کنیم به مردم گوشزد میکنیم!! چرا فرزندآوری هنوز در بین عموم گفتمانش پذیرفته نشده؟ چون هنوز هیچ ساختاری اصلاح نشده و نقش‌های خانوادگی قدرت تعیین کنندگی ندارند. من همیشه نظام آموزش عالی رو مثال میزنم که قبل و بعد تغییر سیاست‌های جمعیتی هیچ اصلاحی نشد درحالی که در روزگاری که جهان به دنبال کاهش جمعیت بود منابع علمی ازین نظام به عنوان بهترین عامل تاخیر فرزندآوری نام میبردند(در همه‌ی جهان نه فقط ایران) و حالا به همون شکل دست نخورده و بدون اصلاح باقی مانده! پس تغییر سیاست‌های جمعیتی اگر منجر به تغییر و اصلاح و بازتعریف این ساختارها نشه دقیقا به دنبال چه اقدامی است؟ مساله مهم‌تر اینکه اصلاح ساختارهای ضدخانواده، مسیر رو برای نسل‌های بعد هم هموار میکنه. یعنی یک اقدام آینده‌ساز که تمام نسل‌های بعدی هم از اون متنعم میشوند نه فقط نسل فعلی. کاش از تجربه ناموفق عمده جوامع غربی که دست به اصلاح ساختاری نزدند و صرفا به تشویق بسنده کردند و دوره کوتاهی با افزایش باروری خوش بودند و بعد سقوط مداوم باروری، درس بگیریم. 🇮🇷 سیاست‌های جمعیتی ایران @iran_Population_Policies